پاورپوینت کامل زنان و شش دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی ۷۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زنان و شش دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی ۷۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زنان و شش دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی ۷۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زنان و شش دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی ۷۶ اسلاید در PowerPoint :

>

[بر اساس قانون اساسی همه مردم حق شرکت در انتخابات را دارند، چه زن و چه مرد. به جز ریاست جمهوری که مورد بحث است، زنان از نظر قانونی در سایر انتخابات می توانند همانند مردان با داشتن شرایط قانونی نامزد و انتخاب شوند. در شش دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، منتهی به سال ۱۳۸۲، زنان هر چند نتوانسته اند کرسی های زیادی را در مجلس به دست آورند اما عدم محدودیت قانونی و حضور عملی آنان در هر شش دوره، حضور آنان در مجلس را امری تثبیت شده می نمایاند ولی طبعاً در رقابت برای نامزد شدن و رأی آوردن، مسیر آسانی را ندارند. در این مقاله به تفصیل به بررسی آماری حضور زنان در شش دوره انتخابات تحصیلات، میزان آراء، مقایسه ها و زنان منتخب به صورت جداگانه پرداخته شده است، هم در تهران و هم در شهرستان ها.]

اشاره

انقلاب اسلامی فضای جدیدی برای زنان ایران گشود. آرمان های انقلاب اسلامی، زنان را به عنوان هویت های انسانی برابر با مردان که از «خمیرمایه واحد» بر آمده و در پیشگاه خداوند برترین آنها، «باتقواترین» آنهاست، مطرح ساخته، همگام با اندیشه های نوگرایانه نخبگان، عرصه جدیدی را تجربه کرد. زن مسلمان بر اساس اسطوره های دینی صدر اسلام و زندگی حضرت فاطمه(س) و حضرت زینب(س) از حصارهای تنگ خارج شده و پذیرش مسئولیت اجتماعی و نقش فعال را که در طول تاریخ به مردان تعلق داشت، نه تنها مجاز بلکه ضروری یافت.

در الگوی طراحی شده در اندیشه های متفکران انقلاب اسلامی برای حضور فعال زنان در عرصه های مختلف اجتماعی، با رعایت ضوابط و شئون اسلامی، نقش معمار بزرگ انقلاب، حضرت امام خمینی(ره)، علمای روشنفکر و نهادهای مدنی قابل توجه است.

بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز همه مردم اعم از زن و مرد، به طور مساوی حق شرکت در انتخابات را دارند و هیچ تفاوتی برای رأی دادن، نامزد و انتخاب شدن بین زن و مرد وجود ندارد. بنابراین مشارکت سیاسی زنان و آنچه پیش از این، از دیدگاه عرف ناصواب به شمار می آمد به عنوان شعور و شعار دینی مطرح شد. در این زمان امنیت اجتماعی و فعالیت در کنار مردان سبب شد که زنان، رهایی بخش ترین صحنه های مشارکت خود را تجربه کنند.

تأکید حضرت امام(ره) مبنی بر ضرورت مشارکت و حضور زنان در عرصه های مختلف نیز موجب شد با آغاز فعالیت های انتخاباتی برای تشکیل اولین دوره مجلس شورای اسلامی، زنان در فهرست نامزدهای انتخاباتی بسیاری از گروهها و تشکل ها قرار گیرند و شکل جدیدی از مشارکت سیاسی خود را آغاز کنند. هر چند تا دستیابی به جامعه مطلوب راهی دراز در پیش داریم اما امید است این مقاله که مروری بر حضور زنان در مجلس شورای اسلامی است مقوله ای برای ارائه اطلاعات بیشتر به مسئولان باشد تا در برنامه ریزی های خود برای دستیابی بر حقوق انسانی زنان و رعایت عدالتی که معمار انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) بدان معتقد بود، تلاش کنند.

وضعیت زنان و مجلس، از آغاز تا دوره چهارم

در اولین دوره مجلس شورای اسلامی که از چهارشنبه هفتم خرداد ۱۳۵۹، آغاز به کار کرد، چهار زن کرسی نمایندگی مردم را به خود اختصاص دادند. در این دوره نسبت زنان به مردان نماینده حدود ۵/ ۱% بود و راهیافتگان شامل خانم ها مریم زعفرانی بهروز (بهروزی)، گوهرالشریعه دستغیب، عاتقه صدیقی(رجایی) و اعظم علایی طالقانی به ترتیب از تحصیلات سطح در دروس حوزوی، کارشناسی ارشد، ششم ابتدایی و کارشناسی برخوردار بودند.

همچنین سوابق شغلی نمایندگان زن این دوره، تدریس در سطح مدارس، دانشسراها و دانشگاهها بوده، خانم مریم بهروزی به عنوان عضو شورای مرکزی جامعه زینب(س) و خانم اعظم طالقانی به عنوان دبیرکل جامعه زنان فعالیت های سیاسی نیز داشتند.

در دوره دوم مانند دوره اوّل، چهار زن به مجلس راه یافتند که سه نفر آنان در دوره اوّل نیز نماینده بودند. در دوره دوم خانم اعظم طالقانی از فهرست نمایندگان مجلس خارج و خانم مرضیه حدیدچی معروف به دباغ وارد مجلس شورای اسلامی شد.

تحصیلات وی نیز دروس حوزوی بود، لیکن سوابق سیاسی و اجرایی قابل توجهی چون چند سال مبارزه سیاسی با رژیم و زندان و زندگی خارج از کشور و فرماندهی سپاه پاسداران همدان را داشت. خانم دباغ همچنین به عنوان قائم مقام جمعیت زنان جمهوری اسلامی فعالیت می کرد.

در دوره سوم مجلس شورای اسلامی همانند دو دوره پیش، چهار نماینده زن از طرف مردم برگزیده شدند. این نمایندگان همان نمایندگان زن دوره دوم بودند. در این میان خانم مریم بهروزی طی دو دوره موفق به پایان رساندن دوره سطح در دروس حوزوی و دوره متوسطه شده بود.

چنان که از تعداد نمایندگان زن مشخص است در دوره های دوم و سوم نیز درصد حضور نمایندگان زن نسبت به کل نمایندگان در حد ۵/ ۱% باقی ماند.

نکته قابل ذکر اینکه میزان رأی نمایندگان زن طی این سه دوره کاهش یافت، یعنی در حالی که خانم ها بهروزی، دستغیب، صدیقی و طالقانی به ترتیب در دوره اوّل ۵/ ۷۵% (میان دوره ای)، ۸/ ۵۸% (مرحله دوم)، ۱/ ۸۷% (میان دوره ای) و ۹/ ۵۱% (مرحله اوّل) آرا را کسب کرده بودند، در دوره سوم خانم ها بهروزی، دباغ، دستغیب و رجایی به ترتیب صاحب ۵/ ۳۳% (میان دوره ای اوّل)، ۴/ ۴۷% (مرحله دوم)، ۲/ ۴۲% (مرحله اوّل) و ۳۹% (مرحله اوّل) آرا شدند.

دوره چهارم مجلس پس از پایان جنگ تحمیلی و رحلت حضرت امام خمینی(ره) شروع شد. در این دوره تعداد نمایندگان زن به نه نفر رسید و به ۶/ ۳% افزایش یافت. همچنین بر خلاف سه دوره پیش که کاندیداهای انتخابی و برگزیدگان مجلس فقط از تهران بودند، در این دوره حضور نمایندگان زن از شهرستان های مشهد، کرمانشاه و تبریز نیز به چشم می خورد و سهم نمایندگان زن شهرستان در دوره چهارم مجلس، ۴۵% نمایندگان زن بود. در واقع پس از گذشت ۱۲ سال از عمر مجلس شورای اسلامی، زنان شهرهای مختلف با باور به توانایی ها و استعدادهای بالقوه خود، مشارکت سیاسی شان را عینیت بخشیدند. خانم ها فخرتاج امیرشقاقی (لیسانس زبان و ادبیات فرانسه) و فاطمه همایون مقدم (لیسانس و خارج فقه) از تبریز به ترتیب با ۹/ ۲۶% و ۴/ ۳۰% کل آرای آن شهر در مرحله دوم، خانم اختر درخشنده (فوق دیپلم) از کرمانشاه با ۶/ ۲۶% کل آرا در مرحله دوم، پروین سلیحی از اصفهان با ۶/ ۳۶% آرا در مرحله دوم و خانم دکتر قدسیه سیدی علوی (جراح زنان و زایمان) از مشهد با ۱/ ۳۵% آرای مشهد در مرحله اوّل به مجلس شورای اسلامی راه یافتند.

در این دوره افزون بر افزایش درصد حضور نمایندگان زن در مجلس، سطح تحصیلات ایشان نیز از مراتب بالاتری برخوردار بود.

وضعیت زنان در دوره پنجم مجلس شورای اسلامی

در جریان انتخابات مجلس پنجم قانونگذاری در سال ۷۵ فعالیت سیاسی زنان برای حضور در مجلس اوج گرفت. تاپیش از آن مشارکت سیاسی توده طی شرکت در تظاهرات و راهپیمایی ها معنی دار می شد و مشارکت در سطح نخبگان که مستلزم اعلام نامزدی و عضویت در مجلس قانونگذاری و نفوذ در نهادهای سیاسی در سطوح بالای تصمیم گیری و پست های کلیدی است، در مرکز توجه عموم قرار نداشت. تا پیش از انتخابات مجلس پنجم تعداد نامزدهای زن در انتخابات از مجموع ۹۰ نفر بالاتر نرفت، ولی در دوره پنجم به یکباره ۳۵۱ نفر زن در سراسر کشور برای حضور در صحنه انتخابات نامزد شدند که این رشد بسیاری را نشان می داد. به نظر بسیاری از صاحب نظران، تا پیش از سال ۷۵ حضور زنان در کانون قانونگذاری و سطوح مدیریتی، ناکافی و اندک بود و تجلی مشارکت سیاسی آنان بیشتر در پای صندوق های رأی، حضور در تظاهرات و راهپیمایی ها و مجالس مذهبی خلاصه می شد. با گذشت این سال ها مشارکت سیاسی زنان ایرانی را می شد در دو سطح با تعریف زیر مشاهده کرد:

أ) سطح توده

مشارکت توده زنان ایرانی در فعالیت های سیاسی، اجتماعی، حضور در انتخابات ادواری برای رأی دادن، شرکت در راهپیمایی ها و عضویت در گروهها و انجمن ها.

ب) سطح نخبگان

مشارکت سیاسی نخبگان در سه زمینه عمده شامل عضویت در مجلس قانونگذاری، شرکت در سطوح بالای تصمیم گیری در حوزه های دولتی و بخش خصوصی در فعالیت های قوه قضائیه.

در تحقیقات موجود میزان علاقه مندی و تمایل زنان ایرانی به تعمیق و گسترش مشارکت سیاسی و اجتماعی، درصد قابل توجهی را نشان می دهد. پیش فرض های کلی این پژوهش ها آن است که پایگاه اقتصادی و اجتماعی زنان در این دوره ارتقا می یابد و جایگاه سیاسی آنان برای پیوستن به دو عرصه رسمی فعالیت یعنی مجلس شورای اسلامی و شوراهای اسلامی کشور تقویت می شود؛ که البته این حضور و مشارکت متأثر از افزایش سواد و تحصیلات زنان است.

بنابراین امکانات ایجاد شده برای ادامه تحصیل در اغلب رشته ها، به کارگیری زنان در پست های مدیریتی و مشاوره، ایجاد و توسعه سازمان های غیر دولتی زنان و. .. هر چند اندک، موجب حضور قوی تر زنان در دوره پنجم شد.

در این دوره ۱۷۹ زن از سراسر کشور از بین ۳۵۱ داوطلب، تأیید صلاحیت شده و مانند مردان برای ورود به مجلس، رقابت فشرده ای را آغاز کردند. این تعداد ۶% از کل نامزدهای کشور را تشکیل می دادند. تهران با ۵۰ کاندیدای زن و شهرهای شیراز، اهواز و مشهد بیشترین داوطلبان نمایندگی را دارا بودند. از ۱۹۶ حوزه انتخابیه، زنان در ۸۴ حوزه قدم به میدان رقابت سیاسی گذاردند. این گروه نه تنها در شهرهای بزرگ بلکه در شهرهای کوچک و نقاط دورافتاده نیز به صحنه معادلات سیاسی کشور وارد شدند.

در تهران و شهرستان ها شمار کمی مورد حمایت تشکل ها و گروههای سیاسی قرار گرفتند. در تهران روحانیت مبارز، کارگزاران سازندگی و جمعیت دفاع از ارزش های انقلاب اسلامی، ۵/ ۱۶% (پنج نفر)، ائتلاف گروههای خط امام ۳/ ۸% (دو نفر) و جمعیت زنان ۶/ ۲۶% (هشت زن) را به عنوان کاندیدای خود در این دوره معرفی کردند.

در دوره پنجم مجلس شورای اسلامی، باور تشکل ها برای حضور زنان در مجلس حداقل ۳/ ۸% و حداکثر ۶/ ۲۶% و اراده مردم ۲۰% از نمایندگان تهران (شش نفر) و در شهرستان ها ۳/ ۳% (هشت نفر) و در مجموع ۱۴ نفر از کل نمایندگان بود.

انتخابات این دوره نشان می دهد که رأی مردم به زنان بر مبنای بررسی پیشینه و عملکرد آنان یعنی شایستگی و صلاحیت شان، نیز تنوع حضور زنان نماینده بوده و انتخاب، جنسی و فقط به خاطر زن بودن آنها صورت نگرفت. به هر حال در دوره پنجم ۱۴ نماینده زن به مجلس راه یافتند که این رقم بالاترین میزان را در طول ادوار شش گانه مجلس به خود اختصاص داده است.

نمایندگان زن در این دوره از لحاظ تخصص، نسبت به دوره های پیشین، تنوع و برتری بیشتری دارند، به طوری که میانگین تحصیلی آنان در این دوره بیش از لیسانس بود و کیفیت تحصیلی و تخصص زنان در این دوره مهم تر از کمیت آنان قابل طرح است. گرچه شمار زنان نماینده این دوره نسبت به دوره های دیگر نیز مورد توجه قرار می گیرد. ایشان به طور عمده از مدارج عالی تحصیلی برخوردار بوده و حدود ۷۰% آنها در سطح دکترا بودند.

میانگین سنی زنان نماینده در این دوره کاهش نشان می دهد که به نظر برخی کارشناسان، کاهش سن رأی دهندگان به ۱۶ سال، موجب جوانگرایی در انتخاب این قشر شده است.

مجلس ششم و وضعیت زنان نماینده

انتخابات ششمین دوره مجلس شورای اسلامی در شرایطی بود که داوطلبان زن نمایندگی مجلس، مشارکت سیاسی خود را با شعارهای تبلیغاتی جدیدی که نشان از لزوم اصلاح و بازنگری در همه سطوح قانونگذاری، ترویج فرهنگ شایسته سالاری، دانایی محوری، تقویت نگرش جنسیتی و ارتقای رشد شاخص های توسعه انسانی داشت، مطرح ساختند. در این دوره باور عمومی هم بر محور انسان سالاری و انتخاب بر اساس دانایی تأکید می ورزید. به همین دلیل داوطلبان زن نمایندگی مجلس شورای اسلامی در دوره ششم با ۴۴% افزایش نسبت به دوره پیش به ۵۰۴ نفر رسید که از این تعداد ۱۱ نفر در مرحله اوّل و ۲ نفر در انتخابات مرحله دوم موفق به حضور در حوزه قانونگذاری شدند.

در مجموع ۳/ ۷% داوطلبان ششمین دوره انتخابات مجلس را زنان تشکیل دادند که ۵/ ۴% از کرسی های نمایندگی این دوره را به خود اختصاص دادند.

از ویژگی های بارز این دوره آن است که برای اولین بار نمایندگان زن مجلس، در هیئت رئیسه عضویت می یابند و در فراکسیون ها و کلیه کمیسیون های مجلس نقشی فعال ایفا می کنند، به طوری که مجموعاً در ده کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، انرژی، اصل ۹۰، اجتماعی، عمران، برنامه و بودجه، کشاورزی، فرهنگی، آموزش و تحقیقات، بهداشت و درمان عضویت داشتند.

نگاهی مقایسه ای به نمایندگان شش دوره

یافته های تحقیقی در مورد ادوار شش گانه مجلس شورای اسلامی نشان می دهد مشارکت سیاسی زنان در شش دوره، از جهات گوناگون با فراز و فرودهایی روبه رو بوده است. توزیع نسبی زنان داوطلب در دوره های مختلف، سیر صعودی تعداد کاندیداها را نشان می دهد و این بدان معنی است که زنان ایرانی به دلیل افزایش خودباوری و ارتقای سطح دانش آموختگی و تخصص، نیز علاقه مندی به مشارکت در زمینه های مختلف تصمیم گیری به ویژه در سطوح قانونگذاری، آگاهانه به عرصه سیاست قدم گذارده و سبب افزایش آمار داوطلبان زن برای حضور در مجلس شده است.

صاحب نظران این روند رو به رشد را، نمادی از توسعه یافتگی بخصوص در زمینه شاخص های توسعه انسانی در کشورها تلقی می کنند.

اما فاصله تعداد داوطلبان با منتخبان جای تأمل دارد. بی شک عدم حمایت احزاب، گروهها و ائتلاف های انتخاباتی از زنان داوطلب در این امر بی تأثیر نبوده است؛ چنان که اکثر قریب به اتفاق مردان راه یافته به دوره های مختلف مجلس از همین طریق و به صورت مشخص از یک فهرست وارد مجلس شورای اسلامی شدند.

متأسفانه طی شش دوره انتخابات هرگز تعداد نامزدهای زن به طور مثال در فهرست های ۳۰ نفره از شش تن تجاوز نکرده و اغلب در حد چهار نفر بوده است.

برخی تحلیل گران معتقدند این تعداد نیز نه براساس اعتقاد احزاب و گروهها بلکه با توجه به افکار عمومی و ضرورت رعایت نظر و خواسته خیل عظیم زنان رأی دهنده و کسب آرای آنها بوده است.

توزیع نسبی زنان داوطلب و برگزیده انتخابات مجلس شورای اسلامی

بر اساس اطلاعات و آمار ارائه شده از سوی ستاد انتخابات کشور در شش دوره قانونگذاری مجلس، زنان حضوری فعال در امر انتخابات داشته اند اما میزان حضور آنان در جایگاه تصمیم گیری و به عنوان نماینده مجلس ضعیف بوده است.

در دوره ششم مجلس شورای اسلامی درصد نمایندگان زن نسبت به کل نمایندگان در مقایسه با دوره پنجم کاهش یافت. روند نزولی شمار زنان در مجلس ششم (۴/ ۴ درصد) جای تأمل دارد.

در مورد سن نمایندگان زن، قریب به اتفاق آنها در دوره های مختلف مجلس شورای اسلامی، در میانسالی برای نمایندگی مجلس انتخاب شده اند. در طول ادوار شش گانه مجلس پایین ترین سنی که یک نماینده زن به نمایندگی مجلس انتخاب شده، ۲۸ سالگی و بالاترین، ۵۹ سالگی است. بررسی میانگین سن نمایندگان زن طی شش دوره انتخاباتی مجلس، نشان می دهد که در یک جمع بندی کلی، دامنه تغییر میانگین ها از رقم ۱۰ سال تجاوز نمی کند.

فراوانی، میانگین سنی نمایندگان زن مجلس شورای اسلامی، طی هفت دوره انتخاباتی