پاورپوینت کامل حضور اجتماعی زنان، فرصت ها و تهدیدها ۹۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حضور اجتماعی زنان، فرصت ها و تهدیدها ۹۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حضور اجتماعی زنان، فرصت ها و تهدیدها ۹۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حضور اجتماعی زنان، فرصت ها و تهدیدها ۹۸ اسلاید در PowerPoint :

>

[امروزه نقش اجتماعی زنان قابل انکار نیست اما چگونگی و حدود این نقش و فرصت یا تهدید بودن آن، معرکه آراء و محل تضارب افکار قرار دارد که در مجموع سه رویکرد را میان متفکران اسلامی از عصر مشروطیت تاکنون به وجود آورده است. در این مقاله فرصت حضور زنان در مراکز علمی و پژوهشی، اشتغال، قضاوت و ریاست، امر به معروف و نهی از منکر و آموزش و تهدیدها و آسیب شناسی حضور یا عدم حضور اجتماعی بانوان مورد کنکاش قرار گرفته است.]

درآمد سخن

پدیده حضور و مشارکت زنان در عرصه های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و.. . غیر قابل انکار است.

بی تردید نیروی انسانی از مهم ترین ابزار قدرت به شمار می رود و نیمی از نیروی انسانی جامعه را زنان تشکیل می دهند، بنابراین در سهم خواهی می بایستی برخی از فرصت های مشروع سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی را برای زنان ایجاد کرد و نقشه و سهم معقول و منطقی برای آنان در نظر گرفت.

امروزه بسیاری حضور اجتماعی زنان را امری مسلّم و یک حق می دانند که زنان می بایستی به آن دست یابند. البته این بدان مفهوم و معنا نیست که در جامعه اسلامی ما زنان از این حق باز مانده اند و مورد کم توجهی و بی مهری قرار گرفته اند. اگر چه قبل از انقلاب شکوهمند اسلامی زنان حضور اجتماعی متناسب با شأن نداشتند و یا از سوی عالمان و متدینان از حضور در جامعه نهی می شدند؛ علت ساختار نظام ستمشاهی و ماهیت فاسد آن بود که در آن به زنان نگاهی ابزاری داشتند اما با تغییر نظام و ظهور انقلاب اسلامی، دگرگونی اساسی در ساختار اجتماعی ایجاد شد که عامل اساسی برای تغییر نگرش بسیاری از افراد شد، در نتیجه گسترش حضور زنان در عرصه های مختلف از جمله در مسائل اجتماعی را به دنبال داشت.

حال که به برکت پیروزی انقلاب اسلامی و نظام مقدس جمهوری اسلامی و دیدگاههای راهگشا و ماندگار حضرت امام خمینی(قده)، حضور و نقش زنان در عرصه های گوناگون فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی فراهم آمده، فرصتی گرانبهاست که با برنامه ریزی دقیق، برخوردی خردمندانه و عقلانی، و با فهم درست و تبیین منطقی از آن، این توان قدرتمند را تقویت و استوار کرد.

بایسته و شایسته است به خوبی از این میراث گرانقدر نگهداری و بهره وری شود. نباید سلیقه های شخصی، پیش داوری ها، تعصبات جنسی و اختلاف طبیعت و آفرینش را در بهره وری دخالت داد، زیرا وجود هر یک از زن و مرد به تنهایی و محرومیت از توان زنان، آسیب جبران ناپذیری بر پیکر حرکت نوپای انقلاب را به دنبال خواهد داشت.

نقش زنان در عرصه های مختلف به ویژه در مسائل اجتماعی بر هیچ خردمندی پوشیده نیست امّا چگونگی شیوه حضور و عرصه تلاش، محل بحث و تضارب افکار دانشمندان، فرهیختگان و صاحب نظران مسائل زنان می باشد.

در این فرصت کوتاه برآنیم تا در حد توان به تبیین این مسئله بپردازیم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.

اسلام، احیاگر نقش بانوان

اسلام احیاگر شخصیت زن و حافظ کرامت انسانی اوست و با قید و بندهای جاهلیت، نیز بی بند و باری و آزادی گسیخته جاهلیت نو مخالف می باشد و حقوق سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی زنان را تأمین کرده است.

متأسفانه کوتاه بینی بسیاری از افراد و متحجران باعث ایجاد اتهامات و بدبینی ها شده است.

آموزه های آیات و روایات و برداشت های نادرست

قرآن مجید که منبع اصلی معارف غنی اسلامی است، مصون از هر گونه تحریف می باشد، به همین دلیل مبانی اعتقادی فرقه های مسلمان به یکدیگر نزدیک است و در بسیاری از موارد اصولی با هم یکی می باشد. امّا قرآن مصون از تفسیر به رأی نیست، و از این رو شاید مهم ترین عامل پیدایش فرقه ها، تفسیر به رأی باشد. بنابراین گفتار و رفتار مسلمانان لزوماً ملاک شناخت اسلام نمی باشد. و برای شناخت اسلام و معارف الهی باید از سرچشمه زلال قرآن کریم و بیانات و فرمایشاهای اهل بیت: یاری جست و از آن بهره مند شد.

امروزه مباحث فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و حتی اعتقادی برای مسلمانان دو میراث موازی و تا حدودی شاید ناهمخوان به یادگار گذاشته است. برخی وارث تعالیم والایی هستند که از اولیای دین در صدر اسلام و دین شناسان صادق و امین در طول تاریخ دریافته اند و قطعاً همگان چنین توفیقی نداشته اند، از این رو میراث داران این ثروت عظیم و بی انتها به دلیل شرایط و فضای اجتماعی سیاسی حاکم آن زمان، انگشت شمار بوده اند. از سوی دیگر، افرادی بودند که در مدت کوتاه همراهی و مصاحبت با پیامبر(ص) همه نگرش های جاهلی و فرهنگ بی بنیه و اساس قومی و عربی را نتوانستند از ذهن خود بیرون کنند. فرهنگ جاهلی که به زنان استقلال در زندگی نمی داد و حرمت و شرافتی برای آنان جز حرمت و شرافت خانواده نمی شناخت، به زنان ارث نمی داد، تعدد زوجات را مانند یهود بدون هیچ مرزی روا می دانست، طلاق را بدون هیچ قید و شرطی ممکن می ساخت و دختران را زنده به گور می کرد! با فضای ایجاد شده پس از رحلت رسول اکرم(ص) حوادث و رخدادهای خودساخته، چهره دینی به خود گرفت و به نام سنت و مذهب رخ نمایاند و ماندگار شد. سیاستمداران اموی و بعد از آن عباسی آن را سیاست کلان و منشور حکومت خود قرار دادند و سپس به دست همقطاران خود سپردند. بنابراین نااهل ها نتوانسته اند الگویی از زن مسلمان و چگونگی حضور اجتماعی آنان همانند بسیاری از زمینه ها ارائه نمایند. از این رو بسیاری از محققان غربی به هنگام اظهار نظر در مورد احکام اسلام به ویژه شخصیت زن، به نتایج و قضاوت به دور از حقیقت می رسند و نگاهی منفی و گاه دوگانه پیدا می کنند، چون متأسفانه بسیاری از منابع و کتبی که در کتابخانه های دانشگاهها و مراکز آموزشی و پژوهشی کشورهای مسلمان و حتی دیگر کشورهاست، برگرفته از همین تفکر می باشد.

امّا شخصیت های علمی هنگامی که با دیدگاه مترقیانه اسلام ناب محمدی(ص) آشنا می شوند، قضاوت ها کاملاً تغییر می کند. در این دیدگاه با شخصیت هایی همچون حضرت خدیجه، حضرت فاطمه زهرا، حضرت زینب کبری – درود خدا بر آنان باد – و بسیاری از زنان دیگر مانند ام سلمه آشنا می شوند که هر کدام به تنهایی نقش بسیار مهم در دگرگونی های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در عصر خود و حتی زمان های بعد از ایفا کردند. بسیاری از زنان با پیامبر اسلام(ص) بیعت کردند. در بیعت عقبه که هفتاد و سه نفر از مردم مدینه به همراه مصعب بن عمیر با پیامبر(ص) بیعت کردند، دو نفر از زنان مدینه بودند.[۱] أسماء دختر یزید بن سَکن از جمله زنانی بود که به همراه عده ای از بانوان با پیامبر(ص) بیعت کرد.[۲] در واقعه مهم و تاریخی غدیر نیز زنان با امام علی(ع) بیعت کردند. در آن زمان بیعت از مسائل مهم اجتماعی بود که زنان نیز حضور جدی و پررنگی در آن عرصه اجتماعی داشتند. چنین زنانی امروزه به عنوان الگوی کرداری و گفتاری زنان مسلمان می باشند.

شاگردان مکتب راستین امام خمینی(ره)

امام راحل معتقد بود که نه تنها زن می تواند در عرصه های مختلف اجتماعی حضوری نقش آفرین و تأثیرگذار داشته باشد، بلکه باید چنین نقشی را ایفا کند. ایشان به میزان تأثیر زنان در این عرصه باور داشت و در این خصوص فرموده است: «حضور زنان در صحنه های سیاسی و اجتماعی نه تنها لازم، بلکه واجب و ضروری است.. . و زن باید در مقدرات اساسی مملکت دخالت کند.»[۳] این نگاه فقیهی فرزانه است که برای تربیت فرزند و نقش مادری زنان اهمیت بسیار والایی قایل است امّا هرگز از ضرورت حضور زن در مسائل اجتماعی و آثار مثبت آن غافل نیست.

علامه طباطبایی

ایشان در تفسیر آیه ۲۲۸ سوره بقره به بررسی تفصیلی وضعیت زندگی زن در ملل غیر متمدن، متمدن و عرب پیش از اسلام، همچنین پس از ظهور اسلام پرداخت. در تفسیر آیه «و عاشِرُوهنَّ بِالمعروفِ»[۴] می نویسد:

«طرز معاشرت متعارف، معاشرت در یک زندگی اجتماعی است که در آن اجتماع، هر فرد خشت بنای جامعه بوده و یکسان با سایر افراد در سازمان جامعه انسانی بر تعاون و همبستگی و کمک عمومی نوعی سهیم می باشد و به هر یک از افراد جامعه این وظیفه متوجه است که به قدر قدرت خود در رفع احتیاجات جامعه کوشش کرده و آنچه را مورد استفاده اوست کسب کند.»[۵]

ایشان معتقدند زنان می توانند در عرصه های مختلف اجتماعی حضوری فعال و تأثیرگذار داشته باشند و از توان نیمی از انسان های جامعه نباید غفلت کرد.

آیت اللَّه جوادی آملی

ایشان در خصوص اینکه قرآن نه تنها به زنان مجوز حضور فعال در صحنه های اجتماعی داده بلکه به مردان نیز توصیه و هشدار می دهد که اجازه دهند زنان هم در عرصه های مختلف، حضوری فعال و پرتلاش داشته باشند؛ اگر چه برای آنان ناخوشایند باشد معتقد است:

«قرآن ما را متوجه کرده و می فرماید: با زن ها معاشرت نیک داشته باشید و زن را چون مرد در مجامع تان راه دهید و اگر خوشایندتان نیست که آنها در مجامع تان شرکت کنند، این کار ناخوشایند را بکنید چرا که ممکن است خیر فراوانی در این کار باشد و شما ندانید. «و عاشروهنَّ بالمعروف» این معاشرت اختصاص به مسائل خانوادگی ندارد. گاهی تعصب جاهلی یا رواج فرهنگ ناصواب یا تعصب خام و مانند آن به مرد این چنین تلقین می کند که تو نمی توانی با زن در یک مؤسسه همکاری کنی یا زن در جامعه نمی تواند حضور داشته باشد.»

وی در خصوص «و ان کرهتموهنّ»[۶] می گوید: «اگر نمی پسندید که زن ها از حیات اجتماعی صحیح و سالمی برخوردار باشند بدانید که این کراهت تان ناروا است.»[۷]

جریان شناسی حضور اجتماعی زنان

یکی از پژوهشگران معاصر در نگاه جریان شناسی، حضور اجتماعی زنان را در یکصدساله اخیر به سه جریان فکری نسبت می دهد و می گوید:

متفکران اسلامی، از عصر مشروطیت تاکنون در برخورد با زن، دیدگاههای متفاوتی را ارائه کرده اند. این نگرش های متفاوت، در عرصه های معرفت شناسی، حضور اجتماعی و حقوق زنان مطرح شده است. گروه اوّل، کسانی هستند که افکار اروپائیان در خصوص زنان را مورد نقد قرار می دهند و در مقابل اندیشه های جدید در مورد زن به موضع گیری می پردازند. این گروه معتقدند زن باید در خانه بماند و به تربیت فرزندان خود بپردازد، زیرا کمال زن در همین است. این دیدگاه در عرصه معرفت شناسی، نگرشی منفی نسبت به زن دارد. در فقه شافعی در مورد خواندن نماز بر میت آمده است: «مرد باید نماز بخواند چون که به خدا نزدیک تر است و نمازش بهتر مقبول می شود.» در نگاه گروه سنتی، هدف از بیرون آوردن زن از خانه، فاسد کردن او دانسته شده است.

گروه دوم، نگرش دوم نسبت به زن که در دهه پنجاه شکل می گیرد، از سوی علامه طباطبایی و پس از آن، شهید مطهری مطرح می شود. این گروه از نظر معرفت شناسانه از هویت زن کاملاً دفاع می کنند و برای اثبات این مسئله از آیات قرآن و فلسفه نیز استفاده می کنند. ایشان معتقدند: زن مانند مرد از استقلال کامل برخوردار است.. . این گروه در زمینه معرفت شناسی و جنبه های اجتماعی زن گام های بسیار مفیدی برداشته که از جمله می توان به کتابی که آیت اللَّه جوادی آملی در خصوص زن (زن در آیینه جلال و جمال) نگاشته اند اشاره کرد. حضرت امام خمینی(ره) نیز در خصوص تبیین جنبه های اجتماعی زن، در عرصه های معرفت شناسی، مسائل مهمی ارائه کردند.

گروه سوم؛ این گروه نیز در دهه سوم انقلاب شکوهمند اسلامی شکل گرفت و به بازبینی دیدگاههای حقوقی در مورد زن پرداخت. این گروه علاوه بر اینکه در زمینه مسائل معرفت شناسی و جنبه های اجتماعی زن، با گروه دوم هم عقیده بودند، در زمینه مسائل حقوقی نیز عرصه های جدیدی را مطرح کردند.[۸]

فرصت های اجتماعی زنان

امروزه فرصت های فراوان اجتماعی پیش روی زنان قرار دارد مانند تدریس، تبلیغ، تحقیق، آموزش، قضاوت، امر به معروف و نهی از منکر، مشاغل اداری و کارشناسی، پزشکی، مهندسی، هنر، تربیت بدنی، نمایندگی مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهری و روستایی، حضور و نقش آفرینی در مراکز علمی و دانشگاهی و بسیاری از موارد که مجال ذکر آن نیست. امّا مهم آن است که زنان شناخت درستی از فرصت ها داشته باشند. در واقع با بهره مندی از یک تعریف جامع، فرصت ها را از تهدیدها تشخیص دهند. همچنین فرصت های مشروع و قانونی را از فرصت های غیر مشروع جدا کنند، زیرا هر فرصتی مشروع و قانونی نیست. ظاهر زیبا و فریبنده بسیاری از فرصت ها، آنها را گرفتار نسازد، زیرا به واقع تهدید است!

ممکن است برخی از بانوان در مواردی از فرصت ها کارنامه ای موفق نداشته باشند، که به این مفهوم نیست آن عرصه، فرصتی مناسب برای آنان نمی باشد؛ حتی ممکن است برخی از زنان در عرصه ای که برای آنان به عنوان فرصت تلقی نمی شود موفق باشند، که به این مفهوم نیست که سایر زنان نیز می بایست آن عرصه را فرصتی برای خود بدانند. پس باید فرصت را درست شناخت.

حضور زنان در مراکز علمی و پژوهشی

در گذشته، زنان به دلیل شرایط خاص اجتماعی نمی توانستند به بسیاری از حقوق خود به طور کامل و بدون مشقت و زحمت دست یابند. از جمله می توان به عدم دسترسی و ورود به مراکز علمی و پژوهشی کشور حتی در سطح پایین یاد کرد. علت، ناامن بودن فضای اجتماعی بود، که در نتیجه پدران، مادران و همسران با حضور دختران و زنان در مراکز آموزشی و پژوهشی مخالفت داشتند. در این صورت توان بالقوه آنان به فعلیت نمی رسید؛ این وضع بسیاری از مردان را به توهم واداشت که زنان از درک مسائل علمی و پژوهشی عاجزند.

امّا پس از پیروزی انقلاب اسلامی و پیراسته شدن فضای اجتماعی، زنان وارد عرصه های علمی، آموزشی و پژوهشی شدند و توهم ها را زدودند، ولی این حرکت کافی نیست.

فضاهای علمی و پژوهشی همواره از جایگاه بسیار والای برخوردار است. و تلاش های علمی و پژوهشی، همواره در زیرساخت های مهم تا تولید، نقش آفرینی می کند.

همگان بر این باورند که مهم ترین سرمایه هر کشوری، دانشمندان می باشند، بنابراین زنان می بایستی در آموزش و پرورش نقش آفرینی و حضور فعال در عرصه های پژوهشی بخصوص در خصوص مسائل مرتبط با زنان داشته باشند.

اشتغال زنان

امروزه اشتغال زنان یک پدیده مهم اجتماعی است که از زاویه های مختلف قابل بررسی است. در این بخش سخنی از اشتغال بی ضابطه به میان نمی آوریم زیرا اشتغال بی حد و مرز را تهدید برای شخصیت زن می دانیم، نه فرصت.

زنان مانند مردان از حقوق مساوی در عرصه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی برخوردارند. اگر زنان در بسیاری از عرصه ها حضور ندارند، به لحاظ منع شرعی و یا قانونی نیست، زیرا احکام اسلام پاسخگوی تمام نیازهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی فرد و جامعه می باشد و بایدها و نبایدهای آن کاملاً روشن است، گرچه استثنائاتی وجود دارد.

آیت اللَّه امینی در این خصوص می گوید: خانم ها مانند مردها می توانند در همه رشته های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی فعالیت کنند و شرعاً هیچ ممنوعیتی در هیچ رشته ای ندارند. فقط در دو مورد اختلاف نظر است: یکی در رشته «قضا» است که فقهای ما دو دسته هستند: بعضی اشتغال به شغل قضا را برای خانم ها جایز می دانند و بعضی هم منع کرده اند. در مورد تصدی حکومت هم این اختلاف وجود دارد که آیا زن می تواند مثلاً رئیس جمهور بشود یا نه؟ امّا در سایر رشته ها، آزادی مطلق دارند و ممنوعیتی وجود ندارد.[۹]

امر به معروف و نهی

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.