پاورپوینت کامل قثم بن عباس، سرداری بزرگ ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قثم بن عباس، سرداری بزرگ ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قثم بن عباس، سرداری بزرگ ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قثم بن عباس، سرداری بزرگ ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

>

صداقت و عدالت قثم

نامه امام علی(ع) بزرگواری و مقام علمی و اجتهادی جناب قثم را نشان می دهد و گواه صداقت، مدیریت و عدالت او
است. امیرمؤمنان علی صلی الله علیه و آله به وی اجازه فتوا و تصرف در بیت المال داد و او را نماینده و سفیر تام الاختیار
خود در حجاز ساخت.

توطئه عمروعاص

در سال ۳۹ ه ق عمروعاص معاویه را به فرستادن نماینده و تعیین امیرالحاج در مراسم حج ترغیب کرد. معاویه «یزیدبن
شجره روهاوی » را همراه سه هزار جنگجوی کارآزموده برای تبلیغ دیدگاه سیاسی خویش و شوراندن مردم علیه
امیرمؤمنان علی(ع) به مکه گسیل داشت. او به یزید بن شجره فرمان داد والی مکه و امیرالحاج علی(ع) را برکنار کند.
این تصمیم معاویه و عمروعاص بسیار مخفی بود.

علی(ع) از توطئه معاویه آگاه شد و خطاب به فرماندارش در شهر مکه چنین نوشت:

بسم الله الرحمن الرحیم

من عبدالله علی امیرالمؤمنین الی قثم بن عباس. سلام علیک

اما بعد فان عینی کتب الی یعلمنی انه وجه الی الموسم اناس. من اهل الشام، العمی القلوب، الصم الاسماع، الکمه الابصار،
الذین یلبسون الحق بالباطل، و یطیعون المخلوق فی معصیه الخالق، و یحتلبون الدنیا درها و یشترون عاجلها بآجل
الابرار المتقین، و لن یفوز بالخیر الا عامله، و لا یجزی جزاء الشر الا فاعله،

«وقد وجهت الیکم جمعا من المسلمین ذوی بساله ونجده مع الحسیب الصلیب الورع التقی معقل بن قیس الریاحی. و قد
امرته باتباعهم و قص آثارهم حتی ینفیهم من ارض الحجاز»

فاقم علی ما فی یدیک قیام الحازم الصلیب، والناصح اللبیب، التابع لسلطانه، المطیع لامامه، و ایاک و ما یعتذر منه، و لا
تکن عند النعماء بطیرا، و لا عند الباساء فشلا. (و لا یبلغنی عنک وهن و لا خور، و ما تعتذر منه، و وطن نفسک علی الصبر
فی الباساء و الضراء، و لا تکونن فشلا، و لاطائثا و لا رعدیدا.) ^{(۱) (۲)}

بعد از حمد الهی، مامور اطلاعاتی من از مغرب «شام » گزارش داده است که مردمی از شام از طرف معاویه به سوی حج
گسیل گشته اند. مردمانی کوردل، کر و نابینا; کسانی که حق را از راه باطل می جویند; در نافرمانی خدا، از مخلوق پیروی
می کنند، به بهانه دین، شیردنیا را می دوشند و دنیای حاضر را به جای آخرت نیکوکاران پرهیزگار می خرند; و هرگز به
خیر و نیکی نرسد مگر نیکوکار; و هرگز کیفر بدی نبیند مگر بدکردار.

جماعتی از مؤمنان و صاحبان فضل و استقامت را، به فرماندهی مرد پرهیزگار «معقل » فرزند قیس، به سوی شما
فرستادم و به ایشان امر کردم که «لشکرمعاویه » را از سرزمین حجاز اخراج کنند.

پس در حفظ حکومت مکه و نظام و آرامش آن چون شخصی دوراندیش، پایدار، دلسوز و خردمند، که پیرو سلطان و
فرمانبردار «امام و پیشوایش » است، استوار باش; و بناید کاری کنی که بعدا به عذر خواهی منجر شود. هنگام خوشی ها،
زیاد شادمان نشوی و در سختی ها هراسان نباشی; و نرسد مرا خبری از تنبلی و سستی تو که بعدا از آن عذر خواهی کنی;
و خود و اطرافیان و فرمانبرداران خویش را برای صبر در مقابل سختی ها و مشکلات و پیشامدها آماده کن.

نامه حضرت چند مطلب را روشن می کند:

الف ) امام در مرکز تصمیم گیری معاویه نیروی اطلاعاتی داشت که اخبار و پیشامدهای شام را به حضرت گزارش می داد.

ب ) تربیت یافتگان معاویه صفاتی زشت داشتند.

ج ) هدف معاویه و دوستانش رسیدن به دنیا بود و دین را وسیله قرار داده بودند.

د ) دوراندیشی و خیرخواهی مسؤولان از عوامل مؤثر در حفظ حکومت است. حتی استقامت فردی نیز مفید است.

همزمان با رسیدن نامه حضرت علی(ع) به دست قثم، وی مردم را به مسجد فرا خواند. بر منبر رفت، بعد از حمد و ثنای
الهی و درود بر پیامبر اسلام(ص)، ایشان را در جریان آمدن سپاه شام و اهداف آنان قرار داد و نظرشان را جویا شد. او از
حاضران خواست که بگویند برای جهاد و دفاع آمادگی دارند یا خیر؟!

حاضران سکوت اختیار کردند، استاندار امیرمؤمنان فرمود: دریافتم شما در چه اندیشه اید و می دانم برای دفاع آمادگی
ندارید.

وقتی جناب قثم خواست از منبر پایین آید، «شیبه بن عثمان عبدی » گفت: ای امیر! ما در بیعت و تعهدمان ثابت قدم و
وفاداریم. آنچه دستور فرمایید، انجام می دهیم.

بقیه سکوت را ترجیح دادند. ^(۳) نماینده امیرمؤمنان(ع) رهسپار پایگاهش شد.

«ابوسعید خدری »، صحابی بزرگ که تازه از مدینه رسیده بود، خدمت نماینده علی(ع) رسید و گفت: چه تصمیم دارید؟

قثم جواب داد: سپاه شام به فرماندهی «یزید بن شجره » نزدیک مکه است و مردم مکه با سکوت شان ندای یاری ام را
پاسخ منفی دادند. ما ناگزیریم جهت حفظ بیت المال و جان مان به کوه های اطراف مکه برویم تا سپاه امام علی(ع) برسد. ^(۴)

ابوسعید گفت: روزی که از مدینه به طرف مکه حرکت کردم از بازرگانان کوفی شنیدم که سپاهی از جانب علی(ع) به
قصد مکه آماده حرکت است.

والی مکه: آری، نامه ای از امیرمؤمنان علی(ع) برایم رسیده، او اطمینان داده معقل را همراه جماعتی از مؤمنان جهت
دفع فساد شامیان روانه کند. تا رسیدن ایشان، ما به کوه های اطراف مکه پناه می بریم.

ابوسعید: آیا جواب پسرعمومیت را داری که قبل از رسیدن آنها شهر را ترک می کنی؟ پیشنهاد بهتر آن است در شهر
باشید و صبر کنید تا آنها وارد شوند. اگر قدرت بر جنگ و دفاع داشتید، وارد میدان شوید وگرنه به کوه های اطراف مکه
بروید. در این صورت معذورید. ^(۵)

قثم این پیشنهاد خیرخواهانه را پذیرفت و در شهر ماند. یزید بن شجره با لشکر شام دو روز قبل از «ترویه » به عرفات
رسید و اعلام داشت برای جنگ نیامده است. یزید بن شجره گفت: یکی از صحابی بزرگ را بیاورید. ابوسعید خدری را
بردند. یزید گفت: امسال به افاق هم شخصی را به امامت حج انتخاب کنیم. نه من باشم و نه قثم.

ابوسعید پاسخ داد: باید نزد قثم بروم و نظر وی را جویا شوم.

والی مکه با گزینش فرد سوم موافقت کرد. مردم و بزرگان مکه به اتفاق «شیبه بن عثمان العبدی » را انتخاب کردند و او
همراه مردم در سال ۳۹ ه ق مراسم حج را به پایان رسانید. ^(۶)

نماینده امیرمؤمنان علی(ع) در انتظار رسیدن سپاه امامش لحظه شماری می کرد که شامیان مکه را به قصد شام ترک
کردند.

«معقل بن قیس » همراه سپاه اسلام به نزدیکی مکه رسید. حجاجی که برگشته بودند، خبر رفتن شامیان را به ایشان
دادند. معقل آنها را دنبال کرد. او وقتی به وادی القری رسید که شامیان حرکت کرده بودند. سپاه اسلام ده تن از سپاه
یزید بن شجره را دستگیر کرد و به کوفه برد. ^(۷)

یار وفادار علی(ع)

قثم بن عباس تا هنگام شهادت امیرمؤمنان علی(ع) نماینده و فرماندار وی در حجاز و توابع آن بود.

بعد از شهادت علی(ع) جناب