پاورپوینت کامل فاطمه(س) بر کرسی تربیت ۹۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فاطمه(س) بر کرسی تربیت ۹۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فاطمه(س) بر کرسی تربیت ۹۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فاطمه(س) بر کرسی تربیت ۹۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۶

بانوان اسوه

به زندگی پربار اما کوتاه فاطمه(س) از ابعاد گوناگون می توان نگریست و از دیدگاههای مختلف به نظاره نشست. آنچه در
این نوشتار در پی آنیم «بررسی سیره تربیتی » آن حضرت است. به عبارتی دیگر زهرا(س) را بر کرسی مادری و در کلاس
خانواده و در خدمت کودکانش می نگریم.

الگوی تربیت

تربیت (یعنی به فعلیت درآوردن همه استعدادهای بالقوه انسان) کار سترگ پیامبران و علت انگیزش و بعثت آنان است و
تنها کسانی می توانند به حقیقت این هنر را داشته باشند که از چشمه سار زلال نبوت سیراب شده و از مکتب آنان درس
گرفته باشند و فاطمه(س) شاخسار درخت نبوت بلکه میوه آن درخت است از این روی در تربیت فرزند بهترین الگو برای
هر کسی است که می خواهد نقش پدری یا مادری خویش را به طور کامل اجرا کند و بدرستی این وظیفه سترگ بگذارد.

اکنون به نمونه هایی از آموزه های تربیتی زندگی زهرا(س) اشاره می کنیم:

۱. آغاز تربیت

نکته بسیار مهمی که بسیاری از پدران و مادران بدان توجه ندارند این است که تربیت کودک و نقش پذیری او از نخستین
لحظات زندگی او آغاز می گردد و کودک از لحظات آغازین تولد، آماده پذیرش نقشها و درسهایی است که از طرف پدر،
مادر، نزدیکان و … به او ارائه می شود.

بسیاری از پدر و مادرها منتظر می مانند تا سالیان اولیه زندگی بهر شکلی بگذرد تا در سالیان بعد به تربیت کودکان خود
بپردازند اما از دستورات اسلامی و نیز از سیره تربیتی فاطمه زهرا(س) می آموزیم که پس از تولد و در اولین فرصتها باید
زمزمه توحید در گوش کودکان طنین انداز شود.

روح هشیار کودک در همان اوان نیز توان درک معارف والا را دارد و این کلمات تاثیر ویژه خویش را بر روح لطیف کودک
می گذارند. به این نمونه بنگرید:

چون هنگام ولادت کودک فاطمه(س) فرا رسید، رسول خدا(ص) به اسماء بنت عمیس و ام سلمه فرمود: نزد فاطمه
بشتابید و چون کودکش به دنیا آمد در گوش راستش اذان گویید و در گوش چپ او اقامه بگویید زیرا با هر کودکی که این
گونه رفتار شود از شیطان ایمن می ماند.

یکی دیگر از این آموزشهای روزهای آغازین زندگی لالایی های فاطمه(س) است. لالائی که معمولا همراه با در آغوش
کشیدن کودک گفته می شود بهترین داروی آرامش بخش برای روان لطیف کودک است.

بدون شک پرآرامش ترین لحظات زندگی انسان و آسایش مندترین دقایق زندگی همان لحظه ها و دقیقه هایی است که
کودک همراه با آهنگ قلب مادر و با آوای مهرآمیز او آرام آرام به خواب می رود اگر در این لحظات درسهای ایمان و معرفت،
جهاد و مبارزه و انسانیت و اخلاق به کودک داده شود بدون شک چونان نقشی بر سنگ در ضمیر ناخودآگاه او جای
گرفته و سرلوحه زندگی فردای او خواهد بود.

اینک به لالایی فاطمه(س) برای کودکش توجه کنید:

فاطمه(س) به هنگام حرکت دادن کودکش می گفت:

حسن جانم، چونان پدرت علی باش و بند از پای حق برگیرخدایی را که بخشنده نعمتها است بندگی کن و با خطاکاران
دوستی منما

۲. نامگذاری

انسان در آغاز زندگی تابلویی را بر دوش می گیرد که تا آخرین لحظات زندگی با آن تابلو و علامت شناخته می شود و آن
نام کودک است. اگر هر کشوری برای معرفی خویش پرچمی ویژه دارد. نام کودک پرچمی است که بر فراز قله شخصیت
کودک و در کشور زندگی او برافراشته می شود از این روی اسلام بر انتخاب نام زیبا تاکید بسیار کرده است و توجه به
معانی و اثرات جانبی اسمها را یادآور شده است.

متاسفانه در برخی موارد پدران یا مادران یا حتی خویشان دور و نزدیک بدون توجه به بار فرهنگی اسامی تنها و تنها
سعی در اعمال سلیقه و تحمیل پسند خویش نسبت به کودک تازه به دنیا آمده دارند و گاه صحنه نامگذاری به میدان
کارزاری می ماند که هر کسی سعی می کند طرف مقابل را مغلوب ومنکوب کند اکنون به نامگذاری کودکان زهرا(س)
دقت کنیم. چگونه او با تمام قدرت علمی و توان معرفتی خویش برای تعیین نام کودک پیشقدم نشده و از علی(ع)
می خواهد که او نام کودک را تعیین کند و علی(ع) هم بر پیامبر اکرم و پدربزرگ کودکان پیشی نمی گیرد و انتخاب نام
کودک را به او واگذار می کند. و چون داوری به رسول خدا واگذار می شود، او که شخصیت کودکان فاطمه(س) را
شخصیتی ملکوتی و آسمانی می بیند برای اسم آنان نیز منتظر سروش غیبی می شود. دقت کنیم:

جابر بن عبدالله انصاری می گوید: چون امام حسن مجتبی ۷ متولد شد فاطمه(س) به علی(ع) گفت: یا علی برایش نامی
انتخاب کن. علی(ع) فرمود: هرگز به رسول خدا(ص) در نامگذاری فرزندم سبقت نخواهم جست، رسول خدا(ص) وارد
خانه فاطمه(س) شد و کودک را گرفت و بوسید و سپس دهان خود را بر دهان او گذارد … سپس در گوش راستش اذان
گفت و در گوش چپش اقامه آن گاه روی به علی کرده فرمود: چه نامی برایش برگزیده ای؟ علی(ع) عرض کرد: هرگز بر
شما پیشی نمی گیرم! رسول خدا(ص) فرمود: من نیز بر خدای خویش پیشی نمی گیرم! پس خدا به جبرئیل فرمود: فرود
آی و محمد را از جانب ما سلام و تهنیت گوی، و به او بگوی که خدایت می فرماید نام فرزند تو همسان نام فرزند هارون
(جانشین و برادر حضرت موسی(ع)) باید باشد، پیامبر پرسید: نام پسر هارون چیست؟ جبرئیل پاسخ داد: شبر. پیامبر
فرمود: به عربی چه نامیده می شود و جبرئیل پاسخ داد: حسن. پیامبر نام کودک را حسن گذاشت.

در جریان نامگذاری حضرت زینب سلام الله علیها هم جریان اینگونه بود.

چون زینب به دنیا آمد، رسول خدا صلی الله علیه و آله به سفری رفته بود. فاطمه(س) به علی عرض کرد: یا علی! اسمی
برای دخترت برگزین! علی فرمود: فاطمه! صبر کن تا رسول خدا(ص) از سفر برگردد. پس از گذشت سه روز پیامبر از
سفر برگشت و به خانه فاطمه وارد شد. علی(ع) عرض کرد: ای رسول خدا(ص) خداوند به دخترت فاطمه دختری عنایت
کرده است اکنون نام او را برگزین. رسول اکرم فرمود: دخترم نوزادت را بیاور. زینب را به محضرش بردند او را در آغوش
گرفت و صورتش را به صورت کوچک زینب نهاد و با صدای بلند گریست; تا آنجا که اشک بر گونه هایش جاری شد.
زهرا(س) گفت: پدر جان چشمانت گریان مباد چرا می گریی؟ پیامبر(ص) فرمود: دخترم این کودک پس از تو و من به
مشکلات و امتحانات بسیاری گرفتار خواهد شد و مصیبتهای بزرگی خواهد دید.

آنگاه فرمود: اولاد فاطمه فرزندان خودم هستند ولی برای نامگذاری این دختر منتظر سروش آسمانی می مانم. در این
هنگام جبرئیل فرود آمد و عرض کرد: ای رسول خدا! خدای سلامت می رساند و می گوید نام این کودک را زینب بگذار
زیرا ما او را در لوح محفوظ زینب نام نهاده ایم.

۳. توجه به حفظ و سلامت کودک

یکی از مهمترین دغدغه های ذهنی و دلهره های همیشگی پدر و مادر حفظ و سلامت کودک است. آنان برای حفاظت و
سلامت کودک از هیچ کوششی دریغ نمی کنند تا آنجا که گاه سلامت خویش را نیز در این راه به خطر می اندازند.

برای تامین سلامت و حفظ کودک از بیماری ها، خطرات و مشکلات راههای مختلفی وجود دارد. پدر و مادر آگاه سعی
می کنند در کنار توجه به مسائل مهمی همچون رعایت بهداشت، تغذیه سالم و کامل، بررسی رشد طبیعی کودک و
مواظبت دقیق در مقابل خطرات و حوادث تنها به همین مسائل اکتفا نکنند بلکه برای حفظ و سلامت و سعادت کودک
از راههای دیگری هم که اسلام پیشنهاد کرده است، بهره جویند. برخی از این راهها صدقه دادن برای کودک و عقیقه
کردن برای اوست. این نکته در زندگی زهرا(س) مورد توجه کامل قرار گرفته است.

امام صادق(ع) فرمود: فاطمه زهرا(س) هر دو پسرش را عقیقه کرد و در روز هفتم تولدشان موی سر آنان را تراشید و به
اندازه وزن آن پولهای نقره صدقه داد.

و در روایتی دیگر اضافه فرمود: فاطمه زهرا(س) حسن و حسین را عقیقه نمود و به خانم قابله ای که در تولد آنان کمک
کرده بود یک ران گوسفند و یک سکه طلا هدیه داد.

۴. تساوی در محبت

از مهمترین نکاتی که در زندگانی کودکان نقشی بس بااهمیت دارد و گاه رعایت نکردن آن صحنه های بسیار دردناک و
ناراحت کننده ای می آفریند، تبعیض در محبت به کودکان است.

برخی پدران و مادران به تصوری ناصحیح، گمان می کنند اختیار اظهار احساسات خود و اختیار فرزندان و اموال خویش
را دارند و از این روی می توانند به هر کس خواستند ببخشند. و از هر که خواستند دریغ کنند. و به هر کس خواستند و به
هر مقداری که دلشان خواست اظهار محبت و ابراز احساسات کنند و از این روی به برخی کودکان خود توجه ویژه ای
می کنند، اظهار محبت بیشتر، توجه زیادتر، کمک های مالی و هدیه های فراوان تر به برخی کودکان نمونه های بارز این
تبعیض در محبت است.

آنان با این کار تخم دشمنی و کینه و حسادت را در دل پاک کودکان می کارند و چه میوه های تلخ و ناگوار و چه حاصلی
شوم به دست می آورند.

برخی دیگر از پدر و مادران گمان می کنند کودکان توان فهم مسائل ارتباطی و عاطفی را ندارند و نمی توانند محبتهای
آنان به دیگر کودکان را بفهمند و یا اینکه دل شکسته آنان را می توان با هدیه ای کوچک به دست آورد از این روی به یکی از
فرزندان توجه بی حساب و به دیگری بی اعتنایی بی اندازه می کنند و گاه می خواهند با هدیه ای جبران این بی توجهی ها و
عدم رعایت تساوی در اظهار محبت و ابراز احساسات را بنمایند.

آنان نمی دانند که هیچ نگاه محبت آمیز پدر و مادر به یکی از کودکان از دید تیزبین دیگر فرزندان پنهان نمی ماند و اثر
سوء بیاد مانده از یک رفتار تبعیض آمیز با هیچ هدیه و سرگرمی از ذهن کودک زدوده نمی شود.

در این رابطه روایات بسیاری رسیده است ما تنها به دو روایت اشاره کرده سپس به این نکته مهم در زندگی زهرا(س)
توجه می کنیم.

امام صادق(ع) فرمود: پیامبر اکرم(ص) مردی را دید که دو پسر داشت یکی را بوسید و دیگری را نبوسید. رسول اکرم ۳
به او اعتراض کرده فرمود: چرا بین آن دو به تساوی رفتار نکردی؟

امام باقر(ع) فرمود: به خدا سوگند برخی فرزندانم را بر روی زانویم می نشانم و بسیار به او محبت نموده از او تشکر
می کنم با اینکه حق با فرزند دیگرم هست ولی برای حفاظت همان فرزند (که حق با اوست) و نیز حفاظت سایر فرزندانم
این کار را انجام می دهم تا برادران آنگونه که با یوسف رفتار کردند با وی رفتار نکنند.

یعنی توجه کردن به فرزندی که شایستگی آن را هم دارد (همانند یوسف پیامبر) باعث شد دیگر برادران حسادت ورزیده و
کینه او را به دل گرفته در چاهش بیندازند.از این روی باید همه فرزندان را احترام کرد، حتی آن را هم که ظاهرا سزاوار
احترام و توجه و محبت نیست مورد توجه و نوازش قرار داد.

علامه مجلسی می گوید: حسن و حسین(علیهما السلام) در کودکی خط می نگاشتند. امام حسن(ع) به امام حسین رو
کرد و گفت: خط من از خط تو بهتر است. و امام حسین(ع) گفت: نه بلکه خط من از خط تو نیکوتر است.

پس هر دو نزد مادرشان شتافتند و گفتند: مادر، بین ما داوری کن. فاطمه(س) نخواست یکی را بر دیگری برتری داده و
یکی را برنجاند از این روی گفت: از پدرتان سؤال کنید. آنان نزد پدر آمدند اما امیرالمؤمنین(ع) نیز نخواست یکی را
برتری دهد و دیگری را آزرده خاطر نماید فرمود: از جدتان رسول خدا(ص) بپرسید. و چون آن دو نزد پیامبر اکرم(ص)
آمدند. او فرمود: من داوری نمی کنم …

تا اینکه بالاخره بنا شد فاطمه(س) مجددا بین آنها داوری کند در اینجا فاطمه(س) شیوه بسیار زیبا و هنرمندانه ای را
انتخاب کرد، تا ضمن پایان گرفتن ماجرا هیچکدام ناراحت نشده ضربه عاطفی نبینند. آری فاطمه(س) فرمود: من
گردنبندی دارم که دارای چند گوهر است. اکنون بند آن را می گشایم و آن گوهرها بر زمین می ریزد شما گوهرها را از
زمین برگیرید، هر کس تعداد بیشتری گوهر بدست آورده باشد خط او نیکوتر است…

و در روایتی دیگر این جریان اینگونه بازگو شده است:

پیامبر اکرم(ص) در مسجد نشسته بود که حسن و حسین(علیهما السلام) وارد شدند و امام حسن(ع) اظهار داشت: پدر
بزرگ! من و برادرم حسین کشتی گرفتیم ولی هیچکداممان بر دیگری پیروز نشد اکنون می خواهیم بدانیم نیروی
کدامیک از ما بیشتر است. پیامبر اکرم(ص) فرمود: ای عزیزان من دو پاره جگرم کشتی سزاوار شما نیست. بروید و خط
بنگارید. هر کدام خط او نیکوتر باشد، نیرو و توان او نیز بیشتر خواهدبود.

آن دو رفتند و هر کدام سطری نگاشته آمدند و نوشته های خود را به پیامبر دادند تا بین آنها داوری کند. ولی پیامبر
نخواست دل آنان را بشکند از این روی گفت به سراغ پدرتان بروید. علی(ع) نیز نخواست آنان را آزرده خاطر سازد و آنها را
به سراغ فاطمه(س) فرستاد. فاطمه(س) به خاطر رعایت عواطف کودکانه آنان و نیازردن آنها پیشنهاد کرد رشته
گردنبند خود را بگشاید و آنان گوهرهای آن را برگیرند هر کدام گوهر بیشتری به دست آورد برنده مسابقه اعلام شود…

۵. آموزشهای سیاسی و عبادی

انسان باید از سویی رسم بندگی بیاموزد، تا حق حق تعالی گذارد و از طرفی برای خدا به خدمت به خلق بپردازد تا وظیفه
سترگ اجتماعی خویش را به انجام برساند و از اصلی ترین وظایف پدر و مادر آموزش کودکان و آماده ساختن آنان برای
انجام دادن این دو وظیفه بزرگ است.

الف) آموزش بندگی

اگر چه عبادت وظیفه بالغان و مکلفان است ولی کودکان نیز نباید از این فیض محروم بمانند بلکه باید در سنین
خردسال با عبادت و راز و نیاز و شب زنده داری آشنا شده برای این امور آماده شوند.

پدران و مادرانی که تنها به خورد و خواب و کفش و لباس کودکانشان می اندیشند و به تغذیه روحی و اشباع بعد معنوی
آنان توجه نمی کنند هرگز فرزندانی کامل و صالح تحویل جامعه نخواهند داد و روح سوخته و تشنه کام فرزندانشان از این
نگرش یک سویه آنان به خدای شکایت خواهد برد.

پدر و مادر در ضمن اینکه خود اهل عبادت و نیایش و شب زنده داری هستند باید کودکان خویش را با بهترین شیوه ها و
مناسبترین روشها به این سوی هدایت کنند. از این رو در روایات اسلامی دستور داده شد که به هنگام راز و نیاز شبانه و
عبادت کودکان را بیدار کنید تا آنان از نگاه به عبادت و تضرع و