پاورپوینت کامل پرستاری در نگاه دین ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پرستاری در نگاه دین ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پرستاری در نگاه دین ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پرستاری در نگاه دین ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۵۳

سلوک سبز

لایه های سنگین حزن بر دل بیمار فرو می نشینند. چشمهای بی رمق او درد را فریاد می کشند.

در این لحظات، تنها سایه پرستار است که بیمار را در مسیر پر فراز و نشیب بیماری قوت می بخشد.

پرستار حرفی از کلام خداوند است، شعاعی از ملکوت پر حشمت است و تابشی از زیبایی انسان.

امروزه پرستاری چون دیگر شاخه های علوم، جنبه های تخصصی و روانشناختی پیدا کرده است و دانشکده های پرستاری
در سرتاسر گیتی شکل گرفته اند، اما باید اذعان نمود همچنان بخشی از چهره زیبای پرستاری زیر سایه سنگین
بی توجهی و یا جهل، کدر و ناشناخته مانده است.

اسلام که دین همه جانبه نگر است ما را با این زوایا آشنا می کند.

آنچه به فهرست می کشانیم گامی کوچک در ارائه فقه پرستاری است.

اگر فقه پرستاری جمع آوری و ترویج شود انگیزه های معنوی در دل پرستاران بیدارتر می شود و بیمارستانها به
دانشگاههای حکمت و عرفان تبدیل خواهند شد.

اسلام با ریزبینی و موشکافی عمل به احکامی را سفارش می کند که بیمار را در سلامتی جسم و روح یاری می رساند.

به این امید که فقه پرستاری در دانشکده های پرستاری جایگاهی مناسب و بسزا پیدا کند.

احوالپرسی از بیمار

احوالپرسی عملی است که هر روز بارها و بارها آن را انجام می دهیم. احوالپرسی از یک فرد نشانه توجه به او و احوالپرسی
نکردن نشانه نادیده گرفتن اوست.

اسلام از کسی که با بیمار روبرو می شود، خواسته است که احوالپرسی را فراموش نکند. مبادا که بیمار دلگیر شود. زیرا
بیمار در راه پر فراز و نشیب بیماری به روحیه ای قوی و پابرجا شدیدا احتیاج دارد.

پیامبر(ص) فرمود: کمال عیادت بیمار این است که یکی از شما دست بر چهره یا دست او نهد و با او احوالپرسی کند. به او
بگوید چگونه صبح و یا شب نمودی؟

اذیت نکردن مریض

مریض در غم و رنجی فراوان دست و پا می زند، سزاوار نیست بار غم او را با اذیت کردنش بیشتر کنیم.

او را چه زنی که روزگارش زده است.

پیامبر(ص) فرمود: لاتؤذوه و لاتضجروه.

بیمار را اذیت نکنید و به او فشار وارد نیاورید.

امام صادق(ع) فرمود: لا تغیضوه مریض را خشمگین نسازید.

مریض را در تنگناهای رسوم و آداب اجتماعی قرار دادن از مصادیق روشن ایذاء است مانند:

الف. نشستن طولانی نزد مریض.

در حدیث آمده است: تعجل القیام عنده فان عیاده النوکی اشد علی المریض من وجعه در برخاستن از نزد مریض شتاب
بخرج ده. چه آنکه برای مریض عیادت جاهل سخت تر از دردی است که دارد. بیماریی که هست مرا از عیادت است.

در حدیث دیگری می خوانیم: خفف الجلوس الا ان یکون المریض یحب ذلک و یریده نزد مریض کم بنشین; مگر آنکه خود
او بخواهد نزدش بمانی.

ب. پرسش زیاد از مریض

بیشتر سنگین شود بیماری از پرسیدنم نباید بیمار را با پرسشهای پشت سر هم گیج و عصبانی کرد. پیامبر(ص) فرمود: در
پرستش از مریض به پر و پای او مپیچ بلکه به دو حرف بسنده کن.

ناگفته نماند اگر بهبودی مریض به پرسشهای مکرر بستگی داشته باشد، نباید سرباز زد. بنابر این سؤالهای پزشکی از
قاعده مستثنی است.

«که درد از طبیبیان نشاید نهفت »

ارشاد بیمار

در بیمارستان، خودخواهیها و سرکشی ها فرو می نشینند، روح بیمار فرصت می یابد تا زندگی را از زاویه درد و رنج تجربه
کند، دل بیمار اجازه می دهد تا کبوتران عبرت راحت بر دامانش بنشینند و عقل به ییلاق تفکر برود.

پرستار که مونس تنهایی ها، رنجها و تحولات روحی بیمار است، در این لحظات کمیاب باید دست بیمار را بگیرد و او را در
رجعت به خویشتن یاری رساند، در اعماق روح خسته بیمار نفوذ کند و دانه مهر به حق را در جانش بنشاند. او می تواند و
باید وظایف بنده را در پیشگاه بنده نواز در گوش بیمار زمزمه کند.

امیدوار کردن مریض

بیمار با شرائط سختی دست و پنجه نرم می کند: تلخی دارو، سختی تنهایی، فشار درد و … در این شرایط گاهی بیمار خود
را می بازد و تصویر سلامتی اش را در آینه آینده مبهم می بیند و از خود می پرسد آیا شفا پیدا می کنم؟

اینجاست که اگر امید خود را بازنیابد ممکن است اصلا به بهبودی نرسد.

اسلام وظایفی را در جهت تقویت روحیه بیمار ارائه داده است. مسلما پرستاران از مخاطبان اصلی این وظایف هستند.

الف) پیامبر(ص) فرمود: اذا دخلتم علی المریض فنفسوا له الاجل فان ذلک لا یرد شیئا و هو یطیب النفس.

هنگامی که بر بیمار وارد شدید او را به زنده ماندن امیدوار کنید. این سخن – هر چند – قضا را رد نمی کند ولی روح را
شادمان می کند.

اگر به این نکته توجه کنیم که اصولا اسلام اجازه نمی دهد در زمینه های قضای الهی قاطعانه حکم برانیم، مراتب اهمیت
در روحیه دادن به مریض بدست می آید زیرا توصیه شده به مریض بگویید انشاءالله شما خوب می شوید و زنده می مانید.