پاورپوینت کامل تبلور ایمان(محمدبن اسماعیل بن بزیع ) ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تبلور ایمان(محمدبن اسماعیل بن بزیع ) ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تبلور ایمان(محمدبن اسماعیل بن بزیع ) ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تبلور ایمان(محمدبن اسماعیل بن بزیع ) ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

>

بدن انسان ترکیبی است از اجزاء مختلف که هریک از آن ها درجایگاه خود لازم و مفید است. اما بخشی از اجزاء تشکیل
دهنده بدن نقش ممتازتری دارند. تمام گروه های انسانی در جایگاه خویش مهم تلقی می شوند اما گروه دانشمندان و
پژوهشگران که با دانش واندیشه سروکار دارند اهمیت ویژه دارند.

یکی از محدثان فرزانه شیعی محمدبن اسماعیل بن بزیع است. کنیه اش ابو جعفر و معروف به ابن بزیع ومولی المنصور
است.

سال و محل تولد او آن چنان مشخص و روشن نیست اما بعضی ازنشانه ها حکایتگر است که او در اواسط سده دوم هجری
پا به عرصه گیتی نهاد.

خاندان

ابن بزیع در خاندانی پرورش یافت که در آن روزگار از معروفیت ویژه ای برخوردار بود. نجاشی می گوید: فرزندان بزیع از
خاندان مهمی هستند که از این خاندان است: احمدبن حمزه بن بزیع که وزیراو روایتگر احادیث اهل بیت علیهم السلام
بود.

پدر اسماعیل که از یاران حضرت موسی بن جعفر(ع)بود وجاهت ووثاقت او روشن نیست اما او از محدثان ارادتمند به
امامان شیعه علیهم السلام بود.

حمزه بن بزیع که از اصحاب امام هفتم شمرده می شود وقتی نامش نزد امام رضا(ع) برده شد و امام برایش طلب رحمت
کرد.اما بعضی از نقلها حکایت می کند که او از گروه منحرف واقفیه بوده است. اودر جرگه راویان قرار دارد. محمدبن
اسماعیل از عموی خویش روایت نقل کرده است.

صحابی معصومین علیهم السلام

محمدبن اسماعیل بن بزیع از سرچشمه گوارا و زلال دانش سه امام معصوم علیهم السلام بهره بود: حضرت موسی بن
جعفر، حضرت رضا وحضرت جواد علیهم السلام.

شیخ طوسی او را جزو یاران موسی بن جعفر، حضرت رضا و امام جواد علیهم السلام شمرده است.

نجاشی از کشی نقل می کند که محمدبن اسماعیل بن بزیع از یاران حضرت موسی بن جعفراست و حضرت جواد را نیز
درک کرده است.

علامه حلی و عالمان دیگر شیعه به نقل سخنان شیخ و نجاشی درباره محمدبن اسماعیل بن بزیع در کتب خود بسنده
کرده اند.

از منظر معصوم(ع)

از تتبع و سیر در روایات به دست می آید که این محدث بزرگوارمورد عنایت و توجه امامان معصوم علیهم السلام قرار
داشت. حسین بن خالد صیرفی می گوید: با جمعی از شیعیان پیش حضرت رضا(ع)بودم تا این که نام ابن بزیع به میان
آمد. حضرت فرمود: دوست داشتم در میان شما شخصیتی همانند محمدبن اسماعیل بن بزیع می بود.

علی بن مهزیار می گوید: محمدبن اسماعیل بن بزیع به من گفت: ازحضرت جواد(ع) درخواست کردم که یکی از
پیراهن های خود را به من بدهند تا هنگام مردن، کفن خود قرار دهم. حضرت جواد(ع)خواسته ام را اجابت کرد و یکی از
پیراهن های خویش را برایم فرستاد. به امام عرض کردم: چگونه این پیراهن را کفن خود قرار دهم؟ امام فرمود: تکمه
هایش را از او جدا کن.

شیخ طوسی در تهذیب می گوید: محمدبن اسماعیل روایت می کند که یکی از شیعیان از دنیا رفت و موفق نشد که وصیت
کند. قاضی کوفه محمدبن عبدالحمید را قیم فرزندان صغیر ومال و کنیزان او قرارداد. محمدبن عبدالحمید مال، ثروت و
میراث او را فروخت ولی هنگامی که می خواست کنیزان را بفروشد دچار تردید شد که چون من از ناحیه قاضی کوفه قیم
هستم آیا حق دارم این کار را بکنم؟ محمدبن اسماعیل می گوید: من این قضیه را خدمت امام جواد(ع)گفتم. امام فرمود:
اگر قیم همانند تو و محمدبن عبدالحمید باشد فروختن آن ها اشکالی ندارد.

از این حدیث اعتماد و علاقه امام(ع)به ابن بزیع روشن می شود. شیخ عباس قمی می نویسد: سید مرتضی طباطبائی،
پدر علامه بحرالعلوم در شبی که بحرالعلوم چشم به جهان گشود حضرت رضا(ع)را درخواب دید. شمعی را به دست
محمدبن اسماعیل بن بزیع داد و آن شمع رابر بالای خانه آن ها روشن کرد. آن روشنی چنان گسترش یافت که اندازه اش
قابل درک نبود و با زبان حال می گفت: این مولود، بشرمعمولی نیست.

از نگاه بزرگان

تمام شرح حال نگاران محدثان شیعی محمدبن اسماعیل بن بزیع رابه نیکوترین زبان ستوده اند. شیخ طوسی می گوید:
ابن بزیع محدثی موثق و موجه است. نجاشی می نگارد: او از نیکان و موثقان شیعی ومردی صاحب زهد و تقوابود.

کشی می گوید: از علی بن حسن بن فضال که از چهره های برجسته شیعه بود، از ابن بزیع پرسش کردم. او گفت: موثق و از
بزرگان است.

وزارت

محمدبن اسماعیل بن بزیع مدتی وزیر یکی از خلفای عباسی بود. مولی المنصور و او یکی از وزراء است.

رفع یک شبهه

ممکن است در ذهن خواننده نقاد و خرد ورز این قطعه تاریخی شگفت انگیز باشد که چگونه یکی از چهره های برجسته
روایتی شیعی که دل در گرو حکومت امام دارد و قهرا حکومت عباسیان را حکومت غصب و ستم می داند، حاضر شده است
که وزارت یک خلیفه ستمگر رابپذیرد؟

در پاسخ می توان گفت که پذیرفتن مسئولیت در هر سیستم حکومتی که بربنیاد استبداد و قساوت استوار است و به
اصطلاح فقیهان شیعی حکومت جور است، از منظر دین کاری ناشایست است. اما اگر ورود به دستگاه خلافت موجب
کمک به شیعیان ستمدیده و رفع مشکلات آنان شودپذیرفتن مسئولیت در دستگاه خلافت جور رواست و بدین خاطر
است که امامان معصوم علیهم السلام به عده ای از شیعیان اجازه دادند که برای تحقق این ایده های انسانی وارد
کومت شوند. از این جهت است که ما در تاریخ پرفراز و نشیب شیعه می بینیم که بعضی از شیعیان خالص و ناب، سمت
وزارت داشتند. در این جا به دو مورد بسنده می شود:

۱- عبدالله بن سنان: او از یاران امام صادق(ع)و امام کاظم(ع)است و از آن بزرگواران(۱۱۴۶)حدیث نقل کرده است.
احمدبن محمدخالد برقی می گوید: او خزانه دار منصور و مهدی عباسی بود.

نجاشی می گوید: عبدالله بن سنان روایتگری است که با وجاهت وبزرگ منزلت که در آینه وجود او هیچ نقطه تاریکی
وجود ندارد. درحکومت های منصور، مهدی، هادی و هارون الرشید متولی و خزانه داربیت المال بود. کتاب های فراوانی
دارد که راویان شیعی تمام آن هارا روایت کرده اند.

۲- علی بن یقطین بغدادی: او یکی از انقلابی ترین ودین باورترین محدثان شیعی بود و با این که در جرگه روایتگران قرار
داشت ولی در دستگاه هارون الرشید سمت صدارت داشت. و ازیاران خاص امام کاظم(ع)به شمار می آمد و وجوهات
شرعیه خویش رابه خدمت آن حضرت می فرستاد. منزلت و شان او به اندازه ای بود که امام موسی بن جعفر(ع)درباره اش
فرمود: هرکسی که می خواهد یکی ازاصحاب رسول خدا(ص)را ببیند به علی بن یقطین بنگرد. او اهل بهشت است.

روزی علی بن یقطین از مسئولیتی که در دستگاه خلافت هارون به عهده داشت، نزد امام کاظم(ع)اظهار ناراحتی و
دلتنگی کرد. امام به او فرمود: یاعلی! خداوند متعال در دستگاه ستمگران دوستانی دارد که به وسیله آنان ستم ها و بلاها را
از دوستان اهل بیت علیهم السلام دور می کند و تو از آنان هستی.