پاورپوینت کامل دعا در قرآن (۴) ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دعا در قرآن (۴) ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دعا در قرآن (۴) ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دعا در قرآن (۴) ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۸۲

بر بال اشتیاق

در نوشتارهای پیش سخن از «ارکان دعا» بود. در این گفتار نیز سخن را در رکن دیگری از آن پی می گیریم.

۳- اعتقاد به اجابت

برای تحقق هر امر در ردیف دیگر علل، وجود غایت و غرضی معقول از مهمترین عوامل است که از آن به «علت غایی » تعبیر
می شود.

در تحقق دعا نیز همچنان که به قلبی سوزان و دلی دردمند و آگاه نسبت به احتیاج و درماندگی خود در برابر خدای قادر
متعال، نیاز هست – و گرنه دعای حقیقی صورت نمی گیرد – اعتقاد به اجابت دعا از ارکان مهم دعاست، به گونه ای که
بدون این باور یا ضعف آن، نه فرد انگیزه ای در خود می بیند تا بدین کار مبادرت ورزد و نه امید اجابت می رود.

گاهی برخی گرفتار مشکلی هستند و برای رفع آن تا از پیشگاه خداوند بزرگ استغاثه و درخواست کمک می کنند ولی به
موجباتی که پس از این خواهیم گفت، آن خواسته محقق نگشته یا به تاخیر می افتد، و از این روی دست از طلب برداشته،
از دعا فاصله می گیرند و دلسرد می شوند و در سایر مشکلات نیز، از روی اعتقاد و باور، عرض حاجت به پروردگار جهان
نمی کنند و بانومیدی می گویند خدا که به ما توجهی ندارد، پس به چه انگیزه ای دعا کنیم؟

اعتقاد و باور قلبی و صحیح به اجابت دعا از ناحیه پروردگار نقش اساسی در اجابت دعا دارد و همین موضوع مقاله حاضر
است.

قرآن و اجابت دعا

قرآن کریم در مقام محکوم کردن کفار که حوایج خود را به بتان عرضه می کردند و به آنها استغاثه می بردند اینچنین
می فرماید:

«ان تدعوهم لا یسمعوا دعائکم و لو سمعوا ما استجابوا لکم »اگر آنها را بخوانید سخن شما را نمی شنوند و اگر به ندایتان
گوش دهند از برآوردن حاجتهای شما ناتوانند.

در این آیه خدای متعال برای نشان دادن گمراهی مشرکان و متوجه کردن آنها به خطای بزرگشان، به متزلزل ساختن
مهمترین رکن دعا که اعتقاد به اجابت است و در خیالهای باطل آنان نسبت به معبودهایشان جای گرفته، می پردازد و از
این راه وجدانهای خفته آنان را بیدار می کند.

در چندین جای دیگر قرآن کریم همین مضمون را بیان کرده در آیات دیگری این اجابت را به خود نسبت می دهد و عملی
شدن آن را تنها از ناحیه خود ممکن دانسته و بدان وعده داده است. برای مثال می فرماید:

«و اذا سالک عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوه الداع اذا دعان فلیستجیبوالی و لیؤمنوا بی لعلهم یرشدون ».

هرگاه بندگان من از تو درباره من بپرسند، پس من بدانها نزدیکم و ندای درخواست کننده را پاسخ می دهم هرگاه مرا
بخواند. پس دعوت مرا لبیک گویند و به من ایمان آورند به امید اینکه هدایت یابند.

و باز می فرماید: «و قال ربکم ادعونی استجب لکم …»

پرووردگار شما گفت مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم.»

در مواردی هم به بیان برخی دعاهای مستجاب شده پرداخته، از این راه نمونه های عملی دعا را ارائه می کند. برای مثال
می فرماید:

«اذ تستغیثون ربکم فاستجاب لکم انی ممدکم بالف من الملائکه مردفین »آنگاه که پروردگارتان را به کمک خواستید پس
او این دعوت را مستجاب و شما را با هزار فرشته که پی در پی فرود آمدند یاری کرد.

بنا بر نقل قرآن مجید هنگامی که حضرت «یونس بن متی » بر قوم خود خشم گرفت و از میان آنها هجرت گزید و سپس
در شکم ماهی گرفتار آمد در آن ظلمت و سیاهی شب و دریا و شکم آن حیوان با تضرع و استغاثه گفت: «لااله الا
نت سبحانک انی کنت من الظالمین » (هیچ معبودی جز تو نیست، تو پاک و منزهی همانا من از ستمکارانم.)بعد
می فرماید: «فاستجبناله و نجیناه من الغم و کذالک ننجی المؤمنین ».

ما دعای او را اجابت کردیم و از گرفتاری رهایی دادیم و این گونه مؤمنان را نجات می بخشیم.

عوامل مؤثر در اعتقاد به اجابت

۱- ایمان به ربوبیت الهی

در مقالات پیشین به طور مشروح پیرامون آن سخن گفتیم.

۲- ایمان به نزدیکی خداوند

از اعتقادات بحق و بسیار سازنده در مکتب اهل بیت عصمت(علیهم السلام) تنزیه و دور دانستن ساحت قدس الهی از هر
گونه شایبه، جسمیت و جهت نیاز به مکان و اعتقاد به قرب الهی و فرامکان بودن وجود اوست.

بر اساس تعلیمات قرآنی و امامان معصوم(ع) خداوند خود خالق مکان است و بدین سان محال است بدان نیازمند باشد. او
در همه جا حاضر است و هیچ نقطه ای از وجود او خالی نیست. بر این اساس خدای متعال نزدیکترین موجود به مخلوقات
خود و از آن جمله انسان است. قرآن کریم با لطیفترین بیان این حقیقت را بازگو کرده است و می فرماید:

«و لقد خلقنا الانسان و نعلم ما توسوس به نفسه و نحن اقرب الیه من حبل الورید».

ما انسان را آفریدیم و به خاطرات نفسانی او آگاهیم و ما از رگ گردن – که رشته های آن به همه اعضای بدن کشیده شده
است – نزدیکتریم.

مرحوم علامه طباطبایی در تفسیر این آیه می نویسد: «این بیان، ساده کردن موضوع برای درک ذهن است تا موضوعی
که فهم آن برای عوام دشوار است دریافت حقیقت آن آسان شود وگرنه مساله قرب الهی بسیار بالاتر از این است. خدای
متعال است که نفس را آفرید و آثاری برایش قرار داد. پس او واسطه بین انسان و نفس او و بین نفس او و آثار آن است. او از
هر چیزی که فرض شود حتی از خود انسان بدو نزدیکتر است.»

قرآن کریم در جای دیگر می فرماید: «ان الله یحول بین المرء و قلبه »، «همانا خدای متعال بین انسان و قلب او حایل و
واسطه است.»

بنابراین دافعه وجود الهی در همه جا و نیز بین شخص و قلب او گسترده است و او نسبت به مخفی ترین اسرار و نیات و
خواسته های بشر آگاه است.

در آیه ای دیگر می فرماید: «… و نحن اقرب الیه منکم و لکن لا تبصرون » ما به شخص در حال مرگ از شما نزدیکتریم ولی
شما این را نمی بینید.

این باور و احساس موجب می شود که انسان درمانده و محتاج در لطیفترین و ظریفترین حالات خود، در هر مکان و
موقعیتی که قرار گیرد هیچ گاه و برای لحظه ای خود را از آفریدگار خود جدا نبیند و بی آنکه بین خود و ذات مقدسش
کوچکترین فاصله ای ببیند و برای ارتباط و اتصال با او کمترین مانعی در سر راه خود بیابد در لحظات سخت و دشوار رو
به سوی او آورد و سامان یافتن کارش را از او بخواهد.

از همین رو قرآن کریم در مقام وعده اجابت، ابتدا خدای متعال را وجودی «قریب » و سپس «مجیب » توصیف می کند.

در آیه ای می فرماید: «… فانی قریب اجیب دعوه الداع اذا دعان …» و زمانی می فرماید: «فاستغفروه ثم توبوا الیه ان ربی
قریب مجیب » پس از خدا آمرزش بخواهید و به سوی او باز گردید و توبه کنید . همانا پروردگار من نزدیک است و آنچه
بخواهید اجابت می کند.

بی دلی در همه احوال خدا با او بود
او نمی دید و از دور خدایا می کرد

خدایی که خود نزدیک است رحمتش نیز نزدیک است و برای بهره مندی از رحمت او نیازی به هیچ خرج و یا گذران اندک
زمانی نیست. که «ان رحمت الله قریب من المحسنین »، همانا رحمت الهی به نیکوکاران نزدیک است.

۳- عقیده به سمیع و بصیر بودن او

از عوامل مؤثر در اعتقاد به اجابت، توجه به صفت «سمیع » و «بصیر» بودن الهی است. قرآن کریم می فرماید: «والذین
یدعون من دونه لا یقضون بشی ء ان الله هو السمیع البصیر».

کسانی را که غیر از خدا می خوانید توانایی انجام کاری ندارند. همانا خداست که شنوا و بیناست. یعنی او بد