پاورپوینت کامل حاج شیخ مرتضی حائری یزدی «شیدای عترت » ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حاج شیخ مرتضی حائری یزدی «شیدای عترت » ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حاج شیخ مرتضی حائری یزدی «شیدای عترت » ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حاج شیخ مرتضی حائری یزدی «شیدای عترت » ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۶

تباری پاک

حاج آقا مرتضی، فرزند ارشد آیه الله موسس حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، روز چهاردهم ذی حجه سال ۱۳۳۴ ه .ق
در اراک به دنیا آمد.

پدر بزرگوارش مرحوم آیه الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم در سال ۱۲۸۰ هق درمهرجرد میبد دیده به جهان گشود و
پدربزرگش; مرحوم محمد جعفر مهرجردی، فردی صالح، پرهیزکار و متقی و مادرش از اهالی اردکان بود که پس از
ازدواج باآقامحمد جعفر به مهرجرد که در دو فرسخی اردکان می باشد، نقل مکان کرد.

آیه الله موسس با راهنمایی آقای میر ابوجعفر، نزد ملا علی اصغر مجدالعلماءاردکانی، صاحب کتاب «هدیه المهدویه » در
اردکان به تحصیل پرداخت. سپس به یزدو از آنجا به کربلا، سامرا و نجف رفت و به درجات عالی علمی دست یافت. تا
اینکه در سال ۱۳۳۳ یا ۱۳۳۲ ه .ق به اراک مهاجرت کرد و بیش از هشت سال در آن شهرعهده دار حوزه علمیه و تربیت
طلاب و فضلا گردید و بالاخره در ماه رجب ۱۳۴۰ همراه با آیه الله سید محمد تقی خوانساری (متوفای ۱۳۷۱ ه .ق)، آیه
الله حاج میرزامهدی بروجردی(متوفای ۱۳۸۸ ه .ق)، شیخ احمد مهرجردی یزدی و فرزندش، آقا مرتضی که در این ایام
بیش از شش سال نداشت به قم آمد و با اصرار علما و اهالی قم دراین شهر مقیم گردید.

اولین اقدام مهم مرحوم آیه الله حائری در این سال تاسیس حوزه علمیه قم درشرایط دشوار آن روز، که تقریبا با کودتای
انگلیسی رضاخان مصادف بود، می باشد.

رضاخان بعد از تحکیم پایه های قدرت خود، تلاش گسترده ای برای انحلال حوزه نوپای قم داشت و اگر لطف خدا و
عنایت حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) و همت پشتکار ومقاومت مرحوم شیخ عبدالکریم نبود، بی تردید اثری از آن
زحمات باقی نمی ماند.

آن فقیه بزرگوار سرانجام در شب ۱۷ ذیقعده سال ۱۳۵۵، مطابق ۱۲۱۵ ه .ق در سن ۸۳ سالگی به دیار باقی شتافت، و پیکر
مطهرش، در رواق بالای سر حضرت معصومه(س)به خاک سپرده شد.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.

ویژگیهای اخلاقی، فعالیتهای اجتماعی، استادان و شاگردان و آثار باقیمانده ودیگر خصوصیات آن عالم وارسته در این
مختصر نمی گنجد، تنها به سخن بنیانگذارجمهوری اسلامی ایران امام خمینی(ره) در این باره بسنده می کنیم:

«من خود در علمای زمان خود کسانی را دیدم که ریاست تامه یک مملکت، بلکه قطرشیعه را داشتند و سیره آنها تالی
تلوسیره رسول اکرم(ص) بود. جناب استاد معظم وفقیه مکرم حاج شیخ عبدالکریم یزدی حائری که از هزار و سیصد و
چهل تا هزار وسیصد و پنجاه و پنج ریاست تامه و مرجعیت کامله قطر شیعه را داشت، همه دیدیم که چه سیره ای داشته،
با نوکر و خادم خود هم سفره بود و هم غذا بود. روی زمین می نشست و با اصاغر طلاب مزاحهای عجیب و غریب
می فرمود، اخیرا که کسالت داشت،بعد از مغرب بدون ردا یک رشته مختصری دور سرش پیچیده بود و گیوه به پا کرده،در
کوچه قدم می زد، وقعش در قلوب بیشتر می شد و به مقام او از این کارها لطمه ای وارد نمی آورد».

امام راحل(ره) در جای دیگر نیز فرمودند:

«آیا ما مفت خوریم که مرحوم حاج شیخ عبدالکریم ما وقتی که از دنیا می رود،همان شب آقازاده هایش شام نداشتند؟!»

استادان

حاج آقا مرتضی در خاندان علم وفضیلت و تقوا رشد نمود و در تحصیل علم و دانش بسیار کوشا بود، بعد از اتمام دروس
مقدماتی، فقه و اصول و فلسفه را نزد استادان شایسته و آیات عظام فرا گرفت که بعضی از آنها عبارتند از:

۱- آیه سید محمدرضا گلپایگانی: وی می فرمود: پدر بزرگوارشان مرحوم آیه الله موسس(ره) به من فرمود: فرائد الاصول
را برای ایشان درس بگو، و به او اجازه بده که حرف بزند و مطلبی که به ذهنش می آید، بیان کند.

کاملا معلوم است که مرحوم پدرشان بسیار عنایت داشتند که فقاهت و اجتهادفرزندشان شکوفا شود و به مراتب عالی
علمی نایل گردد.

۲- آیه الله سید محمدتقی خوانساری(متوفای ۱۳۷۱ ه .ق)

۳- آیه الله سید محمدمحقق داماد(متوفای ۱۳۸۸ ه .ق) داماد حاج شیخ عبدالکریم حائری.

۴- پدرشان، آیه الله حاج شیخ عبدالکریم حایری(متوفای ۱۳۵۵ ه .ق)

۵- آیه الله سید محمد حجت کوه کمره ای(متوفای ۱۳۷۲ ه .ق) پدر خانم حاج آقا مرتضی حائری.

۶- آیه الله حاج سید حسین بروجردی(متوفای ۱۳۸۰ ه .ق)

۷- امام خمینی(ره)

بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران(متوفای ۱۳۶۸ ه.ش)

تدریس

آیه الله حاج آقامرتضی، بیش از چهل سال در حوزه علمیه قم به تدریس سطح و خارج فقه و اصول پرداخت و شاگردان
ممتازی تربیت و تحویل جامعه داد.

وی در نحوه تدریس کمتر به نقل اقوال دیگر علما می پرداخت، ولی در تقسیم بندی مطالب و تبیین ادله آن و انتخاب نظر
خویش بسیار دقیق و ممتاز بود.

بعضی از شاگردانش عبارتند از آیات عظام:

سید عباس خاتم یزدی، شیخ حسین شب زنده دار، شهید محمد مهدی ربانی املشی، محمد محمدی ری شهری،
حجه الاسلام شیخ محمد حسین امراللهی (مسوول تحقیق و تنظیم و نشر آثار استاد)، میرزا محمدپیشوایی ترک آبادی،
شیخ محمد حسین بهجتی، «شفق » امام جمعه اردکان، سید علی آقا محقق داماد (خواهرزاده حاج آقا مرتضی حائری)،
محمد حسین اشعری، سید حسن آل طه و سید صادق حسینی مآب یزدی.

ویژگیهای اخلاقی

مرحوم حاج آقا مرتضی فرزند برومند و خلف صالح مرحوم آیه الله موسس زهد و تقوا، ساده زیستی، دوری از مظاهر
فریبنده دنیا، نادیده گرفتن تشریفات ظاهری، پرهیز از خلاف گویی و تملق و دیگر صفات نیکو را از آن پدربزرگوار به ارث
برده بود.

با آنکه فقیهی ماهر و مجتهد و استادی ژرف اندیش بود، رساله عملیه ننوشته وهیچ گاه دنبال مرجعیت نبود، حتی برای
درس گفتن بر منبر نمی نشست با آنکه جمعیت شاگردان وی کم نبود، باز پای منبر روی زمین می نشست و درس می گفت.

عدالت

به مرحوم آیه الله موسس گفتند، شما پولهای سهم امام(ره) و سهم سادات رادر منزل نگهداری نکنید، ممکن است
اتفاقی بیفتد.

ایشان فرمودند: «ما کسی در خانه نداریم، جز آقا مرتضی که عادل است و مهدی که پسر خوبی است ».

پرهیز از دروغ

مردی که خدمتکار آقا مرتضی بود، گفت: یک روز آقایی آمد در منزل و از آقا مرتضی کمکی می خواست که در توان آقا
نبود. کسی از اهل خانه به من گفت:

برو و بگو آقا در منزل نیست. ایشان برآشفت و گفت یعنی دروغ بگوییم! هرگز! سپس خودشان آمدند و با احترام عذر
شخص را خواستند.

هر گاه می خواست کسی را تاءیید کند، می گفت: تا به حال از او دروغ نشنیدم.

احترام به شخصیت دیگران

بارها می فرمود: من به خانواده سفارش می کنم که خادم خانه را با تجلیل نام ببر و خود هرگاه می خواست خادم را که
نامش رحمت الله بود،صدا زند، می فرمود: آقا مشهدی رحمت الله.

سپس می فرمود: هرکس پیش خودش شخصیتی دارد و شخصیت اشخاص محترم است.

زهد و پرهیز از اسراف

وی تا آخر عمر در خانه پدریش که با خشت و گل ساخته شده بود، زندگی کرد بدون اینکه آن را نوسازی کند یا تغییر
دهد. یک وقت سقف یکی ازساختمانهای منزل مشرف به خراب شدن بود، معماری حاضر شد با خرج خودش بدون
اینکه از سهم مبارک امام(ع) باشد، آن را بازسازی کند. اول حاج آقا مرتضی پذیرفت، اماچند روز بعد پشیمان شد و فرمود:
هنوز ساختمان محکم است و برای عمر ما کافی است. دیگری خواست همه خانه را خراب کند و در چند طبقه باز سازی
کند تا جوابگوی حوائج و رفت و آمدها را بدهد، اما ایشان نپذیرفتند.

وی آنقدر مراعات وجوه و اموال عمومی را می کرد که پاکت نامه ها و تلگرافها که برای ایشان می آمد، نگه می داشتند و
درس خارج فقه و اصول را روی آنها می نوشت.

خدمات اجتماعی و کمک به درماندگان اهتمام به رفع گرفتاریهای مردم درمانده، برطرف کردن مشکلات زندگی آنها از
دیگر خصوصیات بارز این مرد بزرگ بود.

درب خانه اش به روی مردم باز بود، حاجتمندان به راحتی می توانستند نیازهای خودرا با وی در میان بگذارند و
مشکلات خود را به وسیله او حل کنند.

تعدادی از بازاریان محترم و تجار و بازرگانان متدین و کسبه علاقه مند به امورخیر، به سرپرستی حاج آقا مرتضی حائری،
برای رفع نیازمندیهای یتیمان ودرماندگان جلساتی داشتند و یتیمان زیاد و خانواده های بی سرپرست بسیاری زیر
پوشش داشتند و به شکل آبرومندانه به وضع آنها رسیدگی می کردند و به زندگی بی رونق آنان سامان می بخشیدند. نان،
غذا، لباس و گاهی جهیزیه دختران بی سرپرست و مخارج ازدواج و عروسی آنها را با احترام تاءمین می کردند.

تلاوت قرآن

این فقیه بزرگوار، بسیار قرآن تلاوت می کرد به گونه ای که می توان گفت بیشتر آیات آن را حفظ شده بود. بدین سبب
گاهی سه جزء قرآن را در یک ساعت تلاوت می کرد و در سه روز تمام قرآن را ختم می نمود.

بارها می فرمود: وقتی در آیات قرآنی تامل و دقت می کنم، هر آیه ای از آن به اندازه ای جامعیت دارد که به نظر معجزه آسا
است و هر آیه ای عصای موسی است.

در حاشیه قرآنی که تلاوت می نمود، نظریات تفسیری خودشان را نیز می نوشته اند که هنوز مخطوط آنها باقی است.

عشق به علی بن موسی الرضا(ع)

وی علاقه خاصی به اهل بیت(علیهم السلام ) بویژه حضرت امام رضا(ع) داشت و به گونه ای که اگر در درس هم نام علی
بن موسی الرضا(ع)را می شنید، اشک از دیدگانش سرازیر می گشت. بدین جهت بیشتر تعطیلات حوزه در مشهدمقدس
در جوار آن امام همام(ع) بسر می برد.

بنابر اظهار خودشان بیش از شصت سفر به خراسان رفتند و هر بار مدتها در آنجابودند و عنایت خا