پاورپوینت کامل انسان، تغذیه، سلامتی – قسمت ۶ ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انسان، تغذیه، سلامتی – قسمت ۶ ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انسان، تغذیه، سلامتی – قسمت ۶ ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انسان، تغذیه، سلامتی – قسمت ۶ ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

>

تغذیه کودکان پیش دبستانی

دریافت غذای کافی و مواد مغذی مصرفی کودکان، به غذای در دسترس و محیطی که خانواده برای خوردن غذا فراهم کرده اند، ارتباط دارد.

اطلاعات تغذیه ای والدین نیز از عوامل مهم در انتخاب غذای کودک است. مادر مطلع، غذاهایی را بیشتر مصرف می کند که ارزش تغذیه ای نیز داشته باشد و همین دیدن غذاها سبب ایجاد عادات خوب غذایی از دوران کودکی خواهد شد. غذای خوب و سالم، توأم با محیط خوش آیند، خاطره خوبی از غذا را در ذهن کودک ایجاد می کند.

کاهش سرعت رشد پس از نخستین سال زندگی منجر به کاهش میزان مواد مغذی مورد نیاز و کاهش اشتها می شود. افزایش وزن نامنظم در یک کودک پیش دبستانی غیر معمول نیست. متوسط رشد برای این گروه ۱۲ سانتی متر طی سال دوم، ۸ تا ۹ سانتی متر طی سال سوم و پس از آن ۷ سانتی متر در سال است.

متوسط افزایش وزن طی این دوران ۲ تا ۵ /۲ کیلوگرم در سال است. در سنین قبل از مدرسه، مصرف بعضی از مواد مغذی از قبیل کلسیم، فسفر، ریبوفلاوین، آهن و ویتامین A در کودکان کشورهای پیشرفته و در حال پیشرفت کاهش می یابد.

علت این امر را عدم مصرف غذاها و غلات غنی شده با آهن، کم شدن شیر مصرفی و علاقه نداشتن به مصرف سبزیجات دانسته اند.

تعداد کمی از کودکان بدون ایجاد مشکلی در نحوه غذا خوردن، سالهای سنین قبل از مدرسه را پشت سر می گذارند. بین سنین ۹ تا ۱۸ ماهگی کودکان به غذایی علاقه مند می شوند و این ممکن است چندین ماه و یا سال ادامه یابد. خوردن مداوم یک غذا یا خوراک نیز عمومیت دارد. دوست داشتن یا نداشتن غذایی ممکن است از روزی به روز دیگر و یا از یک هفته به هفته دیگر تغییر کند.

به عنوان مثال، کودکی ممکن است برای یک هفته در وعده بین غذا تخم مرغ آب پز بخواهد و هفته بعد و یا در ماههای بعدی از خوردن تخم مرغ آب پز کاملا امتناع کند. در این سنین قبل از مدرسه اشتها غیر قابل پیش بینی است و تغییر می کند. شام معمولا از وعده هایی است که کودکان از خوردن آن خودداری می کنند و والدین را نگران می سازند. البته ممکن است کودکی که دو وعده غذا به اضافه مواد دیگر غذایی بین وعده های غذا را دریافت کرده است، نیاز به مواد غذایی و کالری را تأمین کرده باشد.

در این سالها بچه ها راه رفتن و حرف زدن را فرا می گیرند، همچنین مهارت های حرکتی آنها تکامل می یابد و به آنها این امکان را می دهد که غذا خوردن مستقل را بیاموزند.

کودکان غذا خوردن مستقل را در سنین ۱ تا ۲ سالگی یاد می گیرند.

ریخت و پاش به هنگام غذا خوردن در سنین ۱۰ تا ۱۸ ماهگی امری معمولی است، اما در حدود ۲ سالگی از ریخت و پاش کاسته می شود.

غذا دادن به کودکان سنین پیش دبستان می تواند خیلی کلافه کننده باشد. لازم است بدانیم در این سنین به علت کاهش سرعت رشد، کاهش اشتها قابل انتظار است، به علاوه بسیاری از عادتهای غذایی معمول در این سنین به تکامل حس استقلال کودک بستگی دارد. زمانی که کودک از خوردن غذایی خودداری می کند، توضیح در باره محسنات و تهیه آن غذا و یا مجبور کردن او به خوردن به دلیل مثلا فواید تغذیه ای سبب می شود که کودک به طور دایم و در زندگی بعدی نیز از چنین غذایی خوشش نیاید. در حالی که اگر به کودک زیاد توجه نشود و تأکیدی هم به مصرف غذا نشود، کودک ممکن است دوست نداشتن آن غذا را به دست فراموشی بسپارد.

تماشای تلویزیون ممکن است به دلیل عدم فعالیت و همچنین مصرف تنقلات در موقع تماشا سبب چاقی شود.

نیازهای تغذیه ای در سنین پیش دبستانی

طی دومین سال زندگی، کودکان از روی کنجکاوی مبادرت به گذاشتن اشیأ مختلف در دهان خود و تقلید غذا خوردن می کنند. با توجه به این مطلب، غذاها، قاشقها و فنجانها باید به صورتی تهیه گردند که به رشد و تکامل مهارت کودکان کمک کنند.

بایستی به طور روزانه سه وعده غذای کامل و دو وعده غذای سبک بین وعده های اصلی داده شود، ولی باید توجه کرد که غذای مصرفی نباید یک نوع باشد. از غذاهایی که فاقد مواد مغذی هستند، همچنین غذاهایی مثل آجیل، ذرت بو داده، شکلات، انگور و هویج خام اجتناب شود.

در مورد ترجیحات غذایی کودکان پیش دبستانی می توان به چند نکته کلی اشاره کرد. گوشتهای رشته رشته شده چندان مورد قبول نیستند، زیرا حرکت گردشی جویدن تا ۵ /۲ سالگی بخوبی تکامل نمی یابد. قبل از این سن، ماهی، مرغ، گوشت چرخ کرده و پنیر معمولا ترجیح داده می شود. مواد غذایی جداگانه از غذاهای مخلوط بیشتر مورد توجه می باشند، به ویژه غذاهای انگشتی (لقمه ای) خیلی محبوب هستند، چون کودکان قوام و بافت این غذاها را دوست دارند. رنگ و تنوع نیز مهم است. بلع غذاهای خشک معمولا برای کودکان سنین پیش از دبستان دشوار است و باید با غذاهای آبدار ترکیب شوند. آخرین نکته قابل توجه میزان سهولت خوردن یک غذاست. برای مثال سوپ نخودفرنگی ممکن است انتخاب خوبی برای یک کودک ۲ ساله نباشد. غذاهای گرم بر غذاهای داغ ترجیح دارند.

معمولا برای کودک خردسال باید با غذای کم شروع و اگر سیر نشد قسمت دیگر را نیز به او داد. در جدول ۱ مقدار متناسب و تقریبی غذا در سنین مختلف ارائه شده است.

شیر، ماست و به طور کلی لبنیات مورد علاقه کودک باید به او داده شود. از شیرخشک نیز می توان در تهیه سوپ، سبزیجات و یا غذاهای مخلوط استفاده کرد. در صورتی که کودک از خوردن منابع آهن حیوانی از قبیل گوشت خودداری کند، مصرف آهن باید به دقت کنترل شود. بسیاری از کودکان سنین قبل از مدرسه چون هنوز قدرت جویدن و نرم کردن گوشت را ندارند، منابع غیر حیوانی آهن (سبزیجاتی مثل اسفناج و…) را ترجیح می دهند. بنابراین، در این موارد، مصرف منابع غذایی حاوی ویتامینC (مثل مرکبات، گوجه فرنگی، فلفل سبز و…) همراه با منابع غیر حیوانی آهن (سبزیجات، آجیل و…) به ج