پاورپوینت کامل بانوان فلسطین، ماجرای مقاومت و مظلومیت (قسمت سوم) ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بانوان فلسطین، ماجرای مقاومت و مظلومیت (قسمت سوم) ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بانوان فلسطین، ماجرای مقاومت و مظلومیت (قسمت سوم) ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بانوان فلسطین، ماجرای مقاومت و مظلومیت (قسمت سوم) ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

>

* نقش بانوان در انتفاضه

انتفاضه در لغت به معنای جنبش و خیزش است و در واقع قیامی مردمی است که از تمامی روش های سیاسی توأم با سازش و رفتار ارتجاعی ناامید شده و دریافته اند که پیروزی صرفاً در گرو مقاومت خود آنان است، بدین ترتیب ملت مسلمان فلسطین وارد مجموعه ای از عملیات دلیرانه در سراسر میهن اشغالی گردید که پاسخی بود به اشغالگران و یأس اعراب.

این حرکت عمومی از سال ۱۹۸۷ م آغاز گردید. انتفاضه بسیار نیرومند و پرسرعت انجام گرفت – برگرفته از حرکت پرندگان است؛ هنگامی که می خواهند از قطرات باران جمع شده بر روی پرهای خود با حرکتی برق آسا رهایی یابند – و تمام معادلات رژیم صهیونیستی را برهم ریخت. انتفاضه ی مسجدالاقصی از ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۰ م آغاز شد. این خیزش ها زیان های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی فراوانی به اشغالگران قدس وارد ساخت و حتی موجب مهاجرت معکوس، تخریب بخش گردشگری و مخدوش گردیدن و جدایی بین المللی این رژیم گردید.[۱] در انتفاضه ی مسجدالاقصی طی پنج سال شمار شهیدان به ۴۱۷۲ نفر و تعداد مجروحان به ۴۵۷۱۸ نفر رسید. در این میان ۷۸۳ نفر از شهدا، افراد کمتر از هجده سال بودند و شمار زنان به شهادت رسیده ۲۶۹ نفر بود.[۲]

امروزه زنان فلسطینی در قیام انتفاضه با تمامی توان حضور دارند و علی رغم کمبودها در اردوگاه های فلسطینی، همواره فرهنگ مبارزه و شهادت طلبی را به فرزندان خود منتقل می نمایند. نقطه ی عطف حرکت زنان در این خروش فراگیر، انسان های فداکاری است که از مرگ هیچ گونه هراسی ندارند. آنان با آغوش باز شهادت فرزندان، همسران و برادران خود را می پذیرند و گویی ریشه های مبارزات مردمی در اعماق قلب این شیرزنان قرار گرفته است. انتفاضه موجب شده که زنان در روبه رو گردیدن با خصم خطرناک احساس قدرت و عزت کنند و از حبس، شکنجه و شهادت نترسند. وقتی ارتش رژیم صهیونیستی جوانی را دستگیر می کند زنان با شعار و فریاد به یاری او می شتابند و با نظامیان مزبور درگیر می شوند. مادران و خواهران مسلمان فلسطینی امروزه دیگر صرفاً به پرورش دلاورمردان عرصه ی دفاع و جهاد اکتفا نمی کنند بلکه دوشادوش آن ها به این عرصه ها گام می نهند؛ عده ای در این حرکت های تدافعی گروهی در پست های بازرسی صهیونیست ها و جمعی در بمباران های هوایی و حتی توسط تیرهای مستقیم تانک ها، به شهادت رسیده اند. زنانی بودند که در باغ های زیتون و در حالی که مشغول کار بودند توسط تک تیراندازان صهیونیستی در خاک و خون خویش غلطیدند. به راستی جالب، اثرگذار و شگفت آفرین بود مادر شهید «الغرازی» واقع در اردوگاه «الشبوره» واقع در رفح وقتی خود لباس رزم را بر تن فرزندش پوشانید و او را طی سه مرحله راهی جبهه های نبرد نمود. او در زمره ی بانوانی است که به گردان های «عزالدین قسام» شاخه ی نظامی جنبش اسلامی حماس پیوسته و دست به عملیات شهادت طلبانه علیه صهیونیست ها زده اند. «آمنه القری» موفق شد از داخل زندان نامه ای را به بیروت منتقل کند که در آن به افشاگری علیه جنایات صهیونیست ها پرداخته بود. این نامه آن قدر برای اشغالگران خطرآفرین گردید که آمنه را به زندان انفرادی منتقل کرده و ارتباط او را با دیگر زندانیان قطع کردند. پس از این کار یکی از هم سلولی هایش در اعتراض به این تصمیم، اعتصاب غذای گسترده ای را در زندان به راه انداخت به نحوی که صهیونیست ها ناگزیر شدند از فشار خویش بر روی زندانیان بکاهند.[۳]

«محمدکریم عبدالسلام» در پژوهشی تحت عنوان «زن فلسطینی میان دو انتفاضه» می گوید: آن چه اهمیت نقش زنان فلسطینی را بیش از هر چیزی نشان می دهد فعالیت های بی شائبه ی آنان در پشت جبهه و خطوط مقدم است. آنان نقش مهمی در اقتصاد انتفاضه دارند و با صرفه جویی کامل و تحریم تولیدات صهیونیستی در انتفاضه ی اول، سعی در ایفای نقش خود در پیش برد امور اقتصادی داشته اند. بانوان با احیای تنورهای قدیمی برای پخت نان، مشارکت در کشت زمین های آبی و حتی دیم و جدا نشدن از همسر خود در شرایط بحرانی و نیز تهیه ی کیک، مربا و تولید شیر و به فروش گذاشتن آنان، برای امرار معاش کوشیده اند. از دیگر وظایف مهم این زنان نقش اجتماعی و تلاش های ایشان برای فلسطینی کردن واقعیت های اجتماعی و نیز کوشش برای به کارگیری سمبل های مربوط به میراث فرهنگی این سرزمین است. مشارکت بانوان در ایجاد تغییر حتی در مناسبت های اجتماعی و تبدیل سنت های زندگی و مناسبت های آن به عید های انقلاب و نیز دور شدن آن ها از جهان تنوع ها تا حدود زیادی مفید واقع شده است. آنان پیوسته افکار و تحولات روزمره ی خود را به نبرد و دلجویی از آسیب دیدگان و حمایت روحی و معنوی از شوهران خود اختصاص داده اند.

زنان نقش آموزشی را به عنوان معلم در کنار فرزندان (به خصوص هنگام بسته بودن مدارس) و نیز با تشکیل جمعیت های زنان به ویژه در انتفاضه ی اول بخوبی ایفا کرده اند. زنان فلسطینی علی رغم این همه ناگواری و نگرانی و فشارهای سیاسی و اجتماعی به حفظ کانون خانواده و تداوم نسل مبارز و مقاوم، اهتمام ورزیده اند به همین دلیل میزان طلاق در بین آنان بسیار اندک و درصد باروری ایشان رو به افزایش است. آنان عقیده دارند این وضع موجب می گردد هویت ملی خود را در برابر اشغالگران صیانت نمایند. زنان فلسطینی برای تقویت حرکت انتفاضه در زمینه های سندیکایی و سیاسی نیز فعالند، از جمله شرکت در تحصن ها و تظاهرات، مصاحبه با هیأت های خارجی، قرار گرفتن در برابر دوربین های تلویزیونی و درخواست لغو موافقت نامه ها با دشمن صهیونیستی و.. .. آمار قابل توجه زنان شهید، بیانگر آن است که زن فلسطینی تلاش می کند تا هر چه در توان دارد در خدمت جنبش انتفاضه و اهداف پربار آن قرار دهد.

* حماسه ی زنان حماسی

فلسطین اشغالی شبیه یک لوزی کوچک است که در گوشه ی غربی آن منطقه ی کوچکی به نام «غزه» قرار دارد. این منطقه ۱۵ سال قبل یکی از استان های فلسطین بود. این نوار باریک ۴۵ کیلومتر طول و بین ۶ تا ۱۱ کیلومتر عرض دارد و مساحت آن به ۳۶۵ کیلومتر بالغ می گردد. از شمال غربی به دریای مدیترانه و از جنوب شرقی به ارتفاعاتی محدود است. زمین های شیب دار میان این دو منطقه قابل کشت هستند و در آن ها محصولاتی چون زیتون، انگور، انجیر و بادام به دست می آید. کار در کارخانه های نساجی بافندگی، صنایع فلزی و تولید محصولات ساختمانی هم شغل دیگر ساکنان غزه است، با این حال در غزه بیکاری زیاد است و جمعیت جوان آن شغل دائمی ندارند. رژیم صهیونیستی از طریق مرزهای آبی و خشکی، این ناحیه را تحت فشار و کنترل شدید قرار داده ضمن این که بارها از طریق دریا، هوا و زمین به این منطقه حمله کرده است. اوج این حملات به مقاومت شگفت مردم غزه در سال ۱۳۸۷ ش منجر شد و پیروزی ۲۳ روزه ای را برای مسلمانان غزه رقم زد و رژیم اشغالگر قدس را با آن هیبت نظامی و انواع سلاح های مدرن و حمایت جهان استکبار وادار به عقب نشینی و شکست نمود.

با این وجود غزه و اهالی آن رنج های زیادی را تحمل می کنند. برق این منطقه از نیروگاه های داخل فلسطین اشغالی تأمین می گردد که قطع و وصل آن به دست صهیونیست هاست. امکانات درمانی غزه بسیار ناچیز است و بیمارانی که نیاز به درمان های ویژه و تخصصی دارند باید از منطقه خارج شوند. مدرسه های غزه به طور منظم باز نیستند و به دلیل کمبود آموزش، میزان بی سوادی در آن بالاست. غزه ارتش منسجم مرکزی ندارد و نیروهای نظامی مختلفی امنیت آن را به عهده دارند.[۴] «حماس» نام اختصاری «حرکت المقاومه الاسلامیه» بوده که جنبشی مردمی است و تلاش می کند زمینه ی آزادی ملت فلسطین را از ظلم و ستم اشغالگران قدس فراهم نماید. این جنبش در اواخر دسامبر سال ۱۹۸۷ م از دل گروه «اخوان المسلمین» به وجود آمد. خاستگاه جغرافیایی این تشکل فراگیر منطقه ی غزه است. بعد از برگزاری انتخابات پارلمانی فلسطین در سال ۲۰۰۶ م حماس توانست اکثریت کرسی ها را به دست آورد و از آن زمان مردم این سامان شاهد دولتی از سوی حماس بودند. تشکیلات مزبور تحت فشار استکبار قرار گرفت تا رژیم صهیونیستی را به رسمیت بشناسد ولی دولت