پاورپوینت کامل زیارت در سیره عترت(علیهم السلام) ۹۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زیارت در سیره عترت(علیهم السلام) ۹۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زیارت در سیره عترت(علیهم السلام) ۹۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل زیارت در سیره عترت(علیهم السلام) ۹۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۸

بر بال اشتیاق

بی شک اولیای الهی انسانهای بزرگی هستند که هر چند انگشت شمارند اما وجودشان سرچشمه حیات و فیض و برکت
است. آنان مجرای فیض حق و واسطه بین خالق و مخلوقند، انسانها از کانال وجود آنان به حق رسیده، از کوثر وجودشان
سیراب می شوند. از این رو هر چه پیوند با اولیای الهی بیشتر باشد بهره های معنوی، اخلاقی و علمی بهتری نصیب مردم
خواهد شد. بدیهی است که این ارتباط به دوره زندگی معصومین و اولیای الهی محدود نمی شود، چنانکه پیروی از آنان
نیز چنین است. مرگ تنها ارتباط ظاهری را از بین می برد اما ارتباط باطنی و معنوی و پیروی از دستورات و سیره آنان
جاودان است; به عبارت دیگر هر یک از اولیای الهی را با مردم عهدی است که پس از مرگ استمرار دارد و وفای به آن با
ارتباط و زیارت قبور آنان تکمیل می شود. چنانکه امام رضا – علیه السلام – می فرماید:

ان لکل امام عهدا فی عنق اولیائه و شیعته و ان من تمام وفاء بالعهد و حسن الاداء زیاره قبورهم فمن زارهم رغبه فی
زیارتهم و تصدیقا بما رغبوا فیه کان ائمتهم شفعاءهم یوم القیامه.

هر امامی را بر دوش پیروانش عهد و پیمانی است که بایستی به آن وفا کنند. تکمیل و وفای کامل به آن عهد با زیارت
قبور آنان، پس از مرگ انجام می گیرد. هر کس که با میل و علاقه امامان – علیهم السلام – را زیارت کند و آنچه مورد
علاقه و اراده آنان است بپذیرد، در قیامت مشمول شفاعت آنها خواهد شد.

بر این اساس زیارت استمرار وفای به عهد و تکمیل کننده آن است. زیارت محدود به مردم نیست بلکه منابع اسلامی نشان
می دهد که ملائکه و پیامبران – علیهم السلام – نیز هماره به زیارت امامان شتافته، از کوثر وجود آنان بهره می گیرند.

امام صادق(ع) به نقل از جدش رسول خدا(ص) می فرماید:

خداوند بزرگ هیچ آفریده ای به اندازه ملائکه نیافریده است. در هر روز و شب هفتاد هزار ملک به طواف خانه خدا رفته،
از آنجا به زیارت رسول خدا(ص) و امیرمؤمنان(ع) می شتابند و سلام و درود می فرستند; سپس در حرم
حسین بن علی(ع) حضور یافته، تا هنگام سحر در برابر قبر آن حضرت می ایستند; آنگاه به آسمان عروج کرده،
برنمی گردند.

اسحاق بن عمار می گوید از امام صادق(ع) شنیدم که فرمود:

هیچ پیامبری در آسمانها و زمین نیست جز آنکه زیارت حسین(ع) را از خداوند بزرگ تقاضا می کند. پس از آن گروه
گروه به زیارت ایشان می پردازند.

در زیارت اولیای الهی اسراری وجود دارد که با بررسی گفتار و سیره معصومین پرتوی از آن کشف خواهد شد. بدین
سبب آنان با گفتار و کردار خویش زیارت اولیا و امامان را به مردم می آموختند حتی گاه آن را واجب می شمردند. از این رو
می بینیم مسلمانان، از صدر اسلام تا کنون، قبور پیامبران، امامان و بزرگان دین را زیارت می کنند و با خواندن نماز و دعا
و توسل به آنان، به خدا تقرب می جویند. ابوحامد غزالی در آداب سفر می گوید: قسم دوم آن است که مسافرت کند به
خاطر عبادت یا برای جهاد یا حج… و در زمره آنها زیارت قبور پیامبران و قبور صحابه و تابعان و سایر علماء و اولیاست. هر
کس که در زمان حیات او از محضرش تبرک جسته می شد، پس از مرگ وی نیز با زیارت تبرک جسته می شود و مسافرت
به سوی آنها برای این مقصد روا است.

مخالفان و معاندان می کوشند تا ساحت قدس مکتب اهل بیت – علیهم السلام – را به اتهام کفر و شرک خدشه دار ساخته،
اثرات سازنده زیارت اولیای خدا را از بین ببرند. قصیمی می گوید: با این غلوی که از طایفه شیعه در باره پیشوایانشان
دیدی و با این خدایی که شیعیان در باره علی و فرزندانش شنیدی. آنان قبور صاحبان آن را عبادت کرده، برای آنان قبه و
بارگاه ساخته اند و از راه دور و نزدیک و هموار و ناهموار به زیارت آنان رفته، نذرها و هدایاو قربانیها را به ایشان تقدیم
می کنند و آنچنان نسبت به آنان اظهار اخلاص می کنند که برای خدا چنان خضوغ و خشوعی ابراز نمی نمایند.

او در جای دیگر می گوید:

در کارهای مشروع از قبیل درود و تحیت بر پیامبر اکرم(ص) فرقی در دور یا نزدیک بودن نیست; چرا که این کارها در هر
دو حالت مقدور است و به اتفاق همه علماء دیدن قبر آن حضرت و یا سنگ و ساختمان آن فضیلت و ثوابی ندارد. بلکه
دیدن خود آن بزرگوار در زمان حیاتش ذاتا فضیلتی نداشته است و فضیلت تنها در ایمان و پیروی از اوست. این سخنان از
جانب کسانی القا می شود که همواره در تلاشند تا سیره و روش مسلمانان در زیارت بزرگان و اولیای دین را نادیده بگیرند.
با سیری بر سنت عملی معصومین – علیهم السلام – و در صدر آنان پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – حقیقت روشن و
بطلان سخنان این افراد هویدا می شود.

پیش از ورود به اصل بحث شایسته است بطور اختصار به تعریف «سیره » اشاره کنیم.

از قرن اول و دوم هجری این واژه به کار برده شده، کتابهایی نیز به این نام نگاشته شده است.

سیره ابن هشام، سیره حلبی و … سیره در زبان عربی از ریشه «سیر» به معنای راه رفتن است. سیره بر وزن «فعله » دلالت بر
نوع عمل دارد، مانند «جلسه » که به معنای سبک و نوع نشستن است. راغب اصفهانی می گوید: السیره الحاله التی یکون
علیها الانسان و غیره غریزیا کان او مکتسبا یقال فلان له سیره حسنه و سیره قبیحه و قوله سنعیدها سیرتها الاولی، ای
الحاله التی کانت علیها.

بنا بر این سیره نحوه رفتار و عمل است و آنچه سیره نویسان یاد کرده اند تنها نقل رفتار است نه سبک و اسلوب آن. در
سیره پیامبر(ص) و سایر معصومین – علیهم السلام – بحث از این است که روش آنان چه بوده است; برای مثال اگر سخن
از تبلیغ است، سیره روش تبلیغی را تبیین می سازد و یا سبک حکومت، قضاوت، زندگی خانوادگی، جنگ و … را بیان
می کند.

یکی از مواردی که شایسته است در سیره معصومین – علیهم السلام – به آن پرداخته شود مساله زیارت است. سبک آنان
در زیارت چگونه بوده است؟ آیا از این کار جلوگیری می کردند و یا خود بدان می پرداختند؟ در مباحث آینده با ارائه
نمونه هایی از سیره عملی، گذشته از مشروعیت زیارت، استحباب و نیز شیوه آن به خوبی روشن می شود.

زیارت در سیره معصومین در چند بخش مورد بررسی قرار خواهد گرفت:

۱ – زیارت قبور بقیع در سیره معصومین علیهم السلام ۲ – زیارت شهدای احد در سیره معصومین(ع)۳ – زیارت آمنه
بنت وهب در سیره پیامبر(ص)۴ – زیارت قبر پیامبر در سیره معصومین(ع)۵ – زیارت امام علی(ع) در سیره
معصومین(ع)۶ – زیارت امام حسن و امام حسین در سیره معصومان(ع)۷ – زیارت امام سجاد(ع) در سیره معصومان(ع)
و … که به ترتیب ارائه می شود.

زیارت بقیع در سیره معصومین علیهم السلام

بقیع شخصیتهای بزرگی را در خود جای داده است امام حسن بن علی، امام زین العابدین، امام باقر و امام صادق – علیهم
السلام – عباس عموی پیامبر(ص)، ابراهیم فرزند رسول خدا(ص) گروهی از همسران و عمه آن حضرت، شهدای احد و
بسیاری دیگر از صحابه و تابعان، در بقیع حضور دارند. از این رو رسول خدا – صلی الله علیه و آله – و سایر معصومین(ع)
بقیع را زیارت می کردند; فقها بر استحباب زیارت آن تاکید کرده، آن را وسیله تقرب به خداوند متعال دانسته اند. در اینجا
به نمونه هایی از سیره معصومین اشاره می کنیم:

۱ – صفوان جمال می گوید، شنیدم از امام صادق – علیه السلام – فرمود:

کان رسول الله(ص) یخرج فی ملاء من الناس من اصحابه کل عشیه خمیس الی بقیع المدینین فیقول السلام علیکم یا
اهل الدیار ثلاثا، رحمکم الله ثلاثا.

رسول خدا – صلی الله علیه و آله – در هر شامگاه پنجشنبه همراه گروهی از یاران خود به زیارت بقیع [قبرستان مدینه]
می شتافت. آنگاه سه بار درود می فرستاد و سه مرتبه طلب رحمت می کرد.

۲ – عایشه از رسول خدا(ص) چنین نقل کرده است: جبرئیل نزدم آمد و گفت: پروردگارت دستور داده است به بقیع
بروی و برای آنان درخواست آمرزش کنی.

عایشه پرسید: ای رسول خدا، چگونه دعا کنم؟

پیامبر اکرم(ص) فرمود: بگو درود بر مؤمنان و مسلمانانی که در این دیار آرمیده اند خداوند متعال پیشینیان را بیامرزد.
و ما، ان شاءالله به شما ملحق خواهیم شد.

۳ – ابن عباس می گوید: ان رسول الله(ص) مر بقبور اهل المدینه فاقبل علیهم بوجهه فقال: السلام علیکم یا اهل القبور و
یغفر الله لنا و لکم و انتم لنا سلف و نحن بالاثر.

رسول خدا از قبور مدینه می گذشت، به آنها روی کرد و فرمود: درود بر شما ای اهل قبور، خدا ما و شمار ا بیامرزد شما
پیشگامان مایید و ما در پی شما خواهیم آمد.

۴ – رسول خدا(ص) با گروهی از مردم به سوی قبرستان رفت و چگونگی زیارت و دعا به مؤمنان را اینگونه آموزش داد:
السلام علی اهل الدیار من المؤمنین و المسلمین و انا ان شاء الله بکم لاحقون اسال الله لنا و لکم العافیه.

درود بر شما مؤمنان و مسلمانان که در این دیار آرمیده اید. ما نیز، اگر خدا بخواهد، به شما ملحق خواهیم شد. شما
پیشرو قافله ما هستید و ما نیز پیروتان خواهیم بود از خداوند بزرگ عافیت می خواهیم.

۵ – روزی پیامبر(ص) به زیارت بقیع شتافت، سه بار سلام و درود فرستاد و سپس فرمود: اگر می دانستید که خداوند
متعال شما را از کارهایی که پس از رفتن شما پدید خواهد آمد، نجات داد. سپس رو به مردم کرد و فرمود: اینان از شما
بهترند. عرض کردند ای رسول خدا، آنان برادران مایند که مانند ما ایمان آورده اند و از اموال خویش انفاق کردند، مانند
ما در راه خدا جهاد کردند و سرانجام مرگشان فرا رسید، ما نیز در انتظار مرگ به سر می بریم رسول خدا(ص) فرمود: ان
هؤلاء قد مضوا لم یاکلو من اجورهم شیئا و قد اکلتم من اجورکم و لا ادری کیف تضعون بعدی; اینان در حالی رفتند که از
پاداششان بهره ای نبردند و شما بهره مند شدید و نمی دانم که پس از من چگونه عمل خواهید کرد.

۶ – ابوالبختری از امام سجاد(ع) چنین روایت می کند: ان الحسین بن علی(ع) کان یزور قبر الحسن بن علی علیهما
السلام کل عشیه جمعه.

امام حسین(ع) در هر شامگاه جمعه قبر برادرش امام حسن(ع) را زیارت می کرد.

چنانکه در باره محمد بن حنفیه نیز نقل شده است که نزد قبر حسن بن علی آمد و بر آن حضرت چنین درود فرستاد:
«السلام علیک یا ابن امیرالمؤمنین و ابن الاول المسلمین و کیف لا تکون کذلک و انت سلیل الهدی و حلیف التقوی و
خامس اهل الکساء غذتک ید الرحمه و ربیت فی حجر الاسلام و رضعت من ثدی الایمان ».

به همین مضمون روایت دیگری نقل شده است طبق این نقل محمد بالای قبر حسن بن علی(ع) ایستاد، بغض گلویش را
گرفت و توان سخن گفتن از وی ربود. آنگاه که به سخن آمد، گفت: ای ابامحمد، خدا تو را رحمت کند، اگر حیاتت عزت
بخش بود مرگت ذلت آور است. بهترین روح روحی است که با بدنت همراه بود و بهترین بدن بدنی است که در کفنت قرار
دارد. چگونه چنین نباشد در حالی که تو بقیه فرزندان پیغمبران و راه هدایت و پنجم اصحاب کسایی، از دست های حق و
حقیقت تغذیه کردی و در دامان اسلام تربیت شدی، پس در زمان حیات و مرگ پاک و پاکیزه بودی. اگر چه از فراقت دل
ما خونین است ولی خیر را برایت شک ندارم.

۷ – عمر بن ابی مقدام از پدرش نقل می کند در بقیع در خدمت امام باقر(ع) بودیم و بر قبری از شیعیان آن حضرت، که
اهل کوفه بود، گذشتیم. حضرت ایستاد و چنین دعا کرد: اللهم ارحم غربته و صل وحدته و آنس وحشته و اسکن الیه من
رحمتک رحمه یستغنی بها عن رحمه من سواک و الحقه بمن کان یتولاه. ثم قرء سوره القدر سبعه مرات.

خدایا بر غریبی او رحم کن و از تنهایی بیرونش آور و در هنگام ترس همدم او باش، رحمتی به او عنایت فرما تا از دیگران
بی نیاز باشد و او را با کسی که در زندگی دوست داشته محشور فرما.

از آنچه در باره زیارت قبور بقیع در سیره معصومین، بیان کردیم در می یابیم که زیارت آنان با تصمیم قبلی و برنامه ریزی
بوده، همراه یارانشان به زیارت می شتافتند. از این رو سخن کسانی که می گویند سفر جز برای سه مسجد روا نیست،
ناتمام و با سیره عملی آنان ناسازگار است.

زیارت شهدای احد در سیره

مشهور بر آنند که شهیدان احد هفتاد نفرند و زیارت آنها بویژه در روزهای پنجشنبه، استحباب دارد.

حمزاوی، یکی از علمای اهل سنت، می گوید: شهدای احد وسیله رسیدن به آرزوها هستند، زیرا آنجا محل فرود آمدن
رحمتهای الهی بوده است; رسول خدا(ص) فرمود: «ان لربکم فی ایام دهرکم نفحات الا فتعرضوا لها» برای پروردگارتان در
دوران زندگی نسیم های روح بخشی است خود را در برابر آن قرار دهید. بدون تردید این مکان محل فرود آمدن رحمتهای
الهی است. پس شایسته است زائران از این نسیم های ربانی بهره مند شوند. چگونه چنین نباشد در حالی که آنان دوستان
خدا و وسیله های بزرگ به سوی پروردگار و رسولش هستند. پس سزاوار است برای کسی که به آنها متوسل شده به
آرزوهایش نایل و به درجات عالی فائز شود. چون آنان کریمان زنده اند و کسی که به مقام بزرگ شهدا توجه کند محروم
برنمی گردد.

پیامبر اکرم(ص) هر سال به زیارت شهدای احد می شتافت و بر آنان درود می فرستاد.

۱ – ابن شبه می گوید: ان رسول الله(ص) کان یاتی قبور الشهدا باحد علی راس کل حول فیقول سلام علیکم بما صبرتم
فنعم عقبی الدار.

رسول خدا(ص) در آغاز هر سال به زیارت قبور شهدای احد می آمد و می گفت: درود بر شما به خاطر صبر و مقاومتی که
از خود نشان دادید، پس خانه عاقبت شما نیکوست.

۲ – در صحیح بخاری آمده است، – رسول صلی الله علیه و سلم – علی قتلی احد بعد ثمان سنین: کالمودع للاحیاء و
الاموات. رسول خدا(ص) هشت سال پس از شهادت شهدای احد بر آنان درود [دعا] فرستاد مانند کسی که با زنده ها و
مرده ها وداع می کند.

سایر معصومین(ع) نیز به زیارت قبور شهدا رفته، برای آنان دعا و نماز خوانده اند.

۳ – امام صادق(ع) فرمود:

ان فاطمه کانت تاتی قبور الشهداء فی کل غداه سبت فتاتی قبر حمزه و تترحم علیه و تستغفر له.

فاطمه زهرا(س) در هر صبحگاه شنبه به زیارت شهدا می رفت، آنگاه نزد قبر حمزه می شتافت و برای او درخواست
رحمت و استغفار می کرد.

۴ – امام صادق(ع) فرمود:

عاشت فاطمه بعد رسول الله خمسه و سبعین یوما لم تر کاشره و لا ضاحکه تاتی قبور الشهداء فی کل جمعه مرتین
الاثنین و الخمیس فتقول: هاهنا کان رسول الله و ها هنا کان المشرکون.

فاطمه زهرا(س) پس از رسول خدا(ص) هفتاد و پنج روز زندگی کرد و هرگز خندان و شادمان دیده نشد. در هر هفته دو
بار، دوشنبه و پنجشنبه، به زیارت قبور شهدا می رفت، [با دست خویش اشاره می کرد و] می فرمود: در آنجا رسول خدا بود
و در آنجا مشرکین.

۵ – حاکم نیشابوری از علی(ع) چنین روایت کرده است:

ان فاطمه کانت تزور قبر عمها حمزه، کل جمعه فتصلی و تبکی عنده.

فاطمه زهرا(س) هر جمعه، قبر عمویش حمزه را زیارت می کرد و پس از زیارت، در کنار قبر، به نماز و گریه می پرداخت.

۶ – امام باقر(ع) فرمود: