پاورپوینت کامل داشتن فرزند مانع پیش رفت نیست ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل داشتن فرزند مانع پیش رفت نیست ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل داشتن فرزند مانع پیش رفت نیست ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل داشتن فرزند مانع پیش رفت نیست ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

>

گفت وگو با بتول واعظ، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی و دکترای ادبیات فارسی

هر یک از زن و مرد، در زندگی دنیا مسئولیت هایی دارند که اگر گرفتار افراط و تفریط نشوند، بر مشکل ها فائق خواهند آمد! دکتر بتول واعظ که حدود ۳۲سال دارد، همسر و مادر است و اعتقاد دارد تأهل و داشتن فرزند، مانع پیش رفت دختران و زنان نیست. به همین دلیل، گفت وگویی با وی داریم تا از زبان او با چگونگی مدیریت کار در خانه، تحصیل و تدریس آشنا شویم.

* خانم دکتر! چه شد به درس علاقه مند شدید و تا مدارج عالی ادامه دادید؟

مقطع کارشناسی خود را در دانشگاه یزد و مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری را در دانشگاه علامه طباطبایی گذراندم. از دوره ی دبیرستان بود که به ادامه ی تحصیل، آن هم در رشته ی زبان و ادبیات فارسی بسیار علاقه پیدا کردم. در این میان، تشویق برخی از معلمان فرهیخته و خانواده ی عزیزم نیز انگیزه و عاملی مضاعف در تقویت تصمیم من برای ادامه ی تحصیل بود. وقتی دوره ی کارشناسی را به پایان رساندم، این میل و انگیزه برای تحصیل در مقاطع بالاتر، آن هم در یکی از دانشگاه های برتر کشور، شدت یافت.

* ازدواج چه اثری در پیش برد اهداف شما داشت؟

در دوره ی کارشناسی ارشد ازدواج کردم. برخلاف انتظار خود و دیگران – که فکر می کردم ازدواج، مانع ادامه ی تحصیلم می شود – فرصت و انگیزه ی بیش تری برای مطالعه، پژوهش و تحصیل پیدا کردم. شاید چون زندگی ام هدف و برنامه ی مشخصی پیدا کرده بود و می دانستم که دیگر فقط خودم نیستم که تمام وقت و فرصتم را آن طور که می خواهم، صرف کنم، برنامه ریزی بهتری برای مدیریت فرصت هایم در نظر گرفتم!

* شما به تازگی صاحب فرزند شده اید؛ آیا تولد این فرزند مانع فعالیت های علمی شما شده است؟

شاید برای خودم هم باورپذیر نبود که تولد فرزند، مانعی برای ادامه ی فعالیت های پژوهشی و آموزشی ام نباشد! البته ناگفته نماند که با تولد پسرم، طبعاً وقت و زمان کم تری برای رسیدگی به فعالیت های درون خانه و انجام کارهای مربوط به دانشگاه داشتم؛ اما با یک برنامه ریزی مشخص توانستم وقتم را طوری تنظیم کنم که مثل گذشته به کارهایم برسم. باید بگویم که منظور من از این برنامه ریزی، یک برنامه ی آرمانی و دور از ذهن نیست؛ بلکه به گونه ای است که در کنار کارِ خانه و فعالیت های دانشگاهی به تفریح، خواب و دیگر برنامه های پراکنده ام نیز تا حد معقول می رسم. ناگفته پیداست این برنامه ریزی فشرده، سختی های زیادی دارد. وقتی به کارت عشق بورزی و بدانی آن چه برایش وقت می گذاری و به خاطر آن از خواب و استراحتت می زنی، در راستای یک هدف ارزنده و مقدس است، دیگر خستگی را احساس نمی کنی.

* با توجه به وظایف خانه داری، چه تفاوتی میان شما و آقایانی که مانند شما کار آموزشی و پژوهشی دارند، هست؟

در واقع، یک زن با توجه به گستردگی وظایف و مسئولیت های خانوادگی و اجتماعی چگونه می تواند در همه ی میدان ها موفق باشد؟ تفاوت زن و مرد، یک شاخص یا عامل برای پیش رفت یکی و پس رفت دیگر نمی شود؛ اما تفاوت مسئولیت ها می تواند در میزان یا نوع فعالیت های هر کدام اثرگذار باشد. برای مثال، یک استاد زن، شاید به راحتی نتواند در کارهای اجرایی یا سمت های مدیریتی، به دلیل مسئولیت هایی که در قبال همسر و فرزندانش دارد، قبول مسئولیت کند! وقتی فرزندم متولد شد، طوری برنامه ام را تنظیم کردم که تا وقتی در دانشگاه حضور دارم، به کار تدریس و مشاوره و راهنمایی پایان نامه های دانشجویان و فعالیت های پژوهشی ام برسم و وقتی در خانه حضور دارم، تا جایی که امکان دارد، در خدمت خانواده ام باشم، یعنی تقریباً شبانه روز را بین دو مسئولیت خود تقسیم کرده ام.

*با این تقسیم بندی توانسته اید به همه ی کارهای تان برسید؟

بله. البته باید این نکته را یادآوری کنم از وقتی متأهل و صاحب فرزند شده ام، نسبت به زمانی که مجرد بودم و درس می خواندم، وقت کم تری برای مطالعه و پژوهش دارم؛ طوری که برای این که به کار تدریس و پژوهش و کارهای دانشجویان برسم، تحت فشار قرار می گیرم. تا جایی که گاه ناچارم از خواب و استراحتم بزنم. کمی از روز را که در خانه هستم، صرف آشپزی، انجام کارهای خانه، خرید و دیگر مسائل مربوط به خانه داری می شود. بنابراین گاه برای انجام کارهای دانشگاه ناچارم شب بیدار باشم.

تأهل و بچه داری و کار در دانشگاه، فرصت دید و بازدید از آشنایان و دوستانم را هم تا حد زیادی کاهش داده است. برای دیدن خانواده و فامیلم که در شهرس