پاورپوینت کامل کهک روستایی با موقعیت ممتاز ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کهک روستایی با موقعیت ممتاز ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کهک روستایی با موقعیت ممتاز ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کهک روستایی با موقعیت ممتاز ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۸۲

روستای کهک مرکز بخش قهستان قم، در شمار معدود روستاهایی است که از دو موقعیت ممتاز برخوردار بوده است:

– نخست وجود پزشکانی که از آنجا برخاسته اند و منشا خدمت در امر طبابت و درمان برای اهالی قم بوده اند که در جای
خود به شرح از آن سخن به میان خواهد آمد.

– موهبت دیگر که سبب شناخت و شهرت آن نزد اهل فضل شده است. فیلسوف و عالم ربانی دوره صفویه – قرن یازدهم
– صدرالدین – محمد بن ابراهیم شیرازی معروف به ملاصدرا (صدرالمتالهین) است که به این قریه آمد، مدتی گوشه
گرفت و به اندیشه با خود نشست. در از خلق به روی خود بست و زمانی از قیل و قال مدرسه آسود. در این تنهایی، روح و
نقس او در تصفیه و تزکیه به نهایت رسید و کمال یافت.

ابزار این پالودگی، یکی بینش و تعقل استدلالی خاص اوست و دیگر زهد عارفانه و آگاهانه که آمیزه آن دو، پایه مکتب
فلسفی او را پی افکند.

صدرالدین محمد در ایامی که سایه پدر بر سرش بود در محضر او آموخت و پس از درگذشت پدر به «دارالعلم » اصفهان
روی آورد زیرا که آن زمان، حوزه درسی آن شهر رونق و شهرت داشت. صدرای جوان و مستعد را به سوی خود کشاند.
«علوم عقلی را نزد فیلسوف شهیر وقت سید محمد باقر معروف به میرداماد و علوم نقل را پیش شیخ بهاءالدین محمد
عاملی فرا گرفت.» پس از برخورداری از چنین استادانی فرزانه و ممتاز و احاطه به علوم عقلی و نقلی به شهر قم روی آورد
و در قریه کهک اقامت کرد. چون انگیزه انتخاب این محل مجاهده و مکاشفه و سیر معنوی بود، گوشه نشینی برگزید و به
تفکر پرداخت. پس از سالها ریاضت و «خون دل خوردن » دریچه ای به عالم قدس به رویش باز شد; «حقایق علمی را که از
راه تفکر و استدلال به دست آورده بود توانست از راه مکاشفات نوری مشاهده نماید.» بنا بر آنچه بیان شد پیش از سفر به
قم و ماندن نزدیک به ده سال در کهک و «سر به جیب تفکر فرو بردن »، ظاهرا هیچ تالیف ندارد، دیباچه اسفار گویای
همین مطلب است: «پس از مدتی که تا حدی از نتایج ریاضات و مجاهدات خود برخوردار گردید، بنای تالیف و تصنیف را
گذاشت و به تاسیس مکتب فلسفی مخصوص پرداخت و تا آخر عمر مشغول تالیف و تربیت بود.»

«در اندیشه فلسفی او سیر حکمت و عرفان اسلامی ایران به مرحله کمال پیوست و استدلال و ذوق و وحی و شهود و
اشراق با دیدی بسیار وسیع در باره عالم امکان و مبانی وجود با هم درآمیخت و به صورت واحدی در آمد چنان که جدا
شمردن آنها از یکدیگر نه جایز است و نه ممکن.»

عموم آثار ملاصدرا در زمینه علم تفسیر، شرح حدیث و فلسفه به زبان عربی است. مرحوم محمدتقی دانش پژوه رحمه الله
علیه فهرستی از نگارشهای این فیلسوف نامبردار تهیه کرد و به معرفی آثارش پرداخت. تنها نوشته فارسی او رساله «سه
اصل » است که در حقیقت بث الشکوای آن حکیم متاله از گروهی علمای قشری است که فلسفه را بر نمی تابند و چون و
چرای فلسفی را چون گذشته تاب شنیدن ندارند.

بنابراین «رساله در رد منکرین حکمت است » و در انتقاد از علمایی است که به اصل فلسفه اعتقاد ندارند.

هدایت، درباره این اثر در حاشیه کتاب روضه الصفا می نویسد: «رساله پارسیه موسوم به سه اصل در تحقیق مبدا و معاد به
طریقه ریاضت و تذکر و تصوف نگاشته و به آیات و احادیث مبرهن داشته بس مفید و سودمند و کمیاب و عزیز الوجود
است.»

حکیم عارف به قم، پایگاه دیرین شیعه اثنی عشری می آید و از روی میل و اراده در ده آرام و خلوت کهک با هوایی ملایم
اقامت می کند، در کنار مردمانی متدین با اعتقاد راسخ و کامل به خاندان رسالت و امامت مدتی به سر می برد. با این
رویداد مبارک صفحه ای افتخارآمیز در تاریخ فرهنگی این روستا باز می شود. بنابر آنچه گذشت; آنچه بعضی در باره اش
نوشته اند که: «در کهک متواری و گوشه گیر بود» یا در آنجا «در تبعید به سر می برد» بی توجه به آزادگی و رهایی آن مرد
بزرگ، نه از سر ذوق است و نه آگاهی. همان طور که در ابتدای این نوشته بیان شد، آنچه به ارزش و اهمیت روستای کهک
افزود; وجود طبیبان کارآمدی بود که از اینجا برخاستند که نشان رشد و آگاهی مردم این ناحیه است.

تنها نوشته فارسی او رساله «سه اصل » است که در حقیقت بث الشکوای آن حکیم متاله از گروهی علمای قشری است که
فلسفه را بر نمی تابند.

پزشکان کهک

در گذشته نه چندان دور بین مردم قم این عبارت حکم ضرب المثل را یافته بود که «هر کس آب کهک را بخورد طبیب
می شود.»این مثل رایج را به علت تعدادی قابل توجه پزشکان بودند که از این سرزمین در کسوت شریف حکیم (طبیب)
در پی درمان و مداوای مردم عمر صرف کردند ظاهرا شماری از این طبیبان نه تنها در شهر قم بلکه در «دارالخلافه »
تهران نیز سرشناس بودند.

افضل الملک شیرازی در سفرنامه قم می نویسد: «میرزا طبیب معروف به قمی و پسرش میرزا حسن معروف به میرزا
حسن قمی از طبیبان دوره ناصری از ده کهک بوده اند.» تاکید به «قمی » گویای آنست که این پدر و پسر طب