پاورپوینت کامل سیمای معصومان علیهم السلام در اندیشه امام خمینی(ره) ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیمای معصومان علیهم السلام در اندیشه امام خمینی(ره) ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیمای معصومان علیهم السلام در اندیشه امام خمینی(ره) ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیمای معصومان علیهم السلام در اندیشه امام خمینی(ره) ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

>

امام راحل به اهل بیت(ع) عشق می ورزید و این کار را افتخاری بزرگ می شمرد. نظرهای آن بزرگوار در باره
هریک از معصومان علیهم السلام شنیدنی و جالب توجه می نماید. بنابراین، بی هیچ توضیحی،به مرور این بخش
از سخنان امام می پردازیم:

حضرت زهرا(س)

امام، حضرت زهرا را زنی می داند که عالم به وی افتخار می کند.

او کسی است که در مقابل حکومتهای جبار ایستاد و خطبه خواند.

امام روز ولادت فاطمه زهرا(س) را روز بزرگی می شمارد و او رازنی برابر با همه مردان می داند. زنی که انسان
نمونه شمرده می شود و تمام هویت انسان در او جلوه گر است. زنی که افتخارخاندان وحی است و چون
خورشیدی بر تارک اسلام می درخشد. امام ازاحترام بی حد رسول خدا(ص) به این مولود شریف یاد می کند و
آن رانشانه جایگاه ویژه زن در جامعه می داند که اگر برتر از مردنباشد، کمتر نیست.

از نظر امام، حضرت فاطمه(س) عنصر تابناکی است که زیربنای فضیلتهای انسانی و ارزشهای والای خلیفه الله
در جهان است. او ازمعجزه های تاریخ و افتخارهای عالم وجود است. امام معتقد است تاویل «لیله مبارکه » در آیه
(اناانزلناه فی لیله مبارکه)

فاطمه(س) است. رهبر راحل انقلاب تسبیحات حضرت زهرا(س) را ازتعقیبات شریفه و از افضل تعقیبات
می داند و بر این باور است که اگر چیزی بهتر از آن بود، رسول خدا(ص) آن را به فاطمه(س) عطامی فرمود.

حضرت علی(ع)

حضرت امام در باره منزلت امام علی(ع) می فرماید: «ملائکه بالشان را زیر پای امیرالمومنین(ع) پهن می کنند،
چون مردی است که به درداسلام می خورد; اسلام را بزرگ می کند; اسلام به واسطه اودر دنیا منتشر می شود و
شهرت جهانی پیدا می کند; با زمامداری آن حضرت جامعه ای خوشنام و آزاد و پرحرکت و پرفضیلت به
وجودمی آید. البته ملائکه برای حضرتش خضوع می کنند و همه برای اوخضوع و خشوع می کنند. حتی دشمن
در برابر عظمتش تعظیم می کند.»

امام خمینی(ره) امیرمومنان را ظل الله (سایه خدا) می داند،سایه ای که هیچ حرکتی از خودش ندارد و هرچه
هست از خداست.

بنیانگذار جمهوری اسلامی، حضرت امیر(ع) را معلم همه بشر و مردی که معجزه بود و کسی نمی تواند مثل او
باشد می داند. شخصیتی بی نظیر که امور متضاد را در خودش جمع کرده است; همراه با قوه بازو، اهل زهد است.
جنگجو و در همان حال اهل عبادت است. شمشیرمی کشد و اشخاص منحرف را درو می کند، ولی با عاطفه است.
روزهاروزه دار و شبها مشغول به عبادت است و شبی هزار رکعت نمازمی خواند. غذایش از نان و سرکه یا حداکثر
زیت و نمک است، ولی در عین حال آن قدر قدرت بدنی دارد که در خیبر را می کند وچندین ذراع دور می اندازد;
کاری که چهل نفر نمی توانستند بکنند.

امام حسن(ع)

امام خمینی(ره) در باره قیام امام حسن(ع) علیه معاویه می گوید:

در وقتی که همه با آن مردک (معاویه) بیعت کرده بودند و سلطانش حساب می کردند، امام حسن(ع) قیام کرد.
و وقتی گروهی نگذاشتندقیام ادامه یابد، با شرایطی صلح کرد که معاویه را مفتضح نمود;همان قدر که
سیدالشهدا یزید را مفتضح کرد. امام معقتد است گرفتاری امام حسن(ع) از دوستان و اصحابش بیشتر از
دیگران بود.

آنها به نقشه های امام توجه نداشتند و افکارشان ناقص بود وامام را اذیت و با دشمنش معاهده کردند.

امام حسین(ع)

امام خمینی(ره) در باره قیام سیدالشهدا(ع) و اصحاب و بستگانش معتقد است: چون قیام لله بود، اساس
سلطنت یزید خبیث راشکستند. اساس سلطنتی که می خواست اسلام را به صورت سلطنت طاغوتی در آورد،
نابود کردند.

سیدالشهدا(ع) تمام اصحاب و جوانان و مال و منال و هرچه راداشت، در راه خدا و برای تقویت اسلام و
خالفت با ظلم وامپراتوری قدرتمندتر از امپراتوریهای امروزی داد، و اسلام و مذهب را بیمه کرد.

امام حسین(ع)، در نظر بنیانگذار جمهوری اسلامی، شخصیت عظیمی است که از عصاره وحی الهی تغذیه کرد
و در خاندان سید رسل محمدمصطفی و سید اولیا علی مرتضی تربیت شد و در دامن صدیقه طاهره بزرگ گردید
و با فداکاری بی نظیر و نهضت الهی خود، واقعه بزرگی به وجود آورد که کاخ ستمکاران را فرو ریخت و مکتب
اسلام رانجات بخشید.

امام خمینی(ره) قیام امام حسین(ع) را نهی از منکر و استنکارظالمان می داند و معتقد است: سیدالشهدا همه
عمر و زندگی اش رابرای رفع منکر و جلوگیری از حکومت ظلم و مفاسدی که ایجادمی کنند، صرف کرد.

امام سجاد(ع)

امام خمینی(ره) به گریه ها و مناجات و ناله های علی بن الحسین(ع)

توجه می کند و می گوید:

این ادعیه و مناجاتها، قیام به وظیفه بندگی در مقام عبودیت است. … سیدالساجدین و زین العابدین شبیه ترین
مردم به حضرت علی(ع) در فقه و ظواهر بود و رنگش از بیداری شبانه، زرد شده وچشمانش از گریه سوخته بود.
پیشانی مبارکش از سجده بسیار مجروح شده و ساقها و قدمهایش از نماز ورم کرده بود. ولی باز معتقدبود به
اندازه علی(ع) عبادت نکرده است.

در باره عبادت و تلاوت قرآن حضرت سجاد(ع) می گوید:

بعضی از شنیدن آن (تلاوت قران حضرت سجاد(ع » غش می کردند.

وقتی حضرت علی بن الحسین به نماز می ایستاد، رنگش متغیر می شد;و وقتی سجده می کرد، سرش را بلند
نمی کرد تا آن که عرق از اومی ریخت; و به هنگام نماز مثل، ساقه درختی بود که حرکت نمی کرد.

امام، حضرت سجاد(ع) را از بزرگترین نعمتهایی می داند که ذات مقدس حق بربندگانش منت نهاده، تا طریق
عبودیت را به آنان بفهماند. امام از همگان می خواهد در حالات آن حضرت و مناجات آن بزرگوار با حضرت حق و
دعاهای لطیف آن سرور، که کیفیت آداب عبودیت را به بندگان خدا تعلیم می دهد، بیندیشند. در باورامام،
مناجات آن بزرگواران برای تعلیم بندگان نبوده; و این کلامی بی مغز و باطل است که از جهل به مقام ربوبیت و
معارف اهل بیت صادر شده; بلکه خوف و خشیت آنها بیشتر بوده و عظمت وجلال حق در قلب آنها بیشتر تجلی
نموده است.

امام(ره)، ادعیه حضرت سجاد(ع) را سازنده می داند و معتقد است:

اگر مردمان بفمهند این ادعیه چه کرده و چطور می تواند تجهیزکند، نمی گفتند ادعیه برای چیست.

امام منبر حضرت سجاد(ع) را در حضور یزید افشاگرانه و روشنگرمی داند.

امام باقر(ع)

امام(ره)، حضرت باقر(ع) را عالم آل محمد(ص) و عاشق جمال حق می خواند و می فرماید:

«صدقه را پس از وقوع در دست سائل، می بویید و می بوسید واستشمام رایحه طیبه محبوب از آن می کرد. و خدا
می داند برای آن ذات مقدس و عاشق مجذوب چه راحت نفس و سکونت خاطری پیدا می شد;و چطور آن
اشتعالات قلبیه و احتراقات شوقیه باطنیه (را) این عشقبازی خاموش می کرد.»

امام می گوید: آن حضرت در محلی که داشتند کار می کردند، به رغم این که مسوولیت معنویشان و کار تبلیغی و
تعلیمی شان زیاد بود،به ایشان عرض کردند: این کار را به ما واگذار کن. حضرت فرمود:

میل دارم خودم کار کنم، حرارت آفتاب را در بدنم حس کنم. و این ارزش است که شخص اول عالم اسلام و
دارای آن مقامات، کار کند وبیاموزد ارزش کار چقدر است.

امام خمینی باقرالعلوم(ع) را بالاترین شخصیت تاریخ می داند;شخصیتی که جز خدا و رسول(ص) و
امامان علیهم السلام کسی نمی تواندمقامش را درک کند.

امام صادق(ع)

امام خمینی(ره) معتقد است: آنچه از عبادت برای حضرت صادق(ع)

حاصل شده، برای دیگران ممکن نیست. او می گوید: آن حضرت برای شکرگزاری صدقه می داد و شکرگزاری را
محبوبترین کارها می دانست.

آن حضرت در وضعی که زیر فشار حکام ستمکار بود و در حال تقیه به سر می برد و قدرت اجرایی نداشت و
بسیاری از اوقات تحت مراقبت و محاصره بود، برای مسلمانان تکلیف معین می کرد. و حاکم و قاضی نصب
می فرمود; زیرا مردانی که دارای سطح فکر وسیع باشند، هیچ گاه ماءیوس نگردیده و به وضع فعلی خود که
درزندان و اسارت به سر می برند و معلوم نیست آزاد شوند.

نمی اندیشند. آنها برای پیشبرد هدف خویش در هر وضع که باشندنقشه می کشند، تا بعدا اگر توانستند آن را
اجرا کنند یا دیگران که بعد از دویست، سیصدسال می آیند، دنبال این طرح بروند. امام صادق(ع) با این عمل
خویش به فکر آینده امت و بشر و همه عالم بود و می خواست بشر را اصلاح و قانون عادلانه را اجرا کند.
امام خمینی(ره) طرحهای امام صادق(ع) را درجهت آگاهی ملت اسلام وروشن ساختن وضع حکومت اسلامی
می داند.

امام کاظم(ع)

امام خمینی(ره) دستگیری و حبس حضرت موسی بن جعفر(ع) به دست هارون الرشید را به خاطر قدرت
طلبی خلفای عباسی می داند. (الملک عقیم) و معتقد است: خلفا می دانستند اولاد علی(ع) داعیه خلافت
وتشکیل حکومت اسلامی را دارند و خلافت و حکومت را وظیفه خودمی دانند; زیرا وقتی از آنها خوا