پاورپوینت کامل نام محمد صلی الله علیه و آله وسلم در آفاق ملکوت ۶۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نام محمد صلی الله علیه و آله وسلم در آفاق ملکوت ۶۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نام محمد صلی الله علیه و آله وسلم در آفاق ملکوت ۶۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نام محمد صلی الله علیه و آله وسلم در آفاق ملکوت ۶۲ اسلاید در PowerPoint :

>

این مقاله در دو بخش تنظیم شده است. در بخش اول نمونه هایی از نگارش نام پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در جهان غیر مادی
آمده؛ که: در ابتدای آن، توصیفی به بیان خداوند (در قرآن و حدیث) در مورد پیامبر آورده شده است.

بخش دوم که به بررسی سابقه کتابتِ نام پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در جهان مادّی می پردازد، شامل الواح، سنگ نبشته ها، نگینِ
انگشترها، کاشی ها، قطعات چوبی و فلزی، سکّه ها، جام ها، آبسنگ ها، فرش ها، پارچه ها و صدها اشیاء دیگر؛ که بخش
عظیمی از آن، ارزش هنری نیز دارد. این بخش به دو جهت در این مقاله مختصر نمی گنجید: الف ـ گستردگی موضوع؛ ب
ـ نبودن امکانات چاپ تصاویر رنگی.

قابل ذکر است که نام آن حضرت در شعر شاعران، خود مقوله دیگری است.

توصیف خدا از پیامبر

«ما کان محمدٌ اَبا اَحَدٍ مِنْ رِجالِکُم و لکِن رَسُولَ اللّه و خاتَمَ النّبیّین وَ کانَ اللّه بکُلِّ شی ءٍ عَلیماً»۱

محمد صلی الله علیه و آله وسلم هرگز پدر هیچ یک از مردان شما نیست، بلکه پیامبرخدا و خاتم پیامبران است و خداوند به هر چیزی
داناست.

فخر دو جهان، خواجه فرّخ رخ اسعد	مولای زمان، مهتر صاحبدل امجد
آن سیّد مسعود و خداوند مؤیّد	پیغمبر محمود، ابوالقاسم و احمد
وصفش نتوان گفت به هفتاد مجلّد	این بس که خدا گوید: «ما کان محمد»

بر منزلت و قدرش، یزدان کند اقرار۲

در صُحُف ادریس در باره آفرینش ذریّه آدم آمده:

… آدم به گروهی از ذریّه خود نگاه کرد، دید از آن ها نوری با درخششی خاص پرتو افکن است. از خداوند پرسید: این ها
چه کسانی اند؟ خداوند فرمود: این ها پیامبرانند. آدم پرسید: آن ها چند نفرند؟ خداوند فرمود:

صد و بیست و چهار هزار نبیّ که سیصد و پانزده نفر آن ها نبیّ مرسل اند.۳

آدم پرسید: پروردگارا! چرا نور آخرین آن ها از همه، درخشنده تر و تابناک تر است؟

خداوند فرمود: به خاطر برتری او بر همه انبیا. آدم پرسید: اسم این پیامبر، چیست؟

خداوند فرمود:

«هذا محمد نبیّی و رسولی و امینی و نجیبی و نجیّی و خیرتی و صفوتی و خالصتی و حبیبی و خلیلی و
اکرم خلقی علیّ و احبّهم الیّ و آثرهم عندی و اقربهم منیّ و اعرفهم لی و ارجحهم حلماً و علماً و ایماناً و یقیناً و
صدقاً و برّاً و عفافاً و عبادهً و خشوعاً و ورعاً و سلماً و اسلاماً اخذت له میثاق حمله عرشی فما دونهم من
خلائقی فی السموات و الارض بالایمان به و الاقرار بنبوّته…»

این محمد، فرستاده و پیامبر من، امین، بزرگوار، رازدار و برگزیده من و پاک ترین و ناب ترین در پیشگاه من، عزیز و
دوست من، و برترین پیامبران و محبوب ترین آن ها و گرامی ترینشان نزد من، و نزدیک ترین آن ها به من، و از همه برایم
شناساتر است، او برترین پیغامبران از نظر بردباری، دانش، ایمان، یقین، صدق، نیکوکاری، پاکدامنی، فروتنی، پارسایی و
فرمانبرداری از من، است. برای او از حاملین عرشم و سایر آفریدگانم در آسمان ها و زمین پیمان گرفتم که به او ایمان
آورده و به پیامبری اش اقرار کنند.

ای آدم! به او ایمان آور تا قرب، منزلت، فضل، نور و وقار تو نزد من بیش تر شود.

آدم گفت: به خدا و پیامبرش «محمد» ایمان آوردم.

خداوند فرمود: ای آدم! تو اولینِ پیامبران و فرستادگانی و فرزندت محمد، خاتم آن ها.

چندین هزار سکه پیغمبری زده

اول به نامِ آدم و آخر به مصطفی۴

او اوّلین کسی است که در روز رستخیز زمین برایش شکافته شده و لباس پوشد و محشور شود.

دانی که در بیان اذا الشمس کوّرت	معنی چه گفته اند بزرگان پارسا
یعنی وجود خواجه سر از خاک برکند	خورشید و ماه را نبود آن زمان ضیا۵

برایش گشوده گردند و او داخل شود.

ای آدم! ترا به نام او کنیه دادم پس تو «ابومحمد» هستی.

آدم گفت: سپاس خداوندی را که از نسل من شخصی با چنین فضائل قرار داد تا در ورود به بهشت، از من پیشی گیرد
و بر او حسد نمی ورزم.۶

* پیامبر فرموده: هنگامی که خداوند تعالی، آدم را آفرید، او را در پیشگاه خود بداشت. آدم عطسه کرد، خداوند سپاس
گفتن را به او الهام کرد؛ خداوند فرمود:

ای آدم! مرا سپاس گفتی، به عزّت و بزرگیم سوگند، اگر نمی خواستم در آخرالزمان دو بنده (از نسل تو) بیافرینم، ترا
نمی آفریدم.

آدم گفت: به حقّ حُرمت آن ها در پیشگاه تو، نام آن دو چیست؟ خداوند فرمود: ای آدم! به طرف عرش نگاه کن.

آدم دو جمله نورانی را دید:

۱ . لا اله الاّ اللّه، محمّد نبیّ الرّحمه، و علیّ مفتاح الجنّه.

۲ . آلیتُ علی نفسی، ان ارحم من والاهما، و اُعَذّب من عاداهما.۷

* امام صادق علیه السلام فرمود: فرزندان آدم در خانه ای گرد آمدند، و در این که «بهترین آفریدگان چه کسانی هستند؟»
سخن می گفتند. بعضی گفتند: بهترین آفریدگان خداوند، پدر ما آدم است. عده ای گفتند: بهترین آفریدگان، فرشتگان
مقرّبند. تعدادی گفتند: حاملین عرش، بهترین آفریدگان اند. هبه اللّه (از فرزندان آدم)۸ به جمع آن ها آمد، یکی از آن ها
گفت: آن که گشاینده مشکل شماست، آمد.

هبه اللّه سلام کرد و نشست و پرسید: چه کار می کردید؟ گفتند: در این اندیشه بودیم که، بهترین آفریده خداوند چه
کسی است؟

هبه اللّه گفت: کمی صبر کنید تا برگردم. او نزد پدر آمد و گفت: ای پدر! برادرانم در این که بهترین آفریده های خداوند
چه کسی است، بحث می کردند. از من پرسیدند، ندانستم. آدم گفت: در پیشگاه خداوند ایستاده بودم، دیدم این جمله بر
عرش نوشته شده است:

«بسم اللّه الرّحمن الرّحیم، محمّد و آل محمّد خیر مَنْ بَرَأ اللّه.۹؛ محمد و خاندانش، بهترین آفریدگان خدایند.»

* پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم در سخنی طولانی، شب معراج را بیان می فرمایند؛ از جمله این که:

در آسمان سوم فرشتگان بر من سلام کردند و جویای حال برادرم (علی) شدند؛ گفتم: او در زمین است. آیا شما او را
می شناسید؟ گفتند: چگونه او را نشناسیم در حالی که هر سال، بیت المعمور را زیارت کرده، می بینیم اطراف آن پوششی
سفید است که بر آن، نام محمد و علی و حسن و حسین و سایر ائمه و شیعیان آن ها نوشته شده است.۱۰

پیامبر می فرماید: در شب معراج وقتی از آسمان هفتم گذشتم و با جبرئیل به سدره المنتهی رسیدم، دیگر جبرئیل با
من همراهی نکرد؛ به جبرئیل گفتم: در همچنین مکانی مرا ترک می گویی؟ جبرئیل گفت: به حقّ کسی که تو را به
پیامبری برانگیخته، هیچ پیامبری و هیچ فرشته مقرّبی در این مکان راه نیافته است.

شبی برنشست از فلک برگذشت	بتمکین و جاه از ملک در گذشت
چنان گرم در تیه قربت براند	که بر سدره جبریل ازو باز ماند
بدو گفت سالار بیت الحرام	که ای حامل وحی، برتر خرام
چو در دوستی مخلصم یافتی	عنانم ز صحبت چرا تافتی؟
بگفتا فراتر مجالم نماند	بماندم که نیروی بالم نماند
اگر یکسر موی برتر پرم	فروغ تجلّی بسوزد پرم۱۱

پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم چنین ادامه می دهد:

از دریاهای نور گذشتم تا این که پروردگارم مرا در جایگاهی نزد خود از ملکوت رحمان، قرار داد که دوست می داشتم…
پس به طرف راست عرش توجه کردم، دیدم برپایه راست عرش چنین نوشته شده است:

لا اله الاّ انا وحدی لا شریک لی، محمّد رسولی ایّدتُهُ بِعلیّ.

یا احمد شققتُ اسمک من اسمی انا اللّه المحمود الحمید و انا اللّه العلیّ و شققتُ اسم ابن عمّک علیّ من
اسمی…۱۲

نیست خدایی جز من، یگانه ام و بی همتا؛ محمد فرستاده من است، او را به علی پشتیبانی کردم؛ ای احمد! نام تو از نام
خود برگرفتم. من خدای محمودِ حمیدم و من خدای بلند مرتبه ام و نام پسر عمّت «علی» را نیز از نام خود برگرفتم.

* ابی سعید خدری گوید: با پیامبر نشسته بودیم، مردی آمد و گفت: ای پیامبر خدا! منظور از «عالین» در این سخن
خداوند خطاب به ابلیس، چیست؟

«اَستکبرتَ اَمْ کنتَ من العالین»۱۳؛ آیا استکبار ورزیدی یا از بلند مرتبگان بودی؟

«عالین» که از فرشتگان برترند، چه کسانی اند؟

پیامبر فرمود: من، علی، فاطمه، حسن و حسین.

دو هزار سال قبل از این که خداوند، آدم را بیافریند ما پنج تن در سرادق۱۴ عرش، خداوند را تسبیح می گفتیم و
فرشتگان در تسبیح از ما پیروی می کردند.

پرتو نور سرادقات جلالش

از عظمت، ماورای فکرت دانا

هنگامی که خداوند آدم را بیافرید، به فرشتگان فرمان داد که آدم را سجده کنند؛ و ما پنج تن را امر به سجده نفرمود.
همه فرشتگان سجده کردند، جز ابلیس، پس خداوند فرمود:«اَستکبرتَ اَمْ کنتَ من العالین»

یعنی از این پنج نفر که اسمشان در سرادق عرش نوشته شده است.۱۵

* هنگامی که خداوند آدم و حوا را به بهشت وارد کرد، آن دو به جایگاه محمد، علی، فاطمه، حسن، حسین و امامان
نگاه کردند، دیدند برترین جایگاه ها در بهشت است. گفتند: پروردگارا! این جایگاهِ چه کسانی است؟ خداوند فرمود: سرتان
را بلند کرده و به ساق عرش دیده افکنید. نگاه کردند، دیدند با نور خدایی بر ساق عرش نام محمد، علی، فاطمه، حسن،
حسین و امامان دیگر ثبت است.

آدم و حوا پرسیدند: پروردگارا! مقام و منزلت آن ها در پیشگاه تو، چه مقدار است؟ خداوند فرمود: اگر آن ها در نسل شما
نبودند؛ شما دو نفر را نمی آفریدم. این ها گنجینه داران دانش من و امینان بر اسرارم هستند. بپرهیزید از این که بر آن ها
حسد ورزید و خواهان منزلت آن ها در پیشگاه من باشید که اگر چنین باشید،