پاورپوینت کامل دلدادگی های نوجوانی ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دلدادگی های نوجوانی ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دلدادگی های نوجوانی ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دلدادگی های نوجوانی ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

>

دکتر «علی شریعتی» در یکی از کتاب هایش می گوید: «عشق سُرخک آدم بزرگ هاست.» او عشق را به بیماری کودکانه ای تشبیه می کند که می تواند سر و روی یک کودک بزرگسال را خال خالی کند. دکتر شریعتی بعدها در بحثی مفصل، برتری دوست داشتن را بر عشق مطرح می کند و با هزار و یک دلیل روانکاوانه و فیلسوفانه برمی شمارد تا ثابت کند «دوست داشتن از عشق برتر است.»

در اینجا بحث ما بر سر برتری یا کمتری عشق نیست. بحث ما بر سر بیماری مُسری همه گیری است که میان نوجوانان شایع است. سن شیوع این بیماری سال های آغازین نوجوانی است و علایم اولیه و ثانویه اش هیچ ارتباطی با تعریف حقیقی و حقوقی عشق – همان مفهومی که شعرا و عرفا از آن بسیار یاد کرده اند – ندارد. عشق کورکورانه نوجوانی همان بیماری مسری زودگذر است. علایم آن و دوره نهفتگی بیماری، همه به نوع شخصیت و شیوه تربیت و پرورش خانوادگی وابسته است.

موضوع، بسیار ساده تر از مباحث پیچیده روان شناسی دوران بلوغ است. دختر یا پسر نوجوان، ناگهان فکر می کند عاشق شده است، یعنی دلبسته یا وابسته آدمی از جنس مخالف. در اینجا ویژگی های آن آدم اهمیت چندانی ندارد. اهمیت در نگاه شیفته نوجوان است که طرف مقابلش را برترین موجود عالم هستی می بیند و باور دارد که در واقعیت و حقیقت نیز چنین است. پس طبیعی است که تاب هیچ گونه نظر مخالفی را ندارد؛ از این روست که آن را نه عشق بلکه بیماری باید نامید. این عاشقی بیمارگونه می تواند چنان آشکار و پر سر و صدا باشد که همه اهل محل از آن باخبر شوند و یا می تواند آنقدر خاموش و پنهان باشد که هیچ کس نداند این عوارض و نحیفی و نگرانی و تشویش از چیست؟ معمولاً امروزه نوع دوم، شیوع بیشتری دارد.

متأسفانه عکس العمل های افراد به هنگام بروز این بیماری روز به روز تغییر می کند و با توجه به سیر رو به رشد فناوری ها و پیشرفت های جهان اطلاعات و ارتباطات، دلدادگی نیز شیوه های اعلام وجود خود را تغییر می دهد. در گذشته – البته گذشته ای نه چندان دور – «شرم»، عکس العمل شایع در مواجهه با عشق های خام و زودگذر دخترانه بود. اما این روزها دیگر نوجوان، شرمزده رفتار و گفتار خویش در برابر دلداده ظاهری اش نیست. باید تأسف خورد بر روزگاری که در آن از پرده های ضخیم شرم و حیا خبری نیست. بسیار کم شمارند نوجوانانی که عشق خود را پنهان بدارند و به تأمل پیرامون آن بپردازند. هر چند این امر در خانواده های مذهبی و محیطهای دینی متفاوت است ولی نوعاً این روزها عاشق در پستو و زیرزمین خانه مخفی نمی شود تا غزلیات سعدی از بَر کند. نوجوان ما دلدادگی را لابه لای آثار شاعران قرن هفتم و هشتم کتاب های درسی دبیرستانی مدفون می کند و هیجان زده و بی خیال به خیابان می آید. می آید تا چشم در چشمِ آدمی که هم سن و سال و هم قد و قواره اوست اما از جنسی دیگر است، فریاد بزند «من تو را می خواهم.» این، مشکل نوجوان نیست که نانوا و بزاز و بقال محل گوش شان کمی تیزتر و چشم شان اندکی کنجکاوتر است. هر که می خواهد بداند، بداند؛ خیالی نیست. تنها نامحرم این عشق خیابانی و زودگذر، والدین از همه جا بی خبرند. آنان دل شان خوش است که فرزندان شان یکراست به مدرسه می روند و مستقیم به خانه برمی گردند.

راستی چرا بچه ها از این شیفتگی های کودکانه خویش با مادرشان حتی، حرفی نمی زنند؟ چرا مادر به عنوان نزدیک ترین عضو خانواده به تک تک فرزندان، این همه از آنها دور است؟ تقصیر بر گردن کیست؟ مادر، پدر، فرزندان یا شیوه های تربیتی تحمیل شده از سوی تاریخ و طبیعت؟ مادر به دختر نزدیک است و پسر به پدر. اما هیچ دختری از تمایلاتش نسبت به جنس مخالف با مادر خود حرفی نمی زند و هیچ پسری با پدر در باره یار گریزپا، که البته این روزها بسیار دست یافتنی است، صحبت نمی کند. رمز این نگفتن های خانگی و جا