پاورپوینت کامل رمز این کوتاه زمان حضور ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رمز این کوتاه زمان حضور ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رمز این کوتاه زمان حضور ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رمز این کوتاه زمان حضور ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

>

هیچ گاه قیافه ی وحشت زده ی کودکی را، هنگام شکستن لیوانی بلوری، دیده اید؟

یا فرار آدم ها را از کنار پنجره ای که شیشه اش شکسته و خرد شده است؟

شکستن ها اغلب با ترس و وحشت آمیخته اند. هر چه چیزی که می شکند مهم تر، ترس از شکستن آن بیش تر و فزون تر!

ندیده اید یک قطعه عتیقه را با چه ترس و لرزی این سو و آن سو می برند؟

… اما من امروز می خواهم از نوعی شکستن با شما بگویم که آدم ها واقعاً از آن می ترسند، خیلی خیلی زیاد!

صد قطعه عتیقه یک طرف، این را که می خواهم بگویم. .. یک طرف!

***

چوپان بی چاره خودش را کشت که آن بز چالاک، از آن جوی آب بپرد؛ نشد که نشد!

او می دانست پریدن این بز از جوی آب همان و پریدن یک گله گوسفند و بز به دنبال آن، همان.

عرض جوی آب قدری نبود که حیوانی چون او نتواند از آن بگذرد. .. نه چوبی که بر تن و بدنش می زد سودی بخشید و نه فریادهای چوپان بخت برگشته.

پیرمرد دنیادیده ای از آن جا می گذشت. وقتی ماجرا را دید، پیش آمد و گفت: من چاره ی کار را می دانم.

آن گاه چوب دستی خود را در جوی آب فرو برد و آب زلال جوی را گل کرد.

بز به محض آن که آب جوی را گل آلود دید، از سر آن پرید و در پی او تمام گله پرید.

چوپان مات و مبهوت ماند. این چه کاری بود و چه تأثیری داشت؟

پیرمرد که آثار بهت و حیرت را در چهر ه ی چوپان جوان می دید، گفت:

تعجبی ندارد؛ تا خودش را در جوی آب می دید، حاضر نبود پا روی خویش بگذارد. آب را که گل کردم، دیگر خودش را ندید و از جوی پرید.

… و من فهمیدم این که حیوانی بیش نیست، پا بر سر خویش نمی گذارد و خود را نمی شکند، چه رسد به انسان که بتی ساخته است از خویش و گاهی آن را می پرستد!

***

شاید خنده تان بگیرد، اگر گوشه ای بایستید به نماز و ناگهان یادتان بیاید وضو ندارید!

اما اگر امام جماعت باشید و این اتفاق بیفتد چه؟

یک لحظه چشمان تان را ببندید و خود را جای چنین کسی بگذارید؛

آیا باز هم به خنده می افتید؟ یا می خواهید زمین دهان باز کند و شما را چون لقمه ای که کسی به آسانی فرو می برد، در دل خویش ببلعد؟

تصورش نیز دهشت زاست.

این که امام جماعتی نماز خود را شکسته، رو به انبوه جمعیت نموده، بگوید: مردم! نمازتان را دوباره بخوانید. .. من یادم رفته وضو بگیرم!

اما این اتفاق برای دوستی افتاد. خودش می گفت: در یک لحظه خیس عرق شدم. قلبم می خواست از سینه ام بیرون بجهد. صدای تپش آن را به وضوح می شنیدم. خدایا چه کنم؟

چه قدر فکر در یک لحظه به ذهن انسان خطور می کند. خدایا این مردم چه فکری راجع به من می کنند؟ مرا چه قدر آدم سر به هوایی می پندارند؟

اما اگر هیچ نگویم و رد شوم. ..

قطعاً آب از آب تکان نمی خورد. خب، بر فرض از امروز خویش بگذرم، جواب فردای قیامت چه؟ کسی که بخواهد در این شرایط خود را بشکند، ترس ندارد؟

اول این ماجرا به شما نگفتم؟

او نه تنها نماز خود را، که خود خود را شکست. برگشت و حقیقت را به مردم گفت.

خدا نیز نه تنها از اعتبار او نکاست، که او را به فضایلی آراست که دیگران از آن ها بی بهره اند!

***

اما خدا نکند بهای خودشکنی، این باشد که کسی نه تنها آبروی خود را ببازد، که مردم به سرش بریزند و تا می خورد، کتکش بزنند!

شما خیال می کنید اگر کسی به چنین سرنوشتی دچار شد، چه مزد و پاداشی در انتظار اوست؟

من از این طایفه یکی سراغ دارم. یکی که در برهه ای خاص چشمه ی غیرت و جوانمردی اش جوشید و. .. باقی ماجرا.

اتفاقی را که می گویم در یکی از دهات شاهرود رخ داده؛ اما شاید شاهرودی ها هم از آن خبر نداشته باشند.

بعضی چیزها باید مسکوت بماند، تا وقت خود!