پاورپوینت کامل خانواده، جوان و خوشبختی ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خانواده، جوان و خوشبختی ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خانواده، جوان و خوشبختی ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خانواده، جوان و خوشبختی ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

>

آینه اندیشه انسان

«خوش بینی» یا «حُسن نظر» ره آورد نوع نگاه ما به هستی و پدیده های پیرامون آن است و در حقیقت آینه ای است که در آن شیوه بینش و نگرش ما به آفرینش و آفریده های الهی دیده می شود، زیرا زندگی انسان مجموعه ای زیبا یا زشت از اندیشه ها و انگیزه های روزانه اوست.

باوری چنین شایسته و بایسته، صاحب نظران برجسته جهان را بر آن داشته که نوع دیدگاه یا رویکرد افراد را به زندگی، بنیان «خوش بینی» یا «بدبینی» آنان تلقی کنند و به دوستان خویش توصیه نمایند که:

مهم ترین قدم جهت تحقق خواسته هایتان در زندگی آن است که نخست بدانید «چه» می خواهید.[۱]

کسانی که «چرا»ی زندگی را یافته اند، با هر «چگونگی» آن، خواهند ساخت.[۲]

تنها نشانه زندگی [کردن]، رشد کردن است، [پس] از آن نترس که زندگی ات پایان پذیرد، از آن بترس که هرگز آغاز نشود.[۳]

اینان برای درک و دریافت درست پدیده ها و رخدادها و نگاه شیرین و دلنشین به یکایک آنها، پیشنهادهایی اینچنین مطرح می کنند تا زمینه های خوش بینی در رواق وجودشان شکل پذیرد و حقایق هستی به گونه ای کامل و جامع دیده شود:

«عادت کن همیشه شی ء زیبایی جلوی چشمان خود داشته باشی، حتی اگر یک شاخه گل مینا در شیشه [خالی] مربا باشد.»[۴]

و در پی این سخن، باوری چنین یافته اند که:

«بزرگ ترین کشف یک نسل، کشف این نکته است که آدمی می تواند با دگرگون کردن شیوه اندیشه خویش، زندگی خود را دگرگون سازد، [پس] خودتان را تغییر دهید تا زندگی تان تغییر کند.. ..[۵]

دنیا با انسان معامله متقابل می کند، اگر بخندید بر روی شما می خندد و اگر چین بر ابرو اندازید، او هم مقابل شما ابرو در هم می کشد. اگر مهربان و صمیمی باشید، در اطراف خود مردمی را می بینید که همه شما را دوست می دارند و درِ گنجینه دل ها را به رویتان باز می کنند.»[۶]

«خوش بینی»، خواسته ای خدایی و اندیشه ای آسمانی

پیشوایان پاک اندیش ما با گستره ای برتر از شادی ها و خوشی های امروز زندگی، اندیشه ای ابدی و جاودانی نسبت به خوش بینی داشته اند، از این رو افزون بر «جلوه های کوششی» به «جنبه های جوششی» آن نیز توجه نموده اند و در دعاها و درخواست های خود از خداوند مطرح ساخته اند.

نخست حُسن نظر یا نگاه زیبا و خوش بینی به پدیده ها را تحفه ای طلایی و نعمتی ناب از سوی پروردگار متعال دانسته می فرمایند:

«اذا اراد اللَّه بقوم خیرا فقّههم فی دینهم فوقّر صغیرُهُم کبیرَهم و زین فیهم حُسْنَ النظر فی تدبیر معاشهم.. .؛[۷]

آن هنگام که خداوند تمامی خیرها و خوبی ها را برای قومی اراده نماید، آنان را اندیشمند در دین می گرداند، پس خردسالان آنها، بزرگسالان شان را احترام می کنند و [دیگر آنکه] نگاه درست و سنجیده یا خوش بینی در اداره زندگی و احتیاجات روزمره را نزد آنان زیبا می سازد [تا به دنبال کسب آن برآیند.]»

در پی این سخن آسمانی، درخواست خوش بینی از پروردگار پرمهر می نمایند و به پیشگاه حضرت حق عرض می کنند: «اللهم ارحمنی بترک المعاصی ابداً ما ابقیتنی و ارحمنی من ان اتکلّف ما لا یعنینی و ارزقنی حُسنَ النَّظَر فی ما یرضیک عنّی؛[۸] پروردگارا! با لطف و رحمت خویش مرا تا زمانی که زنده ام موفق به ترک گناهان بگردان و رحم کن بر من از اینکه مجبور به انجام عملی شوم که قصد آن را نداشته باشم و روزی ام گردان حُسن نظر و دید و دیده درست در آنچه از من راضی باشی و راضی گردی.»

ارزش این ره آورد الهی برای امروز و فردای زندگی آنجا خود را بهتر و بیشتر نشان می دهد که سرسلسله رسولان هستی، حضرت محمد(ص) در کنار تقوا و پرهیزکاری، پیروان خود را به خوش بینی توصیه نموده، می فرماید: «اِنّی اوصیکم بتقوی اللَّهُ و حسن النظر لانفسکم؛[۹] همانا من شما را به تقوا و پارسایی توصیه می کنم و به حسن نظر و خوش بینی نسبت به خویشتن سفارش می نمایم.» و امام علی بن الحسین(ع) نیز در زبور آل محمد، صحیفه سجادیه از پیشگاه پاک و تابناک الهی چنین درخواستی می نماید: «فصلّ علی محمد و آله.. . و اَنِلْنی حسن النظر فیما شکوتُ؛[۱۰][پروردگارا!] پس درود فرست بر محمد و آل او و نائل گردان مرا به حسن نظر و نگاه زیبا و نیکو نسبت به آنچه در باره آن گلایه و شکایت دارم.»

رتبه حُسن از غرور عشق ظاهر می شود

باغبان نازی اگر دارد، ز بالای گل است[۱۱]

حُسن و عشق، از اتحاد آینه روی هم اند

غنچه تا نگشود لب، منقار بلبل وا نشد[۱۲]

تغییر نگرش های نسل جوان؛ ریشه ها و شیوه ها

وظیفه والای اطرافیان نسل جوان در تغییر جهت سمت و سوی عقربه نگاه نسل نو از بدبینی به روشن بینی نیازمند گام هایی بنیادین و اساسی است که افزون بر سوز و سواد، سلیقه نیز می طلبد. با هم این اصول را مرور می کنیم:

۱- توجه بخشیدن به موضوع شناخت و ارزش شناخت

«اندیشه» انسان ها، بنیان «انگیزه» آنهاست و زمینه ساز اراده، تصمیم و انجام خواسته های افراد می شود. آنگاه که بینش هر یک از ما با تنظیم و تدوین درست و دقیق به «خود»، «خلقت» و «خداوند» در جایگاه اصلی خویش قرار گیرد، ره آورد آن حُسن نگاه و خوش بینی برای همگان به ویژه نسل نوجوان و جوان خواهد بود. از این رو «شناخت» یا شناسایی راستین، گام نخست رشد و پیشرفت است که همراه آن «معرفت و آگاهی» و «محبت و عشق ورزی»، «اراده و تصمیم» و سرانجام «حرکت»، «سرعت» و «سبقت» پدید می آید، پدیده ای مبارک که اوج اقدام و انجام امور شایسته در زندگی خواهد بود، زیرا جایگاه انسان را در جهان هستی نمایان می سازد و راهی مهرآفرین و سعادت افروز فراروی افراد می گشاید، مسیری سبز و زیبا که در آن حقایق هستی با نگاهی عمیق و دقیق پدیدار می شود و بهترین پدران و مادران، مربیان و مبلّغان بصیر و بینا، نسل جوان و نوجوان را با شور و اشتیاقی روزافزون به سوی این نقطه نورانی هدایت می نمایند.

پیشوایان روشن اندیش ما با توجه به روشنای آفتاب عصمت، پیروان الگوپذیر خویش را به این مهم فرا خوانده اند و در فرازهای فروزان سخنان خویش چنین فرموده اند:

خداوند رحمت کند کسی را که معرفت یابد: از کجا آمده است؟ در کجا هست؟ به کجا می رود؟[۱۳]

تمامی برکات و حسنات در این [حقیقت والا] است که فرد خویشتن را بشناسد و نسبت به مقام و موقعیت خود، آگاهی و هوشیاری یابد.[۱۴]

آن کس که خود را شناخت، به درستی که به بلندای دانش و دانایی و معرفت و بینایی پرواز کرده است.[۱۵]

کسی که خود را شناخت و از ارزش و عظمت خویش آگاهی یافت، همانا پروردگار خود را شناخته است.[۱۶]

درود الهی بر آن کس باد که قدر و مقام خویش را درک کند و با این شناخت از مرز و محدوده خود تجاوز نکند.[۱۷]

ره آورد این شناخت و معرفت، «فهم» است یعنی درک و دریافت درست و انجام سنجیده پندار، رفتار و گفتار. نعمتی ناب و خجسته که برخی از صاحب نظران نامی جهان نسبت به آن بر این باورند:

«فهمیدن، همیشه بهتر از آموختن است، کاری که فقط انسان های بزرگ به انجام آن موفق می شوند.»[۱۸]

این امتیاز والا، موفقیتی است بی نظیر که مرز تفاوت انسان با سایر موجودا