پاورپوینت کامل پیشوایان علیهم السلام و رفتار و همسر ۶۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیشوایان علیهم السلام و رفتار و همسر ۶۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیشوایان علیهم السلام و رفتار و همسر ۶۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیشوایان علیهم السلام و رفتار و همسر ۶۲ اسلاید در PowerPoint :

>

یکی از نکات قابل توجه در سلوک و سیره پیشوایان معصوم(ع) نحوه رفتار آنان با همسر خویش است. هر چند به خاطر طبیعت موضوع و نیز شرایط اجتماعی حجم شواهد و موارد بر جای مانده در تاریخ در این خصوص فراوان نیست اما همین اندک نیز بسیار ارزشمند و گویاست. آنچه می خوانید نگاهی گذرا به موضوع یاد شده است.

سیره عملی و رفتار ائمه علیهم السلام با همسران خویش مانند سایر برخوردها و شیوه های رفتاری آنان به طور دقیق و روشن در تاریخ دیده نمی شود و این علاوه بر عوامل اجتماعی و سیاسی به ماهیت قضیه برمی گردد که بیشتر یک امر درون خانوادگی است تا اجتماعی و در منظر دیگران اما آن اندازه از روش و سیره آنان که از آنان به ما رسیده و همچنین از سخنان آنان می توان تا اندازه زیادی روش آن بزرگواران را به دست آورد. روشن است که چون پیشوایان معصوم علیهم السلام اعمال خود را در راستای اسلامی حقیقی و خالص قرار داده بودند و از این جهت میان آنها تفاوتی نیست و هر گاه در روش یا گفتار آنان تفاوت هایی دیده می شد مربوط به شرایط خاص زمانی است، لذا از روش یک یا چند نفر آنان می توان قانون کلی برای شیوه برخوردی همه آنان به دست آورد. در فرصت به نمونه هایی از شیوه های این دست اشاره می شود.

کمک به همسر

از مسائل مهمی که در زندگی مشترک زن و شوهر مطرح است و از آغاز تا پایان عمر نیز ادامه دارد و در سعادت و خوشبختی و نشاط خانواده تأثیر بسزایی دارد موضوع انجام کارهای مربوط به زندگی و تأمین نیازها و انجام کارهای خانه است. این مسأله اگر به صورت عادلانه و صحیح حل شود و هر کدام وظیفه خود را به خوبی انجام دهند از بیشتر مشکلات آینده جلوگیری می نماید و صفا و صمیمیت در محیط خانواده حاکم می شود. حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س) بعد از آغاز زندگی مشترک برای تعیین مسوولیت و وظیفه هر کدام، خدمت رسول خدا(ص) رسیدند و از آن حضرت درخواست داوری نمودند. پیامبر اسلام(ص) کارهای درون خانه را به عهده فاطمه(س) گذاشت و کارهای بیرون را به حضرت علی(ع) واگذار نمود. فاطمه زهرا(س) می فرماید: جز خدا کسی نمی داند که من چه اندازه خوشحال شدم از اینکه کارهای درون خانه به من واگذار شد و از کارهای بیرون خانه)) و معاشرت و تماس با مردان معاف شدم.[۱]

در همین زمینه در سخنی از امام باقر(ع) آمده است: فاطمه(س) در خانه علی(ع) کار خانه و خمیر کردن و نان پختن و نظافت را به عهده گرفت و علی(ع) کارهای بیرون خانه را، مانند آوردن هیزم و مواد خوراکی.[۲]

علی(ع) به این اکتفا نکرد که فقط کارهای بیرون خانه را انجام دهد بلکه در کارهای خانه نیز شرکت می جست و به صورتی عمل نمی کرد که در خانه بنشیند و انجام تمام کارها را به همسرش واگذار نماید.

امام صادق(ع) می فرماید: علی(ع) همواره هیزم می آورد، آب مورد نیاز خانه را تأمین می کرد و خانه را جارو می کرد، و حضرت زهرا(س) آرد درست می کرد و خمیر آماده کرده، نان می پخت.[۳]

در این روایت تعبیری به کار رفته است که نشان می دهد آن حضرت همواره جارو کردن و نظافت منزل را عهده دار بود.

از برخی روایات استفاده می شود که حضرت علی(ع) در بعضی اوقات در کارهای مربوط به حضرت زهرا(س) مانند تهیه آرد و آسیاب کردن نیز به کمک همسرش حضرت زهرا(س) می رفت. از جمله نقل شده روزی رسول خدا(ص) به خانه علی(ع) وارد شد و دید علی(ع) و فاطمه(س) به کمک یکدیگر با آسیاب دستی مشغول تهیه آرد می باشند. پیامبر(ص) فرمود: کدام یک خسته ترید؟ علی(ع) عرض کرد: فاطمه(س) خسته تر است. پیامبر(ص) فرمود: دخترم برخیز، و فاطمه(س) برخاست و پیامبر به جای او نشست و به علی(ع) در آرد کردن، کمک نمود.[۴]

از این روایت به خوبی استفاده می شود که حضرت علی(ع) همیشه رعایت حال همسرش زهرا(س) را می نموده است و علاوه بر اینکه خود در کارهای خانه به او کمک می کرد، وقتی پیامبر(ص) به خانه آنها آمد و خواست به آنها کمک کند، علی(ع) پیش از آنکه فاطمه(س) پاسخی بدهد جواب می دهد فاطمه(س) خسته تر است و بدین وسیله سعی می کند، تا همسرش استراحت نماید، یا کار آسانتری انجام دهد و خود به کمک پیامبر(ص) آسیاب می کند.

پرستاری و عمل به سفارشهای همسر

هنگامی که حضرت زهرا(س) بیمار شد و ارتحالش نزدیک شد، در رابطه با تشییع بدن مطهر و محل دفنش و چگونگی غسل سفارشهایی به شوهرش علی(ع) می کند که آن حضرت نیز به همان کیفیت که همسرش خواسته بود عمل می کند. به علاوه علی(ع) در هنگام بیماری حضرت زهرا(س)، علی(ع) مانند یک پرستار مهربان و دلسوز از همسر بزرگوارش مراقبتهای لازم را به عمل میآورد. امام سجاد(ع) از پدر بزرگوارش امام حسین(ع) نقل می کند که وقتی حضرت زهرا(س) بیمار شد به علی(ع) سفارش کرد که جریان کسالت او را به کسی خبر ندهد. علی(ع) نیز چنین کرد کسی را در جریان کسالت حضرت زهرا(س) قرار نداد و خود آن حضرت پرستاری و مراقبت از زهرا(س) را به عهده گرفت و اسماء نیز به او کمک می کرد. و چون هنگام ارتحال فرا رسید حضرت زهرا(س) به شوهرش سفارش کرد که او عهده دار مراسم تجهیز و دفن او شود. شبانه او را دفن نماید و محل دفن را پنهان نگه دارد. علی(ع) نیز چنین کرد ولی بعد از دفن آن حضرت، حزن و اندوه فراوان او را فرا گرفت و اشکهای مبارکش بر گونه هایش جاری گردید. رو به مرقد مبارک پیامبر(ص) نمود و به آن حضرت سلام داد و با او به راز و نیاز و درددل پرداخت.

حضرت علی(ع) بر اساس سفارش حضرت زهرا(س)، او را شبانه دفن کرد و قبر او را پنهان نمود و برای عملی شدن وصیت زهرا(س) و اینکه قبر وی پنهان بماند، با کسانی که بنا داشتند با بررسی و تفحص و نبش قبور، آن حضرت را پیدا نمایند، با سختی برخورد می نماید. چنانچه در یک گزارش آمده است که حضرت(ع) وقتی متوجه جریان شد، در حالی که لباس مخصوص زمان جنگ و برخوردهای سخت، پوشیده بود، خشمگین به سوی قبرستان حرکت نمود و به شمشیر مخصوص خود، ذوالفقار، تکیه زده فرمود: من علی ابن ابی طالب هستم؛ مشاهده می کنید که با چه وضعی به اینجا آمده ام. به خدا سوگند اگر دست به سنگ یکی از این قبرها بزنید با شمشیر با همه شما نبرد خواهم نمود.[۵]

دلجویی و احترام

انسان در دوران زندگی با حوادث و مسائلی روبه رو می شود که او را ناراحت و نگران و متأثر می سازد. فردی که احساس می کند از طرف دیگران به او ستم شده و حق او را گرفته اند اگر برای رسیدن به حق خود و دفاع از ظلمی که به وی شده تلاش کند و نتواند به حق خود برسد دچار ناراحتی و نگرانی خواهد شد. حال اگر برای زن یا شوهر چنین مسأله ای پیش آید و او با حالت تأثر وارد خانه شود ممکن است اظهار گلایه و شکوه نماید و با همسر خود درددل کند و از همسر انتظار داشته باشد که در این شرایط به او کمک کند و از او دفاع نماید، و هر گونه تصور کوتاهی را در این رابطه دور از انتظار می داند. همسر در این حالتهای مخصوص، باید سعی کند با مهربانی و دلجویی و احترام نسبت به طرف مقابل، آن چنان رفتار نماید که از اندوه و تأثر و ناراحتی او بکاهد. با سخنان منطقی و محترمانه اثبات نماید که من در دفاع از حق تو کوتاهی نکردم و آنچه مصلحت بوده و توان داشتم در این رابطه انجام داده ام.

حضرت زهرا(س) بعد از پدر بزرگوارش وقتی احساس کرد که ملک او، فدک را به ناحق گرفته اند، برای دفاع از حق خویش و استرداد املاکش نزد خلیفه وقت رفت و با وجود بحثها و استدلالهای منطقی که ارائه داد موفق نشد، حق خود را بستاند. لذا با ناراحتی و تأثر شدید وارد منزل شده اظهار ناراحتی نمود. علی(ع) را مورد خطاب قرار داد و گفت:… هیچ کس از من دفاع نکرد و از ظلم آنها جلوگیری ننمود، خشمگین از خانه بیرون رفتم و پریشان و با شکست و افسردگی بازگشتم، و تو نیز این گونه پریشان نشسته ای. تو همان بودی که گرگان عرب را صید می کردی و اکنون زمین گیر شده ای. یا علی(ع) نه گویندگان را مانعی و نه یاوه گویان را دافع. اختیار از کفم رفته،… . از اینکه با تو این گونه سخن می گویم نزد خدا عذر خواهم، خواه مرا یاری کنی، یا واگذاری، ای وای بر من در هر پگاه که عمید و تکیه گاهم از کف رفت و بازویم بی رمق گشت. علی(ع) با لحنی محترمانه همسر مهربان خود را دلداری داده و در پاسخ فرمود: ویل و وای بر تو مباد بلکه وای بر دشمنان تو باد. ای دختر برگزیده خدا و یادگار نبوت از اندوه و غصه دست بردار. به خدا سوگند من در انجام وظیفه سستی نکرده ام و آنچه در قدرت و توان داشتم انجام دادم.

حضرت علی(ع) آن چنان با خونسردی و متانت و دلجویی در برابر ناراحتی و شکوه حضرت زهرا(س) برخورد می نماید، که حضرت فاطمه(س) آرامش پیدا کرده می فرماید: خداوند مرا کفایت می کند. و کار آنها را به خدا وامی گذارد و ساکت می شود.[۶]

علی(ع) همواره مواظب بود که از حزن و اندوه زهرا(س) که بعد از پدر بزرگوارش بسیار زیاد شده بود بکاهد. زهرا(س) به پدرش پیامبر(ص) علاقه زیادی داشت و لذا می فرمود: پیراهن پدرم را به من بدهید و چون پیراهن را می گرفت آن قدر آن را می بویید تا بیهوش می شد. علی(ع) می فرماید: پیامبر(ص) را در پیراهنش غسل دادم و چون وضع زهرا(س) را مشاهده کردم که با بوییدن آن پیراهن بیهوش می شود، آن را پنهان نمودم.[۷]

حضرت علی(ع) خود در باره چگونگی برخورد با همسرش می فرماید: به خدا سوگند هرگز کاری نکردم که فاطمه(س) خشمگین شود و او را به هیچ کاری مجبور نکردم… او نیز هرگز مرا خشمگین نکرد و برخلاف میل باطنی من قدمی برنداشت.[۸]

توجه به خواست همسر

امام حسین(ع) به خواست و علاقه و حس زیبایی دوستی همسرش، توجه خاصی می نمود و برخی اوقا