پاورپوینت کامل فلسفه اشک ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فلسفه اشک ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فلسفه اشک ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فلسفه اشک ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۲

پژوهشی نو درباره فلسفه گریه، آثار و انواع آن و تحلیلی بر روایت گریه بر امام حسین(ع)

ربنا ما زارعان آیه ایم
تاجران رود و ابر و سایه ایم
گریه را در بغض خود دم می کنیم
روی مژگان کشت شبنم می کنیم
ما همه خنیاگران چامه ایم
ساکن اشک و زیارتنامه ایم
جاهلیت ترک شبنم گفتنست
جاهلیت بی نیایش خفتن است ^(۱)

پرسشهای بسیاری درباره «گریه » به چشم می خورد که دست یابی به پاسخ آن، نگاهی نو و معرفتی بیشتر به انسان
می بخشد و در رهیابی به فتوحات معنوی، توفیقی چشمگیر عطا می کند. با هم پاره ای از این پرسشها را می نگریم:

گریه چیست؟ منشا، آثار، انواع و ابعاد آن کدامند؟

رابطه اشک با قلب، عقل و احساسات چگونه است؟ و آیا موجب ضعف و زبونی انسان نخواهد بود؟

دیدگاه پروردگار متعال و پیشوایان معصوم در روایات و دعاها چیست؟

روایاتی که قطره ای ناچیز از اشک را موجب خاموشی انبوه آتش نافرمانی می داند و یا شهادت امام حسین(ع) را علت
گریه مؤمنان می شمرد چگونه می توان پذیرفت؟

گریه حیوانات و حتی جمادات در عزای سید شهیدان اباعبدالله علیه السلام – که در بسیاری از روایات به چشم می خورد
– قابل قبول است یا خیر؟ چرا و چگونه؟

گریه چیست؟

ریزش اشک از دیدگان انسان همراه با غم و زاری و گاه با سخن و زمزمه، گریه نامیده می شود، ^(۲) زلال جاری که به وسیله
آن مشعل چشمان روشن می شود و نسیم آرام بخش که سرزمین وجود بدان از غبار و کدورت پاک می شود. حقیقتی
شگفت آور که امام صادق(ع) درباره آن فرمود:

گریه موهبتی الهی است که توسط آن رطوبت مغز انسان – که موجب دردهای بسیاری خواهد شد – جدا می شود و افراد
را از کوری ایمن می سازد، سلامتی و تندرستی بدن را به همراه می آورد و سرانجام حالت نشاط، سبکبالی و طراوت روح
به آدمی می بخشد. ^(۳)

از این رو گریه از ویژگی های انسانها است و عمر زیاد و سلامتی بسیار به همراه داشته و افراد را از اندوه و ناراحتی ها تهی
می سازد. آنان که با سخنان تاثیربخش و اشعار احساس آفرین خویش، این چشمه نهفته را جوشان می سازند حقی والا و
منتی بسیار بر گریه کنندگان دارند و آنان را در فضایی فراتر از جلوه های فریبای زندگی پرواز می دهند. ^(۴)

منشا گریه و آثار آن

گواه عشق ما این دیده و دل
رساند اشک و غم ما را به منزل
هنوز اشک عزا پیوسته جاری است
رواق چشممان آیینه کاری است ^(۵)

سرچشمه گریه عاطفه و احساس است که به دنبال شوق و عشق، شکست و تنگدلی، محرومیت و یاس، پیروز و شادکامی
و یا حزن و اندوه از چشمان انسان جاری می شود. ^(۶) آنجا که امام عصر علیه السلام سخن از مصایب جد بزرگور خویش
اباعبدالله الحسین(ع) می کند و لب به بیان عشق و علاقه خود می گشاید، چنین می فرماید:

ای جد عزیز! در مصایب و بلاهایی که بر تو فرود آمد، هر صبح و شام سرشک غم و اشک اندوه از چشمان خود می ریزم و
چون اشکم تمام شد، برای تو خون گریه می کنم. ^(۷)

آنجا که آثار اجتماعی گریه را می یابیم، تلطف و مهربانی، همدلی و هم سویی و شکل گیری حالات روحی به چشم
می خورد و چون به آثار سیاسی گریه می نگریم، ادامه دادن راه و حرکت محبوب شرکت در حماسه شهید و یا عزیز از
دست رفته، تصمیم به تقویت هدف و آرمان وی و همدلی با افکار و خواسته های او را می بینیم.

زیرا گریه مظهر شدیدترین حالات احساسی انسان است، از ژرفای وجود سرچشمه می گیرد ^(۸) و عشقی روزافزون در
رسیدن به صفات محبوب و دریافت پیامهای او فراهم می کند که در رهگذر زندگانی چون کیمیایی درخشان رواق وجود
انسان را آینه کاری و شفاف و نورانی می کند.

ابعاد گریه و انواع آن

گریه از مختصات انسان – و اعراض خاص او – است که دانشمندان علوم مختلف نسبت به آن پژوهشها و دقتهای فراوانی
داشته اند:

پزشکان، آثار جسمانی زیادی برای گریه شمرده اند و روان شناسان از تاثیر آن بر روح و روان مطالب بسیاری نوشته اند.
آنجا که علمای اخلاق نسبت به طهارت روح و پاکی باطن دستورالعمل هایی می دهند اشک چشم را نشان نورانیت قلب و
گیرندگی دل آدمی می دانند و جامعه شناسان، تسلط سخنران را بر گریه و خنده مخاطبان خود، تسلط بر تمامی قلب
آنان می دانند; چرا که گریه طوفانی عظیم در سرزمین وجود افراد به پا می کند و چون ریزش آبشاری از احساس و عاطفه
است که همگان را به سوی خویش می کشاند.

«دارون » در کتاب «بیان احساسات و تالمات در انسان و حیوان ۱۸۹۰ میلادی » ریزش اشک را برای حیوانات همچون فیل
بیان می کند اما برخی دیگر این سخن را رد کرده و گریه را ویژگی خاص آدمی شمرده اند که برخاسته از ژرفای وجود او
خواهد بود. ^(۹)

اندیشمندان گریه را دارای انواع گوناگونی دانسته اند که برخی از آنها عبارتست از:

گریه شوق، گریه حزن، گریه ضعف و زبونی، گریه پیروزی و سربلندی و گریه دروغین.

آری اشک عاشقانه زبان دل است و گریه واقعی فریادی است در سکوت; فریادی که نشان از ضعف و زبونی نیست. و سخن
احساس و عشق آدمی است، در آنجا که قلم توان نوشتن ندارد و در بیان یارای ترسیم نیست;

هرچند نیست درد دل ما نوشتنی
از اشک خود، دو سطر به ایما نوشته ایم ^(۱۰)

گریه در دیدگاه قرآن

قرآن کریم این کتاب سترگ «گریه » را شیوه دیرینه انبیای الهی می شمرد; آنجا که یعقوب برای یوسف خود سرشک غم
ریخت، یادآور می شود ^(۱۱) و گریه نوح را بیان می کند. ^(۱۲) چون سخن از شعیب پیامبر می شود، گریه او را به درگاه خداوند
گوشزد می نماید ^(۱۳) و داود را رسولی معرفی می کند که اهل گریه و راز و نیاز بوده است. ^(۱۴) هنگامی که به آخرین سفیر
سعادت خود یعنی حضرت محمد(ص) می رسد، او و اصحاب عزیزش را مردانی می شمرد که سرشک غم و اندوه از
دیدگان خود جاری می کردند و با شنیدن آیات قرآن از خوف الهی اشک می ریختند ^(۱۵) و نسبت به اصحاب صفه – آن
تهیدستان لبریز از ایمان – ریزش اشک را به هنگام شنیدن قرآن نسبت می دهد. ^(۱۶)

پژوهش برخی از مفسران بدانجا انجامیده که گریه یوسف را بر قبر مادر بیان کرده اند و نسبت به این صفت پسندیده و
عاطفی از صالحان و مؤمنان سخن گفته اند. ^(۱۷) و بعضی دیگر، افزون از آیات الهی که بیانگر گریه آسمان و زمین در مرگ
مؤمنان است، گستره این بحث را با روایاتی ارزشمند، شکوهی بیشتر بخشید و از چنین عشق و عاطفه ای – که برخاسته
از معرفت است – معارفی ژرف به دست آورده اند. ^(۱۸) آنجا که پروردگار متعال می فرماید:

«فما بکت علیهم السماء والارض و ما کانوا منظرین.» ^(۱۹)

(پس نگریست بر آنان آسمان و زمین و مهلت نیز به آنها داده نشد.)

و سپس ارزش گریه خوف آمیز از عظمت الهی را توضیح داده اند. ^(۲۰) «و یخرون للاذقان یبکون و یزیدهم خشوعا» ^(۲۱)
صحیفه ای از این دفتر معرفت را می گشاییم:

آسمان و زمین برای برخی می گریند و نسبت به عده ای هیچ احساس ندارند! نگریستن بر سرکشان و فرعونیان نشان از
حقارت آنها و بیانگر نداشتن دلسوز و یار و یاور برای آنان است اما برای مقربان درگاه الهی و مؤمنان و فرشتگان گریه
می کنند و سرشک غم می ریزند.

پاره ای گریه آسمان و زمین را گریه ای حقیقی می دانند که به صورت نوعی دگرگونی و سرخی مخصوص (افزون بر
سرخی همیشگی به هنگام طلوع و غروب) خودنمایی می کند، همانند روایتی که:

«لما قتل الحسین بن علی بن ابی طالب(ع) بکت السماء علیه و بکائها حمزه اطرافها.» ^(۲۲)

هنگامی که حسین بن علی بن ابی طالب(ع) شهید شد، آسمان بر او گریه کرد و گریه او سرخی مخصوصی بود که در
اطراف آسمان نمایان شد.

و در حدیث دیگری می خوانیم: امام صادق(ع) فرمود:

«آسمان بر یحیی بن زکریا علیه السلام (که از سوی طاغوت زمان خود به گونه ای جانسوز شهید شد) و بر حسین بن
علی(ع) چهل روز گریه کرد و بر دیگری غیر از آن دو گریه نکرده است.» ^(۲۳)

آری در مرگ مؤمنان و شیفتگان الهی چشم فلک گریان می شود و خاطر خورشید پژمان می گردد; زیرا اینان شعاع
رحمت الهی بر زمین و پرتو عشق و محبت خداوندی از آسمان اند. ^(۲۴)

دعاها و گریه

جایگاه اشک و کوتاه بودن راه تقرب به وسیله آن به حدی است که در دعاهای مختلف چون مقام تسلیم و رضا، اطاعت و
طاعت و بندگی و قرب پدید می آید; نام «اشک و گریه » و تکرار آن، صفابخش دلهای پاک و بیدار می شود و گاه بیشتر از آن
مطرح می شود که:

«فعلی الاطایب من اهل بیت محمد و علی صلی الله علیهما و آلهما فلیبک الباکون وایاهم فلیندب النادبون ولمثلهم
فلتذرف الدم