پاورپوینت کامل در سایه هادی امت ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در سایه هادی امت ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در سایه هادی امت ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در سایه هادی امت ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

>

ءامام هادی علیه السلام فرزند امام جوادعلیه السلام در ۱۵ذیحجه سال ۲۱۲ ه .ق در «صریا» ^(۱) -روستای نزدیک
مدینه – به دنیا آمد. ^(۲) و درسوم رجب سال ۲۵۴ در سن ۴۱ سالگی درشهر «سامرا» ^(۳) بر اثر زهری که با
دسیسه «معتز» (سیزدهمین خلیفه عباسی) توسط «معتمد عباسی » برادر زاده «معتز» به آن حضرت خورانده شد،
به شهادت رسید، و درمنزل خودش در «سامرا» واقع در شمال عراق،مدفون گردید. ^(۴) و تا امروز
زیارتگاه دوستداران اهل بیت پیامبرصلی الله علیه وآله می باشد.

نام مادر آن حضرت، سمانه، ^(۵) کنیه اش،اباالحسن، مشهورترین القاب وی های و نقی است. ^(۶)

امام هادی علیه السلام بعد از شهادت پدربزرگوارش امام جوادعلیه السلام در سال ۲۲۰ ه .ق در سن
شت سالگی به امامت رسید. در این مدت سی و سه سال امامتش با شش تن ازطاغوت های عباسی رو به رو بود:

۱ – معتصم عباسی، در بقیه حکومت او،حدود هفت سال.

۲ – واثق پسر معتصم، پنج سال و هفت ماه.

۳ – متوکل برادر واثق، چهارده سال.

۴ – منتصر پسر متوکل، شش ماه.

۵ – مستعین پسرعموی منتصر، شش سال و نه ماه.

۶ – معتز پسردیگر متوکل، حدوددوسال. ^(۷)

موضعگیری های امام هادی علیه السلام

امام هادی علیه السلام مثل اجداد طاهرینش، درمقابل زورگویان و خلفای بنی عباس، هرگز تسلیم نشد و هیچ
گاه آن ها را تایید نکرد، بلکه با کنایه وگاهی آشکار، آن ها را طاغوت و ظالم معرفی نمود.وی نسبت به دوستان و
شیعیان نیز – که تعدادشان در آن زمان کم نبود.- حضورا یا به وسیله وکلای خود با آن ها در ارتباط بود. و با
ظرافتی خاص،مشکلات شرعی و اقتصادی آن ها را حل می کرد.

احمدبن محمدبن عیسی نامه امام هادی علیه السلام به موالی بغداد، مدائن و عراق را – که توسط «ابن راشد»
برای آن ها فرستاده شد.- چنین نقل می کند:«… من «ابوعلی بن راشد» را به منصب «علی بن الحسین بن عبدربه »
و وکلای قبلی خود برگزیدم. اونزد من به منزله علی بن الحسین بن عبدربه است. وهمان اختیاراتی را که
نمایندگان سابق من داشتند، او نیز دارد، تا حق مرا دریافت کند… شمانیز برای پرداخت وجوهات نزد او روید و
روابط خودرا با وی تیره نسازید… اطاعت از او، اطاعت ازمن وعصیان از دستورات او، عصیان از من است…» ^(۸)

رفتار حکام بنی عباس

زمامداران حکومت عباسی، با آن که دچارضعف و مشکلات داخلی فراوانی بودند، وخوشگذرانی و عیاشی، آنان
را از انجام کارهای مهم باز می داشت، لیکن هیچگاه ازعلویان و حرکت های آنان، حتی در دورترین نقاط کشور
پهناور اسلامی غافل نبودند.

در این میان متوکل عباسی نسبت به آنان از همه سرسخت تر و کینه توزتر بود.

ابوالفرج اصفهانی می نویسد: «متوکل نسبت به فرزندان ابوطالب خیلی بدرفتاری می کرد و با خشونت و تندی با
آنان برخوردمی نمود. و کینه سختی از آن ها بردل داشت وپیوسته نسبت به آنان بدگمان بود و آن ها رامتهم
می کرد… کار بدرفتاری متوکل نسبت به علویان در حدی بود که هیچ یک از خلفای بنی عباس با آنان چنین
رفتاری نکرده بودند.» ^(۹)

ابراهیم بن مدبر می گوید: «محمدبن بن صالح علوی از من خواست تا دختر عیسی بن موسی یا خواهرش را…
برای او خواستگاری کنم، چون نزد پدر دختر رفتم و موضوع را با اودر میان گذاشتم، نپذیرفت و در پاسخ
من گفت: به خدا قسم، موافقت نکردن من با این ازدواج، نه به خاطر آن است که کسی راشریفتر و مشهورتر از
محمدبن صالح، سراغ دارم; بلکه بدان خاطر است که از متوکل وفرزندان او، بر جان و مالم بیم دارم…» ^(۱۰)

تقیه یا مبارزه مخفی

یکی از شیوه های مبارزاتی ائمه معصومین علیهم السلام و تربیت شدگان مکتب اهل بیت علیهم السلام با دشمنان
اسلام، در عصرخفقان، شیوه «تقیه » یا مبارزه مخفی است.

«تقیه » از جمله عناوین و برنامه هایی است که گاهی مورد سوء استفاده و بد فهمی قرارمی گیرد. علت آن هم، جدا
ساختن «تقیه »ازمعنای واقعی وهدف اصلی آن است.

«تقیه » در حقیقت یک دستورالعمل سیاسی است که نوعی پنهانکاری به شمارمی آید و اهداف زیر را دنبال
می کند:

الف: حفظ نیروهای مؤمن از متلاشی شدن به دست ناصالحان.

ب: هدر نرفتن توان عناصر مؤمن درراههای کم ثمر و ذخیره سازی آن ها برای شرایط حساس و سرنوشت ساز.

ج: حفظ اسرار و خط مشی ها و برنامه ها ازقرارگرفتن در اختیار دشمن.

د: جای دادن عناصر مؤمن در تشکیلات دشمن به منظور بهره گیری از قدرت وامکانات دشمن علیه خودش.

این ها نکاتی است که از لابه لای روایات تقیه به دست می آید. و با توجه به این نکات،اهمیت و نقش آن در حفظ
نظام تفکر شیعی و جامعه شیعیان دانسته می شود. ^(۱۱)

امام باقرعلیه السلام می فرماید: «تقیه از برنامه های دین من و پدران من است و کسی که به وظیفه تقیه عمل
نکند، ایمان ندارد.» ^(۱۲)

امام صادق علیه السلام می فرماید: «پدرم هماره این نکته را یادآور می شد که هیچ چیز به اندازه «تقیه » چشم مرا
روشن نمی سازد. زیرا«تقیه » سپر مؤمن است.» ^(۱۳)

این که امام صادق علیه السلام «تقیه » را سپرمؤمن می داند، یعنی مؤمنی که درحال مبارزه است، برای
قاومت بیشتر در مقابل دشمن،احتیاج به سپر دارد. نه این که «تقیه » بهانه ای باشد برای گوشه گیری و ترک
مبارزه بلکه «تقیه » یعنی فعالیت برعلیه دشمن به طورمخفیانه و دور از چشم دشمن.

امام هادی علیه السلام به شخصی به نام «داود»می فرماید: «اگر بگویی تارک تقیه مثل تارک نماز است، راست
گفته ای.»

و در روایت دیگر می فرماید: … امام صادق علیه السلام فرمود: «از مانیست کسی که تقیه را لازم نداندو ما را از
مردم پست حفظ نکند.» ^(۱۴)

در زمان اختناق بنی عباس با این که ائمه معصومین علیهم السلام در تنگنا و فشار شدیدی بودند،هیچگاه دست
از مبارزه با دشمنان برنداشتندالبته گونه ای که حرکت و مبارزه آن ها، تا حد امکان دور از چشم حکام جور و
جاسوسان آن ها بود.

در مدینه

امام هادی علیه السلام در مدینه از چنان موقعیت و محبوبیتی برخوردار بود که فرماندار آن شهر قدرت
موضعگیری علیه آن حضرت وتحمیل امری بر او را نداشت. ولی آن حضرت بسیار سعی می کرد تا فعالیت هایش
دور ازچشم عاملان حکومت باشد و تمام برنامه هایش را به صورت سری انجام دهد.

محمدبن شرف می گوید: همراه امام هادی علیه السلام در مدینه راه می رفتم. امام علیه السلام فرمود: «آیا تو پسر
«شرف » هستی؟» عرض کردم: «آری.» آنگاه خواستم از حضرت پرسشی کنم. امام علیه السلام از من پیشی گرفت
وفرمود: «ما در حال عبور از شاهراه هستیم واین محل برای طرح سؤال مناسب نیست.» ^(۱۵)

درعین حال رفت و آمدهای فراوان مردم ازنقاط دور و نزدیک به خانه امام علیه السلام، نفوذ ومحبوبیت آن
حضرت در میان قشرهای مختلف مردم از دید عمال حکومت عباسی پنهان نبود. و همین امر سبب شد تا آنان
ازناحیه امام علیه السلام احساس خطر کرده، وجود او رادر «مدینه » به زیان حکومت بدانند.

بریحه عباسی که حاکم و متصدی نماز «مکه » و«مدینه » بود، طی نامه ای به «متوکل » نوشت:

«اگر تو را به حرمین (مکه و مدینه) نیازی هست، «علی بن محمد» را از این دو شهربیرون کن; زیرا او مردم را به
سوی خودخوانده است و گروه زیادی دعوتش راپذیرفته اند.» ^(۱۶)

بدین سبب متوکل برآن شد که امام هادی علیه السلام را از مدینه به مرکز خلافت بیاورد ومحدودیتها و
مراقبت های بیشتری را در موردوی اعمال کند.

تبعید به سامرا

یحیی بن هرثمه با در دست داشتن نامه متوکل و ما