پاورپوینت کامل دنباله رو مکتب حضرت زهرا(س) باشیم ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دنباله رو مکتب حضرت زهرا(س) باشیم ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دنباله رو مکتب حضرت زهرا(س) باشیم ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دنباله رو مکتب حضرت زهرا(س) باشیم ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

>

گفت وگو با دکترنجمه وحید دستجردی، دکترای حقوق، وکیل و مؤسس اتحادیه ی آزادی مدنی مسلمانان

از واشنگتن دی سی

خانم دکتر«نجمه وحید دستجردی»، ایرانیِ توان مند و یکی از زنان مدافع حقوق مسلمانان، در تگزاس است. وی علاوه بر دفاع از حقوق مسلمانان ـ به ویژه زنان ـ اقدام به تشکیل اتحادیه ی آزادی مدنی مسلمانان با نام «ام سی ال یو» کرده است.

وقتی برای سیمنار اسلامی به تگزاس سفرکرده بودم، یکی از سخن رانان این سیمنار، خانمی به نام دکتر«نجمه وحید» بود که از شهر مکلین به این سمینار دعوت شده بود. پس از آشنایی، از او خواستم در فرصتی مناسب، گفت وگویی با هم داشته باشیم تا بیش تر با وی و کارش آشنا شوم که با استقبالِ او، به محل کارش در شهر مکلین (شهری در تگزاس مرکزی) دعوت شدم و به آن شهر سفرکردم.

* خانم دکتر وحید! خیلی ممنونم که با این همه مشغله مرا به حضور پذیرفتید؛ لطفاً بگویید اهل کجا هستید و چه شد به آمریکا آمدید؟

خانواده ام همه ساکن اصفهان هستند و من ۲۱سال است که در آمریکا زندگی می کنم. انگیزه ی اصلی من از آمدن به آمریکا، ازدواجم بود. همسرم، جراح اورولوژیست است و این جا مشغول کار و تحصیل بود.

* در چه رشته ای تحصیل کرده اید؟ از موفقیت های تان برای ما بگویید؟

در دسامبر ۲۰۰۲ در شهر «مگنا کیولود» به اولین درجه ی علمی دانشگاهی نائل شدم و سپس به ادامه ی تحصیلاتم پرداختم. فوق لیسانس را در سال ۲۰۰۵ به پایان رساندم و به تدریس در دانشگاه «پان آمریکن» تگزاس مشغول شدم. در آگوست ۲۰۰۷، دانشکده ی حقوق را به طور نیمه وقت شروع کردم و به لطف خدا، پس از سه سال، با درجه ی عالی فارغ التحصیل شدم. من در هر ترم دانشکده ی حقوق، در لیست شاگردان ممتاز رئیس دانشکده بودم. در مه ۲۰۱۰، توانستم دکترای حقوق خود را با عنوان پنج درصد بالای دانشجویان دانشکده، فارغ التحصیل شوم. در پاییز ۲۰۰۹ هم موفق شدم به دادگاه عدالت عالی «ویلت» واردشوم. الحمدلله پروانه ی وکالتم را در همان سال ۲۰۱۰ به دست آوردم و شروع به کار وکالت به شکل کوتاه مدت کردم. البته ناگفته نماند که من در ایران لیسانس و فوق لیسانم را در رشته ی ادبیات انگلیسی خوانده بودم و به این رشته بسیار علاقه مند بودم که کار مرا برای رشته ی حقوق آسان کرد و بسیار راضی هستم.

* چرا رشته ی حقوق را انتخاب کردید؟

به دو علت وارد رشته ی حقوق شدم؛ یکی این که بسیار به این رشته علاقه مند بودم و دوم این که دیدم مسلمانان، به ویژه خانم های محجبه، در این جا خیلی کم وارد مسائل حقوقی و سیاست می شوند. احساس کردم اگر در این راه بتوانم سرویسی عرضه کنم برای اسلام، کشورم و خودم کارِ مناسبی است؛ زیرا زندگی بسیار کوتاه است و دوست داشتم بعد از زندگی دنیوی، جای پایی از من، هرچند خیلی کوچک برجامانده باشد.

* چه تجربه هایی در این راه داشتید؟

مهم ترین تجربه ای که به آن دست یافتم، این بوده که اگر انسان بخواهد می تواند به آن چه اراده کند برسد. خیلی وقت ها خودِ انسان به خاطر ترس ها و فکرهایی که می کند، ممکن است پیش رفت نکند. این که بترسیم شاید جامعه ما را قبول نکند و اجازه ی کار به ما ندهد، باعث می شود ریسک نکنیم و این ریسک نکردن ها باعث عقب ماندن می شود! من این را تجربه کردم که هروقت، پا پیش گذاشتم ـ با این که محجبه ام و می دانند مسلمان هستم ـ عده ای برایم مشکل سازی می کنند؛ اما وقتی پشت کار و مصمم بودنم را می بینند، یا وقتی به دادگاه می روم و قاضی می بیند که تواناییِ بسیاری دارم، باعث می شود که زمینه ها را برایم بازکنند. بزرگ ترین تجربه ی من در این جامعه، این است که واقعاً نترسیم. هر سرویس و کالایی داریم، حتماً به نحو احسن ارائه کنیم که صددرصد موفق خواهیم بود.

* در این باره، خاطره ای دارید؟

یکی از تجربه های خوبم در شهر «لاسپور» برای من خاطره ای شد. برای کاری به بالاترین رتبه ی دادگاه در تگزاس رفتم که به آن «تگزاس سوپرینگ کورت» می گویند. آن جا به مدت دوماه با بالاترین رتبه ی قاضی در تگزاس همکاری و کارکردم که خیلی خوب بود و اعتمادبه نفس بزرگی به من داد. مرا با افرادی آشناکرد که شاید هیچ گاه نمی توانستم آشناشوم!

خاطره ی دیگر که خیلی برایم احساسی بود، درباره ی خانمی از «مارکو» بود که به دلیل مشکل هایی، مجبورشد به آمریکا بیاید و به ایشان و پسر دوساله اش ویزای مشترک داده بودند. آن موقع، هزاردلار پول از ایشان خواسته بودند و او قادر به پرداخت نبود و نمی توانست پسرش را با خود بیاورد. من خیلی سعی کردم که این بچه را به مادرش برسانم و متأسفانه هر کاری کردیم، به ما کمک نکردند. آن بچه هنوز در مارکو مانده و مادرش این جاست. خیلی بی تابی و گریه می کرد با این که قبلاً به بچه ویزا داده بودند، الآن اجازه نمی دهند که بچه اش را بیاورد و این خیلی برایم احساسی بود؛ چون خودم یک مادر هستم و می دیدم که چه قدر موجب ناراحتی مادرش شده است.

* خانم دکتر! غیر از وکالت، آیا فعالیت دیگری دارید؟

بله؛ سال هاست که خیلی فعال هستم. از سال ۲۰۰۸ فعالیت های جانبی ام را شروع و سعی کردم در «مکلین تگزاس» یک مسجد و مدرسه ی اسلامی راه بیندازم. این مرکز راه اندازی شد و خودم هم مدیریتش را بر عهده گرفتم؛ اما متأسفانه به دلیل کم بودن تعداد شیعیان در این جا و تفاوت هایی که بین خواهران و برادران اهل تسنن بود، این مرکز خیلی دوام نداشت. زمانی که به شهر «سرن تونیون» برای ادامه ی تحصیل رفتم، متوجه شدم در آن هیچ مسجدی نیست و گروهی هستند که در منازل مختلف و مکان های کوچک گردهم می آیند، مراسم برگزارمی کنند و نماز و قرآن می خوانند؛ ولی فعالیت های شان زیاد نبود. وقتی چنین چیزی را دیدم، فکرکردم می توانم کمک کنم. شوهرم ساختمانی را خریداری کرد و با یک دیگر، یک مرکز و مدرسه ی اسلامی درست کردیم که الحمدلله الآن، خیلی بزرگ تر شده است. این باعث شد که دیگران نیز، مراکز اسلامیِ دیگری احداث کنند. تجربه ی خیلی خوبی بود. شوهرم همیشه از نظر احساسی مرا حمایت کرده اند و زمانی که مرکز را برپاکردیم، خودشان کلاس تفسیر قرآن می رفتند و سخن رانی می کردند. من بچه هایم را از مدارس دیگر، به مدرسه ی اسلامی آوردم؛ البته می دانید افتتاح هر چیزی و هرکاری، به ویژه مدرسه، ابتدا بسیار سخت است. شکر خدا دانش آموزان خوب تحمل کردند؛ چراکه همه ی ما معتقدیم این کار، برای خشنودی خداست! این وظیفه ی ماست و امیدوارم رضایت خداوند در آن باشد.

* آیا اکنون این مرکز فعال است؟

بله؛ در این مرکز، مراسم ها برگزارمی شود. من همیشه برای هر کمکی به اتحادیه های اسلامی آماده ام و هیچ وقت نه نخواهم گفت و تا حد ممکن، از آن ها حمایت خواهم کرد. در شهر «مکلین» هم انجمن های کوچکی هست که در حال افزایش فعالیت های شان هستند.

من همیشه تلاش کرده ام ـ چه در زمان دانشجویی و چه الآن که در محل کارم یا دادگاه هستم ـ در ذهن مردم، دید جدیدی درباره ی زن های مسلمان پدید بیاورم و نشان دهم که زن مسلمان، تصاویری نیست که