پاورپوینت کامل خانواده؛ جوان و موسیقی ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خانواده؛ جوان و موسیقی ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خانواده؛ جوان و موسیقی ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل خانواده؛ جوان و موسیقی ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

>

مرحبا ای هدهد هادی شده

در حقیقت پیک هر وادی شده

ای به سرحد صبا سیر تو خوش

با سلیمان، منطق الطیر تو خوش

گردد از جان مرد موسیقی شناس

لحن موسیقی خلقت را سپاس[۱]

جوانی دنیای آرزوها و رؤیاها، شادی و شکوفایی ها و در عین حال شکست و ناکامی ها و تلخی و سرگردانی هاست. دوران گریز از «امر و نهی» و گرایش به «رفاقت و صمیمیت» نسبت به آگاهی از واقعیات و حقایق زندگی.

و جوانِ جویای نام و افتخار، هیجان و هیاهو و غوغا و جنجال است؛ فریفته مسابقه و حادثه، سرعت و سبقت و علاقه مند به شعر و داستان، رُمان و تئاتر و سینما و موسیقی، به ویژه موسیقی های هیجان آور، پرهیاهو و حرکت آفرین.

در این میان برخی از اطرافیان نسل جوان، به ویژه پدران و مادران معتقد و متدین نسبت به علاقه فرزندان خود به موسیقی احساس خطر می کنند و گاه سخن از انحراف رفتاری و اخلاقی عزیزان خویش می گویند.

در نگاه این دلسوزان، موسیقی حرام است و اگر حرام هم نباشد دست کم شبهه ناک است و ارتکاب شبهات، لغزشگاه انجام گناهان و معاصی است که باعث تیره روزی و سیه سرشتی فرد می شود.

… این فراز از نوشتار را به این موضوع رایج و مورد توجه عموم جامعه اختصاص داده ایم تا فارغ از هر گونه پیشداوری و یا اظهار نظری حقیقت موسیقی و چگونگی شنیدن آن در پرتو پرسش های مطرح که در اذهان مطرح شود، پرسش هایی همچون:

– «موسیقی» یعنی چه؟

– آیا موسیقی مطلقاً حرام است؟

– موسیقی مطرب یا غنا چیست؟ از کجا بفهمیم یک موسیقی حرام است یا حلال؟

– خرید و فروش ابزار موسیقی چه حکمی دارد؟

– اگر نوعی موسیقی برای فردی غنا و برای دیگری غیرغنا نباشد، حکم هر یک متفاوت است یا خیر؟

– موسیقی های مجاز که با مُهر برخی از مراکز مشخص شده است، مجوز قطعی شنیدن موسیقی محسوب می شود؟

– دیدگاه مراجع بزرگوار تقلید و فقهای والامقام در این باره چیست؟

«موسیقی» یعنی چه؟ آیا موسیقی مطلقاً حرام است؟

«موسیقی» واژه ای یونانی Mousikeاست که به مجموع آهنگ ها و لحن های موزون و مؤثری گفته می شود که نوعی دلنشینی و زیبایی خاص همراه با تعادل و نسبت دقیق و سنجیده ای داشته باشد.

موسیقی یکی از انواع چهارگانه علوم ریاضی است که قدما و از آن میان ارسطو یکی از شعب ریاضی برشمرده اند و آن را هنر نیز دانسته اند.

مطربی می گفت با خسرو که ای گنج سخن

علم موسیقی ز علم شعر نیکوتر بود[۲]

موسیقی به دو صورت پدید می آید:

۱. آوازها و اصوات: صداها و صوت هایی لذتبخش و گوشنواز که از حنجره فردی شنیده می شود.

۲. سازها[۳] و آهنگ ها: که با دستگاههای خاصی ارائه می شود و برای پدید آوردن آن به آلات و ابزار موسیقی نیاز است.

ز موسیقی آورد سازی برون

که آن را نشد کس جز او رهنمون[۴]

صنعت آهنگ ها و نغمه ها یا دانش سازها و آوازها از هارمونی و ترکیبی دلپسند و موزون بهره مند است که جاذبه ای خاص دارد و تأثیری ویژه در روح و روان می گذارد اما به طور مطلق ممنوع یا حرام نیست. چنان که هُدَی یا آواز ساربان برای حرکت همراهان، آهنگ تشویق رزمندگان به هنگام نبرد با دشمنان و یا صوت روحپرور قرآن و اذان، که گاه با چرخش صدا و رفت و آمد آواها در حنجره و دهان همراه است و تأثیرات زیانبخشی ندارد، حرام نیست.

موسیقی مطرب یا غنا چیست؟ راههای فهم حلال یا حرام بودن موسیقی کدام است؟

«غنا» مجموع آواها یا آهنگ هایی است که طرب انگیز باشد، یعنی در انسان حالتی بیافریند که عقلانیت، انسانیت و ارادی بودن آدمی را کمرنگ یا بی رنگ سازد؛ نوعی سبکی و بیخودی در وجود انسان به خاطر شدّت شادی یا غم پدید می آورد که به آن «طرب»[۵] می گویند و فرد را حالی به حالی می کند.

به دیگر سخن، غنا، صوتی مناسب با آلات لهو، ضرب و رقص است که در کلام فقیهان والامقام اگر آهنگ، متناسب با مجالس گناه، فسق و فجور باشد، حرام است و معیار، آن است که هر گاه در کنار این صدا یا آهنگ، رقص و شراب و فساد جنسی باشد، کاری مناسب با آن محسوب می شود. زیرا افراد را از حالت «انسانیت» به «جنسیت» سوق می دهد؛ زمینه پرده دری، بی حیایی و طغیان از مرز انسانی و بندگی پروردگار را فراهم می کند و یگانه هدف افراد را بی بند و باری، دفع شهوت و رو کردن به فساد و فحشا می سازد.

فارابی در باره موسیقی لهوی و گناه آلود می نویسد:

«اشعاری که دارای محتوای هزلی و لهوی هستند، اغلب برای سرگرمی و تفریح خوانده می شوند که بالتبع الحان متناسب همان اشعار لهوی است و این سبک خواندن و حقیر نمودن شأن الحان است که تمام شرایع و ادیان الهی آن را نهی کرده اند، چنانکه در زمان ما کاربرد موسیقی نزد اهل خیر و مؤمنان، ناپسند تلقی می شود و این به دلیل بهره گیری نادرست از موسیقی است.»

عنوان ها و عرصه های گناه یا حرام در موسیقی و غنا

این بینش روشنی بخش موجب گردیده که غناها یا موسیقی هایی که چنین تأثیراتی ایجاد کنند و طبق آیات قرآن و روایات

معصومان، یکی از چهار حالت را داشته باشند، حرام تلقی شوند:

۱. انحراف و ایجاد میل در انسان از حق به سوی باطل

قرآن کریم نخست، حاضر نشدن و مشاهده نکردن را بیان می کند:

«وَ الَّذِینَ لا یشْهَدُونَ الزُّورَ؛[۶]

کسانی که شاهد قول زور نیستند و گواهی دروغ نمی دهند.»

کما اینکه امر به اجتناب و دوری گزیدن از آن می کند:

«وَ اجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ؛[۷]

از گفتار باطل اجتناب ورزید.»

فلسفه اینکه به دروغ هم قول زور گفته می شود، آن است که دروغ و دروغگویی مایه انحراف از حق به سوی باطل است و غنا نیز پرتگاه و لغزشگاه انسان ها از حق به سوی باطل است.

۲. بازدارنده انسان از حالت جدّیت و عزم و اراده

هدف آفرینش انسان، کمال و تکامل و دستیابی او به بلندای بندگی از سر جدّیت، تصمیم و اراده عالی است. از این رو هر چه انسان را از چنین حالتی دور سازد، «لهو» یا «بازدارنده از حق» محسوب می شود و منع شده است.

امیرمؤمنان، علی(ع) در سخنی فرمود:

«کلُّ ما اَلْهی عَنْ ذِکر الله فَهُو الْمَیسِرُ؛[۸]

هر چیزی که انسان را از یاد خدا غافل کند (در شهوت، فساد و انحراف فرو برد)، آن در حکم قمار است.»

قرآن کریم نیز با عبارت:

«وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیضِلَّ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ بِغَیرِ عِلْمٍ؛[۹]

بعضی از مردم سخن بیهوده را خریدارند تا از سر ناآگاهی [افراد را]از راه خدا گمراه سازند.»

شیوه شیطانی این افراد را نکوهش می کند و آنان را به خاطر تلاش برای دور کردن افراد از خداوند، نکوهش می کند.

امام خمینی(ره) در چهل حدیث می فرماید:

«استاد معظم ما می فرمودند:

بیشتر از هر چه، گوش دادن به تغنیات سلب اراده و عزم، از انسان می کند.. .».

۳. کلام غیرمفید، ناصحیح و بی معنا

«لغو» یا کلامی که بر پایه صحیح، منطقی و مفیدی استوار نباشد.

قرآن، مؤمنان و دین باوران را از این ویژگی نابخردانه دور می داند و از صفات آنان پرهیز و اعراض از لغو را برمی شمرد:

«وَ الَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ[۱۰].. . وَ إِذا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ؛[۱۱]

و آنان از بیهوده روی گردانند… و آن هنگام که بیهوده ای به گوش آنان رسید از آن دوری می کنند.»

چنان که شیوه بهشتیان در فردوس برین چنین است که:

«لا یسْمَعُونَ فِیها لَغْواً وَ لا تَأْثِیماً؛[۱۲]

در [بهشت] سخن لغو و بیهوده و پندار و رفتار گناه آلودی انجام نمی دهند.»

۴. باطل، بدفرجام و ناشایست

سخن حق، سخنی پابرجا و استوار است، اما سخن باطل دارای ظاهری زیبا و دلنشین و باطنی نادرست و زیانبخش است که غنای حرام یا موسیقی مُخرب از این نوع محسوب می شود.

چنانکه خداوند می فرماید:

«وَ لا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ تَکتُمُوا الْحَقَّ[۱۳].. . إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً؛[۱۴]

حق را به باطل درنیامیزید و حقیقت را کتمان نکنید.. . همانا باطل محوشدنی و رفتنی است [و حق ثابت و استوار].»

در یک نگاه موسیقی یا غنا به دو دسته تقسیم می شود: حلال و حرام. حلال آن صوت یا آهنگی است که در عین زیبایی، دلنشینی و روحنوازی دارای فساد نبوده و متناسب با مجالس گناه و بی بند و باری نباشد امّا حرام، آن است که در آن نوعی خوشگذرانی، هرزگی، حرکات غیر انسانی و غیر اخلاقی احساس می شود، چنانکه پیشوایان روشن اندیش ما در این چارچوب لذت های مباح و مفید، لذّت های زشت و ز