پاورپوینت کامل زنان در عرصه تاریخ اسلام؛ مروری دوباره ۶۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زنان در عرصه تاریخ اسلام؛ مروری دوباره ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زنان در عرصه تاریخ اسلام؛ مروری دوباره ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زنان در عرصه تاریخ اسلام؛ مروری دوباره ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

>

«مقاله وارده»[۱]

داستان بهره کشی های انسان ها از یکدیگر و به خاک افکندن ارزش ها، توانمندی ها و بزرگی های روان آدمی در پیش پای خودخواهی ها، زیادت طلبی ها و آزمندی های این آفریده شگفتی آفرین، از بخش های دردآلود و تلخ سرگذشت زیست اجتماعی بشر است که حجمی انبوه از کتاب روابط آدمیان را نیز در بر گرفته است.

در این میان، زنان که همواره بدانان به دیده تحقیر نگریسته می شده است و همیشه انسان یا شهروندی درجه دوم به شمار می آمده اند، از ستمی دوچندان رنج برده اند و تنگناهای برخاسته از فقر فرهنگ، توفان ستم و دشواری های گذران زندگی، توده های مردم را به گونه ای فراگیر و زنان – این، نیمی از پیکر جوامع بشری – را به گونه ای ویژه آزرده است.

نگاهی، هر چند گذرا، به پیشینه پدید آمدن، بالیدن و گسترش تمدن ها کافی است تا افقی تاریک و دورنمایی غمبار از تیره روزی ها و تلخ کامی های زنان، در کنار همه نکته های برجسته و نقطه های درخشان این تمدن های چند هزار ساله، در برابر دیدگان ما خودنمایی کند و بدین سان است که سرگذشت تمدن های سومری، مصری، بابلی، آشوری، پارسی، هندی، چینی و ژاپنی که هر یک از حلقه ای ارجمند از زنجیره تمدن رو به کمال انسانی اند، حدیث دیرپای دردها، دلخستگی ها و ناله های خاموش زنان نیز هست!

این رفتارهای بیدادگرانه و سرشار از ستم، در جزیرهالعرب، خانه و خاستگاه وحی نیز با چهره ای نازیبا و هماهنگ با خشونت این سرزمین کویری و «غیر ذی زرع»[۲] رخ نمود، تا آنجا که مژده زادن فرزندی دختر، مایه سیاهی چهره، برانگیخته شدن امواج توفانی خشم و غرق شدن در اندیشه نگهداری نوزادی چنین (!!) با خواری و سرافکندگی و یا زنده در خاک کردن او می شد![۳] زن کالایی بود که با درگذشت شویش، از آنِ میراث خواران می شد و دغدغه سیر کردنش،[۴] بیمِ در بند شدنش به دست دشمن مهاجم و لکه دار شدن آبروی قبیله کافی بود تا زنده به گور شود، از بلندی ای به زمین پرتاب گردد و به دریا افکنده و یا سربریده شود!!

بدین سان، این قصه پرغصه که دیگر اینک حتی نقش پردازان محوری آن – زنان – نیز بدان خو کرده بودند، همچنان دنبال می شد تا آنکه خورشید گرمابخش اسلام با پرتوهای فراگیر هدایتش برآمد و مردی که برایش رنج بردن توده ها در زیر سقف زندگی ای شرک آلود، سخت دشوار بود،[۵] آزی ژرف و آرمانی شگرف در مسیر ارشاد آنان داشت و حتی به بهای نهادن خورشید در دست راست و گذاردن ماه در دست چپش، دل به سازش با سردمداران گمراهی و چپاول انسان ها – این جانشینان خدا بر گستره زمین[۶] – نداد، برخاست و همه مخاطبان خود، سیاه و سپید، ثروتمند و تنگدست، عرب و عجم و زن و مرد را به از هم گسستن بندهای بندگی هر چه جز خدا فرا خواند[۷] و طرحی نو بر صفحه زندگی آدمیان – به ویژه زنان – در انداخت.. ..

* * *

پای نهادن اسلام به خانه دل ایمان آورندگان، نقش هایی شگفتی آفرین از پیوند دوگانه و همگامی دوجانبه دین و دین باوران را رقم زد. اسلام پیروان خود – از جمله زنان – را «حیاتی طیبه»[۸] بخشید و خود نیز در پناه ایمان عمیق و فداکاری های حیرت آفرین آنان بالید، پایداری کرد و سرانجام، جهانی را زیر نگین گرفت. بر همین اساس، این نوشتار کوتاه دامن، بر آن است تا به یاری خداوند و با محوریت نگاهی به تلاش ها و تکاپوهای زنان در میدان های عصر «رسالت»، دوران «امامت» و فرآیند کسب «کرامت»، گوشه هایی از نقش پردازی های بانوان را در فرازها و نشیب های تاریخ اسلام و مسلمانان، بازگو و بازخوانی کند.

۱- زن همگام با رسالت

به گواهی تاریخ، گام آغازین هر جنبش تحول آفرین در جنبه های گوناگون زندگی آدمیان – به ویژه در مسیر پرفراز و نشیب پیامبری و پالودن اندیشه ها از غبار کج پنداری ها و برداشتن «اَغْلال» از دست و پای توده ها[۹] – همواره با دشواری های بسیار و غربتی غم افزا همراه بوده است[۱۰] و پیش از آنکه زمان «دخول فوج فوج مردم به دین خدا»[۱۱] فرا رسد، تنها گروهی اندک جسارت آن را داشته اند که پیشتازان میدان باور، ایمان و تلاش های خستگی ناپذیر باشند[۱۲] و.. . بعثت رسول خدا(ص) نیز از جلوه های آشکار این رسم دیرینه تاریخ است.

در این فراخوان همه جانبه انسان ها به گسستن بندهای تعلق خاطر به زمین و رستن و پرواز تا ستیغ آسمان، در کنار محمد(ص) و در نخستین گام رسالت، به نام زنی برمی خوریم که پیشگامی اش در باور بی درنگ به یگانگی خدا و راستگویی فرستاده اش، وی را در شمار نخستین ایمان آورندگان به رسول خدا(ص) در آورده است، تا آنجا که برخی او را نخستین گرونده به آن حضرت دانسته اند: خدیجه(س).

خدیجه – به فرموده پیامبر بزرگ ما(ص) – آنگاه که همه آن حضرت را از خود می راندند و دروغگویش می خواندند، ایمان آورد و آن بزرگوار را در پناه پشتیبانی های بی دریغ خود گرفت. همه دارایی ها و اندوخته های خود را بر این راه نهاد و در مسیر باور ژرف و تردیدناپذیر خویش، سال های تلخ و دردآلودِ زندگی در «شِعب ابی طالب» را با شکیبایی پشت سر نهاد، تا آنکه در دهمین سال برانگیخته شدن رسول خدا(ص) جان سپرد و آن سال را برای آن حضرت، به سالی تلخ و «عام الحزن» تبدیل کرد.

نیز آنگاه که رسول خدا(ص) پس از درگذشت ابوطالب – پشتیبان استوار حضرتش – در آستانه کعبه، به نیایش با خدای خود پرداخته بود و چند تن از سران شرک با افکندن شکمبه شتری بر سر و دوش آن جناب، به وی گستاخی کردند و خاطر مبارکش را خستند، زنی دیگر در کنار پیامبر و به دفاع از آن حضرت خودنمایی کرد: فاطمه(س).

فشارهای پی در پی و عزم جزم سردمداران چپاول و گردنکشان مشرک به انگیزه نابودی اسلام، رسول خدا(ص) را بر آن داشت تا به آهنگ ایجاد فراخی ای هر چند نسبی و گشایشی هر چند اندک در زندگی پیروان خویش، از «گستردگی زمین خدا» و امتیاز ارجمند و راهکار رهگشای «هجرت» بهره جوید[۱۳] و آنان را در سال پنجم بعثت به سوی سرزمینی در آن سوی دریای سرخ که مانعی مایع میان جزیرهالعرب و قاره آفریقا بود، رهسپار کند؛ به حبشه.

در این کوچیدن نیک فرجام و پربار، یازده مرد و پنج زن بار سفر بستند و دریادل، دل به دریا زده، دیار شرک و بت پرستی را درنوردیدند. از دریای سرخ گذشتند و به حبشه پای نهاده، بذرهای خجسته اسلام را در آن سرزمین کاشتند. کتاب تاریخ نام این زنان را در صفحات خویش زنده و ماندگار نگاه داشته است: رقیه (دختر رسول خدا(ص))، اسماء بنت عمیس، سهله بنت سهیل، ام سلمه بنت ابی امیه و لیلی بنت ابی حثمه.

در رخداد شب «عقبه ثانیه» نیز که هفتاد مرد از شهروندان مدینه در آستانه هجرت رسول خدا(ص) از مکه به مدینه، پیمان وفاداری و استواری در راه یاری آن حضرت بستند، به رغم نامساعد بودن مناسبت های مکانی و زمانی، دو زن هم حضور داشتند و دست بیعت بدان بزرگوار گشودند: نسیبه بنت کعب و اسماء بنت عمرو.

هجرت سرنوشت ساز رسول خدا(ص) از مکه به مدینه که رخدادی بزرگ و نقطه عطفی در تاریخ زندگی انسان هاست نیز از صحنه هایی است که حضور زن بدان جمال و ارجی ویژه بخشیده است؛ دل کندن از خانه، خویشان، دارایی و همه آنچه که ریشه جان را در خاک وابستگی ها استوار می کند؛ پای نهادن در جاده جدایی و به خاک افکندن همه خواستن ها و خواستنی ها در پای فرمان خدا و به انگیزه برافراشتن پرچم یگانگی و دادخواهی، آزمونی دشوار بود که شمار بسیاری از بانوان نیز آن را سربلند پشت سر نهادند و آیندگانی را که با پایدار ماندن اسلام در پناه این فداکاری ها، از هدایت های این آئین جاودانه برخوردار شدند، برای همیشه وامدار خویش کردند. فاطمه(س)، زینب، ام کلثوم و رقیه – دختران رسول خدا(ص) – فاطمه بنت اسد، ام سلمه (ام المؤمنین)، زینب (ام المؤمنین)، ام ایمن، صفیه بنت عبدالمطلب، اَروی بنت عبدالمطلب، امیمه بنت عبدالمطلب، ضباعه – دختر عموی رسول خدا(ص) – اسماء بنت عمیس، اسماء بنت ابی بکر، فاطمه بنت قیس و.. . از جمله این زنان اند.

* * *

سال های پس از هجرت به مدینه، سال های تلاش های خستگی ناپذیر رسول خدا(ص) و پیروانش برای پراکندن فراخوان جهانی اسلام و نیز پایداری در برابر نبردها و ستیزهای پیاپی دشمنان بیرونی و درونی بود. یکی از این پیکارها، نبرد احد است؛ نبردی که هر چند با پیروزی های غرورآفرین سپاهیان مسلمان پا گرفت، با زیادت طلبی و آزمندی مشتی انسان دوستدار گردآوری غنیمت، به میدانی برای چیرگی دشمن و به خطر افتادن جان رسول خدا(ص) دیگرگون شد!

در این پیکار، چهارده زن دوشادوش مردان در میدان نبرد حضور یافتند. یکی از این بانوان – نسیبه بنت کعب – که همسر و دو پسرش نیز در میان جنگجویان سپاه اسلام بودند، لباس خود را محکم بر کمر بست، شمشیر به دست گرفت، در میان تنها ده تن جهادگر استوارقدم، بر جای ماند، پروانه وار گِرد شمع وجود رسول خدا(ص) چرخید و از جان آن حضرت پاسداری کرد تا آنجا که دوازده یا سیزده زخم برداشت و ابن قمئه چنان ضربت سهمناکی بر گردن او فرود آورد که تا یک سال به درمانش می پرداخت. افزون بر نسیبه، سیزده بانوی دیگر نیز در نبرد احد حضور یافتند که به حمل آب و خوراک و درمان زخمی ها می پرداختند که از این میان، می توان از فاطمه(س)، ام ایمن، عائشه، ام سلیم و حمنه بنت جحش نام برد.

در نبرد خندق (احزاب) نیز صفیه بنت عبدالمطلب، عمه رسول خدا(ص) با دلاوری ای درخور تحسین، مردی یهودی را که به انگیزه کسب خبر و جاسوسی به سود اردوگاه دشمن، در کوی مسلمانان رفت و آمد می کرد، از پای در آورد.

همچنین در نبرد خیبر، بیست زن همراه سپاهیان مسلمان برای درمان زخمی ها حضور یافتند که نام چند تن از آنها بدین شرح است: ام سلمه (همسر رسول خدا(ص))، صفیه (عمه آن حضرت)، ام ایمن، سلمی (همسر ابورافع)، نسیبه بنت کعب، ام منیع، کعیبه بنت سعد، ام مطاعِ اسلمیه، ام سلیم بنت ملحان، ام الضحاک بنت مسعود، هند بنت عمرو بن حزام، ام العلاء انصاریه، ام عامر اشهلیه، ام عطیه انصاریه، ام سلیط، امیه بنت قیس و همسر عاصم بن عدی.

در رخداد صلح حدیبیه (بیعت رضوان) و نیز در نبرد حنین، به نام زنانی چون نسیبه بنت کعب، اسماء بنت یزید، ام سلیم و ام کلثوم بنت عقبه برمی خوریم.

در ماجرای مباهله نیز که در سال دهم هجرت رخ داد و در طی آن، رسول خدا(ص) پس از گردنکشی فرستادگان مسیحیان نجران از پذیرفتن حق، آنان را به نفرین یکدیگر و سپردن داوری به خداوند و آرزوی فرود آمدن کیفری آسمانی بر سر آنان که در مسیر گمراهی اند فرا خواند، حضور فاطمه(س) در کنار پیامبر(ص)، حضرت علی(ع) و حسنین(ع)، یک بار دیگر همدوشی برترین الگوی زنان را با پرچمدار والاگهر رسالت تثبیت کرد.

۲- زن همصدا با امامت

با رخ نمودن خسارت جبران