پاورپوینت کامل مادران شایستگان کرامت هستند ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مادران شایستگان کرامت هستند ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مادران شایستگان کرامت هستند ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مادران شایستگان کرامت هستند ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

>

نگاهی به آیه ها و روایت ها در خصوص احترام به مادر

اشاره

دین مبین اسلام، برای زنده ماندن ملت ها هم بستگی خاصی را بین افراد آن ها لازم دانسته است و نسبت به پدر و مادر که شعاع بستگی انسان به آن ها نزدیک تر است، بیش تر سفارش کرده است. پروردگار عالم در وجود فرزندان، عاطفه و علاقه ی خاصی نسبت به والدین قرار داده است. هیچ فداکاری ای بالاتر از خدمت نسبت به والدین و به ویژه مادر نیست. متأسفانه بعضی از جوانان، پدر و مادر پیر خود را مزاحم زندگی می دانند و سعی در دورشدن از آن ها را دارند.

در جهت مخالف با این بی حرمتی ها افرادی هستند که در سایه ی تربیت قرآنی، حتی والدین خود را در سنین پیری بهتر از فرزندان خود نگه می دارند که این خود، یک نوع احساس و عاطفه ی الهی است. حتی این روابط، پس از مرگ هم با انسان همراه است و از پرجوش ترین احساس های انسانی، روابط والدین و فرزندان است و همه ی این ها بدون جلب منفعت است و همین ویژگی است که قداست خاص به علاقه می ‎بخشد(کلینی، ج۲، ص۱۵۸).

مقام و منزلت مادر

بر پایه ی تعالیم دینی، گرامی داشت مقام مادران مایه ی ورود به بهشت است؛ چنان که خط مشی و کیفیت رفتار مادر در تربیت فرزند وارسته ی اهل بهشت، نقش تعیین کننده ای دارد. از رسول خدا(ص) در این باره دو مطلب رسیده است:

– بهشت زیر پای مادران است(نوری طبرسی، ج۱۵، ص۱۸۰).

– هنگام نماز مستحبی، اگر پدرت تو را خواند، نماز را قطع نکن؛ و اگر مادرت تو را خواند، نماز را قطع کن(نوری طبرسی، ج۱۵، ص۱۸۱).

البته قطع نافله حرام نیست، لیکن در حالت جواز، قطع یا رجحان آن یک سان نیست و از این جهت، نیکی به مادر افضل از احسان به پدر است، چنان که از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است و سرّ ترجیح مادر، تحمل رنج های فراوان از سوی اوست(معزی، ج۲، ص۴۳۳).

خداوند متعال وقتی احترام به والدین را مطرح می کند برای گرامی داشت مقام زن، مادر را جداگانه نام می برد؛ مثلاً در مواردی می فرماید:

– و حکم کرد پروردگارت که جز او را نپرستید و به والدین احسان کنید؛ اگر یکی از آن دو یا هر دو، در کنار تو به سال خوردگی رسیدند، به آن ها حتی اوف مگو و با آن ها سخن شایسته بگوی(اسراء/ ۲۳).

– شکرگزار من و پدر و مادرت باش(لقمان/ ۱۴).

با همه ی این تجلیل های مشترک، هنگام یاد از زحمت های پدر و مادر فقط از زحمت مادر سخن می گوید: انسان را نسبت به پدر و مادرش به احسان سفارش کردیم، ]یاد کند که [ مادر ]نُه ماه چگونه [ با رنج و زحمت بار حمل کشید و باز با درد و مشقت وضع حمل کرد و سی ماه تمام مدت حمل و شیرخواری بود(احقاف/ ۱۵).

در این آیه، زحمت ها و خدمت های دشوار سی ماه مادر را دوران بارداری، زایمان و شیردهی ذکر می کند و اشاره ای به زحمت های پدر نمی کند. آیه های قرآن در حق شناسی از والدین، دو قسم است: آیه های حق شناسی مشترک از پدر و مادر و آیه های مخصوص حق شناسی مادر. قرآن کریم، اگر درباره ی پدر حکم خاصی بیان می کند، فقط برای بیان وظیفه است؛ نظیر: خوراک و پوشاک مادران، به طور شایسته به عهده ی پدر فرزندان است(بقره/۲۳۳)؛ ولی هنگام تجلیل و بیان زحمت ها، تنها نام مادر را ذکر می کند.

محدوده ی نیکی به پدر و مادر

خداوند در قرآن، برای احسان و نیکی به پدر و مادر هیچ قیدی نیاورده و به صورت مطلق ذکر کرده، تا شامل هر نوع تجلیل، احترام و نیکی شود و از سوی دیگر، هر پدر و مادری را نیز شامل می شود؛ گرچه آن پدر و مادر مشترک باشند. خداوند در قرآن می فرماید: و به انسان سفارش کردیم که نسبت به پدر و مادرش نیکی کند. و اگر آن دو کوشیدند تا چیزی را شریک من سازی که هیچ عملی را به حقانیت آن نداری، از آنان اطاعت مکن(عنکبوت/ ۸).

و به انسان درباره ی پدر و مادرش سفارش کردیم… و اگر آن دو تلاش کردند که تو را بر این وادارند که چیزی را شریک من سازی که نسبت به آن هیچ آگاهی نداری، از آنان فرمان نبر؛ ولی در امور دنیا به شیوه ای پسندیده با آن دو معاشرت کن(لقمان/۱۴-۱۵