پاورپوینت کامل زنان و اهداف تربیتی دوره های مختلف زندگی (۴) ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زنان و اهداف تربیتی دوره های مختلف زندگی (۴) ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زنان و اهداف تربیتی دوره های مختلف زندگی (۴) ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زنان و اهداف تربیتی دوره های مختلف زندگی (۴) ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint :

>

از تولد تا چهارده سالگی

همان طور که تمام افراد در زندگی خود از دورانی به دوران دیگر می رسند، نوزاد به کودک، کودک به نوجوان و نوجوان به انسانی بالغ مبدّل می گردد؛ زنان هم در زندگی، دارای دوره های متفاوت هستند اگر چه هر مرحله ای بر مرحله پیش و تجربیات مقطع پیشین بنا می شود، ولی به هر حال هر دوره دارای ویژگی ها و خصوصیات خود می باشد. طبیعی است اهداف تربیت هم در هر دوره با توجه به مقتضیات آن دوره مشخص می گردد. اگر چه غایت و نهایت تربیت یکی است، ولی برخی از اهداف واسطه ای تربیت زنان با توجه به دوره ها متفاوت می گردد.

از تولد تا هفت سالگی

مرحله اوّل زندگی یک زن که از تولد تا هفت سالگی است، بسیار حساس و در زندگی تعیین کننده به حساب می آید. عمده ترین مراحل رشدی هم از لحاظ جسمانی و هم از لحاظ شخصیتی دختر در این دوره پی ریزی می شود. روانشناسان بر این باورند که اساس و شالوده شخصیت فرد تا سه سالگی ریخته می شود. از این رو این دوره زندگی زن از اهمیت و جایگاه بالایی برخوردار است و دوره های دیگر زندگی تا حدود زیادی از این دوره تأثیر می پذیرد. اهداف واسطه ای و زمینه ساز تربیتی برای دختران تازه متولد شده تا هفت سالگی با توجه به آموزه های دینی عبارتند از:

الف) رشد جسمانی

یکی از اهداف مهم تربیتی دختران در این دوره توجه والدین به رشد جسمانی آنان می باشد. سفارش مؤکد اسلام به تغذیه نوزاد از شیر مادر و نقشی که تغذیه از شیر مادر در سلامت جسمانی کودک دارد، شایان توجه است. همچنین سفارش قرآن کریم بر تکمیل دوره شیردهی تا دو سال[۱] و روایات متعدد دیگری در این زمینه (که در این نوشتار مجال پرداختن به آن نمی باشد) مؤید این مطلب مهم می باشد. تأکید روی این نکته ضروری به نظر می رسد دختری که در دو سال نخست زندگی از تغذیه با شیر مادر محروم گردد، در دوره های دیگر زندگی دچار مشکلات جسمانی خواهد بود که به سبب محرومیت در این دوره می باشد. از این رو باید والدین به نقش تغذیه و رشد جسمانی کودک در این دوره توجه جدی نمایند، چرا که سلامت جسمانی زن در طول زندگی تا حدود بسیاری بسته به همین مسئله است.

از سوی دیگر، با توجه به نقش مادری که قرار است دختران در آینده به عهده گیرند و وجود مسائلی چون دوران بارداری، زایمان و شیردهی، توجه به سلامت جسمانی دختران را جدی تر می نماید.

ب) رشد هم احساسی و درک عاطفی

یکی از اهداف تربیتی مهم در تربیت دختران در این دوره، رشد هم احساسی و درک عاطفی است. بسیاری از اهداف تربیتی دختران با توجه به نقش بسیار محوری و اساسی که در آینده به عهده دارند (نقش همسری و مادری) با اهداف تربیتی پسران تفاوت هایی پیدا می کند و بعضی از اهداف با توجه به نقش آینده آنها ضرورت جدی تری پیدا می نماید. از آنجا که قرار است دختران امروز، مادران موفق کارآمد آینده باشند، از سوی دیگر با توجه به اینکه مادر در کانون خانواده، محور عواطف و احساسات است، اگر مادر مهربان باشد و از هم احساسی و درک بالای عاطفی برخوردار باشد، آن خانه سرشار از محبت و عطوفت و احساسات خواهد بود. بر عکس اگر مادری از هر گونه احساس و عواطف عاری باشد، خانه به کانونی بدون روح و بدون محبت و عاطفه مبدّل خواهد شد. در این صورت اسم آن را باید سردخانه گذاشت!

بدین جهت توجه به رشد هم احساسی و درک عاطفی دختران، اهمیت و ضرورت بیشتری پیدا می کند.

از این رو روانشناسان معتقدند اساس روابط همدلانه و هم احساسی و درک عاطفی در دوره طفولیت بنا نهاده می شود. آنان بر این اعتقادند: اگر کودک به زمین بخورد و به گریه بیفتد و مادر با او احساس همدردی و همدلی نموده، وی را از زمین بلند کند و به نوازش و آرام کردنش بپردازد، این هم احساسی به کودک منتقل شده و این احساس در وی تقویت می شود. اما اگر مادر او را سرزنش کند و وی را دست و پا چلفتی و بی عرضه بخواند و احساسات وی را نادیده انگارد، آنان در بزرگی فاقد هر گونه احساسی نسبت به دیگران هستند و دچار کمبودهای عاطفی می گردند. این دسته از کودکان فاقد ایفای نقش همدلی و هم احساسی خواهند بود.[۲]

پس باید به احساسات و عواطف دختران در این سن پاسخ داد و با آنان هم احساسی و همدلی نمود تا در آینده بتوانند با فرزندان خود تبادل عاطفی و احساسی داشته باشند. به همین جهت در آموزه های دینی این مسئله مورد تأکید قرار گرفته است که اگر دختر به زمین خورد، او را بلند کنید، لباسش را تکان دهید و او را نوازش نمایید؛ ولی اگر پسر به زمین خورد، بگذارید خودش بلند شود. تفاوت در شیوه برخورد به سبب توجه دادن به این مسئله مهم است که دختران چون در آینده باید بتوانند با فرزندان همدلی و هم احساسی نمایند، باید در دوران کودکی با آنان همدلی و هم احساسی نماییم.

روایات متعدد توجه والدین را به این مسئله جلب نموده که باید با دختران با عطوفت و مهربانی بیشتری برخورد شود تا آنجا که بابی در وسائل الشیعه تحت این عنوان گشوده شده است «باب استحباب زیاده الرّقه علی الاناث؛[۳] فصل استحباب نرم دلی و عواطف بیشتر نسبت به دختران».

امام رضا(ع) از قول پیامبر اکرم(ص) نقل می فرماید: «اِنّ اللَّه تبارک و تعالی علی الأناث أرقُّ منه علی الذکور.. .؛[۴] خداوند متعال نسبت به دختران مهربان تر از پسران است».

پیامبر اکرم(ص) سفارش فرمود: «مَن دخل السوق فاشْتری تحفه فحملها إلی عیاله.. . فَلْیبدأْ بالأناث؛[۵] آنکه بازار برود و ارمغانی بخرد و به خانه ببرد.. . در تقسیم از دختران آغاز کند».

ج) رشد تفکر

بر اساس تحقیقات، گشت و گذار دختران کوچک در دنیای تخیلات بیشتر از پسران است، به طوری که سنگ ها، اتومبیل ها، عروسک ها و حتی حیوانات عروسکی به صورت موجودات زنده برای آنان تلقی می شوند. دختران در این دوره با عروسک های خود مثل یک موجود زنده رابطه تخیلی و رؤیایی برقرار می نمایند و با آنان حرف می زنند. ارتباط تخیلی احتمالاً ناشی از رشد زودرس نیم کره راست مغز است. «فروید» ادراکات مرتبط با نیم کره راست مغزی که رؤیاهای کودکی را پایه گذاری می کند، فرآیند نخستین می نامد. بسیاری از نظریه پردازان شناختی غرب، فرآیند نخستین را به عنوان مرحله اولیه رشد پدیده تفکر تلقی نموده اند.

از آنجایی که دختران بیش از پسران به انجام بازی های تخیلی علاقه مندند، نیم کره راست آنها رشد بیشتری نموده و نهایتاً از توانایی گسترده تری برای فهم عواطف افراد با مشاهده چهره های آنان و قدرت خودانطباقی برخوردار می گردند.[۶]

از این رو یکی از عوامل تأثیرگذار در تفکر منطقی دختران، ایجاد فضای مناسب و امکانات و شرایط لازم برای انجام بازی های تخیلی و رؤیایی کودکانه، خاص دختران است. ایجاد زمینه برای بازی با عروسک برای دختران، یکی از عوامل مؤثر در رشد تفکر منطقی و در پی آن، رشد قدرت تکلم، همچنین رشد هم احساسی و درک عاطفی خواهد بود.

تفکر نادرست بعضی والدین که دختران خود را از بازی با عروسک محروم می نمایند، مانعی برای رشد تفکر منطقی آنان ایجاد می کند. روایات متعدد تأکید بر بازی کودکان در هفت سال اوّل عمر، مؤیدی بر این مطلب است.

بازی کودکان و بازی با کودکان، موجب اتلاف وقت و کاری بیهوده نیست بلکه عامل بسیار مهم برای رشد مهارت ها و استعداد فکری و ذهنی کودک می باشد.

نتیجه:

زیربنای زیستی، روانی و روحی دوره های زندگی یک زن در انتهای دوران کودکی شکل می گیرد. در این دوره است که از موهبت های هم احساسی، ایجاد روابط همدلانه و قدرت تفکر منطقی بهره مند می گردد. این مواهب به رشد خود ادامه داده و در طول زندگی، همراه با تجربیات زندگی و تغییرات جسمانی، گسترش و توسعه می یابد. پس باید توجه ویژه به دختران برای نیل به اهداف تربیتی این دوره صورت گیرد.

رشد احساسات مذهبی

علاوه بر اهدافی که ذکر شد و باید در دختران بیشتر مورد توجه قرار گیرد طبیعی است در این دوره به اهداف دیگری مثل توجه به رشد احساسات مذهبی دختران توجه گردد، اگر چه این توجه در پسران هم باید وجود داشته باشد. امام باقر(ع) و امام صادق(ع) می فرمایند:

«وقتی کودک به سه سالگی رسید او را یاد ده «لا اله الا اللَّه» گوید. پس از آن، وقتی سه سال و هفت ماه و بیست روزش شد، او را به گفتن «محمد رسول اللَّه» آموزش ده و سپس در چهار سالگی او را به گفتن صلوات فرا خوان. در پنج سالگی، اگر کودک قادر به تشخیص چپ و راست بود، او را برابر قبله قرار ده و سجده بیاموز. در شش سالگی، نماز، رکوع و سجود را به وی بیاموز. وقتی هفت سال او تمام شد، زمینه را برای یادگیری وضو آماده کن و او را به نماز خواندن دعوت نما. در پایان نه سالگی وضوی صحیح را به او بیاموز و به نماز خواندن وادار کن».[۷] این روایت، گویای بسیاری از مسائل ظریف تربیتی است که از مهم ترین آنها این است که توجه به وضعیت بدنی، روانی و فکری کودک در هر مرحله ای از رشد، «باید و شاید تربیتی» است.

اگر چه این روایت کلی است، ولی در تربیت دینی دختران هم باید این اصل مورد لحاظ قرار گیرد که به تدریج و به تناسب ظرفیت های فکری و ذهنی و جسمی او مسائل دینی به وی آموزش داده شود. زیربنای تربیت دینی او را باید همان طور که در روایت آمده است از سه سالگی پی ریزی نماییم و به تدریج و پیوسته طی برنامه ریزی دقیق، حتی به ماه و روز و اینکه به طور مثال در سه سال و هفت ماه و بیست روزی باید «لا اله الا اللَّه» را به او یاد داد. بعد همان طور به صورت منظم و حساب شده، مسائل دیگر را به او آموخت. همچنین در این دوره ضرورت دارد به تدریج و خیلی آرام با روسری، مقنعه و چادر آشنا شوند و به صورت دلخواه و در بازی های کودکانه از آن استفاده کنند.

دقت و ظرافت و برنامه ریزی دقیق و حساب شده برای رشد عقاید و کردار دینی دختران موجب می شود زیربنای فکری و اعتقادی آنان از استحکام بیشتری برخوردار باشد.

آنچه باید در دوره کودکی از نظر دور نداشت این است که، برای رسیدن به هدف رشد دینی کودک، طبق توصیه آموزگار شریعت که «او را فرصت بده و آزاد بگذار»، باید از هر گونه تحمیل و سختگیری به شدت دوری نمود، چون در مرحله رشد عواطف و احساسات است. باید ضمن مراقبت و توجه از نهال نوشکفته، به نیازها و تمایلات او توجه شود و با آزادی کامل، زمینه شکفتن و رشد او را فراهم نمود.

اهداف تربیت از هفت تا چهارده سالگی

دومین دوره زندگی زن، از هفت تا چهارده سالگی است. این دوره به جهت تغییرات بیولوژیکی خاصی که در دختران ایجاد می شود و منجر به اتفاق یک جریان اسرارآمیز و مهم به نام بلوغ می گردد، از اهمیت و حساسیت خاصی برخوردار است؛ که بدون اغراق می توان گفت یکی از مراحل تعیین کننده و مهم در زندگی زنان به حساب می آید. چگونگی برخورد با مسئله بلوغ دختران، در زندگی آینده آنان بسیار تأثیرگذار است. پی ریزی و زیربنای بسیاری از جلوه های شخصیتی زندگی آنان بستگی دارد به نوع نگرش والدین و دختران به جریان بلوغ، میزان توجه به اهمیت این جریان، برخورداری از بینش و درایت عمیق و لازم در اختلالات روانی که در پی تغییرات بیولوژیکی اتفاق می افتد. همگان باید بدانند دوران بلوغ، یک گذرگاه در زندگی دختران است. اگر از این گذرگاه به سلامت عبور نمایند، به دوران بعدی زندگی، به خوبی وارد می گردند و از مواهب آن برخوردار می شوند. اگر نتوانند از این گذرگاه عبور نمایند و یا به سلامت عبور نکنند، ضمن اینکه از مواهب این دوره استفاده نمی کنند، ورود خوبی به دوره بعدی نخواهند داشت، که طبیعی است آثار و پیامدهای منفی برای آنان خواهد داشت.

یکی از وظایف مهم تربیتی دختران در این دوره، آشنایی والدین و دست اندرکاران تعلیم و تربیت دختران، همچنین خود آنان با مسئله بلوغ است که در این قسمت به جهت اهمیت بحث، به این مسئله می پردازیم.

شایان ذکر است یکی از اهداف دیگر تربیتی در این دوره آموزش می باشد، چرا که هرگونه آموزش رسمی از هفت سالگی به بعد آغاز می شود، از این رو باید زمینه برای آغاز آموزش رسمی کودکان در این دوره فراهم شود. با توجه به اینکه این مسئله در جامعه از طرف والدین و متصدیان امر آموزش و پرورش مورد توجه قرار می گیرد، بیشتر به این مسئله نمی پردازیم.

ایجاد آمادگی برای رویارویی با بلوغ

یکی از پرحادثه ترین دوره های زندگی یک زن، دوران بلوغ اوست. در کتب لغت بیشتر واژه شناسان، بلوغ را به معنی ادراک و رسیدن دانسته اند.

مؤلف قاموس می نویسد: «بلغ الغلام، أدرک»[۸] و در لسان العرب می خوانیم: «بلغ الغلام احْتلم، کأنّه بلغ وقت الکتاب علیه و التکلیف و لذلک بلغتْ الجاریه؛[۹] پسر بالغ شد یعنی محتلم شد. گویا زمان تکلیف و نوشتن حسنات و سیئاتش فرا رسیده است. در دختر بچه به همین معنی است».

بنابراین بلوغ مرحله حساسی است که در آن پاره ای تغییرات جسمی همراه با رشد عقلی و فکری صورت می گیرد. با گذراندن این مرحله، انسان از «دوران طفولیت» گذشته، پا به مرحله بزرگسالی و کمال می گذارد.

می دانیم بلوغ در دختران زودتر از پسران است. مقدمات آن در دختران از حدود نُه و اوج رشد آن در هجده سالگی است. قاعدگی نوعاً از دوازده تا سیزده سالگی شروع می شود و تا سنین ۵۵ – ۴۵ ادامه می یابد،[۱۰] البته شرایط روانی و اختلالات زندگی، در بیش و کم شدن زمان آن مؤثر است.

طبق بررسی های آماری حدود ۱% دختران در نُه، ۲% در ده، حدود ۱۱% در یازده و حدود ۳۸% در دوازده سالگی به بلوغ طبیعی می رسند. در سیزده سالگی حدود ۷۲% و در چهارده سالگی حدود ۸۲% دختران بالغند.[۱۱]

بنابراین می توان گفت: آغاز بلوغ در دخترها با کامل شدن نه سال است و علایم طبیعی، نشانه پیش رخداد بلوغ است، مگر در موارد اندکی که نشانه های بلوغ، نزدیک بلوغ سنی اتفاق بیفتد. پس در واقع نُه سالگی در بلوغ دختران، تعیین میانگین شروع سن بلوغ است.

وظیفه مادران

دنیای پیچیده بلوغ باید به دختران معرفی گردد و اسرار آن کشف شود. بهترین کسی که در این باره می تواند کار کند و مؤثر باشد مادر است. از این رو یکی از وظایف مادران در این دوره، به جای ترساندن و ایجاد وحشت و یا بیماری جلوه دادن این جریان، آن است که این مرحله را به صورتی درست برای دختران بیان نمایند، مثلاً اینکه این دوره، مرحله ای از زندگی دختران است که موجب تغییرات اساسی در آنان می شود. مادران باید به دختران خود گوشزد نمایند که در حال گذر از دوران طفولیت و رسیدن به دوران زن شدن هستند. این مرحله آنان را به سوی کمال و بالندگی سیر می دهد.

مقابله با خرافات

یکی دیگر از وظایف مادران و مربیان این است: القائات منفی که در اثر خرافات و جهل در بین افراد جریان پیدا نموده که قاعدگی را کیفری برای زنان به سبب ارتکاب گناه می دانند، یا آن را نتیجه وسوسه شدن حوّا می دانند و یا اینکه معتقدند شیاطین را که از خون قاعدگی زنان به وجود آمده اند، باید از بین ببرند، به جای این همه نگرش منفی و خرافی، به جریان درست و طبیعی تبدیل کنند و از اهمیت و آثار خوب این جریان در سلامت جسمی و عقلانی و عاطفی دختران سخن به میان آرند، تا این مسئله را به عنوان مجازات یا بدبختی و ظلم نسبت به زنان به حساب نیاورند. یکی از آثار مخرّب این خرافه، آسیب به باورهای دینی آنان است، که تأثیر منفی بر رابطه دختران با خداوند خواهد داشت. اگر خانواده ها و وسایل ارتباط جمعی و مربیان از آگاهی لازم برخوردار باشند می توانند از این مسئله به عنوان یکی از مصادیق عظمت آفرینش و نشانه ای از قدرت، تدبیر و