پاورپوینت کامل نهضت اسلامی، نهضت رشد و سوادآموزی زنان ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نهضت اسلامی، نهضت رشد و سوادآموزی زنان ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نهضت اسلامی، نهضت رشد و سوادآموزی زنان ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نهضت اسلامی، نهضت رشد و سوادآموزی زنان ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint :

>

[بر اساس آمارهای موجود، ۵۲ درصد از جمعیت بالای ۶ سال کشور، قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بی سواد بوده اند که این آمار نسبت به زنان روستایی ۸۳ درصد بوده است. با پیروزی انقلاب اسلامی و دستور اکید حضرت امام خمینی(قده) برای شکل گیری نهضت سوادآموزی در دی ماه ۱۳۵۸، جهشی عظیم در این عرصه پدید آمد، به طوری که تا سال ۱۳۸۲ حدود ۲۷ میلیون نفر تحت پوشش دوره های مختلف سوادآموزی قرار گرفته اند که بیش از ۲۰ میلیون نفر آنان را زنان تشکیل می دهند. یکی از شاخصه های مهم این نهضت فراگیر علمی، ایجاد فرصت برابر دانش آموزی برای زنان و مردان می باشد که به برکت جمهوری اسلامی ایران فراهم آمده است.

روند شکل گیری برنامه های اجراء شده یا در دست اقدام و دستاوردهای حاصله از نهضت سوادآموزی، محورهای اصلی این مقاله است.]

«سوادآموزی یک جریان مهم فرهنگی است.»

امام خمینی(ره)

اهمیت و ضرورت آموزش

طی سالیان دراز، آنچه که برای بسیاری از انسان ها مهم جلوه می کرد، فقر و گرسنگی بود. اما اکنون این نکته روشن شده که تنها نان و غذا برای انسان ها کافی نیست بلکه بشر نیازمند حضور فعال در زندگی اجتماعی است و برای برخورداری از چنین جایگاهی باید مجهز به آگاهی و دانایی باشد.

انسان ها بدون آگاهی و دانایی در جهان زندگی نمی کنند و در حقیقت غایب به شمار می آیند. خداوند متعال در قرآن کریم به قلم سوگند یاد می کند و به این وسیله بندگان خود را برای کسب دانش و معرفت هدایت می فرماید.

بنابراین برای رویارویی با چالش های زندگی و دنیای به سرعت در حال تغییر، انسان ها باید قادر باشند آگاهی خود را نسبت به محیط اطراف گسترش دهند و نقش اجتماعی خود را در کار و جامعه به خوبی ادا کنند.

در این میان زنان به عنوان نیمه زنده و فعال جامعه، در حیات اجتماعی دارای نقشی مهم و حیاتی هستند و آموزش مبتنی بر نیازهای واقعی آنان می تواند بانوان را به عنوان مربی نسل آینده دارای مشارکت فعال و مؤثرتری سازد.

در فرمایش رهبر معظم انقلاب آمده است: «فکر رشد زنان بایستی یک فکر رایج در میان خود زنان باشد». آنان باید درک کنند که مشکلات شان اغلب از بی کفایتی و کمبودهای شخصی ناشی نمی شود.

آموزش به زنان قدرت می بخشد، توانمندی فزآینده زنان در کسب درآمد مستقل، پایگاه آنان را در جامعه بالا می برد و به مشارکت بیشتر ایشان در تصمیم های خانوادگی و جامعه منجر می شود. مشروط بر اینکه زنان مفاهیم تازه و منافع بالقوه را درک کنند و مصمم باشند تا در عمل به این مفاهیم، در خانواده و جامعه، خود را به محک تجربه و آزمایش بگذارند.[۱]

به همین ضرورت بود که بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی(قده) فرمان تشکیل نهاد مقدس، مردمی و انقلابی نهضت سوادآموزی را صادر کرد و هزاران نفر عاشقانه در جهت توسعه امر سوادآموزی و اعتلای فرهنگ کشور تلاش کردند و سواد و آگاهی را به محروم ترین و دوردست ترین نقاط کشور بردند.

امروز ثمره تلاش آنان موفقیت هایی است که در سطح ملی و حتی بین المللی شاهد آن هستیم اما همچنان باید در جستجوی راه و روش نوینی باشیم تا جوابگوی نیازمندی های گوناگون جامعه متحول امروز و فردای ایران باشد.

تاریخچه:

طبق سرشماری ۱۳۴۸ در کشور قریب به ۲/ ۳۸ درصد افرادی که از ده سال به بالا سن داشتند بی سواد بودند. در برخی از شهرها و مناطق محروم چون ایلام این رقم به ۸۰ درصد و در برخی روستاها تا ۹۵ درصد می رسید. در میان آنان دختران بیش از پسران به مدرسه دسترسی نداشتند و در واقع ابزار لازم برای آگاهی در اختیار آنان نبود. به رغم ۶۰ سال مبارزه با بی سوادی در کشور و وجود سازمان های مسئول سوادآموزی تحت عناوین: سازمان تعلیمات اکابر، سازمان آموزش سالمندان، سازمان آموزش بزرگسالان و کمیته ملی پیکار با بی سوادی، ضمن نادیده نگرفتن زحمات تلاشگران قبل از انقلاب اسلامی، واقعیت ها نشانگر بی سوادی ۵۲ درصد جمعیت بالای ۶ سال کشور بود. ۷۰ درصد روستاییان و ۸۳ درصد زنان روستایی از سواد محروم بودند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فاصله کمتر از یک سال در هفتم دی ۱۳۵۸ به دستور امام خمینی(ره) نهضت سوادآموزی به منظور آموزش سواد به بازماندگان از تحصیل، افراد بالای ده سال، تأسیس گردید. این امر باعث شد تا استقبال زیادی از سوی زنان و مردان جوان نسبت به جریان سوادآموزی به عمل آید و اقدام مناسبی برای ساماندهی فضای فرهنگی کشور صورت گیرد.

پس از تدوین و تصویب اساسنامه سازمان نهضت سوادآموزی به این سازمان اجازه داده شد تا در مناطقی که امکان حضور آموزش و پرورش وجود ندارد، کودکانی که به سن سوادآموزی رسیده اند توسط نهضت سوادآموزی تحت پوشش آموزش قرار گیرند و به این وسیله امکان سوادآموزی فراهم گردد.

برای ایجاد انگیزه در آموزش دهندگان شرایطی در نظر گرفته شد و در مجلس به تصویب رسید، از جمله کسانی که ۵ سال به عنوان آموزشیار در سوادآموزی خدمت کنند، به عنوان معلم رسمی به استخدام آموزش و پرورش درآیند.[۲]

در حال حاضر به طور متوسط تعداد ۳۴۷/ ۴۹ آموزشیار در امر سوادآموزی فعالیت دارند که ۳۴۳۳۷ نفر زن و ۱۵۰۱۰ نفر مرد می باشند.

مجریان سوادآموزی برای ارائه خدمات آموزشی، دوره های تحصیلی مقدماتی و تکمیلی را طراحی کردند اما تحت شرایط جدید و فراوانی مخاطبان و میل به ادامه تحصیل و پیوند به نظام آموزش رسمی و راه یابی به تحصیلات دانشگاهی، دوره های پایانی و پنجم بزرگسال نیز جریان یافت.

تا کنون ۴۶۲ نفر از سوادآموزان نهضت سوادآموزی به دانشگاه راه یافته و تا سطح دکترای حرفه ای پیش رفته اند که از این تعداد ۳۴۷ زن و ۱۱۵ نفر مرد هستند.

ضمن اذعان این مطلب که همه زحمات و تلاش های صورت گرفته توسط سازمان نهضت سوادآموزی و تأثیراتی که پیامد تلاش ها و رشد کیفیت نقش زنان و مردان در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، خانوادگی و سیاسی را که به وقوع پیوسته نمی توان با رقم و اعداد به تصویر کشاند، ذکر بخشی از آنها نمایانگر تدابیر به کار گرفته شده در امور پر ثمر و ارزشمند سوادآموزی به ویژه ایجاد، تقویت و شکوفایی توانمندی های نهفته افرادی است که طی سالیان متمادی پیش از آموزش، فرصت بروز و جلوه گری شایستگی ها و قابلیت های خود را نیافته اند. بررسی وضعیت سوادآموزی زنان نشان می دهد پس از صدور فرمان حضرت امام خمینی(ره) و تأسیس سازمان نهضت سوادآموزی از سال ۱۳۵۸ تا پایان سال ۱۳۸۲ حدود ۲۷ میلیون نفر تحت پوشش دوره های مختلف سوادآموزی قرار گرفته اند که بیش از ۲۰ میلیون نفر آنان را زنان تشکیل می دهند. این ارقام همچنین بیانگر این واقعیت ناگوار است که زنان بیش از مردان در چنگال جهل و بی سوادی گرفتار بوده اند.

از این تعداد بیش از ۱۷ میلیون نفر تا پایان سال ۸۱ در کلاس ها حضور فعال داشته و بیش از ۱۳ میلیون نفر موفق به دریافت کارنامه قبولی شده اند. شایان ذکر است که میانگین سنی افراد تحت پوشش سوادآموزی کمی بیش از ۲۸ سال می باشد.

دستاوردها

علاوه بر این فعالیت های سوادآموزی دستاوردهای فراوانی را به همراه داشته است که به پاره ای از آنها اشاره می شود:

* کاهش آمار بی سوادی

بر اساس نتایج سرشماری نفوس و مسکن در سال ۱۳۵۵ جمعیت ۶ سال و بالاتر کشور تقریباً ۱/ ۲۷ میلیون نفر بوده که از این تعداد حدود ۲/ ۱۴ میلیون نفر بی سواد اعلام شده است. در حالی که طبق سرشماری سال ۱۳۷۵ تعداد جمعیت ۶ سال و بالاتر بیش از ۲/ ۵۲ میلیون نفر بوده و تعداد بی سوادان حدود ۷/ ۱۰ میلیون نفر گزارش شده است. به عبارت دیگر میزان بی سوادی از ۵/ ۵۲ درصد در سال ۱۳۵۵ به ۵/ ۲۰ درصد در سال ۱۳۷۵ کاهش یافته است.

* کاهش تبعیض جنسی در جمعیت باسواد

نتایج سرشماری انجام شده در دو دهه ۱۳۵۵ و ۱۳۷۵ نشان می دهد که تفاوت نرخ باسوادی در بین زنان و مردان بیش از ۲۵ کاهش داشته و از ۴/ ۲۳ درصد در سال ۱۳۵۵ به ۵/ ۱۰ درصد در سال ۱۳۷۵ تنزل یافته است.

* کاهش تبعیض منطقه ای در جمعیت باسواد

طبق سرشماری های انجام شده در دهه ۷۵ – ۵۵ میزان باسوادی مناطق شهری از ۵/ ۶۵ درصد در سال ۵۵ به ۷/ ۸۵ درصد در سال ۱۳۷۵ افزایش یافته است. در همین زمان نرخ باسوادی مناطق روستایی از ۵/ ۳۰ به ۶/ ۶۹ درصد افزایش نشان می دهد. به عبارت دیگر میزان افزایش باسوادی در مناطق روستایی با شتاب بیشتری صورت گرفته و تفاوت درصد باسوادی بین مناطق شهری و روستایی بیش از دو برابر کاهش پیدا کرده است.

* رفع بی سوادی

از سال ۱۳۶۵ با شروع آموزش کودکان لازم التعلیم بازمانده از تحصیل تا سال ۱۳۷۷ بیش از ۵/ ۱ میلیون کودک ۱۰ – ۶ ساله در مناطق محروم کشور تحت پوشش نهضت سوادآموزی قرار گرفته اند.[۳]

همان طور که پیش از این اشاره شد بررسی و مقایسه وضعیت باسوادی جمعیت ۶ ساله و بالاتر طی دو دهه گذشته نشان می دهد که اختلاف درصد باسوادی زنان و مردان از ۴/ ۲۳ درصد در ۱۳۵۵ به ۵/ ۱۰ درصد در ۱۳۷۵ کاهش یافته است.

این اختلاف در شهر در سال ۱۳۵۵، ۱۹ درصد و در سال ۱۳۷۵، ۸ درصد شده است. در روستا نیز مردان در سال ۵۵، ۲۶ درصد و در سال ۷۵، ۱۴ درصد بیش از زنان باسواد بوده اند.

آمار و ارقام نشان دهنده این واقعیت است که: سازمان نهضت سوادآموزی با انجام فعالیت ها و اقدامات مؤثر، آفرینش فرصت های برابر آموزشی و جبران کاستی های آن، که طی سال های گذشته بر زنان تحمیل گشته بود، با آسان کردن دسترسی آنان به یادگیری و آموزش، جان تازه ای در نیمی از پیکره جامعه برای نقش آفرینی و بروز توانایی های جدید، دمید. اگر چه هنوز کار تمام نشده، بلکه به نوعی راه هشیاری زنان برای پاسخگویی به انتظارات جامعه آغاز شده است.

تهیه و تدوین مواد آموزشی با توجه به نیازها و گرایش های مخاطبان با تکیه بر اصل احترام به دانش و تجارب آنان، در متقاعد ساختن آنها نسبت به اهمیت و ضرورت آموزش در دنیای کنونی و ایجاد شوق به تداوم برنامه های آموزشی، نقش مؤثری خواهد داشت. نهضت سوادآموزی در شرایط کنونی این مهم را از جمله راهکارهای اساسی خود قرار داده است. در این راهکار، تولید محتوای آموزشی در قالب همکاری های بین بخشی انجام گرفته که شمارگان آنها در هر عنوان بالغ بر صد هزار نسخه منتشر و بارها تجدید چاپ شده است. تاکنون متجاوز از بیست میلیون جلد در بین گروههای هدف توزیع شده است.

طرح های اجرا شده

نهضت سوادآموزی در راستای تحقق اهداف سازمان و به منظور انجام وظایف تعیین شده اقدام به اجرای طرح هایی از آغاز تأسیس تا کنون، کرده است که در زیر مختصری از آنها ارائه می شود:

* سوادآموزی در قالب بیمه بیکاری

ادامه همکاری سازمان تأمین اجتماعی در قالب بیمه بیکاری فرد بیکار، منوط به شرکت وی در کلاس های سوادآموزی شده است.

* آموزش فرد به فرد

این طرح با هدف تحت پوشش قرار گرفتن محرومان از نعمت سواد توسط یک نفر از اعضای باسواد خانواده و یا فرد باسواد در خارج از خانه برای فرد بی سواد به اجرا گذاشته شد.

* سودآموزی کارکنان و کارگران

با استفاده از این طرح تمامی کارکنان مراکز دولتی و بخش های خصوصی مشمول قانون کار و کارگران مراکز تولیدی و صنعتی که از نعمت خواندن و نوشتن محروم باشند، توسط نهضت سوادآموزی باسواد می شوند. ضمن اینکه ساعات آموزشی این افراد جزء ساعات کار آنان محسوب می شود و افرادی که در کلاس های سوادآموزی شرکت کنند مورد تشویق قرار می گیرند.

* سوادآموزی نیروهای مسلّح (ویژه مردان)

بر اساس ابلاغ ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح، مشمولان بی سواد در یگان های نظامی و انتظامی موظف شدند دو دوره مقدماتی و تکمیلی سوادآموزی را طی کنند.

* طرح مساجد

هدف از این طرح بهره گیری از تعاون و همکاری ائمه جماعات و امکانات و فضای موجود مساجد است. با توجه به هماهنگی و همکاری ائمه محترم جماعات مساجد موجبات جذب محرومانی از نعمت سواد در محل کلاس های درس که در مساجد تشکیل شد، فراهم گشت.

* طرح مدارس

به موجب این طرح، سوادآموزی اولیای بی سواد دانش آموزان، از وظایف مدیر هر آموزشگاه بوده و حداقل یک مکان آموزشی مناسب در محیط مدرسه در طول روز و در ساعات مختلف به کلاس های سوادآموزی اختصاص می یابد.[۴]

* تشکیل گروههای پیگیر سواد

آموزش نیمه حضوری گروههای پیگیر سواد برای افرادی به اجرا گذاشته می شود که تمایل کمتری به حضور در کلاس دارند. فراگیران در گروههای پیگیر سواد در سه مرحله، ۳۸ عنوان کتابچه با موضوعات دینی، بهداشتی، اجتماعی و اقتصادی را مطالعه می کنند. همچنین موفق می شوند در چارچوب همکاری با دیگر دستگاهها، آموزش های تابعی ببینند و ضمن آشنایی با هنرهای دستی، به تولید و درآمدزایی نیز دست یابند. حضور کم سوادان در گروههای پیگیر سواد علاوه بر دانش افزایی موجب افزایش مشارکت آنان در محیط خانواده و جامعه محلی شده و کمک زیادی به بهبود شرایط زندگی فردی و اجتماعی آنان می کند.

این برنامه به عنوان یک برنامه جامع و مهم در سال ۱۳۷۷ موفق به دریافت نشان افتخار «کنیگ سیجانگ» از یونسکو شد.

* طرح خدمات مکاتبه ای و رسانه ای

این برنامه به منظور تکمیل فرآیند آموزش نیمه حضوری به غیر حضوری و استمرار ارتباط فراگیران در پایان مراحل گروههای پیگیر، طراحی و به مورد اجرا گذاشته شده است. در این برنامه با بهره گیری از قابلیت ها و امکانات شرکت پست جمهوری اسلامی ایران کتاب ها و نشریات تولیدشده به محل زندگی فراگیران در اقصی نقاط کشور به ویژه مناطق روستایی ارسال می شود تا پس از مطالعه آنها و سایر اعضای خانواده مجدداً از طریق پست به اداره نهضت سوادآموزی شهرستان عودت داده شود.

این شبکه ارتباطی به جهت ایجاد فرصت های آموزشی و نوآوری در برنامه های پس از سواد در سال ۱۳۷۸ نشان افتخار «مالکوم آدیسه شیا» را از سازمان ملل متحد (یونسکو) دریافت کرده است.

پس از پایان خدمات مکاتبه ای با بهره گیری از کتاب و آشنایی فراگیران با این جریان آموزشی آنها وارد مرحله جدیدی به نام آموزش رسانه ای می شوند. در این مرحله مواد خواندنی به صورت بسته های آموزشی و نشریات برای آنها ارائه می گردد. تاکنون در این زمینه نیم صفحه نوسواد روزنامه اطلاعات در روزهای پنج شنبه و روزنامه صبح خانواده روزهای سه شنبه به چاپ می رسد. مجله نهضت شبکه پیام تلویزیون و جویبار دانش شبکه فرهنگ رادیو به صورت سراسری برای فراگیران تهیه شده است.

* طرح خواندن با خانواده

هدف اساسی این طرح جلب همکاری سوادآموزان و اعضای خانواده در مطالعه و کتابخوانی است. این طرح کوششی است تا مخاطبان علاوه بر استفاده از تلاش های آموزش دهندگان، از مزایای آموزش کتاب محور نیز استفاده کنند و پس از جدا شدن از نظام آموزش رسمی نهضت، بتوانند به دانش افزایی و مهارت آموزی خود ادامه دهند و عملاً از مهارت خواندن و نوشتن در زندگی بهره ببرند. آموزشیاران در این طرح بیشتر نقش ناظر، راهنما و تسهیل کننده را ایفا می کنند و سوادآموزان و خانواده آنان مشارکت بسیار فعالانه دارند. این طرح شامل ۱۵ عنوان کتاب در زمینه های فرهنگی، اجتماعی و اعتقادی و مانند اینها می باشد که سه عنوان ویژه دوره مقدماتی، شش عنوان ویژه دوره تکمیلی و شش عنوان ویژه دوره پایانی است. این کتاب ها در اختیار آموزشیاران و از طریق سوادآموزان در اختیار خانواده ها قرار می گیرد. این طرح با گذشت یک دهه همچنان مورد استقبال سوادآموزان و خانواده های آنان می باشد.

اجرای این طرح سبب شد جایزه سازمان فرهنگی آیسسکو در سال ۲۰۰۳ به نهضت سوادآموزی تعلق گیرد.

* آموزش دختران شاغل روستایی بازمانده از تحصیل

این طرح با سرمایه گذاری سازمان نهضت سوادآموزی و نمایندگی صندوق حمایت از کودکان ملل متحد و همکاری های شایسته استانداری ها و فرمانداری های ۶ استان از ۱۳۷۹ آغاز گردید.

از اهداف این طرح، گسترش و افزایش فراگیری اجتماعی دختران؛ تشویق دختران که علی رغم سختی ها، آموزش را ترجیح می دهند؛ کمک به بهبود زندگی دختران کارگر و آموزش کاربردی بر اساس نیاز مخاطبان را می توان نام برد. از ویژگی های مهم این طرح، شناسایی روستاهایی که بیشترین بازماندگی از تحصیل دختران در سنین ۱۰ الی ۱۸ ساله را داشته اند، می باشد. همچنین می توان به نیازسنجی انواع حرفه های مورد نیاز دختران، تهیه مطالب آموزشی مربوط به مهارت های زندگی و تهیه فیلم های آموزشی در زمینه جمعیتی، بهداشتی، کشاورزی، دامداری و تشکیل تعاونی های روستایی، اشاره کرد.

اجرای این طرح در جمهوری اسلامی ایران موجب گردید در سال ۲۰۰۰ لوح تقدیر سازمان علمی – فرهنگی یونسکو به نهضت سوادآموزی اختصاص یابد.

* طرح آموزش کودکان لازم التعلیم

بر اساس مصوبه مجلس شورای اسلامی در ۱۳۶۶، سازمان نهضت سوادآموزی موظف شد در روستاهایی که آموزش و