پاورپوینت کامل حسن بن علّی الوشّاء پژواک ایمان ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حسن بن علّی الوشّاء پژواک ایمان ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حسن بن علّی الوشّاء پژواک ایمان ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حسن بن علّی الوشّاء پژواک ایمان ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

>

آغاز

یکی از نمودهای تبلیغ اسلام، شناخت مردان تلاشگری است که در قرون و اعصار، با کوشش های مداوم خود، اخبار
اهل بیت علیهم السلام را حفظ کردند. یکی از این بزرگمردان، حسن بن علیّ الوشّاء است.

در یک نگاه

نام او «حسن» و نام پدرش «علی» است. کنیه اش ابومحمد و لقب های مشهورش بَجَلّی، وشّاء، خزّاز و ابن بنت الیاس
(پسرِ دختر الیاس) است.

زادگاه او کوفه است و بدین جهت کوفی هم نامیده می شود؛ گرچه از پاره ای از روایات این چنین برداشت می شود که
او اهل بغداد است. آن گونه که شواهد نشان می دهد، او در اواسط سده دوم هجری، پا به عرصه هستی نهاد.۱

حسن بن وشاء که جانش آکنده و سرشار از عشق و علاقه به خاندان عصمت و طهارت بود، با حضرت رضا علیه السلام انس و
الفتی خاص داشت و یکی از شیفتگان آن حضرت بود. وی اهل کسب و کار بود و لباس های مخصوصی را از کوفه به مرو
و ماوراءالنهر می برد و در آنجا به فروش می رساند.

خاندان

جدّ مادری او، الیاس و دایی های او در
کتاب هایی که به شرح حال محدّثان پرداخته اند، از شهرت فراوانی برخوردارند. همان گونه که در آغاز این نوشتار یادآوری
شد، یکی از مشهورترین لقب های حسن بن علی وشاء، ابن بنت الیاس است. الیاس بن عمرو بجلّی، از محدّثان و
علاقمندان به اهل بیت علیهم السلام بود. نجاشی در باره او می نویسد: الیاس بن عمرو یکی از بزرگان یاران حضرت امام
صادق علیه السلام و معتقدان به ولایت اهل بیت است و گرایش عمیقی به این خاندان دارد. او جدّ حسن بن علی وشاء است.
الیاس سه پسر دارد، به نام های عمرو، یعقوب و رقیم که همگی آنان از حضرت صادق علیه السلام حدیث نقل کرده اند. الیاس
کتابی نیز نوشته است.۲

حسن بن علی الوشّاء، نواده او می گوید: جدّم، الیاس در هنگام مرگش چنین گفت: شما گواه باشید، و بر من شهادت
دهید؛ این حالت که من دارم که حال مرگ است، زمانی نیست که من دروغ بگویم. از حضرت امام صادق علیه السلام شنیدم که
فرمود: «به خدا سوگند! هرکسی که خدا و رسول اکرم و ولایت امامان معصوم شیعه را بپذیرد، هرگز آتش به سراغ او
نخواهد رفت و از آتش جهنم محفوظ خواهد بود.» این سخن را دو سه مرتبه تکرار کرد. این را امام صادق علیه السلام فرمود،
بدون اینکه من از آن حضرت سؤال کرده باشم.۳

نجاشی در باره رقیم بن الیاس، می گوید: رقیم بن الیاس بن عمرو اهل کوفه و چهره ای موجّه و موثّق است. او دائی
حسن بن علی الوشّاء، و نویسنده کتابی است.۴

باز همو می نویسد: عمرو بن الیاس، از محدثّان موثّق و بلند مرتبه شیعه است.۵

صحابی امام

حسن بن علیّ الوشّاء، از یاران امام رضا علیه السلام و حضرت هادی علیه السلام بود.۶

در سخن بزرگان

نجاشی: او یکی از بزرگان طائفه شیعه است. او واقعاً بزرگی از بزرگان مذهب شیعه است.۷

علامّه حلّی: وشّاء از محدّثین ممتاز و برجسته شیعه است.۸

گرچه بعضی از دانشوران خواسته اند قدر و منزلت و مرتبه والای او را از راههای دیگر ثابت کنند، همانند این که احمد
بن محمد بن عیسی قمی از او طلب اجازه حدیث می کند و یا این که بزرگان محدّثان، از او روایت نقل کرده اند؛ ولی به این
سخنان نیازی نیست، سخنان نجاشی و علاّمه حلّی در باره او، حکایتگر شخصیّت کم نظیر او در عرصه حدیث و فقه
است. و لازم به یادآوری است که تمامی شرح حال نویسان، ضمن نقل کلام این دو بزرگوار، بر آن بسنده کرده اند و از او
ستایش فراوانی نموده اند.۹

چند ویژگی

در اینجا بایسته است به بعضی از ویژگی های این محدّث نامور و دانش طلب، اشاراتی داشته باشیم.

گرایش به حق

از پاره ای از روایات و سخن بعضی از بزرگان حدیث، برداشت می شود که حسن بن علی وشّاء بعد از شهادت حضرت
موسی بن جعفر علیه السلام در انتخاب و گزینش حضرت امام رضا علیه السلام اندک زمانی دچار حیرت و سرگردانی شد. بدین خاطر
گفته اند که «واقفیّه» بود ولی به زودی از این اعتقاد باطل عدول کرد و به مذهب حق ـ که امامت حضرت رضا علیه السلام و
امامان بعد از آن بزرگوار است ـ باور عمیق و ژرفی پیدا کرد.

این محدّث عظیم، به دنبال مشاهده بعضی از کرامات و معجزات از حضرت امام رضا علیه السلام ، از آن عقیده باطل دست
شست و به امامت حضرت گرایش یافت و از یاران مخصوص آن حضرت شد. در این جا ناگزیر هستیم که به پاره ای از
این روایات اشاره کنیم:

الف) حسن بن علی وشّاء می گوید: من در حالی که مذهب واقفیّه را داشتم و بر این باور بودم، سفری به خراسان کردم
و با خود مقداری لباس و بعضی از اجناس دیگر بردم که بفروشم. همراه من یک جامه گلداری بود که در یکی از بسته ها
جای داشت و من متوجه آن نبودم و جای آن را هم نمی دانستم. چون به مرو رسیدم، منزلی را کرایه کردم. مردی که اهل
شهر مدینه و در آنجا چشم به جهان گشوده بود، نزد من آمد و به من گفت: ابوالحسن الرضا علیه السلام می فرماید: آن جامه
گلداری که نزد توست، برای من بفرست. گفتم: من هم اکنون وارد این شهر شدم، چه کسی به ابوالحسن الرّضا علیه السلام خبر
آمدن مرا داد؟ من جامه گلدار ندارم. آن مرد رفت و بعد از لحظاتی برگشت و گفت: ابوالحسن الرضا علیه السلام می فرماید: جامه
گلدار در فلان جاست و در فلان بقچه است. من بقچه را با دقت نگاه کردم. آن را در همان جایی که آن حضرت فرموده
بود، یافتم و آن را برای آن حضرت فرستادم.۱۰

ب) نیز می گوید: من مسائل فراوانی را نوشته بودم، قبل از اینکه به امامت حضرت رضا علیه السلام یقین و باور داشته باشم،
تمام آن مسائل را در یک کتابی گرد آورده بودم. آنها مسائلی بود که از پدران آن حضرت روایت شده بود. مسائلی دیگر نیز
در آن کتاب بود. متمایل بودم که حضرت را آزمایش کنم که آیا او واقعاً بعد از پدر بزرگوارش، موسی بن جعفر علیه السلام ، امام
شیعیان است؟ کتاب را برداشتم و به سمت خانه آن حضرت راه افتادم، تا این که به درب منزل امام رسیدم. در گوشه ای از
کوچه، با حالت اندیشناک نشستم. منتظر بودم تا یک موقعیت مناسب و زمان خلوت برسد تا کتاب را بر آن حضرت تحویل
دهم. در این هنگام که با خود اندیشه می کردم که از آن بزرگوار طلب اجازه کنم و به خدمتش برسم، گروهی از شیعیان نیز
نزدیک منزل آن حضرت حضور داشتند و با یک دیگر گفت و گو می کردند. من غرق افکار خویش بودم. داشتم با خودم
فکر می کردم که چگونه و با چه وسیله ای از امام اجازه بطلبم. ناگهان دیدم یکی از خادمان آن حضرت به سمت من می آید
در حالی که کتابی در دست او بود، صدا زد: کدام یک از شما حسن بن علی بن بنت الیاس بغدادی هستید؟ من از جایم
بلند شدم و گفتم: من هستم، چه کار داری؟ گفت: این کتاب را بگیر، من مأمورم این را به تو برسانم. من کتاب را از او
گرفتم و به گوشه ای رفتم. کتاب را مطالعه کردم، به خدا سوگند! دیدم جواب تک تک سؤالات مرا نوشته است و در این
هنگام بود که به امامت حضرت رضا علیه السلام یقین پیدا کردم و مذهب واقفیّه را ترک کردم.۱۱

ج) باز او می گوید: ما در شهر مرو نزد مردی بودیم که واقفی مذهب بود. من به او گفتم: از خدا بترس! من هم در
برهه ای از زمان همین عقیده تو را داشتم، ولی خداوند متعال دل مرا به نور ولایت حضرت رضا علیه السلام روشن ساخت.۱۲

در آغاز امامت حضرت رضا علیه السلام