پاورپوینت کامل محبت اولیای الهی – سکوی پرواز ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محبت اولیای الهی – سکوی پرواز ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محبت اولیای الهی – سکوی پرواز ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل محبت اولیای الهی – سکوی پرواز ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

>

پیش در آمد

ءدلبری و دلدادگی پیوسته درونمایه سخنان حکیمان و عارفان و نویسندگان وشاعران بوده و قصه ها و
ماجراهای حقیقی وغیر حقیقی (و به صورت نمادین) فراوان براساس آن ساخته و پرداخته شده است. اما ازآن
سو این موضوع مورد توجه قرارگرفته است که محبت ها و محبوب هایی که در جان انسان ها ریشه دوانیده است،
به زندگی انسان ها جهت می دهد و انگیزه ها و کردارها ورفتارهایی تولید می کند.این تاثیر عمیق وشگرف عامل
مهمی شد تا اولیای خداوند(اعم از انبیاء و اوصیاء و مقربان الهی) پیوسته انسان ها را متوجه این نکته سازند که
هر چیزو هر کس شایسته دلبستن نیست .این نوشتاربر آن است تا از منظری دینی پیرامون عبودیت و محبت،
نکاتی چند به صورت موجز – که هر نکته می تواند دست مایه ای برای مباحثی مبسوطتر و مفصل تر باشد. -بیان
نماید و نیز به بررسی رابطه بین این دو وتاثیر هر یک بر دیگری بپردازد.

هدف پیامبران

عبد خالص خداوند، حضرت علی علیه السلام درسخن حکیمانه ای در فلسفه ارسال رسولان فرموده اند:انبیاء
مبعوث گشته اند که «یثیروالهم دفائن العقول ^(۱) ، تا گنجینه های عقول مردمان را (از زیر آوار شهوات
وخودمحوری ها) بیرون آورند.» در حدیثی دیگر آمده است: «العقل ما عبد به الرحمن;عقل آن است که به وسیله
آن خداوند بندگی شود.» با کنار هم نهادن این دو حدیث می توان نتیجه گرفت که:

الف یکی از وظایف مهم انبیاء، برانگیختن عقل بنده ساز و بنده پرور انسان ها و رهنمون ساختن آنان به چگونگی
بندگی است.

ب – از منظر شریعت، عقل به آن گفته می شود که چنان انسان را رشد دهد که منتهی به عبودیت شود و عاقل آن
است که بندگی حق را پیشه خود کند و رشته تعلقات غیر او را قطع نماید. مفهوم این کلام آن است که هر کس
حق را بندگی نکند، جاهل است هرچند دعوی عقلانیت او سر به فلک زده باشد.بنابراین از نظرگاه وحیانی بین
بندگی وخردورزی ملازمت برقرار است.

ج گرچه انبیاء اهدافی دیگر (از قبیل اجرای قسط و عدل و احکام و حدود در جامعه و تشکیل حکومت الهی،
نجات انسان ها ازطاغوت و مبارزه با جباران و…) را نیز دنبال می کنند، اما همه این اهداف بر این اساس استوار
است که محیطی فراهم آورند که عبودیت به بهترین نحو میسر شود و موانع تاحد ممکن برداشته شود. همه
تلاش وکوشش پیامبران در این راه مصروف شده است که فرزندان بنی آدم را از هستی عالم طبیعت به در آورند و
آنان را به بهشت عبودیت الهی راهنما باشند و تمام نیروها وقوای آنان را در نقطه الهی متمرکز سازند وریسمان
بندگی محبوب ها و خدایان دروغین را از جان و روحشان باز نمایند.

انگیزه های عبادت

اما همه بندگان خداوند در پرستش خویش از انگیزه ای واحد تبعیت نمی کنند; کمااین که الگوی عبودیت و
محبت، امام صادق علیه السلام فرموده اند: «ان الناس یعبدون الله عزوجل علی ثلاثه اوجه: فطبقه یعبدونه رغبه
فی ثوابه فتلک عباده الحرصاءو هو الطمع وآخرون یعبدونه فرقا من النار فتلک عباده العبید و هی الرهبه و لکنی
اعبده حبا له عزوجل فتلک عباده الکرام و هوالامن…فمن احب الله عزوجل و من احبه الله عزوجل کان من
الآمنین; همانامردم خداوند را به سه صورت می پرستند:عده ای او را برای رسیدن به ثواب الهی بندگی می کنند;
این، عبادت حریصان است که ریشه در طمع دارد. برخی دیگر به خاطر ترس ازآتش غضب الهی خدا را عبادت
می کنند; این،عبادت بردگان است. ولی من پروردگار را ازروی شوق و محبت می پرستم; این، عبادت کریمان
است که مایه امان است…پس هر که خدای را دوست دارد، خداوند نیز او را دوست خواهد داشت و محبان او نیز از
هر گزندی درامان خواهند بود.» در حدیث مشابه دیگر، ازاسوه موحدان، امیرمؤمنان علیه السلام آمده است که:
«عده ای عبادتشان تجارت منشانه است.برخی نیز عبادتشان همچون بردگان است.اما گروهی نیز خداوند را به
خاطر شکرگزاری نعمت های بی دریغ او، عبادت می کنند که این، عبادت احرار و آزادگان است.» ^(۲) تفاوت دو
حدیث در گروه سوم است که آن هم به نظرمی رسد بیشتر اختلاف در تعبیر باشد; زیرامحبان (در حدیث اول) و
آزادگان (در حدیث دوم) هر دو عبادات و بندگی شان، خالصانه وبی غل و غش است و عبودیت هردو ریشه
درمحبت پروردگار دارد. گرچه در این دو حدیث عبادات دو گروه اول به هیچ وجه مذمت و منع نشده است و اینان
نیز در نزد خداوند ماجورخواهند بود و به بهشت موعود دست خواهندیافت، اما از نظرگاه محبان و آزادگان
عبادتی که ذره ای از حب نفس و غیر دوست در آن راه یافته باشد، نوعی شرک محسوب می شود.بدین جهت است
که گفته شده است:«حسنات الابرار، سیئات المقربین »; نیکی نیکان، نوعی گناه برای مقربان است.»

دوستداران پروردگار چنان در میدان جاذبه و شوق و محبت پای نهاده اند که درعباداتشان هیچ شائبه غیر
خدایی دیده نمی شود. آنان تنها در پی کسب رضایت محبوب خویش می باشند و جاه و مقام و مال ومنال ناپایدار
و زودگذر این دنیا را به اهلش واگذاشته اند. از بند تعلقات غیر او رسته اند وتمام همت خود رامعطوف به او
ساخته اند:

غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
زهرچه رنگ تعلق پذیرد آزاد است

اندیشه عبودیت در درگاه الهی چنان آنان را به خود مشغول کرده است و چنان نورمحبت رحمانی در دلشان
تابیده است که فارغ از تمام دلبستگی ها عبادت می نمایند. به همین معنا اشاره دارد، حدیثی که منسوب به امام
صادق علیه السلام است: «حب الله اذا اضاء علی سر عبد اخلاه عن کل شاغل و کل ذکرسوی الله ظلمه والمحب
اخلص الناس سرالله تعالی و اصدقهم قولا و اوفاهم عهدا; نور محبت خدا بر دل هر بنده ای بتابد،آن را از هر
مشغولیتی خالی می کند و هرذکری غیر از خداوند تاریکی است….» لذاخالص ترین نوع بندگی را باید از
شیفتگان ومجذوبان و سپاس گزاران نعمت های الهی آموخت. از آنجا که پرستش آنان، بی چشمداشت و بی دریغ
انجام می گیرد، پاداش آنان نیز بسیار فراتر از نعمت هایی است که به سایر بندگان اعطا می شود. چنان که از
پاره ای روایات استفاده می شود که حتی بهشت چنین بندگانی نیز غیر از سایر بهشتیان است.هنیئا لهم .

انتخاب محبوب

در کشاکش دو نیروی رحمانی و شیطانی است که انسان ها دست به انتخاب محبوبان خود می زنند; عده ای فریب
عروس هزار داماددنیا را می خورند و عده ای دیگر دل به معشوق حقیقی می سپارند و تنها سودای دوست را
درسر می پرورانند. گروه اول همان عاقلان اند که در آغاز سخن بدان ها اشاره گردید و گروه دوم طبق مفهوم آن
حدیث شریف، جاهلان اند که سراب ها آنان را فریفته ساخته است. عاقلان به حقیقت دریافته اند که غیر از پروردگار،
همه فانی و هیچ اند و هر محبتی که منتهی به اونشود، خسران در پی دارد. لذا تمام مرارت هارا به جان می خرند
و از شیرینی زودگذر دنیاچشم فرو می بندند:

هر جا که مراد دلبر آمد
یک خار به از هزار خرماست

اینان چون که در یافته اند عاشقی به حرف نیست، بلکه به عمل کار بر آید و پی به تجارت پر سود خود برده اند، از
این رو در طی مسیرعبودیت عاشقانه خود، از هیچ چیز باک ندارند. اینان به عبادت به دیده وسیله ای می نگرند
که آنان را به محبوبشان پیوندمی زند، لذا به عبادت عشق می ورزند و با آن مانوس هستند. در حدیثی شریف از
امام علی بن ابیطالب علیه السلام آمده است که: «افضل الناس من عشق العباده و عانقها و باشرها بجسده و تفرغ
لها، فهو یبالی علی ما اصبح من الدنیا علی یسر ام عسر; ^(۳)

برترین مردم کسی است که به عبادت خداعشق بورزد و برای آن آغوش باز کند و از جان آن را دوست بدارد و با
بدن خود بدان بپردازدو به چیز دیگر اشتغال نیابد. چنین کسی رااندیشه آن نخواهد بود که دنیایش با آسایش
وراحتی بگذرد یا با سختی و مشقت.»

بر این اساس مؤمنان حقیقی، پیوسته درانتخاب خود، راهی را می گزینند که رضایت اودر آن است. اما جاهلان
که چشمان نزدیک بینشان، تنها متاع پر فریب این دنیا را دیده است، همواره به تکلیف الهی چون بارسنگینی
نظر می کنند و از آنجا که به عشقی فراتر و والاتر دست نیازیده اند در انتخاب راه درست در تردید به سر می برند و
یا به سختی از تنگنای شهوات، خود را می رهانند.

پیوند دو سویه

نوع محبوب هایی که انسان شیفته ومجذوب آنها شده است، کشف از حقیقت هرانسانی می کند; به عبارت
دیگر، ه