پاورپوینت کامل رویدادی غریب ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رویدادی غریب ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رویدادی غریب ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رویدادی غریب ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

>

او آن جاست، درون تابوت، پیچیده در پارچه ای سفید، بدون هیچ خویشی در اطرافش و من ایستاده ام، مات و مبهوت کنار گودال کم عمقی که قرار است تا ساعتی دیگر خواب گاه ابدی او باشد.

باغ بابلان تاکنون چنین روزی به خود ندیده است. این همه جمعیت عزادار و پریشان. نگاه می کنم به آسمان ابری و نیمه تاریک، به خورشیدی که می دانم پشت ابرهاست؛ اما نور و گرمایش را از ما دریغ کرده است. صدای فاطمه ی معصومه س در گوشم می پیچد: «حرم ما قم است و به زودی دختری از فرزندانم که نامش فاطمه است در آن جا به خاک سپرده می شود.»

این حدیث را بارها از او شنیده بودم و گفته بود که از جد بزرگوارش شنیده است. پس او می دانست به مرو نمی رسد؛ با این حال، چه شوقی داشت برای رسیدن! از همان روزی که کاروان علی بن موسی الرضا ع رهسپار مرو شد، انگار دل او هم همراه کاروان رفت. یک سال گذشت. فاطمه در نامه هایی که به برادرش می نوشت، از دل تنگی هایش می گفت و از رنج دوری. تا این که یک روز چاپاری آمد و نامه ای آورد. نامه از برادر غریبش علی بن موسی الرضاa بود.

با خواندن نامه از شوق چون کودکی این طرف و آن طرف می دوید، تا وسایل سفر را مهیا کند که گفت: «ریحانه! آمادگی سفر داری؟ با من به مرو می آیی؟» گفتم: «این چه حرفی است، بانو! من کنیز شما هستم؛ هر کجا بروید با شما خواهم آمد.» ناگهان هم همه ها فرومی نشیند: «چه کسی فاطمه ی معصومه بنت موسی بن جعفر را به خاک می سپارد؟» دقیق می شوم. این صدای بزرگ خاندان اشعری است که روی تلی از خاک ایستاده. یکی از زنان آل سعد می گوید: «کاش کسی به خویشانش خبر می داد! کاش یکی از برادرانش این جا بود!»

کثرت جمعیت در باغ بابلان هر لحظه بیش تر می شود. به نظر می آید که همه ی این آدم های مصیبت زده، منتظر روی دادی غریب اند. نگاه های محزون شان گاه روی تابوت خیره می ماند، گاه به آسمان سرد. آن ها می دانند دختری که پس از هفده روز زندگی در شهر قم، کنون بی هیچ محرمی درون تابوت خوابیده، چندی پیش به شوق دیدار برادر از مدینه رخت سفر بست. درون کجاوه نشست و با رؤیاهای خویش هم سفر شد. با من گفت: «ریحانه! اگر به مرو برسیم من دیگر برنخواهم گشت. همان جا پیش علی می مانم.»

نزدیک ساوه رسیده بودیم که مأموران حکومتی راه را بر ما بستن