پاورپوینت کامل امیر گل ها ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امیر گل ها ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امیر گل ها ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل امیر گل ها ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

>

لذّت های روا

تفریح

شادابی و تفریح، غذای روان اند. امام علی(ع) نقل می کند:

شبی در مدینه باران فراوانی بارید و آبگیرهایی پدید آمدند. فردا صبح رسول گرامی به من فرمود: «بیا به صحرای “عقیق” برویم و زیبایی آب های جمع شده در گودال ها را تماشا کنیم.» همراه ایشان به دشت رفتیم و آبگیرها را تماشا کردیم.۱

خانه ی وسیع

مسکن از ابتدایی ترین و ضروری ترین نیازهای انسان است و کوچک بودن آن، فشارهای روحی بسیاری بر ساکنانش وارد می کند. از همین روی، اسلام یکی از عوامل خوش بختی را خانه ی وسیع برشمرده است.

حضرت روزی به خانه ی یکی از دوستانش رفت. ملاحظه کرد منزل، بسیار کوچک و تنگ است. به او فرمودند: «خانه ات بسیار کوچک است.» سپس پولی در اختیارش گذاشتند که خانه ی مناسبی تهیه کند. دوست شان گفت:

ای سَرور دین باوران! این خانه ی پدری من است و نمی توانم آن را بفروشم و از آن اثاث کشی کنم!

حضرت، در برابر این دیدگاه غلط، چاره ای ندید جز آن که به صراحت جمله ای بگوید تا بتواند او را از آن پیله ی تنگ بیرون کشد. فرمود:

اگر پدرت نادان بود [و با این که می توانست خانه ی بزرگ تری بسازد، کوچک ساخت] تو نیز باید همانند او باشی؟!۲

زیبایی

می فرمود: «هرگاه یکی از شما به خواستگاری خانمی می رود، به مویش نیز توجّه کند، همچنان که چهره اش را می بیند. ..؛ چرا که مو، [افزون بر رخسار] یکی از دو زیبایی آدمی است.»۳

از این که بانویی موی سرش را بتراشد، جلوگیری می کرد.۴

شادمانی

معاویه در دیداری که قیس – پسر سعد – با او داشت درباره ی شخصیت امام علی(ع) گفت:

«خدا ابا الحسن را بیامرزد! او خوش، خندان و بسیار شوخ طبع بود.»۵

شادی، نیاز روح آدمی است، از همین روی امام علی(ع) نیز چون اسلام بر این باور بود:

اگر مؤمنی را شاد کنید؛

اگر یتیمی را بخندانید؛

اگر لبخند بر لب غم دیده ای بکارید؛

اگر اندوه از دل گرفتاری برطرف کنید؛

به پاداشِ والای الهی خواهید رسید.۶

ای کمیل!… هر کس دلی را شاد کند، آفریدگار از آن شادی، لطفی برایش قرار دهد که هنگام ناگواری، چونان آب زلالی بر او ببارد و شرنگ ناگواری را بزداید؛ آن چنان که شتری غریبه را [شتران بومی از چراگاه] برانند.۷

خوش بویی، عسل، نگریستن به فضای سبز و سواری را از عوامل شادمانی می دانست.۸

شادمانی، روان را می گسترانَد و نشاط برمی انگیزد.۹

شادمانی ندارد آن که از دوستانش جدا افتاده است.۱۰

از زمین خوردن [اقتصادی و عادی] دیگران شادی مکن؛ زیرا نمی دانی روزگار با تو چه خواهد کرد.۱۱

شنا و تیراندازی

شنا و تیراندازی، دو موضوعی هستند که هماره مورد تأکید پیشوایان دین بوده اند. این دو، هم سرگرمی سالم اند و هم مهارت و تخصص و هم سودمند برای دفاع از کیانِ دین. امام نیز به والدین سفارش می کرد:

به فرزندان خویش شنا و تیراندازی بیاموزید.۱۲

شوخی

چند سطر پیش سخن معاویه را درباره ی شوخ بودن حضرت آوردیم. شوخ بودن ایشان تا بدان حد بود که روزی سلمان به او گفت: «همین کارت باعث شد تا [به جای خلیفه ی نخست] چهارمین خلیفه شوی.» و دیگران می گفتند: «اگر شوخی هایش نبود، از همه سزاوارتر به خلافت بود.» زیرا در دیدگاه آنان، ویژگی یک مدیر برجسته، ابهت بود تا مردمان بیم ناک از وی پیروی کنند.

روزی خلیفه ی اول و دوم، در دو طرف امام، با ایشان ره می سپردند. قد حضرت اندکی از آن ها کوتاه تر بود. خلیفه ی دوم به طنز گفت:

تو در میان ما مثل حرف «نون» در واژه ی «لنا» هستی.

حضرت بی درنگ پاسخ داد: «اگر من میان شما نباشم، شما می شوید «لا» [= هیچ].۱۳

لذّت جویی روا

می فرمود: «دین باور باید شبانه روز خود را به سه بخش تقسیم کند:

زمانی برای نیایش با آفریدگارش؛

وقتی برای فعالیت اقتصادی اش؛

فرصتی برای واداشتن نفْس به لذت هایی که زیبا و حلال است.»۱۴

بدانید ای بندگان خدا! پارسایان، هم در این دنیای زودگذر و هم در جهان آینده ی آخرت سود بردند. با اهل دنیا در دنیاشان شریک شدند، در حالی که اهل دنیا در آخرتِ آنان شریک نشدند. …

در دنیا در بهترین مسکن ساکن شدند و بهترین خوردنی ها را خوردند. با اهل دنیا در دنیاشان شریک شدند و با آنان از پاکیزه ها خوردند و نوشیدند و از بهترین ها پوشیدند و در بهترین مسکن ها ساکن شدند و با بهترین [بانوان] ازدواج کردند و بهترین مرکب ها را سوار شدند. با اهل دنیا به لذت دنیا دست یافتند و فردا همسایگان خداوندند. … پس به سوی این [مکتب جامع]، ای بندگان خداوند، هر خردمند شیفته است.۱۵

مسابقات ورزشی

بُرد و باخت در بسیاری از کارها حرام و قمار به شمار می آید، اما در تیراندازی، شنا و اسب سواری اِشکالی ندارد. امام در کودکی چنان چابک بود که به دنبال اسبانِ در حال حرکت می دوید و بر پشت آن ها می جهید.۱۶

مدیریت و برنامه ریزی

برنامه ریزی

سامان بخشِ زندگی، برنامه ریزی است.

مایه ی پایداری زندگی، خوب سنجیدن است و پایه ی آن، برنامه ریزی است.

با برنامه ریزی نادرست، توانگری حاصل نمی شود.

برنامه ریزی نادرست را باعث نابودی [همه چیز] می دانست.

از افراد می خواست پیش از انجام هر کاری برنامه ریزی کنند تا از پشیمانی در امان مانند.

مدیریت اقتصادی

برای کسی که اندیشه [ ی اقتصادی] ندارد، ثروتی نخواهد مانْد.

با برنامه ریزی صحیح، فقر پدید نمی آید.

مالِ اندک با برنامه ریزی، پایدارتر از مال فراوانی است که ریخت و پاش شود.۱۷

مدیریت زمان

شب و روزت برای رفعِ تمام نیازهایت کافی نیست؛ پس آن را میان کار و استراحت خود تقسیم کن.

هرگاه پس از مشورت و اندیشیدن، تصمیم به انجام کاری گرفتی، آن را انجام ده. کار آن روز را به روز دیگر نینداز و برنامه ی هر روز را همان روز انجام بده.

از مردم می خواست در انجام کارهای شان، «اولویت» را رعایت کنند: بدترین چیزی که آدمی وقت خود را با آن پُر می کند، پُرکاری ها [ی بیهوده] است.۱۸

از مردم خواسته بود زدودن موی بدن و گرفتن ناخن را پنج شنبه ها، و غسل و خوش بویی و لباس نو پوشیدن را جمعه ها انجام دهند.۱۹

پس از نماز صبح، تا دمیدن سپیده به خواندن تعقیبات مشغول بود. وقتی خورشید طلوع می کرد، بی نوایان و دیگران گِرد می آمدند. به آنان قرآن و اسلام شناسی می آموخت. سپس در ساعتی ویژه [برای انجام کارهای دیگر] برمی خاست.۲۰

مدیریت نظامی

حضرت در نامه ی یازده نهج البلاغه، درباره ی برخورد حساب شده با دشمن، انتخاب موضع استراتژیک و برتر در میدان های نبرد، نکته هایی را به فرمانده ی سپاه خود توصیه می کند.۲۱

مدیریت نیروی انسانی

در فرمانش به مالک اشتر ویژگی های روحی و روانی خویشاوندان یک حاکم، بخیلان، سخن چینان، وزیران بد و وزیران خوب، لشکریان، قاضیان، کارگزاران، مالیات گیرندگان، شهروندان، کاتبانِ دربار، بازرگانان، پیشه وران، بی نوایان و دشمنان را به او یادآوری می کند و شیوه ی مدیریت بر هر کدام از آنان را به وی می آموزاند.۲۲

تقسیم صحیح کارها و تفویض آن ها به افراد، از اصول مدیریت نیروی انسانی است تا هر کس پاسخ گوی وظیفه ی خویشتن باشد. حضرت در نامه ای به فرزندش امام مجتبی(ع) از او می خواهد: «کار هر کدام از خدمت کارانت را معین کن، تا او را در برابر آن مسئول بدانی؛ و تقسیم درست کارها باعث می شود [آنان] کارها را به یک دیگر واگذار و در خدمت سستی نکنند.»۲۳

پرحوصلگی و تحمّل بسیار را از ابزارهای مدیریت می دانست.۲۴

نظم

در همه ی کارهایش منظم بود. در صفوف نماز جماعت، می فرمود:

جاهای خالی صف ها را پُر کنید. کسی که می تواند صف اول یا دوم را تکمیل کند، همان کار را انجام دهد. این کار برای پیامبرتان محبوب تر است. صف ها را کامل کنید. خداوند و فرشتگان بر آن هایی که صف ها را کامل می کنند درود می فرستند.۲۵

روزهایی که ارتش خود را در صفین سامان می داد، فرمود:

صف های خود را به سانِ ستون های استوار منظم کنید.۲۶

مشورت پذیری

خود «عقل کل» بود، اما با دیگران در مسائل گوناگون مشورت می کرد و هیچ چیز به اندازه ی مشورت کردن را پشتیبان آدمی نمی دانست.۲۷

نتیجه ی مشورت نکردن را پشیمانی می دانست۲۸ و می فرمود:

کسی که تکیه به نظر خویش زند، نابود خواهد شد؛ و کسی که با مردان[= انسان ها] مشورت کند، با آنان در