پاورپوینت کامل نگاهی کوتاه به شخصیت زهرا سلام الله علیها در منابع اهل سنت ۸۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی کوتاه به شخصیت زهرا سلام الله علیها در منابع اهل سنت ۸۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی کوتاه به شخصیت زهرا سلام الله علیها در منابع اهل سنت ۸۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی کوتاه به شخصیت زهرا سلام الله علیها در منابع اهل سنت ۸۸ اسلاید در PowerPoint :

>

اهل بیت(ع) به امت اسلامی و جهان اسلام تعلق دارند. ارزشهای انسانی آنان به همه بشریت تعلق دارد. شخصیت آنان ریشه در ((رحمت واسعه)) الهی دارد که همه انسانها را فرا گرفته است و خوان نعمتی است که همه حقیقت جویان خود را بر سر آن می دانند. و آنچه در منابع برادران اهل سنت در باره اهل بیت(ع) آمده است برای اهل انصاف و جویندگان حقیقت، سرمایه ارزشمند، گسترده و راهگشایی است که همواره مورد توجه محدثان، علما و پژوهشگران شیعی و سنی بوده است و آثار و تألیفات بسیاری در طول تاریخ اسلام در این خصوص برای امت اسلامی بر جای مانده است. آنچه می خوانید نگاهی بسیار کوتاه و گذرا به برخی روایات و گفته هایی است که در حجمی بسیار گسترده در منابع دینی اهل سنت آمده است.

در این نوشتار سخن از شخصیتی بس بزرگ است که به حق، قلم و بیان از وصف او عاجز است و هر نویسنده توانایی و زبان گویایی، از شرح حقیقت و وصف شخصیت او ناتوان و درمانده است.

هر پژوهشگری تا تصوری روشن از موضع مورد نظر نداشته باشد نمی تواند از عهده گفتن یا نوشتن در باره آن برآید. شخصیت حضرت فاطمه(س) چنین مشکل بزرگی را پیش پای هر نویسنده ای می گذارد و ترسیم چهره واقعی و جامع او را دست نایافتنی می کند. فاطمه زهرا ((سلام الله علیها)) در شمار کسانی است که به ((خمسه الاشباح))[۱] موسومند، زیرا مردمان عادی جز به شبحی از شخصیت و حقیقت وجود آنان دست نمی یابند و تنها خدا و رسول او و کسانی که در مرتبه اویند به مقام او عارفند و نسبت بدو معرفت حقیقی دارند.

بر این اساس در این نوشته بر آنیم تا توصیف جایگاه معنوی و بلندای شخصیتی و شرح مکانت رفیع آن حضرت را از زبان خدا و رسولش بیان کنیم تا شاید در پرتو نور وحی به شمه ای از ابعاد وجود آن نازنین انسان تربیت یافته دامان اسلام، واقف شویم. از این رو در این مقاله شخصیت فاطمه(س) و مقام او را تنها در منابع اهل سنت جستجو می کنیم تا معلوم شود که آن گوهر پربها متعلق به اسلام و همه مسلمانان است و صد البته خط فکری و مشی زندگی او باید سرمشق و الگوی تمامی جهان اسلام بویژه زنان مسلمان باشد.

این نوشتار را در دو قسمت تعقیب می کنیم. نخست به برخی آیات و روایاتی که حضرت فاطمه(س) را در مجموعه اهل بیت((علیهم السلام)) مورد توجه و توصیف قرار داده است می پردازیم و سپس به برخی دیگر از آنها که در خصوص مقام و منزلت آن حضرت وارد شده است، اشاره خواهیم داشت.

الف) فاطمه(س) و اهل بیت(ع)

در این زمینه به طور گذرا به ذکر چند آیه و روایت بسنده کرده و از شرح و تفصیل بیشتر صرف نظر می کنیم:

۱- آیه تطهیر:

((انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا)).

همانا خداوند اراده فرموده است تا پلیدی را از شما ((اهل بیت)) دور سازد و شما را از آلودگیها پاک کند.[۲]

جلال الدین سیوطی در تفسیر خودش در حد بیست روایت با سندهای مختلف نقل می کند که دلالت دارد مقصود از ((اهل بیت)) تنها رسول خدا و علی و فاطمه و حسن و حسین ((علیهم السلام))اند.[۳] و طبری نیز در تفسیر خودش پانزده حدیث در این خصوص نقل کرده است[۴] و حاکم حسکانی بیش از یکصد و سی روایت در این زمینه آورده است که تمامی آنها دلالت دارند بر اینکه مقصود از آیه، کسانی جز پنج تن مقدس آل عبا نیستند.[۵]

امام احمد بن حنبل از ام سلمه نقل می کند: رسول خدا به فاطمه(س) فرمود: شوهر و دو فرزندت را نزد من حاضر کن. وقتی به محضر آن حضرت مشرف شدند رسول خدا عبایی را که از محصول فدک درست شده بود، بر آنها انداخت. سپس دست مبارک خود را بر آنها گذاشت و گفت: پروردگارا اینها آل محمداند؛ درود و برکات خویش را بر محمد و آل او فرو فرست که تو پسندیده و بزرگ مرتبه هستی.

ام سلمه می گوید: من لای عبا را بلند کردم تا در جمع آنان وارد شوم که آن حضرت آن را از دست من کشید و به این کار اجاز نداده و فرمود: تو بر خیر و نیکی هستی)).[۶]

و باز حاکم حسکانی به سند خودش از ام سلمه نقل می کند که آیه تطهیر در خانه من نازل شد در حالی که در خانه هفت نفر بودند. جبرئیل و میکائیل و رسول خدا(ص) و علی و فاطمه و حسن و حسین. و من بر در خانه قرار گرفته بودم. سپس می گوید: ((فقلت یا رسول الله: ألست من اهل البیت؟! فقال: انک الی خیر انک من ازواج النبی، و ما قال: انک من اهل البیت)).

گفتم: ای رسول خدا، آیا من از اهل بیت – مقصود در این آیه – به شمار نمی روم؟ حضرت فرمود: تو به سوی خیر و خوبی هستی و از همسران نبی به حساب میآیی. و نفرمود تو از اهل بیت هستی)).[۷]

این مضمون در کتب حدیثی و تفسیری بسیاری از بزرگان اهل سنت آمده است که به همین چند نمونه بسنده می شود.

معنای رجس

ابن عربی در شرح آیه، می گوید: ((و هو کل ما یشینهم فان الرجس هو القذر عند العرب. ..)). ((رجس)) در آیه شریفه عبارت است از هر چیزی که مایه پستی انسان بوده و بر اهل بیت(ع) ناروا باشد، زیرا در لسان عرب به هر آلودگی ((رجس)) اطلاق می گردد.[۸]

زمخشری می نویسد: ((برای گناهان ((رجس)) و برای تقوا ((طهر)) به کار گرفته شده زیرا آبرو و حیثیت فرد زشتکار به واسطه آن ملوث و آلوده می گردد، همان گونه که بدن با کثافتها و چرکها آلوده می شود ولی آبرو با کارهای نیک همچون جامه پاک، مصون از پلیدیها خواهد بود)).[۹]

با این بیان مقصود از ((رجس)) که از اهل بیت دور شده، روشن است و خود دلیلی قاطع بر عصمت آنان و از جمله حضرت فاطمه(س) است.

۲- آیه مباهله:

((فمن حاجک فیه من بعد ما جائک من العلم فقل تعالوا ندع ابنائنا و ابنائکم و نسائنا و نسائکم و أنفسنا و أنفسکم، ثم نبتهل فنجعل لعنه الله علی الکاذبین)).

کسی که با تو در حقانیت آنچه بر تو نازل شده است مجادله کند پس بگو بیایید تا فرزندان ما و شما و زنان ما و شما و خودمان و خودتان را فرا خوانده و مباهله کرده و نفرین خدا را بر دروغ گویان فرستیم.[۱۰]

زمخشری پس از نقل قسمتی از واقعه می نویسد: ((… فاتوا رسول الله((صلی الله علیه و آله)) و قد غدا محتضنا بالحسین آخذا بید الحسن و فاطمه تمشی خلفه و علی خلفها و هو یقول: اذا دعوت فامنوا. فقال اسقف نجران: یا معشر النصاری! انی لاری وجوها لو شاء الله ان یزیل جبلا من مکانه لازاله بها فلا تباهلوا فتهلکوا و لا یبقی علی وجه الارض نصرانی الی یوم القیمه،. .. و فیه دلیل، لا شیء اقوی منه، علی فضل اصحاب الکساء)).

نصارای نجران به محل موعود آمدند تا دعوت پیامبر دائر بر برگزاری مباهله را پذیرفته باشند. رسول خدا نیز در حالی که حسین را در بر گرفته و دست حسن را در دست خود داشت و فاطمه از پشت سر آن حضرت و علی نیز از پی فاطمه بود با آنان روبه رو شد و به همراهان خود می گفت: هر گاه من دعا کنم، شما آمین بگویید. اسقف نجران که این حال را مشاهده کرد، گفت: ای مسیحیان! من چهره هایی می بینم که اگر خداوند بخواهد به واسطه آنان کوهی را از جای برکند، می شود. با آنان مباهله نکنید، زیرا هلاک خواهید شد و اساس نصرانیان تا دامنه قیامت برچیده خواهد شد. ..

و پس از ذکر چند نکته جالب و خواندنی می نویسد:

((این واقعه خود بهترین دلیل بر فضیلت اصحاب کسأ است و برهانی قویتر از آن نیست. ..)).[۱۱]

نوع مفسران و مورخان اسلامی که وقایع سال دهم هجرت را به نگارش درآورده اند، نقل کرده اند که رسول خدا(ص) در قضیه ((مباهله)) با نصارای نجران، به جز علی و فاطمه و حسن و حسین((علیهم السلام)) شخص دیگری را به همراه خود نبرد. و فخر رازی پس از بیان واقعه می نویسد: ((… واعلم أن هذه الروایه کالمتفق علی صحتها بین اهل التفسیر و الحدیث)).

بدان که صحت این روایت بین اهل تفسیر و حدیث مورد اتفاق است.[۱۲]

۳- آیه شجره طیبه:

قرآن کریم می فرماید: ((الم تر کیف ضرب الله مثلا کلمه طیبه کشجره طیبه اصلها ثابت و فرعها فی السماء توتی اکلها کل حین باذن ربها. ..)).[۱۳]

آیا نمی بینی چگونه خداوند مثال می زند کلمه پاک را به مانند درخت طیب که ریشه آن در زمین استوار و شاخه آن در آسمان است و هر لحظه به اذن پروردگار در حال میوه دادن است.

حاکم در کتاب ((المستدرک علی الصحیحین)) از میناء بن ابی مینا، بنده و خدمتگزار عبدالرحمن بن عوف، نقل می کند: ((خذوا عنی قبل ان تشاب الاحادیث بالاباطیل، سمعت رسول الله(ص) یقول: انا الشجره و فاطمه فرعها و علی لقاحها و الحسن و الحسین ثمرتها و شیعتها ورقها و اصل الشجره فی جنه عدن و سائر ذلک فی سایر الجنه)).

حدیثهای صحیح را پیش از آنکه با گفتارهای نادرست مخلوط شود بگیرید. من از رسول خدا(ص) شنیدم که می فرمود: من درختم و فاطمه شاخه آن و علی لقاح و حسنینم میوه آنند و شیعیان ما برگهای آن هستند. ریشه این درخت در بهشت ((عدن)) است و سایر آن در بقیه باغهای بهشت جای دارد.))[۱۴]

نظیر این حدیث را حاکم حسکانی در شواهد التنزیل از عبدالرحمن بن عوف نقل می کند:[۱۵]

۴- آیه مودت:

((… قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی. ..))

بگو من بر انجام رسالت خویش مزدی از شما نمی طلبم جز اینکه به نزدیکان من مودت بورزید…[۱۶]

جلال الدین سیوطی در تفسیر خود می نویسد: ((لما نزلت هذه الایه قالوا یا رسول الله! من قرابتک هولاء الذین وجبت علینا مودتهم؟ قال(ص): علی و فاطمه و ابناهما)).

چون که این آیه نازل شد اصحاب گفتند: ای رسول خدا! این نزدیکانت که مودت و دوستی آنان بر ما واجب شده است کیانند؟ فرمود: علی و فاطمه و دو فرزندش.[۱۷]

زمخشری نیز در تفسیر خودش این روایت را نقل کرده و در تأیید آن روایات دیگری که دلالت بر وجوب مودت اهل بیت از جمله فاطمه زهرا(س) دارد ذکر می کند.[۱۸]

۵- آیه وسیله:

قرآن می فرماید: ((أولئک الذین یدعون یبتغون الی ربهم الوسیله أیهم أقرب و یرجون رحمته و یخافون عذابه ان عذاب ربک کان مخدورا)).

کسانی که از غیر خدا (مثل ملائکه و مسیح و عزیر) را پرستش می کنند خود به سوی خدا توجه دارند و هر کدام بدو نزدیکترند به واسطه عبادات و اطاعت از او، بدو توسل می جویند و رحمت او را امیدوارند و از عذابش واهمه دارند که عذاب خدا سزاوار حذر کردن است.[۱۹]

حاکم حسکانی به سند خود از عکرمه در تفسیر آیه نقل می کند که مقصود از این آیه پیامبر(ص) و علی و فاطمه و حسن و حسین اند.[۲۰]

۶- آیه اصطبار:

قرآن کریم می فرماید: ((و أمر اهلک بالصلاه و اصطبر علیها))

– ای رسول ما! اهل خود را به نماز فرمان ده و بر آن استقامت و شکیبایی ورز.[۲۱]

ابن عاکر در تاریخ خود از ابی سعید خدری نقل می کند که وقتی این آیه نازل شد نبی اکرم(ص) مدت هشت ماه، صبحگاهان بر در خانه علی می ایستاد و می فرمود: ((الصلاه رحمکم الله)). خداوند شما را مورد رحمت خود قرار دهد. بپاخیزید برای انجام نماز. و آیه تطهیر را قرائت می کرد: ((انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطیهرا.))[۲۲]

جلال الدین سیوطی نیز این حدیث را در تفسیر خود نقل کرده است.[۲۳]

۷- آیه سوره نور:

قرآن کریم می فرماید: ((فی بیوت اذن الله ان ترفع و یذکر فیها اسمه رجال لا تلهیهم تجاره و لا بیع عن ذکر الله و اقام الصلاه و ایتاء الزکاه یخافون یوما تتقلب فیه القلوب و الابصار))

در خانه هایی که خداوند اذن داده است تا بلندآوازه گردد و نام او یاد شود، خداوند را تسبیح می کنند مردانی که تجارت و خرید و فروش، آنان را از یاد خدا و اقامه نماز و دادن زکات باز نمی دارد و خوف روزی را دارند که در آن، قلبها و چشمها مضطرب می گردد.[۲۴]

حاکم حسکانی به سند خود از انس بن مالک و بریده نقل می کند که گفتند: رسول خدا(ص) این آیه را قرائت فرمود. سپس مردی به پا خاست و خطاب به آن حضرت گفت: مقصود از این چه خانه هایی است؟ فرمود: خانه های پیامبران. پس از آن، ابوبکر از آن حضرت پرسید: ((یا رسول الله! هذا البیت منها – بیت علی و فاطمه – قال: نعم من أفاضلها)).

یعنی ابوبکر با اشاره به خانه علی و فاطمه((ع)) به رسول اکرم(ص) گفت: این خانه در شمار آن خانه هاست؟ حضرت فرمود: بلی، از بهترین آنهاست.[۲۵]

احمد بن حنبل در مسند خود از ابوهریره نقل می کند: ((نظر النبی(ص) الی علی و الحسن والحسین و فاطمه((علیهم السلام)) فقال: انا حرب لمن حاربکم و سلم لمن سالمکم)).

رسول خدا(ص) به فاطمه و علی و حسن و حسین نظر افکند و سپس فرمود: هر کس با شما محاربه کند با من در جنگ است و هر کس با شما از در سازش وارد شود من با او در سازشم.))[۲۶]

مشابه این حدیث را ترمذی از زید بن ارقم نقل کرده است.[۲۷]

آیات و بخصوص روایات در این خصوص بسیار بیشتر از آن است که در این مختصر گنجانده شود و آنچه آمد نمونه ای از بسیار است و در این قسمت به همین مقدار بسنده می کنیم.

ب) فاطمه(س)، بانوی برتر

در این قسمت نیز به اختصار به چند مورد اشاره می شود:

۱- قرآن کریم می فرماید: ((و لسوف یعطیک ربک فترضی))

خداوند آن قدر به تو خواهد بخشید تا راضی شوی.[۲۸]

جلال الدین سیوطی از جابر بن عبدالله نقل می کند: ((دخل رسول الله(ص) علی فاطمه و هی تطحن بالرحی و علیها کساء من حمله الابل. فلما نظر الیها قال: یا فاطمه! تعجلی و تجرعی مراره الدنیا لنعیم الاخره غدا. فانزل الله ((و لسوف یعطیک ربک فترضی)).

رسول خدا(ص) بر دخترش فاطمه(س) وارد شد در حالی که او با دستاس مشغول آرد کردن بود و عبایی از پشم شتر بر خود افکنده بود. همین که پیامبر چشمش بر او افتاد، فرمود: اکنون سختی دنیا و مرارت آن را به خاطر نعمتهای بی پایان فردای آخرت بر خویش هموار کن. آنگاه خداوند آیه مذکور را نازل فرمود.[۲۹]

۲- روایات بس