پاورپوینت کامل گزارش عتبات عالیات ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گزارش عتبات عالیات ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گزارش عتبات عالیات ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گزارش عتبات عالیات ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

>

(بخش هفتم)

سه شنبه هفدهم شهریورماه

«همسفر آفتاب »

خستگان سفر، که ساعاتی چند در تب و تاب حرم مطهر امام موسی بن جعفر و امام جواد (علیهما السلام) بودند و شب را
تا نیمه نخفته اند، سحرگاهان تمام خستگی ها را از یاد برده اند. بی خبر از خستگی و بی قرار از امید وصل ساعتی به اذان
صبح مانده در سرسرای هتل جمع می شوند تا به دیدار آفتاب برویم.
مسیر بغداد تا کاظمین، که در ساعات اولیه شب بسیار شلوغ بود و مدت زیادی طول کشید، اکنون بسیار خلوت است و
ما ظرف دقایقی چند به حرم مطهر می رسیم. قبل از اذان، فرصتی هست تا هر کس به خلوت خویش برود و با خدای
خود باشد. با شروع اذان همه گرد می آیند و نماز را به جماعت اقامه می کنیم.
پس از اقامه نماز، زیارت خواندن را شروع می کنیم و آن را با ذکر مصیبتی به پایان می بریم. امروز نیز ناچاریم زیارت را
کوتاه کنیم; زیرا سفر به سامرا در پیش است و هر چه دیرتر حرکت کنیم فرصت زیارت سامرا کوتاه تر خواهد بود معرفی
حرم را به فرصتی دیگر وا می نهیم و از زائران تقاضا می کنم با خواندن نماز زیارت زودتر در ایوان حرم مطهر گردآیند که
فرصت کم است و اعمال بسیار.
برخی از منابع تاریخی کاظمین را مقابر قریش یا مقبره قریش خوانده اند. گویند چون منصور خلیفه عباسی شهر دار
السلام را در محل کنونی بغداد بنا کرد، پسرش جعفر از دنیا رفت. پس گورستان مهمی ویژه قریشیان ساخت. اولین کسی
که در آن گورستان در سال ۱۵۰ هجری قمری دفن شد جعفر، فرزند منصور خلیفه عباسی بود.
البته بعدها غیر قریشیان نیز در آن محل دفن شدند. اکنون از این گورستان اثری باقی نمانده است و قبر همه برجستگان
دینی زیر غبار سنگین گذشت زمان جای دارد. آنچه امروز بر فراز تاریخ سر فراز و سربلند باقی مانده است، مزار متبرک
امام مظلوم و شهید حضرت موسی بن جعفر (ع) و فرزند بزرگوارش امام جواد (ع) است.
خطیب بغدادی، که از عالمان بسیار متعصب عامه است، هنگام معرفی مقابر قریش می نویسد: در آنجا قبر موسی بن
جعفر و گروهی از بزرگان است. یکی از دانشمندان به نام ابا علی الخلال به من گفت: هرگز مشکلی برایم رخ نداد مگر آن
که به زیارت قبر موسی بن جعفر (ع) شتافتم; و به او توسل جستم; خداوند مشکلم را برطرف فرمود و آنچه دوست
داشتم برایم میسر ساخت.
حرم مطهر کاظمین دارای سابقه ای طولانی است; ولی بنای با عظمت کنونی ظاهرا از آثار شاه اسماعیل صفوی است و
در سال ۹۱۴ هجری قمری تاسیس گردید. طلاکاری گنبد در سال ۹۲۶ تکمیل شد و دیوارها با کاشیهایی که بعضا نام شاه
اسماعیل را بر خود داشت، زینت یافت. با مرگ شاه اسماعیل در سال ۹۳۰، بخشی از ساختمان حرم نا تمام ماند. در
سالهای ۱۲۹۸ فرهاد میرزای قاجار با زحمات زیاد و کاشیکاریهای فراوان بنای حرم را تکمیل کرد.
قبل از حکومت آل بویه، زائران حرم کاظمین با ترس به زیارت مشرف می شدند; زیرا مخالفان هماره در صدد خاموش
ساختن این نور و ستم روا داشتن بر دوستان اهل بیت (ع) بودند; اما معز الدوله سه گروه از نظامیان خود را مامور
حفاظت از زائران کاظمین کرد. و گروهی را نیز مامور رسیدگی به امور حرم ساخت. او خود همراه وزیرانش غروب هر
پنجشنبه به زیارت مشرف می شد و شب جمعه در کاظمین به سر می برد. این اقدامات امنیتی سبب شد جمعیت بسیاری
به زیارت کاظمین روی آورند.
قبلا در صحن کاظمین گنبدی بر فراز قبر دو تن از فرزندان موسی بن جعفر (ع) به نامهای ابراهیم و جعفر گنبدی قرار
داشت که اکنون اثری از آن گنبد و قبور بر جای نمانده است.
ساختمان کنونی حرم دو گنبد زرین دارد. و این تنها حرمی است که بر فراز آن دو گنبد زرین در کنارهم ساخته شده
است. چهار گلدسته طلایی اطراف این دو گنبد را احاطه کرده است. در زیر این دو گنبد ضریحی نقره ای و بسیار بزرگ
وجود دارد که قبر مطهر موسی بن جعفر و حضرت جواد (علیهما السلام) را در آغوش گرفته است. در درون ضریح، دو
صندوق خاتم کاری شده قرار دارد. اولین صندوق از طرف قبله روی قبر امام کاظم (ع) و دومین آن روی قبر امام جواد
(ع) قرار دارد. آرامگاه شیخ مفید، نخستین مرجع تقلید زمان غیبت کبری، و نیز قبر خواجه نصیر الدین طوسی در حرم
مطهر قرار دارد.
در بیرون حرم مطهر و در چند صدمتری آن، بقعه و بارگاهی است که دو دانشمند بزرگ شیعه سید مرتضی و برادرش
سید رضی در آن مدفونند.
در کنار قبر شیخ مفید، آرامگاه ابن قولویه، از محدثان بلند پایه و ارجمند شیعه، قرار دارد.بسیاری دیگر از عالمان و
بزرگان و شاهان آل بویه نیز در این مکان دفن شده اند. زیارت امروز ما از کاظمین به سرعت سپری شد. به هتل محل
اقامت در بغداد برگشتیم و با شتاب صبحانه ای صرف شد تا به سوی شهر سامرا حرکت کنیم.

شهر نور

مرا ز وادی ظلمت به شهر نورببر
بیا و موسی خود را به کوه طور ببر
انتظار واژه ای است که با ذهن و دل هر شیعه آشناست. شیعه همه جا و هر زمان با درد انتظار و شوق وصال و امید دیدار
همراه و همسفر است و هر جابهانه ای دست دهد درد درونی اش آشکار می شود. و اکنون چه بهانه ای بهتر از سفر به شهر
مهدی (ع)، سفر به شهر غیبت کبری و انتظار وخانه محبوب و معشوق غایب از نظر.
از بغداد تا سامرا حدود صد وسی کیلومتر است و باید در یک ساعت و نیم پیموده شود. با برخی معطلی های بی جا این
سفر مقداری بیشتر به طول می انجامد.
به زائران توصیه می شود اندکی بیاسایند تا شور و حال بهتری برای زیارت داشته باشند.
تمامی طول مسیر بغداد تا سامرا پوشیده از پوشش سبز گیاهی است. گویا فرشی زمردین بر تمامی این سرزمین
گسترده اند.
در وسط این فرش سبز نگینی زرین چشم را نوازش می دهد. در این زمینه زمردین گنبد طلایی امام هادی و عسکری
(علیهما السلام) آنقدر زیبا و گیرا جلوه می کند که بی اختیار فریاد صلوات زائران از عمق جان به آسمان بر می خیزد. حرم
مطهر در نقطه مرتعفی ساخته شده است و ساختمانهای کوتاه اطراف مانع مشاهده حرم از راه دور نمی شود. این منظره
آنقدر دل انگیز و چشم نواز است که با گذشت زمان از خاطره زدوده نمی شود; گویا هماره مقابل دیدگان انسان است.
با دیدن گنبد طلایی، با امام هادی و عسکری (علیهما السلام) سخنی آغاز می کنم; همراه با زائران عرض سلام می کنیم و
با اشک اظهار ارادت. دل در انتظار وصال حرم دوست در تب و تاب است و چشم در اشک غوطه ور.
سرانجام از بالای پل معروف سامرا می گذریم و وارد خیابانهای کوچک شهر می شویم. کم کم به حرم نزدیک می شویم.
اتوبوس در کنار در اصلی حرم توقف می کند.
در گوشه صحن، وضوخانه ای است که بهداشتی نه در خور این مکان دارد. همه تجدید وضو می کنند و با نشاط آماده ورود
به حرم می شوند. کنار در ورودی حرم، خادمی با اصرار و اظهار ارادت فراوان به ایرانیان تقاضا می کند اجازه دهیم اذن
دخول بخواند… و می خواند.
با کمال ادب و احترام وارد این جایگاه ارجمند و مقدس می شویم. اذن دخول دوم را می خوانم; به مقابل ضریح مطهر
می رویم و به زیارت امام هادی و عسکری (علیهما السلام) می پردازیم. اکنون جز روضه و زیارت حرفی نداریم.
مکان کنونی حرم خانه مسکونی حضرت امام هادی و عسکری (علیهما السلام) بوده است. همانگونه که در بسیاری از
شهرهای عراق مرسوم است، این خانه برای فرار از گرمای تابستان سردابی دارد; اما سرداب این خانه از ویژگی دیگری نیز
بهره مند است. این سرداب مقدس، افزون بر آن که جایگاه حضور امام هادی و امام عسکری (علیهما السلام) بوده است.
آخرین جایگاه دیدار با امام زمان (ع) نیز به شمار می آید. آری مهدی موعود از این مکان سفر پر رمز و راز غیبت را آغاز
کرده است. زائران در این سرداب کوچک به دنبال قلب بزرگ آفرینش اند; بوسه بر جایگاه قدمهای او می زنند و گل اشک
نثار خاک پای وی می کنند. سرداب مقدس دارای بیست و پنج پله است و با راهروی کوچکی به دو اتاق پنج در سه و دو و
نیم در دو و نیم متصل می شود. هنگامی که ما قصد ورود به سرداب داشتیم، گروهی از زائران ایرانی که قبلا آمده بودند،
از آن خارج می شدند. از اینرو ما در بیرون منتظر ماندیم تا سرداب خلوت شود. وقتی ما به سرداب مشرف شدیم، غیر از
ما و کارگرانی، که مشغول مرمت آنجا بودند، کسی دیگر به چشم نمی خورد. دل هجران زده را به خلوت یار سپردیم. یک
دنیا درد دل، یک اقیانوس شوق و ذوق و عشق و دامن دامن اشک و ناله و آه سوغات و ارمغان ما به خاک آستان در
وست بود.
با ناله زمزمه آغاز کردیم و آنگاه با زیارت آل یاسین ادامه دادیم. هوای دم کرده سرداب و جمعیت بسیار کاروان ما، که
تمامی سرداب را پر کرده بود، و فرصت کم هیچ یک سبب نشد شتابی در زیارت و زمزمه داشته باشیم. اکنون که به
خلوت خانه یار بار یافته ایم، بگذار مدعی هرچه می خواهد بگوید و ببافد.
در آخر سرداب دری چوبین و بسیار قدیمی است و پشت آن جایگاه کوچکی است که به اندازه نماز گزاردن دو نفر بیشتر
نیست. گویند چون سربازان خلیفه غاصب عباسی پس از شهادت امام عسکری (ع) برای دستگیری حضرت مهدی (ع)
وارد