پاورپوینت کامل رسیدن به تعالی روح، و تکامل انسان ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رسیدن به تعالی روح، و تکامل انسان ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رسیدن به تعالی روح، و تکامل انسان ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رسیدن به تعالی روح، و تکامل انسان ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

>

گفت وگو با دکتر فاطمه امرالله زاده، دکترای عرفان اسلامی و مدرس دانشگاه

انسان دوست دارد روح او بدون تحمل هیچ گونه سختی و هیچ گونه پای بندی به قیدوبندهای شرعی، به تعالی و کمال برسد. انسان موجودی است که گاه وسوسه می شود، هم به تعالی روح برسد و هم بدون پای بندی به برخی قیود، خوش بگذراند. درباره ی عرفان های نوظهور و علل پدیدآمدن آن ها با سرکارخانم دکتر «فاطمه امرالله زاده»، دکترای عرفان اسلامی و مدرس دانشگاه، به گفت وگو نشستیم.

* علت گرایش انسان ها به عرفان های نوظهور چیست؟

گرایش به دانش، ریشه در ژرفای وجود آدمی دارد و کنجکاوی با هستی انسان آمیخته است. حقیقت پژوهی در گذر زمان از روز نخست حیات بشر آغاز می شود و یار دیرین، همراه و هم نشین اوست. هماره انسان بر آن بود تا با شناخت جهان و قوانین حاکم بر آن، حیرت ارزش مند خود را پاسخ گوید. خوراک ذهن بشر از سفره ی طبیعت فراهم می آمد و هر یک، روزنه ای و زاویه ای از هستی را به روی انسان می گشود. منطق، فلسفه، فیزیک، نجوم و ده ها شاخه ی علمی دیگر، پنجره های خانه ی معرفت بشرند که با آن ها، آدمی به تماشای جهان نشست. اثر تمدن و تکنولوژی جدید را بر دگرگونی و بهترشدن وضع زندگی مادی بشر، هرگز نمی توان از نظر دور داشت؛ اما این واقعیت تلخ را نیز نمی توان کتمان کرد که تمدن مدرن، یکی از عوامل مهم غفلت آدمیان از اصلی ترین ساحت وجودی خود، یعنی روح ملکوتی و در نتیجه، فروپاشی بنیادهای اخلاق و معنویت در جهان معاصر بوده است.

ناتوانی تمدن صنعتی در برآوردن نیازهای معنوی و ارزشی انسان معاصر و در نتیجه، ظهور بحران ها و بن بست های بغرنج در فضای ذهن و زندگی آدمیان، سبب شده است تا بار دیگر، دل های مضطرب، متوجه ابزاری گردد تا انسانِ دورافتاده از اصالت های خویش را از گرداب و حشت ناک کنونی نجات داده و به ساحل امن سعادت رهنمون شود.

آن چه در این شرایط، سخت نگران کننده و هشداردهنده است، سربرآوردن کیش ها، مسلک ها و فرقه های معنوی گوناگونی است که در قالب ها و مدل های رنگارنگ و جذّابی عرضه می شوند؛ در حالی که هیچ بهره ای از چشمه سار حقیقت به مخاطبان کمال جوی خود تقدیم نمی کنند؛ کیش ها و مسلک هایی که بر اصول و پایه های واقعی بنیاد نشده اند و نه تنها درمان کننده ی بحران های اخلاقی، روحی و معنوی انسان های این عصر نیستند؛ بلکه خود به تشدید این بحران ها کمک می کنند و جسم و جان آدمیان را در معرض دردها و مصیبت های بغرنج قرار می دهند. آن کس که در جست وجوی حقیقت است و می کوشد تا بحران های روحی خود را با گام گذاشتن در مسیر معنویت و عرفان درمان کند، باید قبل از هرچیز، به این نکته ی ظریف واقف باشد که داروی خود را از کدام داروخانه و از دست کدام متخصص دریافت می کند.

* آیا در ادیان الهی، عرفان هست و به شکل نظام فکری درآمده است؟

در همه ی ادیان الهی، علمی به نام عرفان هست که یک نظام فکری و فرهنگی است و به دو بخش نظری و عملی تقسیم می شود. عرفان عملی، بخشی از عرفان است که وظایف و روابط انسان را با خود و جهان و خداوند بیان می کند. عرفان در این بخش به اخلاق می ماند که علمی عملی است. به این بخش از عرفان، علم «سیر و سلوک» هم می گویند. در این بخش، مطرح می شود که سالک برای رسیدن به قله ی منیع انسانیت که «توحید» است از کجا باید آغاز کند و چه منازل و مراحلی را طی کند. بدیهی است که چنین توحیدی ـ که آخرین مقصد سیر و سلوک عارف است ـ با توحید مردم عادی و حتی با توحید فیلسوف و متکلم متفاوت است.

بخش دیگر عرفان، نوعی فلسفه ی الهی است که در مقام توضیح و تفسیر هستی است. همان گونه که فلسفه برای خود، موضوع، مبادی و مسائلی دارد، عرفان نظری نیز موضوع، مسائل و مبادی دارد؛ با این تفاوت که فلسفه به استدلال های عقلی متکی است؛ ولی عرفان اصول و مبانی «کشفی» را مایه ی استدلال قرارمی دهد. از نظر عارف، کمال انسان به این نیست که فقط «تصویری ذهنی از هستی» داشته باشد؛ بلکه به این است که با قدم در سیر و سلوک، به مبدئی که از آن جا آمده است، بازگردد و فاصله ی خود را با خدا از میان بردارد و از خود، فانی و به او، باقی گردد. عرفان اسلامی چه در بخش نظر و چه در حوزه ی عمل، همواره به کتاب، سنت، سیره ی نبوی و اولیای الهی استناد می کند و مایه های اولیه ی اندیشه و عمل خود را اسلامی می داند و بر بنای آن، اصول و قواعدی را پی ریزی کرده است. در ادیان دیگر نیز کمابیش همین گونه است؛ مثلاً در عرفان مسیحی، رهبانیت در چهارچوب دین و حتی در برخی مسائل افراطی تر از امر و نهی های دینی عمل می کردند. اگر در دین مسیحیت پاک دامنی اصل است، رهبانان از ازدواج نیز پرهیزمی کردند، یا مثلاً در اسلام پرهیز از غذاهای حرام، اصل است و عارفان در خوردن حلال نیز به حداقل برای زنده ماندن اکتفا می کردند. هم چنین در عرفان هندو، یک سالک در مقطعی از عمر خود برای این که از امور روزمره دور باشد، ترک خانه و زندگی کرده و بقیه ی عمر را در جنگل، به انزوا و خواندن اوراد و اذکار معنوی به سرمی برد. در دین جین در هند، کشتن حیوان ها در هر شرایطی جایز نیست.

* به نظر می رسد برخی عرفان های امروزی، چندان به آموزه های دینی پای بند نیستند.

بله، امروز شاهد عرفان هایی هستیم که به هیچ یک از آداب دینی پای بند نیستند؛ برای نمونه «کارلوس کاستاندا»، دکترای مردم شناسی، نماینده ی عرفان ساحری است که مهم ترین نوع عرفان سرخ پوستی است و گاهی آن را «عرفان عقاب» هم می خوانند. آثار کاستاندا، شرح و بسط دیدارهای او با جادوگر بزرگ مکزیکی به نام «دون خوان» است که مجموعه ی آن ها به بیش از هفده زبان دنیا، ازجمله زبان فارسی برگردانده شده است؛ در حالی که با بررسی زندگی او، هیچ اثری از دین و سلوک معنوی دیده نمی شود. یکی از موارد مهم در آثار کاستاندا، مصرف گیاهان توهم زا و تجربه های عجیب وغریب حاصل از آن هاست. بخش اعظمی از آثار کاستاندا، به توضیح های مربوط به چگونگی تهیه، آماده سازی و مصرف این گیاهان و توصیف جزءبه جزء تجربه ها، توهم ها و مشاهده های حاصل از آن هاست. بسیاری از کسانی که به دلایل مختلف به مواد مخدر روآورده بودند، این کتاب ها را تأییدی بر عمل شان می دانستند. هم چنین منتقدانی در همان سال ها، این کتاب را منحرف کننده می دانستند؛ چراکه انتشار آن ها هم زمان با جنبش هایی نظیر هیپی گری در آمریکا و اروپا بود که اعضای این فرقه، مواد