پاورپوینت کامل سفرنامه غدیر ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سفرنامه غدیر ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سفرنامه غدیر ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سفرنامه غدیر ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

>

بخش اول

رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در مدینه اعلام کرد که در مراسم حج شرکت خواهد نمود و مسلمانانی که معذور نیستند، در این مراسم شرکت کنند.

پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله ۵ روز مانده به آخر ذی القعده، همراه جمعیتی انبوه از مسلمانان مدینه و تازه مسلمانان اطراف مدینه، از مدینه به سوی مکه حرکت کرد. بیش از صد هزار نفر از مدینه عازم مکه شدند. خانواده پیامبر صلی الله علیه و آله نیز
همراه آن حضرت بود. رسول خدا صلی الله علیه و آله دستور داد کاروان کم تر در منازل بین راه توقف کند و به علت گرما، شب ها به راه خود ادامه دهد و در روزها به استراحت بپردازد.

مسیر سفر حجه الوداع از مدینه به مکه

با توجه به این که پیمودن راه مکه ـ مدینه ۱۱۷ ساعت طول می کشد و در هر ساعت مسافتی حدود ۴ کیلومتر را می توان با شتر پیمود، و از مدینه تا «رابغ» ۶۶ ساعت راه و از رابغ تا مکه ۵۱ ساعت راه است و بین جحفه تا مکه
تقریباً ۴۰ مرحله است(۱)؛ رسول خدا صلی الله علیه و آله روز یکشنبه در «یلملم» و شب در «شرف السیاله»(سیاله) بود و نماز مغرب و عشا را همان جا خواند. پیامبر صلی الله علیه و آله در روز دو شنبه، نماز صبح را در «عرق الظبیه» خواند و روز را در «روحا»
منزل گزید و از آن جا، به «منصرف» رفت و نماز عصر را آن جا خواند. پیامبر صلی الله علیه و آله شب در متعّشی بود و نماز صبح روز بعد را در «اثابه» خواند و روز سه شنبه را در «عرج» بود. کاروان روز چهارشنبه در «اسقیاء»، روز پنجشنبه در
«ابواء»، روز جمعه در «جحفه»، روز شنبه در «قدید»، روز یکشنبه در «عسفان»، روز دو شنبه در «مرّالظهران» (بطن مرّ) بود و نماز مغرب را در «ثنیّتین» (نزدیک مکه) خواند و شب را همان جا ماند و روز سه شنبه وارد مکه شد.(۲)
(مسیر بازگشت آن حضرت نیز همین بود.)

رسول خدا صلی الله علیه و آله پس از ۹ روز مسافرت، در چهارم ذی الحجه به حومه مکه رسید، اما چون شب فرا رسید، در بیرون مکه اطراق کرد و صبح روز بعد، از «عقبه مدنیّین» وارد مکه شد. رسول خدا صلی الله علیه و آله در مدّت اقامت در مکه (تا قبل از
شروع مراسم حجّ) در «بطحاء» مکه سکونت گزید.(۳) در آغاز این سفر، امیرالمؤمنین علیه السلام همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله نبود؛ زیرا در مأموریت یمن به سر می برد. حضرت علی علیه السلام وقتی که خبر سفر پیامبراسلام صلی الله علیه و آله را شنید، به سرعت،
به مکه رفت وقبل از آغاز مراسم حجّ، خود را به مکه رساند.

رسول خدا صلی الله علیه و آله پس از عمره، فرمود: من نیّت حج افراد نموده ام، چون قربانی ام را با خود آورده ام، اما هرکس
همانند من نیست، حج او تمتّع است و باید از احرام عمره خارج شود، تا زمان حج فرا رسد. این دستور الهی چنان خشم عده ای مسلمان نما را ـ که بعد از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله بر مسند خلافت نشستند و حج تمتّع و متعه را حرام
اعلام کردند.ـ برانگیخت که علناً آن را انکار نمودند.(۴)

مخالفین تمتّع در حجّ و برنامه های امیرالمؤمنین صلی الله علیه و آله در سفر یمن گروهی از سران منافقین مدینه و عمدتاً از گروه مهاجرین بودند؛ زیرا منافقین انصار شناخته شده و پس از مرگ عبداللّه بن اُبیّ پراکنده شده بودند و هیچ پیوند
قبیله ای یا تاریخی با مکیان نداشتند. مطرود بودند. و طلقای مکه (تازه مسلمانان قریش در مکه). عمق اذیت ها و آزارهای شان در این سفر به رسول خدا صلی الله علیه و آله طوری بود که هرگاه پیامبر صلی الله علیه و آله در حجه الوداع حج الهی و ابراهیمی را
تعلیم می نمودند ـ که با انحرافات و بدعت های جاهلی مشرکین قریش در تضاد بود.ـ باعث اعتراضات علنی و گستاخانه آنان و یا ظهور غیظ و سنگینی در رفتار و کردار شان می شد. در آیه ۲۰۰ سوره بقره به گوشه ای از رفتار آن ها
پرداخته شده و این رفتار زشت آن ها مورد توبیخ قرار گرفته است.

امام رضا علیه السلام به نکته ای بسیار عجیب اشاره می نماید که: مردی از آن حضرت پرسید: آیا رسول خدا صلی الله علیه و آله در ایام رحلت خود و قبل از آن در تقیّه بود؟!

حضرت فرمود: با نزول آیه تبلیغ (۶۷ مائده) خداوند هرچه تقیه و خوف بود را از رسول خدا صلی الله علیه و آله برداشت.(۵)

در مدت اقامت رسول خدا صلی الله علیه و آله در مکه، نه تنها شخص ایشان مورد مخالفت و اذیت قرار گرفت بلکه امیرالمؤمنین علیه السلام نیز در این زمان به طور علنی مورد تهمت و عیب تراشی
منافقین و تازه مسلمانان مکه قرار داشت.

در این اوضاع آرام و مرتب که جمعیت علاقمند و (به قول اهل سنت صحابه در این سفر آن چنان بودند که برای تبرک به قطرات آب وضوی پیامبر صلی الله علیه و آله با یک دیگر مسابقه گذاشته و ازدحام عجیبی ایجاد می کردند!) مراسم حج در
روز نهم (عرفه) آغاز گردید.

شبانگاه یا روز عرفه اولین مرتبه ای است که فرشته وحی به محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد.(۶) و از طرف خداوند امر به تبلیغ عمومی وصایت و ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام می نماید که باید در همین مراسم حج انجام گردد و چه ازدحامی
بهتر از ایّام و صحرای عرفه یا منی؛ اما در روایتی است که چون برای اولین مرتبه جبرئیل بر رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل شد، آن حضرت چنان گریست که از محاسن مبارکش اشک جاری شد و به جبرئیل فرمود:

ای جبرئیل! این قوم من، قریب العهد به جاهلیت هستند؛ این دین را سالیان سال با تشویق و اکراه به آن ها عرضه کردم تا من را پذیرفتند. حال چگونه می توانم (در یک مراسم کوتاه) دیگری را برای رهبری و اطاعت از او معرفی
کنم.(۷)

طبق روایات، اولین نزول جبرئیل یا در شب عرفه یا به هنگام وقوف به عرفات بوده است. اما آنچه مهم است، این که رسول خدا صلی الله علیه و آله از قبل اعلان کرده بود که این حج، «حجه الوداع» است و ضمناً و یا حتی صریحاً خبر از رحلت
قریب الوقوع خود داده بود. بنابراین قصد داشت امر ولایت را تدریجاً و با زمینه سازی های قبلی مطرح کند و با شواهد و قرائنی که وجود دارد، قطعاً رسول خدا صلی الله علیه و آله تصمیم داشته ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام را در مدینه پس از
حجه الوداع مطرح کند(۸)؛ از جمله:

۱ ـ عجله زیاد برای ورود به مکه و خروج سریع از آن جا.(۹)

۲ ـ قصد آن حضرت برای اعلان و اجرای ولایت در فضائی با ثبات و مستحکم از نظر موقعیّت اجتماعی و سیاسی و نظامی؛ که این جز در مدینه آن هم پس از دور کردن قسمت اعظم جمعیت مسلمانان سست عقیده یا منافق ازآن
شهر نمی شد، (امری که رسول خدا صلی الله علیه و آله با طراحی اعزام سپاه و لشکر اسامه بن زید در آخرین ماه زندگی، قصد اجرای آن را داشت.)

۳ ـ روایات و حتی آیاتی که تصریح دارد رسول خدا صلی الله علیه و آله از اعلان این امر به طور کلی بویژه در مکه خوف شدید داشت. لذا با دقت و برنامه ریزی منتظر فرصت مناسب و آماده کردن مردم بود که مکه اصلاً آن شرایط را نداشت.

۴ ـ جمعیت بسیار پراکنده و ناهمگون مکه در مراسم حج؛ بویژه که میعادگاه منافقین (از قشر مهاجرین مدینه) با مشرکین تازه مسلمان (حزب طُلَقا) شده بود که از لحظه ورود آن حضرت به مکه (با پیش کشیدن اعتراض به
برنامه های امیرالمؤمنین علیهماالسلام در سفر یمن توسط کسی همچون خالد بن ولید(۱۰) و یا اعتراض به برنامه حج تمتع) تا لحظه خروج از مکه (با نقشه بسیار خطرناک ترور آن حضرت در مسیربازگشت.) دائم فتنه انگیزی می نمودند.

بنابراین رسول خدا صلی الله علیه و آله در مکه نمی توانست ولایت خاصه را صریحاً اعلام نماید؛ اما به علت نزول وحی الهی، تصمیم به زمینه سازی این امر گرفت؛ لذا در روز عرفه در اجتماع حجاج خطبه ای تاریخی و مفصّل ایراد می نماید
(خطبه ای که بسیار مورد توجه عامه است و در برابر خطبه غدیر آن را مهم ترین خطبه آن حضرت در این سفر می دانند.) دراین باره جابربن سمره می گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله در عرفات خطبه ای خواند در ضمن آن شنیدم که فرمود:

این امر (اسلام) همیشه عزیز و سربلند خواهد بود، مادام که زمام حکومت آن به

=========================================

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:

اسلام همیشه عزیز و سربلند خواهد بود، مادام که زمام حکومت
آن به دست دوازده نفر باشد که همه….؛ ناگهان نتوانستم ادامه
سخن رسول خدا صلی الله علیه و آله را بشنوم. چرا؟ چون که ناگهان سروصدا شد و
مردم شروع به حرف زدن کردند!

=========================================

دست دوازده نفر باشد که همه….؛ ناگهان نتوانستم
ادامه سخن رسول خدا صلی الله علیه و آله را بشنوم. چرا؟ چون که
(به حسب روایات مختلف) ناگهان سروصدا شد و
مردم شروع به حرف زدن کردند! چون که ناگهان
فریاد و ضجه مردم و جمعیت بلند شد! ناگهان
جمعیت بلند شده و از جای خود برخاستند و (نشستند)! اما چون پدرم ازمن به (جایگاه) رسول خدا صلی الله علیه و آله نزدیکتر بود از او پرسیدم: ادامه سخن ایشان چه بود؟ گفت: ایشان فرمود: «کلّهم من قریش» و یا این که «کلّهم من
بنی هاشم»(۱۱)

این واکنش عجیب نسبت به آن حدیث کلّی و ظاهراً مبهم، باعث شد که رسول خدا صلی الله علیه و آله نتواند حتی مقدمات امر را در عرفات انجام دهد، و این امر آن چنان تأثیر گذار بود که بنابه نقل احتجاج از امام باقر علیه السلام ؛ ف