پاورپوینت کامل صعصعه بن صوحان عبدی(۲) ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل صعصعه بن صوحان عبدی(۲) ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل صعصعه بن صوحان عبدی(۲) ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل صعصعه بن صوحان عبدی(۲) ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

>

ءصعصعه فرزند صوحان فرزند حجر وکنیه اش «ابوطلحه » یا «ابوعمرو» بود و نسبتش با پانزده واسطه، به
«عبدالقیس » از بزرگان قبیله «ربیعه » می رسید و از همین جهت به او«صعصعه بن صوحان عبدی » گفته اند.

در شماره ۳۶ ماهنامه با بخشی از زندگی اوآشنا شدیم و اینک بخش آخر زندگی این یارفداکار امیرمؤمنان علیه
السلام را مرور می کنیم.

رو در روی معاویه

مسجد کوفه

بعداز صلح امام حسن علیه السلام، معاویه واردکوفه شد. در آن روز عده ای از اصحاب علی علیه السلام نیز در کوفه
حضور داشتند و امام حسن علیه السلام برای بعضی از آنها در فهرستی که نام و نام پدرانشان مشخص شده بود،
ازمعاویه امان گرفته بود. از جمله این افراد،صعصعه بن صوحان بود. این افراد علی رغم میل باطنی خود،
می بایست نزد معاویه رفته،به او به عنوان خلیفه مسلمین سلام می کردند. وقتی صعصعه بر معاویه وارد شد،
معاویه گفت: چقدر خشمگین هستم که تو درامان من باشی. صعصعه پاسخ داد: به خداقسم، من نیز از این که تو
را به عنوان حاکم برمسلمانان پذیراباشم، بسیار ناراضی ام. وسپس به همین عنوان بر او سلام کرد. معاویه گفت:
اگر در به رسمیت شناختن من راستگوهستی، به منبر برو و علی را لعنت کن!صعصعه که از سویی متعهد به صلح
نامه امام خود بود و از سوی دیگر از علی علیه السلام دست بردار نبود، بر منبر رفت و پس از حمد و ثنای خداوند
گفت: ایهاالناس! از نزد کسی می آیم که شرارتش را مقدم داشته و خیرش را مؤخرکرده است و به من فرمان داده
است که علی علیه السلام را لعنت کنم.«فالعنوه لعنه الله » پس او را لعنت کنید، خداوند نیز او را لعنت کند.
حاضران در مسجد با صدای بلند آمین گفتند.معاویه گفت: نه به خدا قسم، مقصود تو کسی جز من نیست. باید
دوباره او را با نام مشخص نمایی، صعصعه دوباره به منبر آمد و به گونه ای سخن گفت که هرکس آن را
جوری معنی می کرد. معاویه که از وی نا امید شده بود، دستور داد تا صعصعه را بیرون کردند. ^(۱)

مسجد جامع دمشق

مسجد جامع دمشق گاه شاهد صحنه هایی از مقابله حق و باطل بود. روزی که دانشمندان قریش و رؤسای قبیله
ربیعه وبزرگان یمن در مسجد حضور داشتند، معاویه اظهار داشت: «خداوند خلفایش را گرامی داشت و بهشت را
بر آنان واجب کرد و از آتش جهنم در امانشان داشت و سپس من را از آنان قرار داد. یاران مرا اهل شام مقرر کرد،
همانانی که از حریم خدا دفاع کردند و به یاری خدا بردشمنانش پیروز گشتند.»

در آن روز احنف بن قیس و صعصعه بن صوحان نیز در مسجد بودند. صعصعه بلندشد و خطاب به معاویه گفت:

«ای پسر ابوسفیان! سخنان خود را بی کم وکاست بیان کردی. چگونه خدا تو را پیروز کرددر حالی که تو با ظلم
بر ما پیروز شدی؟ و اماآنچه در مورد مردم شام گفتی، نیز خالی ازحقیقت است; چرا که من هیچ مردمی را
به مانند ایشان مطیع مخلوق و عصیان کننده خالق ندیدم. اینان مردمانی هستند که تو دین و جسمشان را به
وسیله مال دنیا خریدی. اگرپیوسته به آنان مال دنیوی پرداخت کنی، از توحمایت می کنند و در غیر این صورت،
تو را رهاخواهند کرد.»

معاویه در پاسخ گفت:

«ساکت شو ای پسرصوحان! اگر نبودبردباری من، هرگز به سخنانت گوش نمی دادم.» ^(۲)

در کاخ دمشق

نمایندگانی از مردم عراق (عدی بن حاتم،احنف بن قیس، صعصعه بن صوحان و…) واردسرزمین شام شدند.
عمرو بن عاص به معاویه گفت: این افراد مردانی بزرگ و پیروان علی هستند که در رکابش در جنگ جمل و
صفین جنگیدند. مجلسی سری ترتیب بده و بااحترام تمام با آنان ملاقات کن. او پذیرفت ودر آن مجلس چنین
گفت: خوش آمدید ای اهل عراق! شما به سرزمین خدا و شهر مقدس قدم گذاردید. سرزمینی که حشر و نشر
ازآنجاست. شما بر بهترین امیری وارد شدید که بزرگانتان را احسان و کوچک های شما راترحم می کند. اگر همه
مردم فرزندان ابوسفیان بودند، همه صاحب حکمت و عقل نیز می شدند.

در این میان، اهل عراق حاضر در مجلس به صعصعه که حاضرجوابترین مردم بود، اشاره کردند تا جواب معاویه
را بدهد. او برخاست وپس از حمد خدا و درود بر پیامبرصلی الله علیه وآله گفت:

«ای معاویه! این که گفتی به سرزمین مقدس قدم گذاردید، به جان خودم سوگند که زمین به اهل خود قداست
نمی بخشد; بلکه اعمال آنها است که تقدیسشان می کند واین که این سرزمین را محل حشر و نشردانستی، به جان
خود قسم! که نه نزدیک بودن به زمین حشر و نشر برای کافر سود داردو نه دوری از آن برای مؤمن، ضرر و آنچه
درمورد فرزندان ابوسفیان گفتی، بهتر ازابوسفیان که آدم علیه السلام باشد، درمیان فرزندان او، بردبار و سفیه،
عالم و جاهل یافت می شود،پس چگونه فرزندان ابوسفیان همگی عاقل وحکیم هستند؟!»معاویه گفت: به خدا
قسم، آسایش تو راسلب می کنم و در شهرها آواره ات می سازم.

– والله زمین خداوند وسیع و دوری از توموجب آرامش است.

– حقوقت را از بیت المال قطع می کنم.

– اگر این امر در اختیار تو است، انجام بده;اما بدان که نعمت های برتر در اختیار کسی است که خزائنش تمام
نمی شود و در حکمش ستم روا نمی دارد.

– به پیشواز مرگ رفته ای!

– از روی جهالت سخن نگفتم و جان خود رانیز در معرض مرگ نگذاشتم و تو نمی توانی خونی را که خدا حرام
دانسته، بی جهت مباح کنی و کسی که مظلومانه کشته شود، خداوندانتقام او را خواهد گرفت و فردای قیامت
هم قاتل را به جهنم وارد کرده و جرعه های حمیم(ماده مذابی که جهنمیان از آن می نوشند.) رابه او می چشاند.

معاویه دیگر از جواب وی عاجز ماند وخطاب به عمرو بن عاص گفت: شر او را از من دور ساز.

عمرو بن عاص به صعصعه گفت: چگونه برخلیفه مسلمین چنین خشم کرده ای؟!

صعصعه پاسخ داد: نفرین برتو، که پناهگاه کسانی شده ای که اهل فساد نیز آنان را درجمع خود نمی پذیرند. ^(۳)

× دیدگاه عالمان

دانشمندان رجال و حدیث شیعه و سنی اورا صحابی خاص علی علیه السلام و فاضل و متدین توصیف کرده اند.

علامه حلی (م ۷۲۶) او را «فرد موثق »می داند و می گوید: او عظیم القدر و از اصحاب علی علیه السلام است. ^(۴)

ذهبی (م ۷۴۸) دانشمند نقاد اهل سنت،پس از آنکه از صعصعه بسیار