پاورپوینت کامل زید بن صوحان، جانباز بهشتی(۲) ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زید بن صوحان، جانباز بهشتی(۲) ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زید بن صوحان، جانباز بهشتی(۲) ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زید بن صوحان، جانباز بهشتی(۲) ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۵۴

عشق به ولایت

اطاعت از ولایت و امامت علی(ع) و دلباختگی به آن حضرت از صفات برجسته و فراموش ناشدنی زید است و تا ابد در
آیینه تاریخ می درخشد. هر چند تشیع در گذر تاریخ همواره با نفاق و دشمنی بداندیشان روبه رو بوده و در اوج
ظلومیت به سر برده است; ولی هرگز چهره تابناک عاشقانی چون زید بن صوحان مقهور کینه توزی دشمنان نشد و در
زنگار فراموشی فرو نرفت.

در باره علاقه زید به خاندان پیامبر و مرکز ولایت، نمونه های روشنی در تاریخ وجود دارد که تردیدها را از میان برمی دارد.

بی شک وقتی تحولات اجتماعی با بروز شبهه ها و تردیدهای اعتقادی و فکری همراه باشد، تشخیص درست و به موقع
حقیقت بسی دشوار است. حوادث پس از رحلت پیامبر اسلام(ص)، نمونه بارز چنین تحولاتی است. روزگاری که
غرض ورزان کوردل، به یاری منافقان و مسلمان نمایان، تصمیم گرفتند بر حقیقت دین پرده افکنند و دینداران و تشنگان
وحی را در برزخ تردید نهند. در چنین زمانی، تیزبینی و هوشیاری گروهی از رادمردان تاریخ سبب شد تا اسلام ناب
همچنان بر گستره حیات بشر پرتو افکند.

یکی از این رادمردان آزاده و هوشمند، که این رسالت بزرگ را به انجام رساند زید بن صوحان بود. او به خوبی بر تردیدها
فائق آمد، نور را از ظلمت باز شناخت، تا پای جان بر عقیده راستین خود ثابت قدم ماند و در شمار راست قامتان تاریخ
درآمد. زید، پیش از جنگ جمل، مردم را به اطاعت از امام(ع) فرا خواند و خود نیز به شایستگی در خط مقدم نبرد
شرکت جست.

سخنان زید در هنگام شهادت، گویاترین گواه ارادت او به اهل بیت(ع) است. او، لحظاتی پیش از شهادت، به امام(ع)، که
نزدش شتافته بود، چنین گفت:

«ای امیرمؤمنان، خداوند جزای خیرت دهد. تو خداشناس، آگاه به قرآن و بلندمرتبه هستی و خدا در دلت بزرگ است. به
خدا سوگند، از روی نادانی به یاری ات نشتافتم. من از ام سلمه – همسر گرانقدر پیامبر(ص) – شنیدم که می گفت: رسول
خدا(ص) فرمود:

«من کنت مولاه فعلی مولاه اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله; هر کس من مولای او
باشم، علی نیز مولای اوست. خدایا کسی که او را دوست دارد، دوست بدار و آنکه با او دشمنی می ورزد، دشمن باش; کسی
که او را یاری دهد، یاری کن و آن که به او ستم کند، خوار ساز.» به خدا سوگند، من از آنکه به سبب دشمنی با تو نزد
خداوند خوار گردم، بیزارم.»

بر اساس روایتی دیگر از زید پرسیدند: «هر گاه قرآن با سلطان به مبارزه برخیزد، به کدام طرف خواهی رفت؟ گفت: به
سوی قرآن.»

از زبان یار

درستی کردار و نیک اندیشی زید هر انسان منصفی را به ستایش وا می دارد. دوست و دشمن زید را ستوده اند. در میان
انبوه سخنانی که در ستایش زید بیان شده، گفتار امام علی(ع) گرانقدر و مهمتر می نماید. بر اساس روایات، آن حضرت
در شهادت وی گریست. هنگامی که زید از اسب بر زمین افتاد، امام علی(ع) نزدش شتافت، بر بالینش نشست و چنین
فرمود: «رحمک الله یا زید کنت خفیف المؤنه، عظیم المعونه; ای زید، خدا تو را رحمت کند که کم مصرف و پرفایده بودی.
»

آری، کسی که روزها روزه می گیرد، شبها به عبادت می پردازد، در صحنه های مختلف سیاسی و نظامی و اجتماعی حضور
جدی دارد و این چنین جان خود را در راه دوست فدا می کند، سزاوار چنین توصیفی است. ابن عباس می گوید: از صعصعه
در باره زید پرسیدم; او برادرش را چنین توصیف کرد: «کان و الله عظیم المروه، شریف الاخوه، جلیل الخطر، بعید الاثر،
کمیش العروه الیف البدوه، سلیم جوانح الصدر، قلیل وساوس الدهر، ذاکرالله طرفی النهار و زلفا من اللیل الجوع و الشبع
عنده سیان، لا ینافس فی الدنیا، یطیل السکوت و یحفظ الکلام، و ان نطق نطق بعقام، یهرب منه الدعار الاشرار و یالفه
الاحرار الاخیار.»

به خدا سوگند، او در جوانمردی سرآمد، در برادری شریف و بزرگوار، والامقام و از دیرباز گرامی بود. دلی تهی از کینه
داشت و کمتر دستخوش وسوسه های روزگار می شد. روز و شب به عبادت مشغول بود و سیری و گرسنگی در نظرش
یکسان می نمود. در امر دنیا پیشی نمی گرفت. بیشتر سکوت می کرد; مراقب سخن گفتن خویش بود و با ابهام سخن
می گفت. افراد شرور از او دوری می جستند و آزادگان و نیک مردان با او مانوس می شدند.

پیوند اخوت

زید از محضر سلمان فارسی نیز کسب فیض کرده، از وی حدیث شنیده بود; ولی ارتباط این دو بزرگوار تنها در نقل
دیث خلاصه نمی شد. بر اساس گفته مورخان، زید ارادت خاصی به سلمان داشت. این دلبستگی سرانجام با پیوند برادری
به اوج رسید و او، به میمنت این پیوند، کنیه ابوسلمان را برای خود برگزید.

خدمات اجتماعی

بر اساس آنچه در تاریخ ثبت شده، زید در همه صحنه های اجتماعی و سیاسی روزگار خود حضور جدی داشت و در راه
خوشبختی مردم تلاش می کرد. او روزی در بصره مردانی را دید که همواره عبادت می کردند و از دنیا دست شسته بودند.
زید بن صوحان، با مشاهده وضعیت آنان، برای آنها خانه ساخت و سپس به آنها توصی