پاورپوینت کامل … کیست این عبد صالح؟ ۱۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل … کیست این عبد صالح؟ ۱۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل … کیست این عبد صالح؟ ۱۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل … کیست این عبد صالح؟ ۱۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۴

غروبی دیگر به قادسیه رسیدیم

کاروان در کاروانسرایی بزرگ و قدیمی از حرکت باز ایستاد. مسافران خسته از چارپایان فرود آمدند و بارها بر زمین نهادند.
من نیز پیاده شدم و باراندکم را کنجی گذاردم. کاروانسرا پر از مسافر بود.

گروهی سر بر بارهاشان نهاده، خفته بودند; دسته ای پیرامون چاه سر وصورت می شستند; برخی نماز می خواندند;
گروهی گرم گفتگو بودند و تعدادی به چارپایانشان می رسیدند.

سمت چاه رفتم، دلوی آب کشیدم، سر و صورت شستم. آب نوشیدم و به سوی دوستانم حرکت کردم.

در این لحظه جوانی نحیف، زیبا و گندمگون توجه ام را جلب کرد. همهمه بسیاربود; هر مسافری باری همراه داشت، ولی
او با جامه پشمین و بی هیچ ره توشه ای تنها نشسته بود. پروردگارا، این کیست؟ اگر سفر می رود، چراتوشه ای ندارد؟

این پرسشها رهایم نمی کرد. با خود گفتم: بی تردید ازصوفیان است. این جماعت سبکبار راه می سپارند و با دریوزگی
روزگار می گذرانند.

شایسته است نزدش شتابم و لب به نکوهشش گشایم. چنین کرداری زیبنده این مسیرنیست. چون به وی نزدیک شدم،
در چهره ام نگریست و گفت:

یا شقیق، «اجتنبوا کثیرا من الظن ان بعض الظن اثم.» ای شقیق، ازبسیاری گمانها بپرهیزید، همانا برخی از گمانها گناه
است.

از این سخن در شگفتی فرو رفتم. با خود گفتم: عبد صالح پروردگاراست. بی آنکه پیشتر مرا دیده باشد، نامم را بر زبان
راند و از آنچه در اندیشه داشتم خبر داد. باید از وی پوزش بخواهم. سر بلند کردم تا چیزی بگویم، ولی او از من دور شده
بود …

جوان پشمینه پوش بشدت مرا جذب کرده بود. احساس می کردم باید او رابیابم و به خاطر پندار نادرستم پوزش بخواهم.
در منزلگاه «واقصه »دیگر بار آن بزرگمرد را دیدم. نماز می گزارد، اشک از دیدگانش روان بودو پیکر نحیفش می لرزید. با
خود اندیشیدم: این همان جوان فرخنده است، بایدنزدش شتابم و پوزش خواهم. اندکی درنگ کردم. چون نمازش پایان
یافت،به وی نزدیک شدم. هنگامی که مرا دید، فرمود:

یا شقیق، «وانی