پاورپوینت کامل پژوهشی در زیارتنامه فاطمه معصومه(س) ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پژوهشی در زیارتنامه فاطمه معصومه(س) ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پژوهشی در زیارتنامه فاطمه معصومه(س) ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پژوهشی در زیارتنامه فاطمه معصومه(س) ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۵۴

قم حرم و حریم اهل بیت(علیهم السلام)مدینه فقه و فقاهت شیعه وشهر قیام و انقلاب در قلب خویش گوهر گرانبهایی
دارد که چشم ودل دلدادگان آل رسول صلوات لله علیهم اجمعین را به خودجلب کرده است. بی تردید، بارگاه و حرم الهی
کریمه اهل بیت(علیهم السلام) فاطمه معصومه(س) اصلی ترین سبب رونق واعتبار دیرینه این دیار و ساکنان آن بوده و
هست. کریمه مهمان نوازی که از سفره روحانیت و کرامتش مشتاقان و دردمندان به بهره های عالی و غیرقابل توصیف
رسیده و می رسند.

در این نوشته کوتاه به نکاتی از زیارتنامه حضرت فاطمه معصومه(س) پرداخته شده که امید است زائران را معرفت و
بصیرت افزاید.البته آنچه مایه دلگرمی و جرئت برچنین جسارتی است، کرم این خاندان به ویژه شهرت این بزرگوار به
کریمه اهل بیت است که سلیمان وار هر هدیه را، هرچند ران ملخی باشد، از هرکسی حتی موری خرد و ناچیز می پذیرد.
انگیزه اصلی این نوشتار ابراز ادب و اظهار ارادت به ساحت و بارگاه ملکوتی این یادگار موسوی(ع)است و گرنه این نکات از
دید تیزبین اهل قلم و محققان معارف اهل بیت(علیهم السلام) پوشیده نیست.

بعد از جناب عباس بن علی (علیهماالسلام) و علی اکبر(ع) فاطمه معصومه(س) شاید تنها امامزاده ای است که زیارتنامه
ویژه دارد.علامه مجلسی در بحار از امام هشتم(ع) نقل کرده که حضرت به سعدفرمود: نزد شما قمی ها از ما اهل بیت
قبری است. سعد پرسید: قبرفاطمه دختر موسی(ع) را می فرمایی ؟

فرمود: آری، هرکس او را زیارت کند و عارف به شان و حق وی باشد، بهشت پاداشش خواهد بود. هنگامی که کنار قبر
آمدی، نزدسرمقدس، روی به قبله بایست و پس از ۳۴ مرتبه الله اکبر و۳۳مرتبه سبحان الله و۳۳ مرتبه الحمد الله، بگو:
السلام علی آدم صفوه الله، السلام علی نوح نبی الله و… ^(۱)

در این زیارت که درمفاتیح الجنان نقل شده، از نظر سند و متن، نکاتی در خور تامل است.

سند این روایت

۱- علامه مجلسی

مرحوم مجلسی منبع روایت را نقل نکرده، تنها می فرماید: “رایت فی بعض کتب الزیارات” در برخی از کتابهای مشتمل بر
زیارتهاچنین دیده ام.

البته اعتبار علامه مجلسی به نقل او نیز اعتبار می بخشد; ولی عدم ذکر منبع، به لحاظ تحقیقی و نکته سنجی در حد
خود، نقطه ضعفی است.

۲- راویان حدیث

علی بن ابراهیم صاحب تفسیر، از چهره های مقبول در رجال روایات شیعه است. در کتابهای رجال می خوانیم:

“ثقه فی الحدیث ثبت معتمد صحیح المذهب.” ^(۲)

در نقل حدیث موردوثوق است، در نقلها دقیق و مورد اعتماد است و مذهب صحیح اثناعشری دارد.

پدرش ابراهیم بن هاشم قمی نیز از چهره های مقبول است و به تعبیر علامه بزرگوار خویی در «معجم الرجال » در وثاقت
وی جای تردیدی نیست. ^(۳)

در مورد سعد که راوی از امام هشتم(ع) است وابراهیم بن هاشم از او نقل کرده، باید گفت: اگر مراد سعدبن عبدالله
اشعری قمی باشد، و ثاقتش مسلم است. و به تعبیر نجاشی شیخ هذه الطائفه و فقیهها و وجهها; ^(۴) بزرگ طائفه شیعه و
فقیه وچهره برجسته آنان است. ولی پرسشهایی به ذهن می آید

در موردروایت ابراهیم بن هاشم ابراهیم بن هاشم از سعد پرسشهای به ذهن می آید.

۱- در طبقات راویان، ابراهیم بن هاشم طبقه هفتم و سعد بن عبدالله اشعری طبقه هشتم است. طبق قاعده، سعد باید
از ابراهیم حدیث نقل کند. برهمین اساس، در کتب چهارگانه روایی ما حدود ۲۰مورد دیده می شود که سعد از ابراهیم
روایت نقل کرده است. ^(۵) تنهادر یک مورد ابراهیم بن هاشم از سعد بن عبدالله نقل کرده است; ^(۶)

و البته همان یک مورد نیز موید خوبی است که نشان می دهدابراهیم از سعد حدیث نقل می کند. شاید چندان هم دور از
انتظارو اعتبار نباشد که، در کنار موارد متعدد نقل سعد از ابراهیم،یکی دو مورد ابراهیم از سعد نقل کرده باشد.

۲- در کتابهای معتبر حدیث شیعه، سعد بن عبدالله هیچ روایتی از امام هشتم(ع) ندارد. احادیث او از صادقین
(علیهماالسلام)است. ^(۷)

پس مورد زیارتنامه را باید یک استثنا به شمار آرود.افزون بر این، به اتفاق همه مورخان سال شهادت امام هشتم(ع)۲۰۳
ه ق است و سال وفات سعد بن عبدالله ۲۹۹ یا ۳۰۱ ه ق. این نقل در صورتی درست است که سعد تنها پس از شهادت
حضرت رضا(ع)حدود ۱۰۰ سال عمر کرده باشد. بدین ترتیب، درک محضر حضرت رضا(ع) واسطه مستقیم محتوای
زیارتنامه شدن سعد بسیار دورمی نماید.

اگر مراد از سعد در این سند سعد بن سعد بن احوص اشعری قمی باشد، شیخ طوسی(ره) در رجال وی را توثیق فرموده،
مشکل نقل ازامام هشتم(ع) بر طرف می شود; زیرا او از اصحاب امام هشتم(ع)است و از حضرت حدیث نقل کرده است.
ولی در این فرض، اشکال دیگری پیش می آید و آن اینکه:

در کتب معتبر روایی ما ابراهیم بن هاشم، حتی یک روایت از سعدبن احوص ندارد.

البته ممکن است سعد مذکور در سند، سعد دیگری جز این دو باشد که در آن صورت تعیین وی و اثبات و ثاقتش
به سادگی ممکن نیست.

به هر حال تعیین دقیق شخصیت و وثاقت سعدمذکور در سند زیارتنامه مشکل است.

متن زیارتنامه

زیارتنامه، از نظر محتوا، نقاط قوت و مضامین عالی دارد.چنانکه جناب علی اکبر مهدی پور در کتاب ارزشمند
«کریمه اهل بیت(علیهم السلام ») (از صفحه ۱۶۱ به بعد) به بخوبی بدان پرداخته و به فرازهای پرسش بر انگیز آن
پاسخهایی فی الجمله قابل قبول داده است; ولی با این همه در پایان زیارتنامه عدولهای خطابی کوتاه و سریعی دیده
می شود، برای مثال از خطاب به حضرت معصومه(س) به پیامبر اکرم(ص) خطاب شده; آن هم تنها بایک جمله: «نطلب
بذالک وجهک یاسیدی » بعد بلا فاصله عدول یک جمله ای به ذات ربوبی دیده می شود:«اللهم و رضاک و الدارالاخره »، و
دیگر بار در خواستی از حضرت معصومه (س) و سپس در خواستهای خطابی ارزشمندی از ذات اقدس ربوبی.

شاید بتوان عدولهایی چنین کوتاه و سریع را نوعی اضطراب در متن به شمار آورد.

با توجه به تمامی این موارد سندی و متنی، شایداحتمال مرحوم علامه مجلسی(ره) در کتاب «تحفه الزائر» قوی
وپسندیده باشد. او می فرماید: ممکن است، بر فرض صحت سند و صدورصدر روایت، ذیل آن که متن زیارتنامه است،
دنباله حدیث نبوده،به و سیله علما و بزرگان تالیف شده باشد. ^(۸) مانند زیارتنامه حضرت زینب کبری(س) و عبدالعظیم
حسنی(ع) و برخی امامزادگان بزرگوار دیگر.

سخن نهایی

بی تردید خواندن این زیارتنامه، به امید صدور از معصوم و باتوجه به مضامین صحیح و متینی که دارد، مطلوب و مقبول
است;زیرا دقت و مناقشه در درستی اسناد دعاها و مستحبات، تنها جنبه علمی و تحقیقی دارد نه عملی; مرحوم میرزا
جواد آقا ملکی تبریزی مانند بسیاری دیگر از بزرگان ما، در کتاب ارزشمند«المراقبات » می فرماید: «و لا یناقش فی عدم
صحه الاسنادلوجهین احدهما ان هذه الاخبار مظنون الصدور والثانی ما وردت فی اخبار کثیره موثقه ان من سمع شیئا
من الثواب علی عمل فعمله التماس ذلک الثواب اعطاه الله ذلک و ان لم یکن کما سمعه فهذه الاخبار المعتبره قطع
الاعذار من جهه اسناد الاخبار.» ^(۹)

به دودلیل نباید در اسناد مستحبات مناقشه کرد:

۱- وقتی ثواب و پا