پاورپوینت کامل « جعفربن بشیر کوفی » گنجینه حدیث ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل « جعفربن بشیر کوفی » گنجینه حدیث ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل « جعفربن بشیر کوفی » گنجینه حدیث ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل « جعفربن بشیر کوفی » گنجینه حدیث ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

>

ءحیات علمی محدثان شیعه شاهد تلاش آنان، در راه نشر و گسترش آرمان های اهل بیت عصمت علیهم السلام
است. تلاشهایی که درقالب نقل اخبار و روایات وتبلیغ و تدریس حدیث تبلور یافت چه رنجهای بزرگی که به جان و
دل خریدند تا توانستند پیام امامان دین علیهم السلام را به درستی به نسل های آینده برسانند. یکی از
برجسته ترین روایتگران شیعی که در این راستا، از هیچ تلاشی فروگذاری نکرد و در روزگار خویش، قامت بلندتقوا
و دانش طلبی و مبارزه با دستگاه ستم زمان بود، جعفربن بشیر بجلی است.

ولادت، لقب و کنیه

تاریخ اواخر نیمه دوم سده دوم هجری رانشان می دهد که در یک خاندان شیعی درکوفه، کودکی به دنیا می آید
که او را جعفر نام می نهند. کنیه اش ابومحمد و لقب او بجلی واحیانا وشاء است و از آن جهت که اهل شهرکوفه بود،
کوفی نامیده شد. ^(۱) از تاریخ دقیق ولادت او درگزارشهای محققان دانش تراجم،در هیچ جا، نامی برده نشده و
قهرا همان گونه که گفته شد، با توجه به شواهد و نشانه هایی همانند استادان و شاگردان و این که حضرت رضاعلیه
السلام را درک کرده، می دانیم در نیمه دوم سده دوم هجری پا به عرصه گیتی نهاده است.

خاندان

از خاندان این محدث بزرگوار اطلاع چندانی در دست نیست. همان گونه که گفته شد نام پدرش بشیر است.
بعضی از بزرگان دانش رجال گفته اند: او بشیر دهان است که یکی از استادان روایتی فرزند خود جعفر ویکی از
یاران امام صادق و امام کاظم علیهما السلام است و روایاتی از آن بزرگواران نقل کرده است. ^(۲)

البته احتمال دیگر هم این است که پدرش بشیربن عاصم بجلی کوفی باشد که او هم درعداد محدثان شیعه و از
یاران حضرت صادق علیه السلام به شمار می آید. ^(۳)

در آئینه سخن بزرگان

شیخ طوسی: جعفربن بشیر یکی ازمحدثان موثق و موجه و بلند مرتبه است. ^(۴) رجال کشی: نصر می گوید:
جعفربن بشیرگرفتار دستگاه ستم شد و تازیانه های فراوانی به او زدند و سختی های زیادی را تحمل کرد تااین که
خداوند متعال او را نجات داد و اززندان رها شد. بعد از شهادت حضرت رضاعلیه السلام، مامون عباسی با
جعفربن بشیر از دردوستی درآمد و زمانی او را از همراهان خویش قرار داد. ^(۵)

نجاشی درباره او می گوید: جعفربن بشیریکی از چهره های برجسته شیعی بود که بسیار عبادت می کرد و یکی از
زاهدان و پاکان روزگار به حساب می آمد. او مردی موثق وموجه بود.

او در شهر کوفه مسجدی بنا کرد که هنوز درزمان ما، در قبیله بجیله وجود دارد، من وجمع زیادی از عالمان
شیعه هر وقت به شهرکوفه می رویم در این مسجد نماز می خوانیم.همان گونه که در سایر مساجد معروف
کوفه همانند مسجد کوفه، نماز می خوانیم. استادم ابوالعباس بن نوح می گفت: جعفر بن بشیرمشهور بود به
«قحفه العلم ».

او از راویان موثق حدیث نقل می کرد وراویان موثق هم از او حدیث نقل می کنند. ^(۶) علامه حلی و دیگر
دانشمندان راوی شناس شیعه در نوشتارهای خویش برسخنان نجاشی و کشی و طوسی چیزی نیافزوده اند و
برآن بسنده کرده اند.

عمر کحاله، دانشمند سنی در باره اومی نویسد: جعفربن بشیر بجلی، یکی ازمحدثان فقیه شیعه است. ^(۷)

عالم دیگر اهل سنت، زرکلی می گوید: اویکی از دانشمندان فرهیخته شیعه است که در سرزمین ابواء بدرود
حیات گفت. ^(۸)

ابن حجر عسقلانی در لسان المیزان:جعفربن بشیر کوفی بجلی یکی از مصنفین شیعه است که از علی بن موسی
الرضاعلیه السلام وجمعی دیگر حدیث نقل می کند. ^(۹)

فقحه العلم چیست؟

یکی از القاب معروف این محدث والامقام،فقحه العلم است. اساس این لقب از نجاشی است که از سخن استادش
برگرفته، در این که تلفظ درست این کلمه و معنای آن چیست بین دانشوران، مورد اختلاف است. سه نظرنقل
شده:

۱ – فقحه، که از نجاشی و علامه حلی نقل گردیده، بنابر صحیح بودن این قرائت به معنای گل (زیبا) است. که در
اینجا گل زیبای دانش، معنی می دهد.

۲ – نفحه العلم، که علامه حلی از یکی ازدانشوران برجسته روزگار خود نقل کرده است که معنایش می شود عطر
و بوی دل انگیز، آن گونه که عطرمشام انسان را نوازش می دهد وانسان را به وجد می آورد، بوی معطر دانش هم
دل و جان انسان را نوازش می دهد و روح او را جلا می بخشد.

۳ – قفه العلم، که باز از جمعی دیگر از محققان نقل شده، بنابراین قرائت به معنای ظرف و زنبیل آمده که ظرف
دانش معنی می دهد. ^(۱۰)

۴ – احتمال دیگری که به نظر خود مؤلف این نوشتار، قوی تر است: شاید تلفظ قرائت درست آن حقه العلم بوده
که حقه به معنای صندوق و ظرفی است که در و جواهر و اشیاءارزشمند را در او نگه داری می کنند. ^(۱۱)
سینه جعفربن بشیر را تشبیه کرده اند به آن صندوق که گوهر گران بها و ارزشمند دانش رادر خود جای داده است.

به هرحال این کلمه را به هرگونه که قرائت کنیم، کنایه از این است که این محدث بزرگواراز دانش فراوانی
برخوردار بوده و یکی ازچهره های دانشمند عصر خویش به شمارمی آمده، تاجایی که خلیفه مقتدر و
نیرومندعباسی، این چهره پرآوازه شیعه را در برهه ای از زمان، از نزدیکان خود قرار داده و خود را به او نزدیک
می کرده است.

صحابی امام علیه السلام

از سخن شیخ طوسی در فهرست رجال،برمی آید که جعفربن بشیر، از یاران حضرت امام رضاعلیه السلام است. ^(۱۲)

اما بیشتر روایاتی که این محدث بزرگ، نقل می کند، از یاران امام صادق علیه السلام است که باواسطه آنان از
امام صادق علیه السلام روایت می کند.

استادان

جعفربن بشیر، محدثی فرزانه و از منظرداشتن استادان فراوان درمیان محدثان شیعی، کم نظیر است، آن گونه
که از کتاب معجم رجال الحدیث اثر ارزنده آیت الله خوئی، به دست می آید او از محضر نزدیک به ۹۰ نفر از یاران و
شاگردان حضرت امام باقر وحضرت امام صادق علیهما السلام بهره برده و از آن هاحدیث نقل می کند.

این شمار زیاد استادان، نشان دهنده عشق سرشار و باور عمیق او به امامان معصوم علیهم السلام و اخبار و روایات
آنان است. در طی این نوشتاربه نام گروهی از برجسته ترین استادان روایتی او بسنده می شود:

۱ – اسحاق بن عمار ۲ – زید شحام ۳ – عبدالله بن بکیر بن اعین ۴ – حماد بن عثمان ۵ – ادیم بن الحر ۶ – ذریح
محاربی ۷ – سلیمان بن سماعه ۸ – داود رقی ۹ – بشیرالدهان ۱۰ – موسی بن بکر ۱۱ – عمربن ابان ۱۲ – هشام بن
سالم ۱۳ – مفضل بن عمر۱۴ – عزرمی ^(۱۳)

شاگردان

جعفربن بشیر در سایه تلاش وحکمت طلبی شگفتی که در روح و جان اوریشه داشت، به مرور زمان، خود یکی
ازاستادان معروف روایت و فقه آل محمدصلی الله علیه وآله شد. و مایه فراوانی از حدیث را در خود جای داد. در
این جا بود که تشنگان دانش و فقه شیعه گرد این شمع فروزان، جمع می شدند واز اندوخته های فراوان او بهره
می بردند. نام نیک برخی از آنان که از محضر او حدیث شنیدند و علوم اهل البیت علیهم السلام را به
آیندگان سپردند درکتاب های روایتی است که در این جا به نام جمعی اشاره می شود:

۱ – محمدبن مفضل بن ابراهیم
۲ – صالح بن سندی
۳ – ابراهیم بن هاشم
۴ – محمدبن اسماعیل بن بزیع
۵ – محمدبن خالد برقی
۶ – صفوان بن یحیی
۷ – حسن بن حسین لؤلؤئی
۸ – احمدبن محمدبن خالد برقی
۹ – محمد بن جمهور عمی
۱۰ – سعد بن عبدالله اشعری
۱۱ – محمد بن حسین ابی الخط