پاورپوینت کامل مهارت در انتقادگری عاملی در سلامت روان همسران ۶۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مهارت در انتقادگری عاملی در سلامت روان همسران ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مهارت در انتقادگری عاملی در سلامت روان همسران ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مهارت در انتقادگری عاملی در سلامت روان همسران ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

>

از جمله عوامل مؤثر در روابط زن و شوهر، شیوه ی انتقادکردن، سؤال کردن، اعتراض کردن، ایرادگرفتن و اظهار نارضایتی از گفتار یا رفتار یک دیگر است. همسری، قصد دارد از همسر خود ایراد بگیرد یا اشکال گفتاری و رفتاری او را اصلاح کند. در ظاهر این کار را ساده و عادی

می داند در حالی که انتقاد یا امر و نهی کردن، کار ساده و آسانی نیست و اگر قرار باشد این امر و نهی و انتقاد، مفید و تاثیرگذار باشد، کاری پیچیده و مستلزم مهارت انتقادگری است. توانایی بر این کار نیازمند مهارت خاصی است چون باید بتوانیم فرد را بدون آن که ناراحت شود متوجه اشتباهش نماییم، در غیر این صورت انتقادگری سبب آزردگی و عدم تأثیرگذاری می شود و از ترس این که طرف مقابل آزرده شود از انتقادکردن و حتی امر به معروف و نهی از منکر صرف نظر می شود، در حالی که پیش رفت هر انسانی در سایه ی نقدشدن و نقدکردن است و بقا و ثبات زندگی اجتماعی، با امر به معروف و نهی از منکر میسر می شود. در چنین وضعیتی، اطلاع و آگاهی از شیوه های انتقادگری و ایراد گرفتن ضروری به نظر می آید، زیرا در بسیاری از موارد ناآگاهی از این شیوه ها باعث سوءتفاهم و در نهایت بحث و جدل بیهوده، نارضایتی، کینه، نفرت و عدم تأثیرگذاری امر و نهی و انتقادگری می شود.

لزوم مهارت انتقادپذیری و انتقادگری صحیح برای رفع سوء تفاهم

تعریف انتقاد

نقد و انتقاد در لغت به معنی ارزیابی، بررسی، شناسایی نمودن، زیر و رو کردن، عیب ها را نمایاندن و پنهان ها را رو کردن است.۱

در اصطلاح، وارسی و بررسی نوشتار، گفتار یا رفتاری برای شناسایی و شناساندن زیبایی و زشتی، بایستگی و نبایستگی، بودها و نبودها و درستی و نادرستی آن ها است.۲

شرط اول انتقادگری صحیح، انتقادپذیری صحیح است. در احادیث اسلامی، انتقادپذیری نعمت و توفیق الهی دانسته شده. امام جواد(ع) می فرمایند: «مومن نیاز دارد به توفیقی از طرف خدا و به پندگویی از طرف خودش و به پذیرش از کسی که او را نصیحت کند.»۳

خطر انتقادناپذیری، این است که با از بین بردن محبت میان زن و شوهر، حس لجاجت را در آنان تقویت می کند.

بسیاری عقیده دارند که زندگی زناشویی اصولاً یک نوع نزاع دوستانه است و اختلاف خلقت بین آن دو ایجاب می کند که با یک دیگر گاه گاهی نزاع کنند و خداوند حکیم طوری این دو جنس مخالف را با همدیگر پیوند داده و بین آن ها الفت ایجاد کرده که پرخاش ها و تندخویی ها در برخی از اوقات ثمربخش است. از این رو کمتر خانواده ای است که در طول زندگی زناشویی خود دچار بحران های زودگذر نشود. غالباً اختلافات جزئی و کلی در اکثر خانواده ها بین زن و شوهر امری است طبیعی که نه تنها به مراحل خطر و بحران شدید و جدایی نمی کشد بلکه دنبال آن یک نوع محبت و سازش پدید می آید. اگر نزاع اصلاً صورت نگیرد، ناراحتی های دو طرفه انباشته و متراکم شده، یک باره بسان کوه آتشفشان منفجر می شود.

عدم موافقت ها همیشه جدایی پیش نمی آورد، بلکه پیش از ناسازگاری، عدم توانایی هر یک از طرفین در غلبه بر مشکلات موجب جدایی می شود.

بررسی دلایل مشاجره

در سال های نخست ازدواج، هر تفاوت دیدگاه و اختلاف نظری دلیلی برای جر و بحث است. از مهم ترین دلایل مشاجره بین زوج ها می توان به این موارد اشاره کرد: مشکلات اقتصادی، روابط زناشویی ناموفق، مشکلات کاری، بحث سر فرزندان و تقسیم وظایف منزل. اختلاف نظر و ناهماهنگی عقاید هم از علل ثانویه ی مشاجره بین زوج هاست. اکثر زوج ها ظرافت های «صحبت کردن با هم» را بلد نیستند و همین مسئله باعث جر و بحث و اختلاف آن ها می شود. باید یاد بگیریم که حرف یک دیگر را بشنویم و درست با هم صحبت کنیم.

چگونه با یک دیگر گفت وگوی سازنده ای داشته باشیم؟

انتقاد شنیدن ذاتاً تلخ و گزنده است و مانند داروی تلخی است که به مذاق شخص ناگوار و از طرف دیگر لازم و ضروری است. از زاویه ی دیگر، انتقادکردن آسان و انتقادشنیدن سخت است ولی اگر دقت کنیم انتقاد صحیح کردن نیز سخت است و نیاز به مهارت های خاصی دارد که اگر افراد این مهارت ها را ندانند، عملاً انتقاد آن ها نه تنها اثر سازنده ندارد، بلکه باعث موضع گرفتن، کینه و دشمنی بین افراد می شود.

بخش زیادی از کدورت ها و نارضایتی بین افراد خانواده، دوستان، همکاران و همسایگان ناشی از انتقادی است که از یک دیگر دارند، در حالی که اگر افراد شیوه ی درست انتقاد و ایرادگرفتن را بدانند، این کدورت ها و دشمنی ها به وجود نمی آید. امام حسین(ع) فرمودند: «مَن اَحَبَّکَ نَهاکَ وَ مَن اَبغَضَکَ اَغراکَ؛ کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد می کند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید می کند».۴

اگر بپذیریم شنیدن انتقاد مانند خوردن داروی تلخ است، آن گاه باید همان کاری را کرد که داروسازان می کنند؛ داروسازان داروهای تلخ را در لایه ای از مواد شیرین قرار می دهند تا تلخی آن کمتر در کام بیمار ریخته شده و اثرگذار شود.

یک انتقاد صحیح بایستی شرایط زیر را داشته باشد تا بتواند ضمن آن که تأثیرگذار است، سبب ناراحتی و نارضایتی طرف مقابل هم نشود:

۱- در زندگی روزمره قضاوت های عجولانه و تفسیرهای نادرست از گفتار و رفتار دیگران سبب انتقادگری و امر و نهی بی دلیل از افراد می شود که باعث بی ثمری انتقاد و بی اعتباری انتقادگر می شود. بنابراین قبل از اعتراض و انتقادکردن، اول مطمئن شوید که آن چه می خواهید مورد انتقاد قرار بدهید، واقعاً غلط بوده و شما درست ارزیابی کرده اید و صرفاً برداشت شخصی شما نیست. در واقع باید تلاش نمود که به دنبال عیوب دیگران نباشیم. امیر مؤمنان علی(ع)می فرمایند: «… آن کس که جز به حساب نفس خویش پردازد، خود را در تاریکی ها، سرگردان و در هلاکت افکنده است و شیاطین، او را به سرکشی و طغیان می کشانند و رفتار زشت او را در دیده اش زیبا می نمایانند.»۵

۲- یقین پیدا کنید همسرتان بر خطای خود اصرار و قصد تکرار دارد. اما اگر قصد تکرار ندارد لزومی بر انتقاد و سرزنش نیست.

۳- با پیش داوری انتقاد نکنید. از قبل با ذهنیت منفی، گفتار و رفتار همسرتان را تفسیر نکنید. خداوند در قرآن می فرماید:

یا ایّها الّذین آمنوا اجتنبوا کثیرا من الظّن انّ بعض الظّنّ اثم.

ای کسانی که ایمان آورده اید، از بسیاری از گمان ها دوری کنید که پاره ای از آن ها گناه و بر خلاف واقع است.۶

۴- در اولین بار خطای همسرتان، خود را به تغافل، ندیدن و نشنیدن بزنید و تظاهر کنید که متوجه خطای او نشده اید. اتفاقات زیادی در اعمال روزانه ی ما وجود دارد که با رعایت تغافل و چشم پوشی می توانیم آسایش خانواده را حفظ کرده و انسانی با آن ها برخورد نماییم. حضرت امیر المومنین علی(ع) فرمودند: «من لم یتغافل و لایغض عن کثیر من الامور تنصف عیشته؛ هر کس نسبت به بسیاری چیزها بی توجهی و چشم پوشی نکند زندگیش ناگوار شود.»۷

باز در حدیث دیگری فرمودند: «لاحلم کاالتغافل، لاعقل کاالتجاهل؛ هیچ بردباری ای چون نادیده گرفتن نیست و هیچ خردمندی ای چون وانمود کردن به نادانی و بی اطلاعی نیست.»۸

۵- خطا را در دومین مرتبه گوشزد کنید اما ببخشید. پیامبر(ص) فرمودند: «تَعافَوا تَسقُطِ الضَّغائِنُ بَینَکم؛ از یک دیگر گذشت کنید تا کینه های میان شما از بین برود.»۹

۶- اگر همسرتان برای بار سوم خطا را تکرار کرد با رعایت نکات زیر در اصلاح رفتار او سعی و تلاش کنید.

۷- یک بار عمل کرد خود را ارزیابی کنید. کدام کار یا نقطه ضعف شما باعث جسور شدن همسرتان برای تکرار خطایش شده؛ آن را بر طرف کنید.

در بسیاری اوقات سرچشمه ی بروز خطا، در افکار، گفتار و رفتار خود ما هست. بنابراین قبل از سرزنش همسر، عیب و خطای خود را اصلاح کنیم. امام علی(ع) فرمودند: «مَن أبصَرَ عَیبَ نَفسِهِ شُغِلَ عَن عَیبِ غَیرِهِ؛ هر کس عیب خود را ببیند از پرداختن به عیب دیگران باز ایستد.»۱۰

اگر معلوم شد عمل کرد شما اشکالی ندارد مراحل زیر را با دقت اجرا کنید.

۸- در جمع انتقاد نکنید. انتقاد از همسر در میان جمع، معمولاً به ایجاد حس حقارت ـ و دست کم حس شرمندگی ـ منجر می شود. چنین انتقادهایی در بیشتر مواقع موجب رنجش خاطر می شوند و نتیجه ی مطلوبی در پی ندارند. اما انتقادهایی که در خلوت انجام می شوند، گویای حسن نیت انتقادکننده اند و بار سازندگی شان بیشتر است. امام حسن عسکری(ع) فرمودند: «مَن وَعَظَ أَخاهُ سِرّا فَقَد زانَهُ وَمَن وَعَظَهُ عَلانیهً فَقَد شانَهُ؛ هر کس برادر (دینی) خود را پنهانی نصیحت کند، او را آراسته و اگر آشکارا نصیحتش نماید ارزش او را کاسته است.»۱۱ امام علی(ع) می فرمایند: «النُّصحُ بَینَ المَلأَِ تَقریعٌ؛ نصیحت کردن در حضور دیگران، خُرد کردن شخصیت است.»۱۲

۹- در زمان مناسب انتقاد کنید. انسان از نظر روحی و روانی همیشه در یک حالت قرار ندارد؛ زمانی انتقاد کنید که همسرتان حوصله ی شنیدن حرف های شما را داشته باشد. اوقاتی که همسرتان خسته، عصبی یا آزرده خاطر است انتقاد نکنید. شاید بهترین موقع برای انتقادکردن، مدت کوتاهی پس از ارتکاب همان عملی باشد که می خواهید از آن انتقاد کنید. البته تا آن جا که در توان تان هست باید سعی کنید زمینه را برای یک گفت وگوی خصوصی در خلوت و بحث بی طرف با فرد انتقادشونده فراهم کنید.

اگر لحن و کلماتی که برای انتقادکردن انتخاب می کنید، نامناسب باشد همسرتان حس می کند که شما می خواهید او را زمین بزنید.

۱۰- قبل از انتقادکردن و بیان اشکالات گفتار و رفتار همسرتان، ابتدا مختصری از محاسن، خوبی ها و توانمندی های او سخن بگویید. این کار باعث می شود همسرتان احساس کند شما دوست او هستید و دشمنی ندارید و در نتیجه حاضر به شنیدن سخن شما خواهد بود.

هر آدمی دوست دارد که نقاط مثبتش دیده شود و مورد تحسین قرار بگیرد به همین دلیل، بهتر است پیش از شروع کردن به انتقاد و تذکردادن نقاط ضعف، از یک یا چند نقطه ی قوت در همسرتان یاد کنید و پس از اشاره به این ویژگی های مثبت، بگویید که در او یک نقطه ضعف هم می بینید که اگر بهبود پیدا کند، نقاط مثبتش را پررنگ تر خواهد کرد. در پایان انتقاد هم دوباره به خوبی های او اشاره ای کنید تا حس مثبتش، او را به تغییر و بازسازی آن نقطه ضعف، ترغیب کند.

۱۱- مختصری از زمان هایی که خودتان خطا یا اشتباهی کرده اید سخن بگویید تا همسرتان احساس نکند قصد شما از انتقادکردن اثبات برتری خود و ضعف طرف مقابل است. سخن گفتن از اشتباهات خود زمینه ی پذیرش را در همسرتان فراهم می کند.

۱۲. وقتی می خواهید خطا و اشکال همسرتان را بگویید دقت کنید، که به طور مستقیم بازگو نکنید، بلکه این کار را غیرمستقیم انجام دهید. مثلاً به صورت سؤال مطرح کنیم که آیا از نظر شما این سخن یا عمل چگونه است، خوب یا بد؟

۱۳- موضوعی را که می خواهید از آن انتقاد کنید، تا حد امکان واضح و مشخص بیان کنید.

اگر در همسرتان رفتارهای زیادی وجود دارد که مورد انتقاد شماست، بهتر ا