پاورپوینت کامل زنان، خانواده و جامعه در نگاه مقام معظم رهبری ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زنان، خانواده و جامعه در نگاه مقام معظم رهبری ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زنان، خانواده و جامعه در نگاه مقام معظم رهبری ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل زنان، خانواده و جامعه در نگاه مقام معظم رهبری ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

>

[به اعتقاد مقام معظم رهبری، زنان در طول تاریخ مگر در برخی موارد جزیی و استثنایی از موقعیت اصلی خویش فرو افتاده و از دو ناحیه بر آنان ستم رفته است. یکی از ناحیه قدرتمندی جسمی مردان و دیگری، ظلم سوداگرانه ای که زن را وسیله تمتع مرد قرار داده و هم اکنون نیز این بیداد نو بر زن در دنیا روا داشته می شود اما در اسلام جایگاه انسانی – معرفتی – زن برابر با مرد بوده، موقعیت اجتماعی – حقوقی آنان از جهتی که مسئولیت های گوناگونی را بر عهده دارند، متفاوت است.

جایگاه زن در نظام ارزشی اسلام، خودباوری و بازیابی هویت، بانوان و اسوه های بایسته نقش زن در خانواده، زن و مشارکت اجتماعی و زنان و انقلاب، از جمله محورهایی است که در این مقاله از نگاه مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای بررسی شده است.]

جاهلیت جوامع بشری و مظلومیت زنان

از جمله مباحث مهمّ در مناسبات اجتماعی، عدالت است، یعنی اوضاع به گونه ای برقرار شود که به اقشار گوناگون جامعه جفا نشود و در این میان، نه زن مظلوم واقع گردد و نه از حقوق مرد کاسته شود امّا با گذری در تاریخِ اقوام و ملل گوناگون جهان، خلافِ این واقعیت، اثبات می گردد؛ یعنی آدمی با بررسی های تاریخی و اجتماعی و مشاهده روابط بین زن و مرد، نیز ارزیابی اوضاع حاکم بر خانواده ها و گروه های متنوّع تاریخی، به این نتیجه می رسد که در سراسر تاریخ نیمی از سکنه جهان، که بانوان باشند، تحت ستم بسیار شدید و تبعیض های غیر انسانی قرار داشته اند. این روند اکنون نیز به شکل دیگری میان اقوامی که از تساوی حقوق زن و مرد سخن می گویند، استمرار دارد به گونه ای که اهل نظر و زنان به خوبی احساس می کنند حقوق واقعی، از دست بانوان گرفته شده و آنها را مزوّرانه اغفال کرده اند!

در تمدن یونان که از شکوفاترین فرهنگ های گذشته به شمار می آید تلاش های بسیاری به عمل آمد تا زن از جایگاه فرودین که در آن زندگی می کرد به موقعیت برتری ارتقا یابد اما اساس این حرکت را بر ساختار فیزیکی و جلوه های ظاهری زن قرار دادند؛ از ابزار هنری برای ساخت مجسمه های عُریان و نقّاشی تصویرهای برهنه زنان کمک گرفتند و از زن سمبل زیبایی و سرمنشأ امور شهوانی و هواهای نفسانی طُغیان گر، ساختند.

در رُم نیز اگر چه پیشرفت مدنی و فرهنگ و اندیشه قابل ملاحظه است امّا به ترویج شهوات روی آوردند.

در اروپای قبل از قرون وسطی و بعد از آن نیز به نوعی در خصوص بانوان موضع گیری منفی وجود داشته و هویتی مستقل و شخصیتی شایسته برای این عنصر قایل نبودند. در پناه مساواتی خیالی، عزّت و کرامت زن را از وی گرفته و نقش زن را در برآوردن خواهش های نفسانی مرد، پیروی از مُدها، مُدل های کاذب تبلیغی و فاصله گرفتن از ارزش های اخلاقی، خلاصه کرده اند.[۱]

وجود دیدگاههای تحقیرآمیز در برخورد با زنان زمینه های تعدّی ها و تجاوزات شدیدی را نسبت به این قشر پدید آورد. با وجود برخی نسیم های گذرا و روزنه های کوتاه مدت هیچ گاه در ادوار گوناگون تاریخی، زن منزلتِ راستین خود را به دست نیاورد. دکتر گوستاو لوبون فرانسوی متذکر می گردد:

زن را یک مخلوق پست و فرومایه تصور می کردند که فایده اش صرفاً به خدمت در خانه و تکثیر نسل منحصر می گردید.[۲]

مقام معظم رهبری، حضرت آیت اللَّه خامنه ای بر این باورند که در طول تاریخ مگر در برخی موارد جزئی و استثنایی به زنان ستم شده است، زیرا از موقعیت اصلی خویش فرو افتاده اند. به اعتقاد ایشان این ظلم در دو محور صورت گرفته است:

«یکی از ناحیه قدرتمندی مردها است. چون مردها از لحاظ ترکیب جسمی در ادوار مختلف تاریخ، در جوامع مختلف.. . قوی تر از زن ها بوده اند و زنان غالباً مورد زورگویی و تعدّی مردان قرار گرفته اند.. . نوع دوم آن، زورگویی و ظلم سوداگرانه پیچیده تری است که این هم از اوایل وجود داشته تا الان که به بدترین شکل و شدیدترین وجهی باز وجود دارد و آن این است که از زن به عنوان یک وسیله تمتّع مَرد، نه یک عضو از مجموعه دو نفره یک خانواده و زن و شوهر، بلکه به عنوان یک کالا و یک متاع استفاده می شود.. . و زن کشانده شده به این وادی که مورد استمتاع و تلذّذ و استفاده جنس مرد قرار بگیرد البته بسیار روشن است که این هرگز عمومی نیست.. . لکن به طور کلّی جنس زن مورد چنین ستمی از سوی جنس مرد قرار گرفته است.. . و این جزو اهانت های تاریخی است که به زن کرده اند. امروز متأسفانه علی رغم همه آنچه که درباره دفاع از حقوق زن گفته می شود، ما می بینیم که این ظلم در دنیا نسبت به زن روز به روز بیشتر می شود»[۳]

این وضع اَسَف بار سبب گردید که زنان در زمینه های گوناگون رشد نکنند. مقام معظم رهبری خاطرنشان کرده ند:

«حرف این است که جنس زن از لحاظ طبیعت یا از لحاظ خصلت ذاتی هیچ گونه کمبود و کسری ندارد اما اگر چنانچه این جنس را در زنجیر گذاشتند و مانع از رشدش شدند چی؟… [در ایام] اسارت و انحطاط زن است که [او]کم بهره است، بهره ای از زندگی نمی بَرَد، اسیر است، زیر فشار است، محکوم به این است که آنچه می خواهد نتواند انجام دهد، محکوم به این است که آنچه می خواهد بفهمد نفهمد.. .»[۴]

به اعتقاد آن رهبر آگاه، از نمادهای اهانت به زن در طول تاریخ، وجود حرمسراها در دربار پادشاهان و فرمانروایان می باشد و نگهداری تعداد قابل توجهی زن در جایی برای ارضای امیال نفسانی و شهوانی چیزی جز اسارت و باز ماندن زنان از هدف اصلی و مقصدی مقدس به همراه نداشته است.[۵] اصولاً استبداد و مشی دیکتاتوری و فشارهای سیاسی در سده های گوناگون تاریخی، ستم مضاعفی را متوجه زنان کرده است، چه آن زمانی که بانوان پرده نشین بودند و چه موقعی که در مورد آنان کشف حجاب صورت گرفت.

«آن روزی که بنا بر پرده نشینی زن بود، این نظام ها تأثیر گذاشتند و به زنان ظلم شد. آن روزی هم که بنا بر پرده گریزی زن، حجاب گریزی زن بود، یعنی در دوران پنجاه سال اخیر قبل از انقلاب [اسلامی ایران] باز به زنان ظلم شد. شما باز می بینید که زنان از پشت پرده بیرون آمدند تا در میدان هایی که به نفع شان نبود و به ضررشان بود، حاضر بشوند تا حقّ طبیعی یک انسان، جنس زن را دریابند، باز هم در خانواده ها مردها به زن ها ظلم کردند.. . علّت نیز نظام اجتماعی غلط و ناعادلانه مبتنی بر استبداد و استکبار بود»[۶]

بیداد جدید بر ضد زنان

همان گونه که اشاره گردید در گذشته های تاریخی، ارزش و مقام زن را نادیده گرفته و حقوق مسلّم وی را پایمال می نمودند. باید افزود این امر ضد انسانی و مغایر با عدالت اجتماعی، منحصر به جاهلیت گذشته نمی باشد و در کشورهایی که از نظر علم و فرهنگ، پیشرفت قابل توجّهی دارند، بانوان در جایگاه واقعی خویش قرار نگرفته اند و غالباً زنان از قرار گرفتن در سراشیبی سقوط نگران می باشند. این شیوه آشفته و روش مذموم موجب گردیده است که زن نه تنها محور کانون گرم خانواده نباشد بلکه از عواطف مادری و محبّت در خصوص فرزندان بهره ای مناسب نداشته باشد، نیز از تربیت اطفال و رشد اخلاقی آنان غافل گردد. به قول محمّد قطب رفته رفته یک رشته فساد خانمان سوز و گسترده سراسر زندگی بشر غربی را فرا گرفت و پیوندهای ناگسستنی خانواده را از هم گسلد و عواطف و احساسات به صورت هوا و هوسی بازیگرانه در آمد که در زندگی نه تنها تأثیری نداشت بلکه حیات خانواده را تیره و تار ساخت. کودکانی که در بحبوحه این طوفان بی بند و باری احساس شخصیت کردند به انحراف مبتلا گشتند و تهی از عاطفه و وجدان و فضیلت و محروم از محبّت های والدین، مسیر پرآشوبی را گذرانیدند.[۷]

استثمار و بهره برداری جنسی و مادی

این که خواستند زن را بدون در نظر گرفتن توانایی ها و وظایف اصلی، از کانون پر مهر خانواده دور سازند، در واقع به خرافات جوامع گذشته، شکلی فریبنده و به ظاهر علمی و حقوقی دادند. ارزش زن وسیله ای برای سودجویی و منفعت طلبی صاحبان صنایع و کارخانه ها گردید و با شعار زیبای برابری حقوق بانوان، زنان را از خانه به مراکز اقتصادی و اجتماعی کشانیدند امّا نه تنها زنان با این برنامه اوج نگرفتند بلکه منزلت راستین آنان به طور جدّی تهدید گردید. از این جهت است که مقام معظم رهبری اعتقاد دارند در اروپا هم حقوق زنان پایمال گردیده است.

«در اروپایی که این همه طبل حمایت از زنان را زده و می زنند، چقدر زن هایی که در خانه از دست شوهرهایشان کتک می خوردند، چقدر زن هایی که کارهای سنگین خانواده بر دوش آنها بود! چقدر خانم هایی که در اموال خودشان که به ارث در اختیار آنها قرار گرفته بود، حق تصرّف نداشتند. همین حالا در اروپا زن هایی که به وسیله شوهرشان [مورد] ستم [واقع] می شوند، کتک می خورند و اهانت می شوند کم نیستند. این گونه ستم ها به زن در اروپا کمیاب نیست.. . درست است که آزادی زن که در اروپا مطرح شد و شعارش داده شد و قوانینی برای آن وضع شد، انگیزه ها، جنبه های اقتصادی هم داشت و برای این بود که بتوانند اینها را در کارخانجات وارد کنند و از توقع کم اینها نسبت به حقوق [و دستمزد] استفاده کنند. امّا بدون شک آنچه که به عنوان آزادی زن مطرح می شود ریشه های شهوانی و اخلاقی داشته است و آن چیزهایی که به ظلم دوم برمی گردد وجود دارد، زن را آزاد می کنند و آزاد می گذارند تا بیشتر خودنمایی کند؛ تا بیشتر صحنه را برای بهره برداری های نامشروع مرد، آماده کند. این چه آزادی است؟! به زن میدان می دهند نه برای اینکه استعدادهای نهفته بشر را که او را به کمال می رساند آشکار کند، این برایشان مطرح نیست،… بلکه به زن میدان می دهند برای اینکه آن جنبه خاصّ خلقت زنانه که یکی از رازهای طبیعت است و جاذبه زن برای مرد که به شکل قانونی، باید استفاده شود و اگر نمی بود بقای نوع بشر امکان نداشت، به شکل غیرقانونی و نامشروع و به طور غلط مورد بهره برداری مردان قرار بگیرد؛ این همان ظلمی است که در طول تاریخ وجود داشته و امروز هم با گذشت زمان بیشتر می شود.»[۸]

ایشان در جای دیگر یادآور شده اند:

«در غرب سستی بنیان خانواده به حدّی نگران کننده است که فریاد رهبران جوامع به آسمان رسیده است. غرب به زنان اجازه نمی دهد که به طور طبیعی مهر و پیوند و عواطف مادری خود را بروز داده، با آن رشد کنند»[۹]

جایگاه زن در نظام ارزشی اسلام

با طلوع اسلام، شخصیت زن زنده گردید و حقوق فردی و اجتماعی وی با رعایت عدالت و واقعیت های جسمی و روانی او به طور جدّی در نظر گرفته شد تا از تعدّی ها و ستم هایی که به بانوان می شود، جلوگیری گردد، نیز زن در دنیا و آخرت در پرتو تعالیم آسمانی قرآن از زندگی توأم با سعادت، آرامش و امنیت برخوردار شود. این در حالی بود که در جاهلیت عرب، زنان مقام پست و نازلی داشتند و بین اعراب بدوی، رسوم بردگی و امتیازات طبقاتی فراوانی دیده می شد. زنان همچون بردگان به حساب می آمدند و مردان وجودشان را ننگ می دانستند. از دختر بیزار بودند و نفرت داشتند و او را در زُمره اولاد خویش تلقّی نمی کردند! برای فرار از بدنامی و یا بیم از نداری و فقر، دختران را زنده به گور می نمودند. قرآن به این فجایع اشاره دارد. بارقه اسلام این عادات زشت را نکوهش کرد و پیروان خویش را به احترام و رعایت حقوق زنان و بزرگداشت جایگاه آنان وادار نمود، نیز همه را اعمّ از زن و مرد در برابر دستگاه با عظمت پروردگار به عبودیت و نیایش فرا خواند و تمامی افراد امّت را مسئول اداره امور اجتماعی و اعتلای جامعه دانست و برترین آنها را پرهیزگارترین معرفی کرد. اسلام مانع ستم هایی شد که در مورد زنان اعمال می گردید. مقام معظم رهبری در این باره، یادآور شده اند.

«اسلام آن روزی که درباره زن سخن گفت و تعالیم و مطالبی ارائه کرد، زن را از هر دو نوع ظلم نجات بخشید.. . اسلام به طور قاطع در مقابل توقّع های نابجا ایستاد و این سنّت [جاهلی] را ممنوع کرد.. . [البتّه] صرف اینکه درباب عظمت مقام زن در اسلام حرف بزنیم کافی نیست و باید روشن کنیم حدود وظایف زن را در کنار حدود وظایف مرد، چه فعالیت شان با هم، چه در خانواده، چه در اجتماع، اینها را باید روشن کنیم. البتّه برای اینکه گفته نشود که به زن به شکل اهانت آمیز نگاه می شود و از مسئله حجاب و محدودیتی که در معاشرت بین زن و مرد وجود دارد، تعبیر بد می شود، لازم است عظمت مقام زن و شأن زن، به عنوان زن، بیان شود و این لازم است لکن مسئله اصلی همین روابط بین زن و مرد است در جامعه که باید معلوم بشود و ما در این قضیه چیزی به دنیا بدهکار نمی شویم. دنیا امروز هیچ منطقی در برخوردش با مسئله زن ندارد. فرهنگ غربی که امروز در سراسر دنیا متأسفانه ساری و جاری است نمی تواند دفاع کند که چرا باید زن خودآرایی کند برای جلوه گری و چرا باید عریان در مقابل چشم مرد قرار بگیرد!؟ دنیا نمی داند چرا باید زن این کار را بکند و این به نفع کی است؟ آنچه که امروز در فرهنگ غرب مطرح است، در حقیقت این است و نمی تواند [از آن] دفاع کند»[۱۰]

در ادامه، ایشان بر این نکته تأکید دارند که در برابر چنین فرهنگ منحط و غلطی که اهانت به زن است و سالیان متمادی برای چنین انحرافی کار شده است، باید ایستاد و مبارزه کرد.[۱۱]

جایگاه انسانی و معرفتی، موقعیت اجتماعی و حقوقی

بنابراین بین جاهلیتی که زن را همچون کالایی تصور می کرد و با نهایت جنایت، وی را زنده به گور می کرد و جاهلیتی که از زن برای فاسد نمودن جامعه و ترویج فحشا و رذالت استفاده می کند فرقی نمی باشد و هر دو در یک مسیرند. در برابر این تفکر منحط، ارزش زن توسط قرآن به جامعه اسلامی گوشزد می گردد و توصیه این آئین خطاب به مسلمانان آن است که زن را به عنوان عضوی مؤثر در جامعه بپذیرند و او را در امور سرنوشت ساز و حیاتی جامعه شریک سازند و اجازه دهند هویت راستین خویش را باز یابد و در عرصه های گوناگون علمی، فرهنگی و اجتماعی لیاقت ها، توانایی ها و مسئولیت های خود را بروز دهد، البته فارغ از بُعد انسانی و معرفتی، زن و مرد بُعد دیگری دارند که در آن تفاوت هایی مشاهده می گردد که این واقعیت در جایگاه اجتماعی و حقوقی آنان بی تأثیر نخواهد بود. مقام معظم رهبری می فرماید:

«ما معتقدیم که زنان در هر جامعه سالم بشری قادرند و می باید فرصت پیدا کنند که در حدّ خویش مسئولیت های خود را در پیشرفت های علمی و اجتماعی و سازندگی و اداره این جهان به عهده بگیرند که میان زن و مرد از این جهت تفاوتی نیست. هدف از آفرینش هر فرد انسان همان هدف از آفرینش بشریت است، یعنی رسیدن به کمال بشری و بهره بردن از بیشترین فضایلی که یک انسان و یک فرد می تواند به آن فضایل آراسته شود، لذا فرقی بین زن و مرد نیست؛ نشانه اش هم در درجه اوّل، فاطمه زهرا(س) و دیگر زنان بزرگ تاریخ، در درجه بعد از ایشان است، یعنی فاطمه زهرا(س) در قلّه بشریت قرار دارد. آن بزرگوار به عنوان یک بانوی مسلمان این فرصت و قدرت را یافت تا خود را به این اوج برساند، پس فرقی بین زن و مرد نباید باشد.. . اسلام می خواهد رشد فکری و علمی و اجتماعی و سیاسی و بالاتر از همه رشد فضیلتی و معنوی زنان به حدّ اعلا برسد و وجودشان برای خانواده بشری و جامعه به عنوان یک عضو، حدّ اعلای فایده را داشته باشد و همه تعالیم اسلام از جمله مسئله حجاب بر این اساس استوار است…».[۱۲]

ایشان در جای دیگر کرامت زن را در رعایت حیا و عفت معرفی کرده اند:

«ما زن را به عفّت و عصمت و حجاب و عدم اختلاط و آمیزش بی حد و میان زن و مرد و فقط کرامت انسانی و آرایش نکردن در مقابل مردان بیگانه برای اینکه لذّت ببرند، دعوت می کنیم؛ آیا اینها بد است؟ این کرامت زن است.»[۱۳]

البته به هیچ عنوان حجاب را به مفهوم جدایی جامعه زنان از مردان تلقی نکرده اند.

«حفاظ و حجابی بین زن و مرد وجود دارد. [امّا] این به معنای آن نیست که زنان، عالم جداگانه ای از مردان دارند؛ نه، زنان و مردان در جامعه و در محیط کار، با هم زندگی می کنند.. . امّا آن حفاظ و حجاب در بیرون از محیط خانه و خانواده حتماً حفظ می شود.. . اگر این نکته رعایت نشود، همان ابتذالی که امروز غرب دچار آن است، پیش می آید.»[۱۴]

زنان، توانایی ها و فضیلت ها

اسلام بهترین ارمغان را برای زن آورد و او را در حقیقت انسانیت و قابلیت و شایستگی های علمی و معنوی همسان مرد دانست و تمامی حقوق وی را به رسمیت شناخت. با الهام و گرفتن رهنمون از ارزش های دینی و موازین قرآنی زنان می توانند استعدادهای نهفته خود را از قوه به فعل در آورند، تا برای رسیدن به درجات علمی و روحانی برنامه ریزی کنند، نیز متناسب با ساختار زیستی و روانی و حالات عاطفی راه تعالی و رشد را پیش گیرند. البته باید این واقعیت را در نظر گرفت که زنان در استعدادها، قابلیت ها و توانایی ها، با مردان تفاوت هایی دارند اما این تمایز به هیچ عنوان به معنای تبعیض و برتری قشری بر قشر دیگر نمی باشد، چنان که اندیشمندان، روان شناسان و پژوهشگران این عرصه، چنین نکته ای را انکار نکرده اند و آن را به عنوان واقعیت مورد بررسی و توجه قرار داده اند.

اسلام همان گونه که مرد را تشویق به دانش اندوزی و کسب معارف و مکارم کرده، زنان را از این خوان گسترده محروم نساخته است، نیز همه موانعی را که برای آموختن علم و رسیدن به کمال، شناسایی کرده، برداشته است. باید اذعان نمود که در زمینه علمی و سوق دادن بانوان به سوی تحوّل علمی و فرهنگی، اسلام از دیگر مکاتب جلوتر بوده، از آنجایی که تمامی حقوق بانوان را تأمین نموده است، قبل از ورود به اجتماع، شعور علمی و بینش لازم به آنان اعطا می نماید تا اجتماعی بودن شان مجازی و عاریه ای نباشد، بلکه حقیقی و با حضور همه جانبه و توأم با آگاهی و بصیرت باشد. زن در اسلام می تواند تا هر پایه و میزانی که مایل باشد به تحصیلات خویش ادامه دهد و در مسیر علمی، منعی برای او وجود ندارد. در طول تاریخ برخلاف برخی تنگناها و تنگ نظری ها و فشارهای سیاسی و فرهنگی، زنان بر اساس نگرش اسلام، در میدان معارف گام نهادند که گواه آن کثیری از مشاهیر و معاریف زنان است که شرح حال نویسان، مورخان و نویسندگان، در آثار معروف و برجسته خویش نامشان را آورده اند.[۱۵]

مقام معظم رهبری خاطرنشان ساخته اند:

«… آنان ما را متهم به جلوگیری از رشد علمی و فرهنگی زنان می کنند! خودشان هم می دانند این اتهام دروغ است، ولی تکرار می کنند. ما برای زن ارزش واقعی انسانی قائلیم. معتقدیم زن و مرد هر دو انسانند و میدان تکامل پیش رویشان باز است. هر چه تلاش کنند به همان اندازه رشد و تکامل پیدا خواهند کرد. راه علم و حضور سیاسی هم جلوی هر دوی آنها باز است.»[۱۶]

ایشان تأکید می کنند:

«نباید زنان و دختران را از تحصیل علم باز داشت. باید کمک کرد تا تحصیل کنند و معرفت و بصیرت پیدا نمایند.»[۱۷]

در خطبه های نماز جمعه تهران نیز گفته اند:

«حقیقت این است که در طول مدت اختناق و سلطه فرهنگ بیگانه و ضد اسلامی، مرد و زن، مخصوصاً زنان را از شخصیت والای انسانی تنزّل داده بودند و امروز روز جبران آن تنزّل ها و عقب گردهاست. برای پیشرفت جامعه زن باید اوّلاً، به فرهنگ و آموزش زنان در خانه ها، آموزشگاهها و مراکز تعلیم و تربیت توجه خاصّی بشود. زن را در خانه بریده از معارف جاری جامعه نگذاریم. ثانیاً، راه را برای فعالیت اجتماعی زنان در جریان های انقلابی و سازنده در جامعه باز کنیم. پدران و مادران کمک کنند که فرزندان شان، دختران شان، فرصت های (مذکور) را پیدا کنند، البته مراقبت هم باشند که دشمنان نقطه حساس جامعه یعنی زنان را نیز هدف گرفته اند»[۱۸]

خودباوری و بازیابی هویت

مقام معظم رهبری بر این باورند که برای خودسازی فکری و معنوی، زنان به خودباوری و بازیابی خویشتن نیاز دارند:

«مسئله ما این است که زن باید شأن انسانی خودش را در جامعه پیدا کند. مشکل ما این است و باید این را حل کرد. به زن باید شخصیت و اعتماد به نفس داد. چه فایده دارد که ما یک زن را وزیر کنیم؟ او یک شخصیتی ولو به حق پیدا خواهد کرد در حالی که در فرهنگ عمومی زنان، این خویشتن بازیابی نشده است، یعنی خانم ها خودشان را بازیابی نکرده اند و همچنان به عنوان موجود درجه دو و به عنوان یک دستخوش و بازیچه خواست ها و اراده های مرد متصوّر هستند. من باید بگویم که حتی خانم ها در زمینه معنویات هم به خودشان جرئت نمی دهند که پا به پای مرد حرکت کنند. این یک نقیصه است و باید [آن] را برطرف کنید. گویا که زن برای خودش اصلاً این حد را نمی شناسد که پا به پای مرد پرواز کند»[۱۹]

در دیدار با زنان نماینده مجلس می گویند:

«جا دارد زن مسلمان با تأمّل در مفاهیم اسلامی و ارزش گذاری اسلامی و با دقت در خطوطی که در نظام اسلامی برای پیشرفت زنان و مردان پیش بینی شده است هویت خود را بازیابی کند.»[۲۰]

در جای دیگر این هویت را چنین ترسیم کرده اند:

«هویت اسلامی این است که زن در عین هویت، خصوصیت زنانه خود را حفظ کند که طبیعت و فطرت است. یعنی آن احساسات رقیق و عواطف جوشان را، آن سهم را، آن رقّت را، آن صفا و درخشندگی زنانه را برای خود حفظ می کند، در عین حال هم باید در میدان ارزش های معنوی مثل عبادت، مثل تقرّب به خدا، مثل معرفت الهی و سیر وادی های عرفان پیشروی کند.. . زن مسلمان آن زنی است که هم دین خود را، حجاب خود را، زندگی خود را، ظرافت ها و رقّت ها و لطافت های خود را حفظ می کند و هم از حق خود دفاع می کند؛ هم در میدان معنویت و علم و تحقیق و تقرّب به خدا پیشروی می کند و شخصیت های برجسته ای را نشان می دهد»[۲۱]

از خودگذشتگی و ایمان

نکته دیگری که ایشان مورد توجه قرار داده اند، موضوع فداکاری های بانوان می باشد که از رشد معنوی و ملکوتی حکایت دارد و از توسعه علمی جدا نیست:

«زنان مسلمان کشورهای دنیا هنوز آن ظرفیت ها، گذشت و فداکاری هایی را که ملت ما به حق «شهید پروری» نام گذاشته اند، نمی شناسند که البته این نیز کشف خواهد شد. مجاهدت و بزرگواری زنان ما چنان درخشنده است که پنهان نخواهد ماند. بر عکس جوامع غربی، اسلام به نقش مادران و زنان در جامعه بسیار تأکید دارد و معتقد است باید مادران جامعه اصلاح شوند تا تاریخ آینده تضمین شود. در اسلام هر کس زن را به بیسوادی و بی اعتنایی نسبت به شرکت در کارهای اجتماعی تشویق کند، خیانت کرده است. خانم هایی که مبلّغ بی حجابی و بی بند و باری هستند، غالباً افراد عقب مانده هستند و چیزی که در زندگی آنها وجود ندارد، ایثار است. حرکتی که زن ایرانی شروع کرده است، برای دنیا یک پیام جدیدی دارد و ولادت جدیدی است و مشخّصه های آن احساس شخصیت زن است و اینکه اوست که گرداننده تاریخ است و می تواند در جامعه نقش تعیین کننده داشته باشد.»[۲۲]

به اعتقاد ایشان، نمی تواند بال دانش از روح ایمان در زنان جدا باشد:

«وقتی ما در ارزیابی شخصیت زن سراغ دانش و تجربه و تخصّص می رویم. در صدر این دید بایستی روح ایمان آگاهانه را جستجو کنیم»[۲۳]

از دیدگاه ایشان آن رشد همه جانبه را تنها می توان در زنان ایران، در پرتو انقلاب اسلامی مشاهده کرد.

«مجموعه زنان کشور ما از همه جای دنیا بهترند. وقت کار که می رسد، کار سیاسی، فرهنگی و تشکیلاتی جلو هستند. وقت جهاد که می رسد، فرزندان خودشان را به جبهه می فرستند. وقت خانه داری و تربیت اولاد که می رسد، کدبانوهای خانه دارند. همه اینها در دنیا کمیاب است. این ها خیلی ارزش است، تربیت اسلامی است و امیدبخش است»[۲۴]

بانوان و اُسوه های شایسته

در فرهنگ قرآن و عترت جهت رشد و تعالی زنان، اُسوه هایی معرفی شده، با تعیین جایگاه ارزشی و نقش حیاتی آنان در جامعه اسلامی، توانایی های درونی و بالقوه بانوان را در شکوفایی استعدادها از طریق پیروی از اسوه های شایسته و بافضیلت معرفی و گوشزد نموده، این بدان خاطر است که واژه ها و مفاهیم و امور نظری به تنهایی قادر به بیان عمق و گستردگی درجات بالا و کمالات عالی نمی باشند. از این رو اسلام برای تعیین مصداق و نمونه های مجسّم ارزش های والا و امکان پیروی عملی جهان، زنانی را که به قلّه های معرفت و بصیرت دست یافته اند به عنوان اسوه معرفی کرده است. به علاوه انسان ها در راه پر پیچ و خم حقیقت اگر از الگو محروم باشند امکان دارد به سوی انحراف و انحطاط گام بردارند، از این جهت حضرت علی(ع) می فرماید:

«آگاه باشید که رهروان را رهبری می باید که به او ره یابند و از فروغ دانش او بهره گیرند و روشنگر راهش باشند.»[۲۵]

بدون شک حضرت فاطمه زهرا(س) به عنوان انسان کامل و تنها بانویی که از عصمت برخو