پاورپوینت کامل امام صادق(ع) و نهضت عظیم علوی ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام صادق(ع) و نهضت عظیم علوی ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام صادق(ع) و نهضت عظیم علوی ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام صادق(ع) و نهضت عظیم علوی ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۷۲

به مناسبت ۲۵ شوال (۴ اسفند) سالگرد شهادت امام صادق(ع)

پیشوای ششم شیعیان، حضرت ابوعبدالله جعفر بن محمد صادق علیه السلام، در سپیده دم روز دوشنبه،۱۷ ربیع الاول
سال ۸۳ ق در مدینه الرسول از دامان پاک – ام فروه – بانوی بزرگ از خاندانی شرافتمند، دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر
از فقهای هفتگانه مدینه، پا به عرصه وجود نهاد.

معروفترین لقب آن بزرگوار «صادق » است که به علت متمایز شدن از جعفر کذاب – برادر امام حسن عسکری علیه السلام
– انتخاب شده است. صدوق المحدثین ابن بابویه قمی در این باره به سند خویش از پیامبر اکرم روایت کرده است که:
«هنگامی که فرزندم جعفر بن محمد بن علی بن الحسین به دنیا آمد، او را «صادق » بنامید. زیرا در نسل او همنامش به
وجود خواهد آمد که بدون حق ادعای امامت خواهد کرد و او نزد خدا، جعفر کذاب است.»

امام سجاد علیه السلام پس از نقل این گفتار پیامبر گریست و فرمود:

گویا می بینم جعفر کذاب را که خلیفه بناحق زمان خویش را بر جستجوی امام پنهان و بر حق (امام مهدی علیه السلام)
برانگیخته است.

مدت زندگی و امامت حضرت

امام صادق(ع) در سن ۳۱ سالگی، پس از شهادت امام باقر(۷ ذیحجه الحرام ۱۱۴ ق) از سوی خداوند به امامت امت و
جانشینی پیامبر برگزیده شد و به مدت ۳۴ سال رهبریش به طول انجامید و سرانجام در سن ۶۵ سالگی به وسیله زهر
منصور دوانیقی در ۲۵ شوال ۱۴۸ ق به شهادت رسید.

طبرسی در مشکوه الانوار می نویسد:

یکی از اصحاب آن حضرت در مرض وفاتش بر آن جناب وارد شد، دید آن حضرت بیش از اندازه لاغر و ضعیف شده است.
پس به گریه درآمد، حضرت فرمود: برای چه گریه می کنی؟ گفت: گریه نکنم، با آنکه شما را به این حال می بینم؟

حضرت فرمود: چنین مکن، همانا مؤمن چنان است که هر چه عارض او شود خیر اوست و اگر اعضایش بریده شود یا
مغرب و مشرق را مالک شود، برایش خیر است.

ابوهریره عجلی – از شعرای اهلبیت – به هنگام تشییع پیکر پاک امام صادق چنین سرود:

اتدرون ما ذا تحملون الی الثری
بثیرا ثوی من راس علیاء شاهق
غداه حتی الحاثون فوق ضریحه
ترابا و اولی کان فوق المفارق

نقش امام در زدودن انحراف از چهره دین

پس از آنکه مسیر خلافت اسلامی از راه مستقیم خود منحرف گردید و خاندان پاک پیامبر منزوی و خانه نشین شدند،
بیان احکام دین نااهلان و کژاندیشان بیافتاد و چهره نورانی اسلام را زنگار جهل و گمراهی و سیاهی انحرافات و بدعتها
پوشانید و مردم به جز اندکی بدعت را به جای سنت صحیح انگاشتند. با شهادت امام مجتبی و حضرت سیدالشهدا و
زین العابدین علیهم السلام می رفت تا چراغ هدایت یکسره خاموش گردد اما اختلافات سیاسی و کشمکش های بنی امیه و
بنی العباس نسیم رحمتی بود که یکباره وزیدن گرفت و باقرالعلوم و پس از او امام صادق – علیهما السلام – با استفاده از
موقعیت به دست آمده به ترسیم چهره روشن آیین پرداختند و با بیان اخبار و احادیث فراوان انحرافات را پیراستند و
مردم را از گمراهی نجات بخشودند. به گونه ای که مسلمانان و به ویژه شیعه امامیه در فکر و عقیده بر این دو امام و
خصوصا امام صادق اعتماد کرده، بخش عمده ای از دانش اهلبیت به وسیله آنان گسترش یافت. امام صادق با گسترش
حوزه علمی خویش دین را زنده کرد و جانی تازه در کالبد بی رمق دین دمید.

شیخ مفید – علیه الرحمه – می نویسد:

«آنقدر مردمان از دانش حضرت نقل کرده اند که به تمام شهرها منتشر گشته و کران تا کران جهان را فرا گرفته است و از
احدی از علمای اهلبیت این مقدار احادیث نقل نشده، به اندازه ای که از آن جناب نقل شده است. اصحاب حدیث، راویان
آن جناب را با اختلاف آراء و مذاهبشان گردآورده و عددشان به چهار هزار تن رسیده و آنقدر نشانه های آشکار بر امامت
آن حضرت ظاهر شده که دلها را روشن کرده و زبان مخالفین را از ایراد شبه لال گردانده است.

سید مؤمن شیلنجی شافعی می گوید: «مناقب آن حضرت بسیار است، تا آنجا که شمارشگر حساب ناتوان است. از آن
جناب عده ای از بزرگان اهل سنت چون یحیی بن سعید، ابن جریح، مالک بن انس، سفیان ثوری، سفیان بن عینیه، ابو
ایوب سجستانی نقل حدیث کرده اند.

محمد بن حسن شیبانی و ابویزید طیفور سقا و ابراهیم بن ادهم و مالک بن دینار نیز از خدمتگزاران حضرت بوده اند.

جاحظ و ابن حجر میثمی مکی به دانش اندوزی ابوحنیفه نزد امام صادق(ع) تصریح کرده اند.

و خود ابوحنیفه می گوید: من هرگز فقیه تر از جعفر بن محمد ندیده ام و او حتما داناترین امت اسلامی است حسن بن زیاد
می گوید: از ابوحنیفه سؤال کردند: که را دیدی که از تمام مردم فقاهتش بیشتر باشد؟ گفت: جفعر بن محمد. روزی
منصور دوانیقی به من گفت: مردم توجه زیادی به جعفر بن محمد پیدا کرده اند و سیل جمعیت به سوی او سرازیر شده
است. پرسشهایی دشوار آماده کن و پاسخ هایش را از جعفر بخواه تا از چشم مسلمانان بیافتد.

من چهل مساله دشوار مهیا ساختم … هنگامی که وارد مجلس منصور شدم، دیدم امام صادق در جانب راست وی نشسته
است. سلام کرده و نشستم، آنگاه منصور به من گفت: پرسشهای خویش را بر ابوعبدالله عرضه کن. من سؤالات خود را
می پرسیدم و حضرت در جواب می فرمود: در مورد این مساله نظر شما چنین است و اهل مدینه چنان می گویند و فتوای
خودش گاهی موافق ما بود و گاهی مخالف و یک یک را جواب داد.

سپس در اشاره به مقام علمی امام صادق گفت:

آگاه ترین مردم کسی است که به فتاوی و نظریات گوناگون دانشمندان احاطه داشته باشد.

مالک بن انس امام دیگر اهل سنت می گوید: «من بسیار نزد جعفر بن محمد می رفتم. آن حضرت اهل شوخی بود و تبسم
ملایمی همواره بر لبانش نقش می بست وقتی که در حضورش نامی از پیامبر خدا برده می شد، رنگش به سبزی و سپس
به زردی می گرایید آن حضرت را بیرون از سه حالت ندیدم. یا نماز می خواند و یا روزه بود و یا به خواندن قرآن
می پرداخت. هرگز بدون وضو از