پاورپوینت کامل نشاط و شادی در سیره معصومان(ع) ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نشاط و شادی در سیره معصومان(ع) ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نشاط و شادی در سیره معصومان(ع) ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نشاط و شادی در سیره معصومان(ع) ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

>

نشاط و سرور بخشی از سرشت انسان است. بدین جهت قوانین روح بخش اسلام به پیروان خود نشاط و شادمانی
می بخشد. پیامبر خاتم نیز همیشه شادمان بود و بر این امر تاکید می ورزید. افزون براین، بعضی از روایات نشان می دهد
معصومان(علیهم السلام)درکجا ودر پی چه مسایلی شاد می شدند و برای شاد و بودن چه برنامه هایی ارائه می کردند.

پیامبر اکرم(ص)با یارانش مزاح می کرد، اجازه می داد یاران باوی مزاح کنند و گاه به شوخی یاران با یکدیگر، گوش
می سپرد وتبسم می فرمود. او هرگز شادیهای یارانش را برهم نمی زد مگر وقتی سخن یا عملی خارج از محدوده شرع از
آنها مشاهده می کرد.

آیا ظاهر شدن آثار آن همه خوشحالی برچهره شریف پیامبر و یادیگر رهبران امت در اثر عملکرد خوب برخی از پیروان
وعلاقه مندان دلیل سرور و شادمانی اهل بیت(علیهم السلام)نیست؟

البته این شادمانیها با عربده کشی ها و خنده های غیرمجازی که گاه به سلامت و امنیت و نشاط و حتی حیثیت یک ملت و
مذهب زیان می رساند، تفاوت دارد. آن گونه شادیها را نه دین تایید می کندنه عقل سالم.

چهره همیشه شاداب پیامبر(ص)و علی(ع)

چهره مقدس پیامبر(ص)هرگز درهم کشیده و گرفته نبود مگر هنگام نزول آیات موعظه یا نزول آیات قیامت که
هرشنونده را دچارافسردگی و دگرگونی غیر قابل وصف می کرد.

فیض کاشانی می نویسد: پیامبر(ص)هنگام ملاقات یارانش چهره اش بیش از دیگران شاداب و خندان بود. گاه چنان
می خندید که دندانهای مبارکش نمایان می شد.

گشاده رویی و خوش طبعی علی(ع)

مرحوم قمی می نویسد: حسن خلق و شکفته رویی آن حضرت چنان بودکه دشمنانش بدین سبب بر وی خرده
می گرفتند. عمروبن عاص می گفت:

او بسیار خوش طبعی می کند. البته عمرو این سخن را از عمر آموخت.

او برای اینکه خلافت را به آن حضرت نسپارد، خوش طبعی را عیب علی(ع)شمرد. روزی معاویه به قیس بن سعد گفت:
خدا رحمت کندابوالحسن را که بسیار خندان و شکفته و خوش طبع بود.

قیس گفت: آری چنین بود; رسول خدا(ص)نیز با یارانش خوش طبعی می کرد و خندان بود. ای معاویه! تو به ظاهر او را
مدح می کنی اماهدفت بدگویی و خرده گیری است. اما بدان به خدا سوگند، آن حضرت با آن شکفتگی و خندانی، هیبتش
از همه فزونتر بود; و آن هیبت به سبب تقوایش بود….

شوخی و مزاح پیامبر(ص)بایاران

گاه پیامبر با یارانش مزاح کرده، آنها را شادمان می ساخت ومی فرمود:

«انی لامزح و لااقول الا الحق.»

من مزاح می کنم و جز حق چیزی نمی گویم.

طریحی هم می نویسد: «کان رسول الله(ص)یداعب الرجل یرید ان یسره »

پیامبر(ص)با انسان به قصد آن که شادمانش سازد شوخی می کرد.

نکته قابل دقت این است که پیامبر(ص)خود مزاح را می آغازید وبرآن بود بدین وسیله سرور و نشاط را در یارانش زنده
نگه دارد.

این کار پیامبر بزرگوار اسلام در رفع خستگیها و فشارهای ناشی ازمشکلات زندگی یارانش موثر بود.

۱- مزاح با انس بن مالک

انس می گوید: پیامبر(ص)از نظر خلق و خوی بهترین مردم بود.

روزی مرا برای انجام کاری فراخواند. گفتم نمی روم. در حالی که در اندیشه اجرای فرمان حضرت بودم. بیرون رفتم تا
برکودکانی که در بازار به بازی مشغول بودند، بگذرم و لحظاتی بازی آنها راتماشاکنم. وقتی سرگرم تماشای بازی بودم،
پیامبر از پشت سرگردنم را گرفت و در حالی که می خندید، فرمود: انس! به آنجا که دستوردادم، رفتی و آنچه گفتم، انجام
دادی؟ عرض کردم: آری، می روم یارسول الله…

۲- چه کسی این بنده را می خرد!

روزی حضرت بازوی یکی از یارانش را از پشت سرگرفته و فرمود:

چه کسی این بنده را می خرد; یعنی بنده خدا را؟

مراد پیامبر مزاح بود.

۳- پیران داخل بهشت نمی شوند.

روزی پیامبراکرم(ص)به پیرزنی از طایفه اشجع فرمود: ای اشجعیه! بدان هرگز پیرزن داخل بهشت نمی گردد.

پیرزن سخت منقلب شد و به شدت گریست. بلال از راه رسید و بامشاهده آن صحنه، وضعیت زن را برای پیامبر نقل کرد.
حضرت به بلال فرمود: سیاه چهرگان هم به بهشت نمی روند. بلال نیز کنار زن به گریستن پرداخت. عباس، عموی پیامبر،
برآنها گذشت و پس از آگاهی از حالشان، ماجرا را برای پیامبر بازگفت. پیامبر فرمود: پیرمردهم نمی تواند به بهشت گام
نهد.

آنگاه رسول خدا(ص)هرسه را طلبید و فرمود: خداوند اینان را بابهترین شکل ظاهری داخل بهشت می گرداند. سپس
فرمود: خداوند آنهارا در قالب جوانانی نورانی وارد بهشت می سازد.

۴- او همان نیست که در چشمانش سفیدی هست؟!

ابن شهرآشوب می نویسد: روزی آن حضرت به زنی که از همسرش سخن می گفت، فرمود: آیا او همان نیست که در
چشمانش سفیدی است؟ زن بلافاصله گفت: نه. آنگاه زن به خانه رفته، ماجرا را برای شوهرش بازگفت. او که دریافته بود
پیامبر مزاح کرده است. به همسرش گفت: آیا نمی بینی سفیدی چشمم از سیاهی اش زیادتر است؟

۵- شوخی و مزاح با امیرمومنان(ع)

روزی پیامبر(ص)و علی(ع)کنار یکدیگر خرما می خوردند. حضرت هسته خرمایی که می خورد، نزد علی(ع)می گذارد.
هنگامی که از تناول خرمادست کشیدند، تمام هسته های خرما نزد علی(ع)جمع شده بود.

پیامبر(ص)به علی(ع)فرمود:

«یا علی انک لاکول.»

ای علی! بسیار می خوری.

علی(ع)گفت: «یا رسول الله الاکول من یاکل الرطب و النواه »

ای رسول خدا! بسیار خور کسی است که خرماها را با هسته اش خورده است.

۶- دست گذاردن برچشم برخی یاران

حضرت برخی یاران را از پشت سر بغل می گرفت و دو دستانش رابرچشمانشان می گذارد تا آنها را بیازماید آیا می توانند با
چشم بسته طرف مقابل را تشخیص دهند؟

۷- آرامتر برو که ظرفها خرد نشود.

در یکی از مسافرتها، غلام سیاه و خوش صدایی به نام «انجشه »

همراه حضرت بود که به دستور پیامبر(ص)آواز ویژه تند رفتن شتران می خواند. و در آن کاروان برخی از زنان پیامبر(ص)
و ام سلیم نیزحضور داشتند.

انس می گوید: حضرت گاهی با انجشه شوخی می کرد و می فرمود:

«رویدا یا انجشه لاتکسر القواریر(یعنی ضعفه النساء.»

انجشه! قدری آرامتر بران بلورها خرد نشود.(زنان آزار نبینند.

شوخی یاران با پیامبر(ص)

پیامبر(ص)به دیگران اجازه می داد با او مزاح کنند. نعیمان بدری یکی از یاران همیشه شاد پیامبر(ص) گاه با