پاورپوینت کامل سیمای زن در شعر روزگار ما ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیمای زن در شعر روزگار ما ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیمای زن در شعر روزگار ما ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیمای زن در شعر روزگار ما ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

>

در ادبیات گذشته ی ما از توان مندی مادی و معنوی زن سخنی به میان نیامده؛ اما در ادبیات معاصر زنان فعال و مصمم در صحنه های مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی حضور می یابند. تا قبل از مشروطه در ایران، زن وضع نابه سامانی داشت. زن نه تنها در عرصه ی سیاست و اجتماع حق هیچ گونه ابراز عقیده ای نداشت که در ادبیات آن زمان، در پایین ترین جایگاه قرار می گرفت.

در دوره های بعد، یعنی از قرن سیزدهم، شاهد تغییر نگرش شاعران و نویسندگان نسبت به زنان هستیم. حضور بانو «شمس کسمایی» در برقراری روشی نو در شعر، نشان می دهد که زنان در عصر مشروطه توانستند خود را تا اندازه ای مطرح کنند. برخلاف گذشته که حضور زنان و شاعران بسیار کم رنگ بود؛ از این دوره به بعد زنان بسیاری ظهور کردند که در سرودن و نوشتن مهارت داشتند. شاعرانی چون «پروین اعتصامی»، «فروغ فرخ زاد»، «سیمین بهبهانی»، «طاهره صفارزاده»، «مهوش مساعد» و… از شاعران برجسته هستند.

در شعر شاعران این دوره، دفاع از حقوق زن بسیار مطرح می شود. شاعران سعی دارند که نگاه تازه ای به زن داشته باشند. گاهی زنان در شعر معاصر با آینه، نور، خورشید، سبزی و… برابر می شوند و این نشان دهنده ی تغییر نگرش شاعران نسبت به زن است. نگرش به زن در شعر معاصر بسیار گسترده شده است؛ زنان در قالب مادر، همسر، دختر، فرزند و مبارز حاضر می شوند. در نوشته ی زیر به بیان برخی از جایگاه های حضور زن و سیمای وی در شعر معاصر می پردازیم و نمونه هایی از شعر شاعران معاصر را می آوریم.

زن به عنوان مادر: در شعر معاصر، زن موجودی است بسیار ارجمند و بسیاری از شاعران معاصر در اشعار خود به ستایش و قدردانی از مادر پرداخته اند. یکی از زیباترین شعرها شعر مشهور «ایرج میرزا» است که از شاهکارهای ادبی او به حساب می آید.

دستم بگرفت و پا به پا برد/ تا شیوه ی راه رفتن آموخت

یک حرف و دو حرف بر زبانم/ الفاظ نهاد و گفتن آموخت

پس هستی من ز هستی اوست/ تا هستم و هست دارمش دوست(ایرج میرزا،۱۴۷)

«سهراب سپهری»، مجموعه ی «صدای پای آب» را به مادرش هدیه کرده است: درخت اقاقیا در روشنی فانوس ایستاده/ برگ هایش خوابیده اند/ شبیه لالایی شده اند/ مادرم را می شنوم/ خورشید با پنجره آمیخته/ زمزمه ی مادرم به آهنگ جنبش برگ هاست/ گهواره نوسان می کند(سپهری،۱۴۲)

لالایی مادر در شعر معاصر فراوان یافت می شود. لالایی مادر آرامشی وصف ناشدنی دارد که هرگاه انسان به یادش می افتد به آسودگی کودکی دست می یابد.

دل آشنای حدیثی،که دایه می داند/ حدیث «غول بیابان» کودک آزار است

ترنم خوش لالای مادران جوان/ سرود «کوه سیاه» است و «گرگ خونخوار» است(آتشی،۵۸)

گاهی شاعر برای فرار از دنیای غم گرفته ی خود، به گذشته برمی گردد و بوی مادر و خاطره های با او بودن را سبب آرامش خود می داند.

خط زعفرانی مادر نقش ساز کاسه ی چینی/ هفت سین هفت سلامش یک سبد ز سوسن و سنبل

عید سیمای سعادت داستان «شرلی کوچک»/ من روانه در پی مادر پیش چشم نازی و لادن(بهبهانی، ۱۳۷۴،۸۲)

زن و شجاعت: تاریخ همیشه شاهد زنانی بوده که از لحاظ صبر و شجاعت بر مردان پیشی گرفته اند. این زنان همیشه نام ‎ شان در دفتر زندگی محفوظ بوده و با هیچ حادثه ای پاک نخواهد شد. «حضرت زینب(س)» شیرزن دشت کربلا از این زنان است: ای زن/ قرآن بخوان/ تا مردانگی بماند/ قرآن بخوان/ به نیابت کل آن سی جزء که با سر انگشت نیز/ ورق خورد/ و تجوید تازه را قرآن بخوان/ به تاریخ بیاموز/ و ما را/ به روایت پانزدهم معرفی کن/ تاریخ زن/ آبرو می گیرد/ وقتی پلک صبوری می گشایی/ و نام حماسی ات/ بر پیشانی دو جبهه ی نورانی می درخشد:/ زینب(حسینی،۶۷).

«حمید مصدق» در شعر زیر، تصویری از زنی شیرزن ارائه می دهد: و بیم/ بیم پذیرفتن و تن دادن/ خلاف خواسته ی گردن/ به هر رسن دادن/ و در مراسم اعدام خویش خندیدن/ و مرگ شیرزنان را و / شیرمردان را / به چشم خود دیدن(مصدق،۳۰۶)

گاهی از نظر شاعر، زنان شیردل و شجاع غرور خاصی می آفرینند که از مردان بعید به نظر می رسد و باعث غبطه ی مردان می شود.

بیا ای دوست این جا در وطن باش/ شریک رنج و شادی های من باش

زنان، این جا چو شیر شرزه کوشند/ اگر مردی، در این جا باش و زن باش(شفیعی کدکنی،۱۴۲)

زن نماد پاکی و صداقت: واژه های آینه، آسمان، پرنده، سبزی و. .. در شعر معاصر نماد پاکی و صداقت هستند و پیوند زن با این واژه ها بیان کننده ی اهمیت و مقام زن در نزد شاعران است. گاه زن را به اندازه ی آسمان وسعت می دهند.

چیزهایی دیدم در روی زمین/ کودکی دیدم، ماه را بو می کرد/ قفسی بی در دیدم که در آن روشنی پرپر می زد./ نردبانی که از آن، عشق می رفت به بام ملکوت/ من زنی را دیدم/ نور در هاون می کوبید/ ظهر در سفره ی آنان نان بود، سبزی بود./ دوری شبنم بود/ کاسه ی داغ محبت بود(سپهری،۲۷۷)

کاربرد زن در کنار آینه از جمله تصاویر زیبای شعر معاصر است. در باور ما آینه، بیان کننده ی حقیقت و پاکی است. انسان در آینه به تمام کم و کاستی های خود پی می برد. زن بی تردید در کنار چنین پیوندی همین مسئولیت را به عهده دارد: به آفتاب سلامی دوباره خواهم داد/ به جویباری که در من جاری بود/ به مادرم که در آینه زندگی می کرد/ و شکل پیری من بود(فرخزاد،۴۱۰).

شاعر زندگی پاک و بی آلایش مادر را به آینه پیوند می دهد و تداوم چنین پاکی را در خود آرزومند است. در شعر زیر «زن» و «سبزی» زیبایی خاصی به شعر بخشیده است: خواهرت لباس سبز پوشید/ در لباس سبز دیوانه شد/ در لباس سبز مرد/ از سوگواران می پرسم/ آیا رنگ دریا، سبز بود(احمدی،۱۸۱)؟

رنگ سبز نشانه ی معنویت و آرامش است. سبز، رنگ خدایی است و فرشتگان در ادبیات کهن ما به رنگ سبز تصور شده اند. در شعر «سرباز» از «سلمان هراتی» مادر را به آسم