پاورپوینت کامل علی علیه السلام و آزادی ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل علی علیه السلام و آزادی ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل علی علیه السلام و آزادی ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل علی علیه السلام و آزادی ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

>

«آزادی» واژه مقدسی است که تمام ملت ها، اقوام و افراد بشر طبعاً برای به دست آوردن آن و زیستن درسایه سار آن، تلاش های بسیار نموده و قربانی های فراوانی داده اند.

آزادی نه تنها خواسته انسان، بلکه هرموجود زنده ای است، تا جایی که هرموجود زنده ای گرسنگی و تشنگی در فضای آزاد را بر ناز و نعمت در اسارت و قفس ترجیح می دهد.

برای «آزادی» تعریف ها و معانی مختلفی ذکر کرده اند که شاید بهترین تعریف این باشد: «آزادی یعنی نبودن مانع در سر راه اندیشه درست و اعمال شایسته.»(۱)

برخی می گویند: «آزادی این است که انسان از هر قید و بندی رها باشد و بتواند آنچه را اراده می کند، انجام دهد.» آزادی فوق، ولنگاری، بی بند و باری و هرزگی است و در هیچ مکتب و در هیچ کشوری این نوع آزادی پذیرفته نیست؛
زیرا هرانسانی در هرکجای دنیا که باشد، فقط در چارچوب قانون آزاد است.

اقسام آزادی

آزادی را از جنبه های گوناگون می شود مورد مطالعه و بررسی قرار داد:

۱ ـ آزادی تکوینی: انسان، تکویناً آزاد است؛ یعنی در اصل آفرینش به گونه ای آفریده شده است که می تواند برای خود تصمیم بگیرد و عمل کند. این، یک مقوله فلسفی و کلامی است و در جای خود بحث شده است و
محدودیت های آن مشخص گردیده است.

۲ ـ آزادی اخلاقی: هیچ عاملی در انتخاب نظام ارزشی تعیین کننده نیست و اخلاق از قبیل اعتباریّات است و انسان اختیار دارد هرچیزی را خوب یا بد بداند. این نیز نه تنها در مکتب اسلام پذیرفته نیست بلکه نظام های دیگر نیز
برای پرهیز از حاکمیت هرج و مرج و روح آنارشیستی در جامعه از آن جلوگیری می نمایند.

«آزادی اخلاقی» معنای دیگری نیز دارد و آن مفهومی است که معادل «آزادی» است و منظور از آن این است که انسان از قید شهوات و اسارت قوای حیوانی و شیطانی آزاد باشد. این آزادی مورد تأکید اسلام است و در سخنان گهربار
امیرالمؤمنین علیه السلام برآن بسیار پافشاری شده است.

۳ ـ آزادی حقوقی: انسان در روابط اجتماعی خود با دیگران تا چه اندازه آزاد است و پیگرد قانونی ندارد؟ مثلاً برای تنظیم روابط اجتماعی مقرّراتی وضع می شود و دولت ضامن اجرای آن هاست. رسیدگی به این روابط و تنظیم آن ها
از مسائل حقوقی است و در مورد این مسائل نیز بحث آزادی مطرح است.(۲)

۴ ـ آزادی را می توان از جنبه های دیگر، چون آزادی شخصی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، مدنی و… مورد بحث قرار داد، که پرداختن به همه جزئیات آن از حوصله این مقاله خارج است. آنچه در این جا مورد بحث است، آزادی در
کلام و رفتار امیرالمؤمنین علیه السلام می باشد. منشأ همه آزادی ها این است که انسان آزادی شخصی خود را با تمام اقسام آن بشناسد و آن آزادی را برگزیند که او را از تمام قید و بندهای ذلّت بار آزاد کرده و به سعادت ابدی نائل گرداند.

امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «العارف من عرف نفسه فاعتقها ونزّهها عن کلّ مایبعّدها و یوبقها»(۳)؛ عارف کسی است که نفس خود را بشناسد و او را آزاد کند و از آنچه او را (از سعادتش) دور می سازد و اسیرش
می گرداند، پاک گرداند. حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در وصیتنامه اش به امام حسن مجتبی علیه السلام ، آزادی شخصی را با آزادی تکوینی از سوی خداوند سبحان گره می زند و می فرماید: «ولاتکن عبدغیرک و قد جعلک اللّه
حرّا»؛(۴) بنده دیگری مباش که خدا تو را آزاد آفریده است. امام علی علیه السلام به فرزندش فرمود: گرامی دار نفست را از هر زبونی و پستی، هرچند تو را به نعمت های بی شمار برساند؛ زیرا هرگز برآنچه از نفس خویش صرف می کنی،
عوض نخواهی یافت. نیز آن حضرت فرمود: «الهی کفی بی عزّاً ان اکون لک عبداً و کفی بی فخراً ان تکون لی ربّاً»؛(۵) پروردگارا! مرا این عزّت بس که بنده تو باشم و این فخرم بس که پروردگارم تو
باشی!

این جمله حضرت در حقیقت، همان کلام خداوند در قرآن مجید است که بگو: «ای اهل کتاب! بیایید به سوی سخنی که میان ما و شما یکسان است؛ که جز خداوند یگانه را نپرستیم و چیزی را همتای او قرار ندهیم؛ و بعضی از ما،
بعضی دیگر را ـ غیر از خدای یگانه ـ به خدایی نپذیرد.»(۶)

در بینش توحیدی و در نگاه موحّدانه حضرت امیر علیه السلام ، آزادی حقیقی این است که انسان عبد خدا باشد؛ زیرا درسایه این بندگی است که از هر قید و بند ذلّت بار آزاد می شود.

اقبال لاهوری همین بینش بندگی دربرابر خداوند سبحان ـ که برگرفته از تعالیم عالی اسلام است.ـ را چنین به نظم آورده است:

آزادی در کلام امیرالمؤمنین علیه السلام

حال که تا حدودی تعریف آزادی و معنای عبودیّت و نیز رابطه این دو باهم روشن شد، برخی از سخنان گهربار امیرالمؤمنین علیه السلام را در این باره اشاره می کنیم:

علی بن ابی طالب علیه السلام در ذی قار (موضعی بین کوفه و واسط) در یک سخنرانی، بعد از حمد و سپاس الهی چنین فرمود:

«اما بعد فانّ اللّه تبارک و تعالی بعث محمداً صلی الله علیه و آله بالحقّ لیخرج عباده من عباده عباده الی عبادته و من عهود عباده الی عهوده ومن طاعه عباده الی طاعته ومن ولایه عباده الی ولایته»(۸)

اما بعد، ـ خداوند تبارک و تعالی ـ حضرت محمد علیه السلام را به حق مبعوث کرد، تا بندگان را از بندگی مخلوقات خارج سازد و به بندگی حق تعالی برساند. و از پیمان های (ناشایسته) با مردم به عهدالهی دعوت نماید، واز اطاعت بندگان
خدا به اطاعت پروردگار فراخواند، وآن ها را از سرپرستی مخلوقات بیرون آورد و تحت ولایت خدا درآورد. آن حضرت در جمله های حکمت آمیز خود، آزادی را به آزادی بیرونی خلاصه نمی کند، بلکه به آزادی درونی نیز اشاره
می کند که هر فردی که اسیر شهوات خود باشد، در حقیقت، از خویشتن سلب آزادی کرده است.

امام فرمود: «عبد الشّهوه اسیر لاینفکّ اسره»؛ بنده شهوت اسیری است که هرگز از آن خلاصی نیابد.

نیز فرمود: «بنده شهوت ذلیل تر از برده است.»

نیز فرمود: «بنده طمع ها برده ای است که هرگز طعم آزادی را نمی چشد.»(۹)

همچنین فرمود: «آزاد کسی است که شهوات را ترک کند.»(۱۰)

همچنین می فرماید: «آیا آزاد مردی نیست که این ته مانده ی طعام در دهان (دنیای پست) را برای اهلش رها کند؟ برای نفس های شما ارزشی جز بهشت نمی باشد؛ پس آن را جز به آن نفروشید.»(۱۱)

حضرت در اشاره ای به شناخت دنیا می فرماید: «دنیا محل گذر است، نه جای ماندن برای همیشه. مردم در این دنیا دو دسته اند: گروهی خودشان را به دنیا می فر