پاورپوینت کامل دلم می خواهد از همه زیباتر باشم! ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دلم می خواهد از همه زیباتر باشم! ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دلم می خواهد از همه زیباتر باشم! ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دلم می خواهد از همه زیباتر باشم! ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

>

آسیب شناسی استفاده ی افراطی از لوازم آرایشی و بهداشتی و تاثیر آن بر خانواده

مهم ترین دغدغه ی زندگی دختر، رسیدگی به ظاهر و زیبایی صورتش شده است. از مادرش شنیده که «ارزش زن، به زیبایی اوست؛ زن باید زیبا باشد!» با ژست خاصی در مقابل آینه می ایستد و خودش را تماشا می کند. حس می کند صورتش اصلاً رنگ ورو ندارد. با افراطی غیرقابل تصور، هر روزه از این لوازم استفاده می ‎کند. احساس زشت بودن در تمام وجودش لانه کرده است. شاید به خاطر همین است که بلافاصله سراغ جعبه ی جادویی اش می رود! یک جعبه ی سایه ی چشم دوازده رنگ با دو عدد قلم مو و پد ویژه، دو عدد رژلب با دو رنگ چرب، مداد چشم و تعداد زیادی مداد لب، بسته ی ژل اکلیلی. نمی داند از کجا شروع کند. این ها لوازم آرامش و اسباب آسایشش هستند. از اوّلین روزهای دانشگاه چنین می گوید که هم کلاسی هایش می ‎گفتند: «از قیافه اش معلومه که شهرستانیه! ببین اصلاً آرایش نکرده! می دونی شهرستانی یعنی چی؟ یعنی دهاتی، یعنی اُمل، یعنی آرایش کردن بلد نیست.» از همان روز فهمیدم اگر بخواهم انگ نخورم و مضحکه نشوم، باید مثل دیگر هم کلاسی ‎هایم باشم؛ یعنی باید آرایش کنم. خیابان های شهر هم که پر شده از فروشگاه ‎های لوازم آرایشی با قیمت ‎ مناسب. خودش را مقصر نمی داند. می گوید: «تازه، این که چیزی نیست. دیگر دوستانم برای خوشگل شدن پوست و موی خودشون، میلیونی هزینه ‎ ی جراحی پلاستیک می کنند؛ همه شون بینی شون رو عمل کردن به غیر از من. حیف، کاش پول دار بودم! من که کاری نمی کنم. تنها سرگرمی ام همین چند تا لوازم آرایشه که اگه اونم نباشه، بازم من رو اُمُل و دهاتی صدا می زنند.» حالا کار، تمام شده است. در آخر، دوباره با دقت به آینه نگاه می کند. انگار چهره ای که آینه نشانش می دهد، زیباترین چهره است! لبخندی از سرِ رضایت روی لبانش نقش می بندد. حالا او شبیه بسیاری از هم کلاسی هایش شده است که باکلاس هستند. او «خودِ واقعی» اش را در این آینه می یابد. حالا او دیگر رنگ پریده به نظر نمی رسید. همین که از خانه خارج می شود، تازه متوجه نگاه های غیرعادی رهگذران می شود. با این حال، احساس رضایت می کند؛ چراکه دیگر اُمل و دهاتی به نظر نمی رسد و زیباترین دختر دنیا جلوه می کند.

دختران برای برطرف کردن نیاز خودآرایی یا در فکر به دست ‎آوردن ظاهری ایده‎آل، به مقدار زیادی به مصرف مواد آرایشی می پردازند؛ امّا جامعه شناسان معتقدند افزایش گرایش دختران جوان به استفاده ی بیش ازحد و نامتعارف از مواد و لوازم آرایشی، فقط دلایل شخصیّتی و رفتاری (فردی) ندارد و عوامل اجتماعی نیز می ‎تواند در این امر مؤثر باشد.

نگاه اجتماعی به بدن

روی کرد اجتماعی، بدن را نتیجه ‎ی نیروهای اجتماعی می ‎ انگارد و بر این باور، استوار است که جامعه، بدن را شکل داده و حتی ساخته می ‎شود. پیروان این ره یافت معتقدند که فیزیک بدن و وجود زیستی آن، باید در ارتباط با دیگر واحدهای تحلیل (نژاد، جنسیّت، فرهنگ، جهت گیری جنسی، سن، بیماری و ناتوانی) ملاحظه شود. «گافمن»، جامعه شناس، می ‎گوید: «افراد هنگام کنش متقابل، می ‎کوشند جنبه ‎ای از خود را نمایش دهند که دیگران بپسندند.» بحث گافمن از بدن با سه ایده ‎ی اصلی بیان شده است: ابتدا این که بدن داراییِ مادی افراد است؛ دارایی ای که افراد برای انجام تعامل، آن را کنترل کرده و نمایش می ‎دهند. دیگر این که افراد، بدن های شان را براساس فرهنگ لغت زبان بدنی مشترک، نمایش داده و مدیریّت می ‎کنند. در نهایت، بدن واسطه ی روابط بین هویّت شخصی و هویّت اجتماعی می ‎شود؛ در نتیجه، معانی اجتماعی که به نمایش و عرضه ‎ی بدنی نسبت داده شده، یک عامل بسیار مهم در احساس افراد از خود و ارزش درونی آن ‎هاست (ریتزر، ۱۳۷۴). صورت در تعامل چهره به چهره و نیز در عمل کردهای اجتماعی از اهمیت زیادی برخوردار است. صورت اجتماعی یک صورت عمومی است و نیازمند تغییرهای دائمی نقاب آن است. آرایش، وسیله ای برای به دست آوردن این نقاب است. تنها در شرایط احساسی شدید، تنهایی یا در حضور دوستان است که نقاب و آرایش صورت کنار می رود و صورت خصوصی یا همان شخص واقعی ظاهر می گردد (بابامیری و همکاران، ۱۳۹۰، ۱۹۴).»

عوامل اثرگذار بر استفاده ی دختران از لوازم آرایش

اثر خانواده: در کشورهای دیگر، آرایش کردن بیش تر در میان زنان مسن دیده می شود و دختران، به ویژه دانشجویان خود را آرایش نمی کنند؛ اما در ایران، عکس این مسئله اتفاق افتاده است. بی توجهی خانواده به شایستگی دختران خویش، دلیل گرایش به زیباشدن افراطی را گسترش داده است. در واقع، عدم توجه مناسب به دختران و بی توجهی به دیگر شایستگی آن ها، سبب گرایش بیش تر دختران به زیباشدن افراطی می شود. رسیدن حداقل سن آرایش به چهارده سال، زنگ هشداری است به خانواده ها که الگوی رفتاری مصرف لوازم آرایش را تبیین کنند. خانواده، عامل ثبات و سازش اجتماعی است. بسیاری از هنجارها و ناهنجاری های جامعه، مربوط به همین نهاد مقدس است. هرچه محیط خانواده سالم و امن باشد، به همان اندازه در روحیه‎ی افراد و اعضای آن، اثر مثبت می گذارد و این اثرهای مطلوب به جامعه منتقل می شوند؛ بنابراین، سعادت جامعه تا حدود زیادی در گرو خانواده است. از سوی دیگر، هرگاه خانواده دارای محیطی نامساعد و ناهنجار باشد، به همان اندازه بر رفتارهای اعضای خانواده، اثر منفی گذاشته و موجب آسیب پذیری و اختلال های اجتماعی می شود.

جوانانی که از آرایش ‎های غلیظ و افراطی استفاده می کنند، دچار «آنومی اجتماعی»، یعنی فروریختگی ارزش های فرهنگی، اعتقادی، دینی و هنجارهای اجتماعی شده اند؛ چراکه در ابتدا، با مشاهده ی رفتارهای ناهنجار، از سوی فرزندان خود به آنان تذکر نداده و راه و رفتار درست را به آن ها نشان نداده اند. وقتی مادر و خواهرِ بزرگ خانواده که از اصلی ترین الگوهای کودک هستند، از لوازم آرایش استفاده می کنند و حساسیتی نیز به استفاده ی فرزند نوجوان شان از این وسایل نشان نمی دهند؛ در واقع، زمینه ‎ی استفاده ی زیادِ جوانان از لوازم آرایشی را به راحتی فراهم می کنند و ذهن و اندیشه ی او را از کشف استعدادهایش راکد نگه می دارند.

الگوبرداری نادرست از گروه هم سالان: نیاز انسان‎ها به الگوها و مصادیق عینی و عملی زندگی، بر کسی پوشیده نیست. بدیهی است چنان چه این عطش و نیاز طبیعی از مسیر صحیح خود تغذیه نگردد، عناصر دیگری آماده هستند تا از این عطش انسانی سوءاستفاده کرده و آن را با شراب مسموم خود، سیراب کنند. جامعه شناسان، ریشه ی این رفتار را بیش تر در خانواده جست وجو کرده و معتقدند در سنینی که الگوپذیری و همانندسازی در کودک رخ می دهد، والدین مراقب الگوهایی که به کودکان شان می دهند نیستند. شبکه های ماهواره ای، کودکان را وسوسه می کنند که برای جذابیت بیش تر از لوازم آرایش استفاده کنند؛ زیرا این ظاهرِ جدید نیز در جنس مخالف خریدار دارد و به او توجه می شود. سنین نوجوانی، سن احساس هاست. دختران در این سن عاشق می شوند؛ عاشق خواهرِ بزرگ تر، پسرِ همسایه، دخترِ همسایه، معلم، مربی و… اگر این احساس ها، کنترل و هدایت نشود، به بدترین شکل بروز پیدا می کنند؛ از این رو، الگوبرداری نادرست دختران نوجوان از گروه هم سالان، گاه باعث بروز این رفتار نامتعارف می گردد. برقراری رابطه ی نزدیک و دوستانه، بین مادر و دخترِ نوجوان و توضیح عواقبِ منفی این الگوبرداری و هم چنین برخورداری از قاطعیّت لازم در برابر دخترِ نوجوان، می تواند در تعدیل این رفتار نقش مؤثری ایفا کند. دوستی با هم سالان برای نوجوانان و جوانان بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا آن ها در یک محدوده ی سنی قرار دارند و با شکست ها، محدودیت ها، علایق، تشویق‎ها، اضطراب ها و احساس های مشابهی روبه ‎رو هستند. نظارت مستمر و نامحسوس و نیز مراقبت والدین، از اعمال و رفتار، رفت وآمد و ارتباط آن ها با دوستان شان، از وظایف والدین است.

ند اشتن اعتماد به نفس کافی: دخترانِ نوجوان با گسترش حسّ عدم اعتمادبه نفس، تصوّر می کنند آرایش پوشاننده ی نقص آن هاست. این افراد، صورت خود را ـ هر چند بی عیب باشد ـ دارای عیب های بزرگ می دانند. در نتیجه، برای حل این مشکل به استفاده از لوازم آرایشی روی می آورند؛ از این رو، برخی کارشناسان معتقدند افراد خجالتی و کسانی که هنوز به خودباوری فردی و اجتماعی نرسیده اند، بیش تر به آرایش های تند پرداخته و به تصوّر آن ها، ا