پاورپوینت کامل مسکن جوانان، مشکلی که باید حل شود؛ خطبه های آیت الله امینی در نماز جمعه قم (۶) ۸۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسکن جوانان، مشکلی که باید حل شود؛ خطبه های آیت الله امینی در نماز جمعه قم (۶) ۸۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسکن جوانان، مشکلی که باید حل شود؛ خطبه های آیت الله امینی در نماز جمعه قم (۶) ۸۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسکن جوانان، مشکلی که باید حل شود؛ خطبه های آیت الله امینی در نماز جمعه قم (۶) ۸۴ اسلاید در PowerPoint :

>

تهیه و تنظیم: محمد رضایی

جمعه – ۲۱/ ۵/ ۸۴

موضوع سخن ما در خطبه های گذشته، مسئله مهم تهیه مسکن برای افراد فاقد مسکن بود. در خطبه پیش عرض شد امام راحل(قدس سره) از آغاز پیروزی انقلاب به مسئله مسکن عنایت داشتند و در این باره سخنان فراوانی داشتند و تذکرات جدی به مسئولان و دست اندرکاران دادند، مخصوصاً در باره تهیه مسکن برای کسانی که اصلاً به مسکن دسترسی ندارند، مثل زاغه نشینان و خیابان خواب ها و فرمودند که باید هر چه سریع تر برای آنها مسکن تهیه شود.

در این باره، سخنی از امام نقل کردم. با وجود آنکه مسئولان کارهای قابل توجهی برای حل این مسئله انجام دادند، اما متأسفانه مشکل مسکن برای اقشار ضعیف جامعه، همچنان باقی است و شاید بیشتر هم شده باشد!

در دنباله سخن به قشر دیگری که اینها هم نیازمند مسکن هستند و باید به طور جدی به فکر آنها هم باشیم، اشاره می کنم؛ این قشر، جوانان جامعه هستند.

باید توجه داشت که تقریباً نیمی از مردم ما جوان بوده و بسیاری از آنان شغل نداشته و با مشکل بیکاری روبه رو هستند. علاوه بر آن، این عده در آغاز زندگی بوده، می خواهند ازدواج کنند و تشکیل خانواده بدهند، در نتیجه، نیاز زیادی به مسکن دارند. این عده که بسیاری از آنها شغلی ندارند، نه تنها قدرت خرید منزل ندارند، بلکه قادر به اجاره منزل هم نیستند؛ حتی بسیاری که دارای شغل می باشند، درآمدشان به قدری نیست که قادر به تهیه منزل باشند و یا اینکه شغل پایداری ندارند تا بر اساس درآمد خود برای تهیه مسکن برنامه ریزی کنند.

با توجه به این مطالب، به جرئت می توان گفت نیازمندترین قشر جامعه ما برای مسکن، جوانان عزیز هستند. اینها شدیداً به مسکن نیاز دارند. برای جوان چقدر سخت است که نه توانایی تهیه و خرید منزل داشته باشد و نه توانایی پرداخت اجاره. تحمل این وضعیت برای جوانان بسیار دشوار است!

دولت باید به طور جدی برای حل این مشکل فکری کرده، چاره ای بیندیشد. البته همچنان که همه می دانیم، دولت و بانک ها به کسانی که برای تهیه و خرید مسکن اقدام می کنند، وام هایی پرداخت می کنند و اخیراً نیز مبلغ آن را افزایش داده اند که از این جهت، باید از مسئولان تشکر کرد، ولی این وام ها مشکل مسکن افراد فاقد مسکن را حل نمی کند؛ زیرا وام ها به کسانی داده می شود که از یک طرف، درآمد کافی برای بازپرداخت اقساط را داشته و از طرف دیگر، ضامن معتبری داشته باشند تا بانک بتواند پولش را وصول کند. با وجود چنین شرایطی برای دریافت وام، جوانانی که بیکارند، آنهایی که درآمد کافی ندارند تا اقساط وام را بپردازند، چه کنند؟! اجاره هم نمی توانند بدهند! چه باید کرد؟!

جوانان چون درآمد کافی ندارند، نمی توانند مسکنی برای خود تهیه کنند، حتی با دریافت این وام ها نمی توان به راحتی خانه ای خرید، مخصوصاً با قیمت های سنگین و غیر عقلایی که روی منازل گذاشته می شود! نمی دانم چرا وضعیت مسکن اینقدر وخیم شده است؟! یک خانه کوچک میلیون ها تومان قیمت دارد!

با این حساب، دولت باید به طور جدی به فکر حل این مشکل باشد. پس از بیست و پنج سال از پیروزی انقلاب، هنوز مشکل داریم! با این مسائل چه کنیم؟! یک جوان سرگردانی که در ابتدای زندگی است و قصد ازدواج و تشکیل خانواده دارد، چگونه باید این مشکل ها را حل کند؟ جوانی که ازدواج کرده، چگونه بر این مشکل ها غلبه کند؟ به نظر می رسد مسئله مسکن را باید جدی تر بگیریم.

امام راحل(قدس سره) به این مسئله توجه داشتند که حل مشکل مسکن، تنها به دست دولت ممکن نیست. به همین دلیل فرمودند اهل خیر، توانمندان و ثروتمندان در این باره باید به دولت کمک کنند. حضرت امام سخنان فراوانی در این زمینه فرمودند که به بخشی از سخنان ایشان اشاره می کنم تا ببینید ایشان تا چه حدی به حل این مشکل عنایت داشتند و ما در این باره چه کردیم!

امام می فرمایند:

«مشکل زمین باید حل بشود و همه بندگان خدا باید از این موهبت الهی استفاده کنند. مشکل زمین باید حل بشود.»

نمی دانم مشکل زمین حل شده است یا خیر؟! اگر این مشکل حل شده بود، پس این قیمت های سرسام آور از کجا و برای چیست؟ برای چه جلوی آن گرفته نمی شود؟ هر کس هر طور دلش می خواهد عمل می کند و زمین به وسیله تجارت تبدیل شده است و در گرانی قیمت آن، مسابقه گذاشته اند!

«بر دولت اسلامی است برای این مسئله مهم چاره ای بیندیشد. و بر همه مردم است که در این مورد همکاری کنند. اینجانب، حسابی به شماره صد در تمام شعب بانک ملی افتتاح کرده و از همه کسانی که توانایی دارند، دعوت می کنم که برای کمک به خانه سازی برای محرومان به این حساب پول واریز کنند.»

کسانی که پول کافی داشته و از امکانات خوبی برخوردارند، باید به میدان بیایند و برای حل مشکل با دولت همکاری کنند. با ثروت زیاد چه می خواهند بکنند؟!

«و در هر محل، از بین افراد صالح و مورد اعتماد، گروهی حداقل سه نفر از مهندسان و کارشناسان شهرسازی و یک نفر روحانی و یک نماینده دولت انتخاب شوند و در این طرح به هیچ وجه پول در برابر خرید زمین پرداخت نشود.

من امیدوارم همه کسانی که زمین های وسیعی در اختیار دارند، به این امر مهم اسلامی – انسانی کمک کنند و زمین ها را در مناطق مرغوب و قابل سکونت در اختیار این طرح بگذارند و نیز هر کس توانایی دارد، در تأمین انواع مصالح (مصالح ساختمانی) به این خدمت اسلامی کمک [کند] و نیروی کار و کارگری به طور وسیع به.. . [کار] افتد و دولت نیز تصمیمات لازم را در تأمین آب و برق و آسفالت و وسیله ایاب و ذهاب و مدرسه و درمانگاه و دیگر نیازمندی های عمومی را فراهم سازد. بنیاد مستضعفین نیز باید به کمک این طرح بشتابد.»

آیا این مشکل حل شده یا آنکه زمین ها به دست زمین خواران افتاده است؟! آیا به دستور امام که زمین به صورت مجانی در اختیار قرار بگیرد، عمل شده است؟! آیا توانمندان بی انصافی که دایماً بر ثروت خود می افزایند، حاضر شده اند قسمتی از ثروت خود را برای حل این مسئله اختصاص دهند؟ نمی دانم چه بگویم! خودتان ببینید و قضاوت کنید! احساس می کنم واقعاً امام و افکار ایشان مظلوم واقع شده اند. آن گونه که باید به سخنان و دغدغه های ایشان عمل نشده است.

تجّار و ثروتمندان و توانمندان بی درد هم به صورت مداوم بر ثروت خود می افزایند و زمین خواران نیز به هر صورت ممکن به تصاحب زمین ها اقدام می کنند و مشکل مسکن همچنان باقی است و به این صورت هم حل نخواهد شد. با این وضع چگونه می توان مشکل مسکن را حل کرد؟ دولت به تنهایی نمی تواند این مشکل را حل کند! همه توقع دارند دولت این کار را بکند، اما ثروتمندی که ثروتش سر به فلک می گذارد، ثروتی که از منابع این کشور به دست آمده، برای حل این مسئله هیچ اقدامی نمی کند. با این همه می گوید من طرفدار انقلاب هستم! کجا تو طرفدار انقلابی؟! دروغ می گویی! اگر طرفدار انقلاب بودی، می دانستی امام در این باره چه می گوید! وظیفه همه است. وظیفه ثروتمندان است که برای حل این معضل بزرگ کمک کنند.

همه توقع ها از دولت است. مگر امکانات دولت چقدر است؟! البته دولت هم می تواند کارهای زیادی انجام دهد که امیدواریم دولت جدید، عنایت بیشتری برای حل مشکل مسکن داشته باشد.

وقتی جوانان را در حالت سرگردانی می بینم، بسیار متأسف می شوم! در چنین وضعی، طاقت از دست رفته، انسان به گریه می افتد. خدا به آن کسانی که قدرت کافی دارند و هیچ اقدامی نمی کنند، انصاف بدهد.

پروردگارا، وسیله اشتغال و مسکن و ازدواج برای جوانان ما فراهم بفرما! دولت ما و مسئولان خیر را در حل مشکل مسکن موفق بدار!

جمعه – ۲۵/ ۶/ ۸۴

در خطبه های گذشته عرض شد یکی از مشکلات بزرگ جامعه ما، مخصوصاً جوانان و اقشار کم درآمد و بی درآمد، مشکل مسکن است. این مشکل پیش از انقلاب وجود داشته و متأسفانه پس از انقلاب هم (با همه عنایاتی که امام راحل برای حل این مشکل داشتند) نه تنها حل نشده، بلکه توسعه و شدت بیشتری نیز یافته است.

در مورد مسکن، دو مشکل اساسی وجود دارد:

اوّل: مشکل گرانی مسکن که در سال های اخیر، قیمت منازل مسکونی به طرز غیر طبیعی و سرسام آوری بالا رفته است که روی هیچ حسابی نمی توان آن را توجیه کرد. اگر یادتان باشد، در زمان گذشته، مثلاً در سال ۵۹ – ۵۸ اگر می توانستیم منزلی را به یک میلیون تومان بخریم، الان همان را نمی توان با صد و پنجاه میلیون تومان خریداری کرد؛ یعنی تورم در بخش مسکن صد و پنجاه برابر شده است! تورم معلول چند علت است که مهم ترین آنها، گرانی مصالح ساختمانی و زمین است. الان از یک طرف، قیمت زمین به صورت سرسام آوری گران شده و دولت هم روی آن هیچ نظارتی ندارد و برای جلوگیری از افزایش بی رویه قیمت زمین، هیچ کار مفیدی انجام نمی دهد و هر کسی زمینش را به هر قیمتی که خواست، می فروشد.

از طرف دیگر، متأسفانه مصالح ساختمانی نیز با مشکل افزایش بی رویه قیمت ها مواجه است. در سال ۵۸، یک شاخه آهن ۱۴ را می توانستیم به قیمت هشتصد تومان بخریم، اما الان همان را به هفتاد و پنج هزار تومان نمی توان خریداری کرد. ببینید تفاوت هشتصد تومان با هفتاد و پنج هزار تومان چقدر است!

در آن زمان، یک کیسه سیمان هیجده تومان قیمت داشت، علاوه بر آن به راحتی تهیه می شد، ولی الان یک کیسه سیمان بین چهار تا پنج هزار تومان، آن هم به سختی تهیه می شود. تفاوت هیجده تومان و پنج هزار تومان به راحتی قابل مشاهده است! اجناس و مصالح دیگر نیز همین طور؛ مزد کارگر و بنّا هم بسیار گران شده است. عوارض شهرداری هم به طور مرتب در حال افزایش است. در زمان سابق، یک پروانه ساختمانی به راحتی و با قیمت کمی قابل گرفتن بود، اما الان اگر بخواهیم پروانه بگیریم، باید پول هنگفتی به شهرداری ها بپردازیم! برای گرفتن امتیاز آب، برق و گاز هم با همین وضعیت مواجهیم!

با این حساب، در چنین شرایطی چگونه جوانان می توانند برای خودشان خانه تهیه کنند؟! چگونه افراد بی درآمد، بیکار، فقیر و مستضعف می توانند منزل تهیه کنند؟!

دوم: مشکل دیگر، خودِ افرادی هستند که در ساخت و ساز منازل و فروش آنها دست دارند. این عده سعی می کنند هر چه می توانند منازل را گران تر بفروشند؛ به کم قانع نیستند! در این میان، جوانان چه کار کنند؟!

سیاست بانک ها در پرداخت وام نیز یک مسئله بسیار مهم است. بانک ها برای خرید و ساخت مسکن، وام هایی پرداخت می کنند، اما اوّلاً وام ها با بهره های بسیار سنگین پرداخت می شود؛ ثانیاً، وام ها به کسانی داده می شود که توانایی بازپرداخت اقساط را داشته و ضامن معتبری هم به بانک معرفی کنند.

عده ای می توانند از این وام ها استفاده کنند، اما جوانی که شغل ثابت و درآمد کافی ندارد، چگونه می تواند از این وام ها استفاده کند؟! به هیچ وجه امکان استفاده از وام بانکی برای او وجود ندارد.

خوب، فردی که از یک طرف نمی تواند وام بگیرد و از طرف دیگر، به خانه احتیاج دارد و در ضمن، شغل هم ندارد، چه باید بکند؟! دیگران در برابر او چه وظیفه ای دارند؟! آیا این وضعیت قابل تحمل است؟! آیا نباید برای حل مشکل، جدی تر فکر کنیم؟! آیا برای رفع دغدغه های امام با همه عنایات ایشان برای خانه دار شدن افراد بی خانمان، قدمی برداشته ایم؟! اگر به دستورهای ایشان عمل کرده بودیم، وضع این گونه نبود! سخنان امام را برای شما خواندم و نیازی به تکرار آن نیست. با این وضعیت چه باید کرد؟!

متأسفانه در سال های اخیر، اجاره منازل هم بی حساب گران شده است. حالا از تهیه منزل ملکی که بگذریم، مگر در این اوضاع و شرایط کسی می تواند منزل اجاره ای تهیه کند؟! متأسفانه عادت جدیدی هم پدید آمده که یادم نیست در زمان های سابق بوده باشد و آن اینکه علاوه بر اجاره، مبلغی را به عنوان رهن از مستأجر طلب می کنند؛ یعنی مقداری پول به عنوان رهن می گیرند.

فردی که برای رهن پول ندارد، چه کند؟! کسی که نمی تواند اجاره بدهد، چه کند؟! درآمد ندارد، زندگی ندارد، بچه هایش گرسنه اند، زندگی اش مختل است، آیا چنین وضعی درست است؟

صاحبخانه ها انصاف به خرج دهند! خدا به آنها خانه داده، اما در عوض، آنها می خواهند هر چه بیشتر اجاره بگیرند و کاری به توانایی مالی مستأجر ندارند. در مواقعی از سال که تغییر و تحول منازل می رسد، برخی صاحبخانه ها به مستأجر فشار می آورند که یا بلند شو و یا اجاره را زیاد کن! مستأجر بیچاره کجا برود؟! برود در خیابان بنشیند؟! شهرداری ها هم اجازه نمی دهند در خیابان بنشینند! این مشکل چه راه حلی دارد؟ تحمل چنین وضعیتی چقدر سخت است!

سختی اجاره نشینی را کسانی درک می کنند که خودشان مدتی اجاره نشین بوده اند. اینها می دانند که در این شرایط، اجاره نشینی چقدر سخت است؛ جمع و جور کردن اسباب و اثاثیه، از این جا به آنجا رفتن و از آنجا به جای دیگر رفتن؛ آنجا هم پول علاوه بر اجاره، رهن می خواهند. مردم چه کنند؟!

بزرگ ترین مشکل مردم در حال حاضر، مسئله مسکن است! به تعداد افراد فاقد مسکن اشاره نم