پاورپوینت کامل دفاع در سیره معصومان ۹۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دفاع در سیره معصومان ۹۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دفاع در سیره معصومان ۹۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل دفاع در سیره معصومان ۹۵ اسلاید در PowerPoint :

>

میزگرد شورای نوسندگان

در تاریخ ۱۸/۲/۱۳۸۲ میزگردی با حضور هیئت تحریریه محترم فرهنگ کوثر در دفتر نشریه تشکیل گردید که با
توجه به آغاز جنگ آمریکا علیه عراق، محور مسائل «دفاع در اندیشه و سیره اهل بیت علیهم السلام » بود، آنچه می خوانید حاصل
این تبادل اندیشه است.

واحد گزارش

آقای مهدی پور

دفاع از بلاد اسلامی در سیره و سخن چهارده معصوم علیهم السلام مسئله مورد نیاز امروز جامعه شیعه است. پیشنهاد شد
هریک از عزیزان، شواهد دفاعی یکی از ائمه را بررسی کنند که مجموعش میزگرد «دفاع در سیره و سخن
معصومین علیهم السلام » متناسب با حال و هوای امروز است.

به همین مناسبت پیشنهاد شد جناب آقای عابدی، دفاع نبوی؛ آقای محدّثی، دفاع علوی؛ آقای صاحبی دفاع جوادی
را کار کنند و آقای حجّتی که به مشهد نزدیکند، دفاع رضوی را.

اندیشه و عمل دفاعی معصومین از جان، مال، نوامیس، بلاد، اصل دین، مستضعفین و حتی عتبات عالیات و مشاهد
مشرفه و دفاع از مسلمین و بی گناهان در دولت های حق و دولت های باطل، همه مورد توجه است.

آقای محدّثی:

مسأله خیلی کلّی و گسترده است، نمی شود جمع و جورش کرد؛ شما هم دفاع
فرهنگی را می خواهید، هم دفاع سیاسی و هم دفاع نظامی و هم از گذشته و هم حال و هم در سیره و هم در سخن.

آقای مهدی پور:

برای شناخت دفاع نبوی نگاهی به جنگ ها و غزوات لازم است؛ علوی هم غیر از آنچه در کنار نبوی بوده، سه جنگ
نظامی امیرالمؤمنین در میدان ها شاهد دارد. در زمینه دفاع امام حسن و امام حسین علیهماالسلام هم مطالب وجود دارد که در
بعضی جنگها در ایام خلفا حضور داشتند. البته اثبات و نفی اش را من نمی دانم ولی حداقل امام حسن علیه السلام روشن است که
جنگی با معاویه داشته اند و اصل مسئله هم که عقلی است. در دفاع منتظر نصّ حدیثی و فتوایی و غیره نمی شویم. آقایان
خودشان هم فتوا می دهند که مسئله «دفاع» بستگی به حکمِ حاکم هم ندارد.

بُعد «دفاع فرهنگی» هم شما نمونه های فراوانی دارید از دفاع در برابر غلات و فرق ضالّه و در برابر بدعت و
تحریف ها. واقعاً یک ویژه نامه دفاعی عترتی، جای توجه خوبی دارد؛ اگر ما این روزها می توانستیم به روز این بحث را
عرضه کنیم، یک چیزی بود که خلاء فرهنگی را پر می کرد.

آقای صاحبی:

ظاهراً امروز رفته اند و بغداد را تسخیر کرده اند و حال چند علامت سؤال برای خودمان هست؛ صدام چه طوری از
نیروی هوایی اش اصلاً استفاده نکرد؟ حالا درست است که برتری نیروی هوایی آمریکا و انگلیس محرز بوده؛ اما به
معنی این نبوده که هیچ کاری نتواند انجام بدهد. حتی یک پرواز هم نداشته طبق اخباری که خبرگزاری ها داده اند! و اینکه
از سلاحهای غیر متعارف مثل سلاحهای شیمیایی اصلاً استفاده نکرده؛ حالا وقتی استفاده نکرده، خواسته اتهام را ثابت
نکرده باشد ولی حالا که لحظات آخر است و علی القاعده از هر چیزی که باید دستش باشد استفاده کند، چرا استفاده نکرد؟

امروز شنیدم که بغداد سقوط کرد و رفته اند داخل بغداد، و این، خیلی چیز عجیبی است! آیا این تبانی با صدام نبوده
توسط آمریکاییها، یا صدامیان رفته و جای دیگر بیرون موضع گرفته اند و خبرها نمی رسد و ممکن است جنگ ادامه دار
بشود. خلاصه موارد دارای ابهام در این جنگ، زیاد است.

آقای محدّثی:

حالا ببینید اینجا اصل قضیه زیر سؤال است. جایگاه این مباحث در نشریه ؟ بنا بوده که به این مباحث مقطعی در
نشریه پرداخته نشود تا وقتی شما آن را آماده کنید و چاپ شود اصلاً موضوع منتفی و کار عراق هم یکسره شده باشد.

آقای مهدی پور:

ما روز اول این فرض را کردیم که اگر آمریکا اینجا مستقر شود، تازه اوّل جنگ است؛ یعنی اگر…

آقای زمانی:

من فکر می کنم که این حادثه اخیر در زمان معصومین علیهم السلام اصلاً نبوده. یک دولت کفر به تمام معنا، مسیحی یا
یهودی بیاید یک جُرثومه ظالم حکومت مسلمان را براندازی کند به نفع مسلمانان دیگر. عنوان کار این است. ما در تاریخ
نداریم چنین چیزی مثلاً همه داشتند روی هم فشار می آوردند. اما یک قصه این جوری باشد؟ غیر از زمان امام باقر علیه السلام
داریم که آن قصه مسکوکاتی که می زدند که آمدند خدمت حضرت و سؤال کردند که حضرت فرموده بودند که در روم زده
می شود. راهی را یاد داده بودند که دولت داخلی بنی امیه دست به طرف دولت خارج دراز نکند و لذا این خیلی پدیده
جدیدی است؛ من اتفاقاً دیروز فکر می کردم…

آقای مهدی پور:

فرض کنید در زمان خلیفه دوم، درگیری هایی که عمر داشته و مشورت هایی که با حضرت امیر می کرده، حضرت
امیر علیه السلام بالاخره وقتی صلاح عمومی مسلمین را می دیدند، از حضور وی در خطّ مقدّم منع کردند.

آقای زمانی:

من این چند روزه فکر می کردم چی شده الآن هواپیماها مطلقاً بلند نشده؟ هلی کوپترهای اینها شب و روز می زدند
ولی اینها اصلاً بلند نشدند؟! ما درصد تلفات تانکهایی که در جنگ داشتیم (در فاو در عملیات والفجر ۸ بودم) از ۱۰۰ تا
شاید ۲۰ تاش زده می شد ۸۰ تای دیگر یا با مین ضدّ تانک از بین می رفت یا با آر.پی.جی از بین می رفت یا با موشکهایی
که زیر هلی کوپتر می بستند و می زدند. یعنی ۸۰ درصد این جور، تانکی نمی تواند تانکی را بزند تا می آید روشن کند،
می گیرنش اما آر.پی.جی یا مین ضدّ تانک که این حرفها را ندارد. کبری می تواند بلند شود و دوباره بنشیند.

من فکر می کنم که از همان اول توافقی به وجود آمده که به مجرّد اینکه آنها بلند شدند، الدّخیل گویان دستهایشان را
بلند کرده اند. یعنی توافق ضمنی هوایی و هوانیروز و از آنچه که آمدند جلو و امروز هم گفتند با سلام و صلوات وارد بغداد
شدند.

آقای محدّثی:

مسأله دوتا شد؛ الآن بین مردم و جناحها شکلی که پیدا کرده، مبهم است. مثلاً باید از این مسئله خوشحال بود یا
ناراحت و از این تشکیلات وقوای دولتی که تا حالا بوده، باید دفاع کرد یانه؟

آقای زمانی:

اینها چهره و جایگاه خودشان را تخریب نمی کنند؛ تخریب، مال آن شیعه ای است که دست بچه اش قطع شده بود،
می گفت: آه ابویوسف، ابویوسف یا بُنّی ابویوسف! بدبختی مال آن است.

آقای مهدی پور:

مسأله دارای دو بُعد است؛ یکی این که الآن این پیروز بشود یا نشود؟ بُعد دیگه این است که در ادامه باید موضعگیری
مؤمنین روشن باشد. در شرایطی که کفار یا منافقین در بلاد مسلمین مسلط شده اند، در آن شرایط وظیفه مؤمنین چیست؟

آقای محدّثی:

قضیه خیلی پیچیده تر از این صورت مسئله ای است که شما طرح می کنید؛ به این راحتی نمی شود مسئله دفاع اسلام
را منطبق کرد با این قضایا.

آقای زمانی:

این هیچ قابل قبول نیست برای شیعیان و مردم. چون اگر قرار شد «گارنِر» را آنجا مسلط بکنند به عنوان رئیس
جمهور آینده، هیچ کدام زیر بار این نخواهیم رفت. مهم در سه نقطه است؛ نقطه مرکزش عبارت از بغداد است. در بصره و
العماره این آقای گارنر را مسلط کردند. نجف و کربلا هم به عنوان جنوب جدا هست و الآن حزب الدعوه و مجلس اعلا
مشغول هستند.

در این سه نقطه قطعاً درگیری شان شروع می شود. اینها هیچ کدام در برابر آمریکا تسلیم نیستند.

آقای صاحبی:

به هر حال در ویژه نامه، یکی بحث تحلیل این واقعیت موجود است که از نظر من بحث پیچیده ای است و دیگر بحث
جهاد و دفاع از نگاه معصومین است. بحث عقلی اش که اینجا خیلی مطرح نیست. بحث فقهی اش هم مطرح نیست. شما
بحث نقلی اش را می خواهید. بحث نقلی را در چه قالبی می خواهید مطرح کنید؟ بحثهایی که در قالب جهاد مطرح است، از
حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم و حضرت امیر و از امام حسن و امام حسین علیهم السلام خوب خیلی مطالب فراوان و نمونه های تاریخی
می توان پیدا کرد و هم از احادیث و روایات نکات فراوانی است. ولی از بعضی ائمه علیهم السلام ما نکته چشم گیری نداریم؛
موضوع نداشته بحث جهاد، و دفاعشان موضوعیت نداشته، آن موقع در ویژه نامه توازنی به وجود نمی آید. در یک قسمت،
«سیره»؛ سیره عملی، سیره نظری مطلب زیاد است ولی در یک قسمت هم مطلب چندانی وجود ندارد و لذا یک عدم
توازنی ایجاد می شود. مهم این است که در چه قالبی می خواهید کار کنید؟ یکی اصل قضیه است و ضرورتش، دوم قالب
این بحث که چه قالبی برایش طراحی بکنیم و اینکه چطوری تعادل و توازنی بین بحثها ایجاد شود.

آقای زمانی:

ایشان ضرورتی را صد در صد گرفته یک، نکته دوم یک سؤال مطرح کرده که آقای زمانی اگر امام مجتبی علیه السلام امروز
بود با این فاجعه و واقعه چه می کرد؟ به عنوان کسی که سیره امام مجتبی علیه السلام را می شناسید، اگر امام مجتبی علیه السلام در این
زمان واقع می شد، می رفت واقعاً ملحق می شد، ساکت می شد، کمک می کرد یا نمی کرد؟ من اگر نمونه هایی دارم باید ارائه
بدهم، بگویم امام مجتبی علیه السلام سیره اش و اوضاع و احوالش این بود. اگر بود، قطعاً با آمریکا درگیر می شد یا درگیر نمی شد
یا برای حفظ خون مسلمین صبر می کرد. این، حرف ایشان است.

آقای زمانی:

شما سؤالهایت را مطرح می کنی آقایان یکی یکی جواب می دهند. اگر قانع کننده بود، یک وقتی می گذاریم همین
سؤال ها را در ۴ یا ۵ صفحه پاسخ بدهیم.

آقای مهدی پور:

شما می گویید که ائمه ما در هر شرایطی راهکار داشته اند و اسلام، پاسخگوی نیازهای همه شرایط است. این شرایط
برای مسلمین امروز پیش آمده، راهکار اسلامی آن چیست؟

آقای صاحبی:

این تابع مصالح جامعه است. امام حسن علیه السلام یک زمانی می جنگید، یک زمانی هم در صلح بود. پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم غزوات
متعددی داشته اند؛ باید ببینیم مصلحت جامعه چه چیزی اقتضا می کند. یک قالب کلّی و ثابت نیست؛ اینها دائرمدار مصالح
جامعه است.

آقای زمانی:

از شما به عنوان کارشناس، که سیره ائمه را می شناسید، می پرسند که این به نظر شما مصداقش کجاست؟ شما
می گویید ۳۰ درصد نظر من این است. شاید ۷۰ درصد هم این باشد، مانعی ندارد. اگر در مجموعه این ۷ و ۸ نفر، ۶۰
درصد آمدند گفتند نظر، این است؛ معلوم می شود که این چیزی است که جامعه ما ۵۰ درصد تأییدش می کند. این حرف
درستی است باید سؤال یک مقدار واضح تر باشد و دوستان اگر می خواهند الآن صحبت کنند، صحبت کنند و گرنه ۲۰ روز
فرصت دارند.

آقای صاحبی:

مسئله «جهاد و دفاع» دائرمدار مصالح اسلام و مسلمین است، کیان اسلام و مسلمین چطوری حفظ می شود؟ ما
نمی توانیم کلیشه ثابتی را طرّاحی کنیم و بگوییم این عمل را همیشه می توان به کار بست. لذا در متون و نصوص ما، همه
حوزه اش دیده می شود. برای اینکه شرایط، مختلف و متفاوت بوده؛ یک وقت هست حوزه علمیه با سکوت و مماشات
حاج شیخ عبدالکریم حائری حفظ می شود و نمی توان حاج شیخ عبدالکریم را متهم کرد که شما چرا سکوت کردی؛ یک
وقت هست که با قیام سیدحسن مدرّس حفظ می شود. به هر حال این اختلاف رویه در شرایط و مقتضیات مختلف بین
علمای ما هم دیده می شود نه تنها در بین ائمه. بحث دفاع و جهاد، دائرمدار مصلحت مسلمین است؛ کیان اسلام، کیان
مسلمین چطوری حفظ می شود؟ گاهی یک حرکت نابجایی تحت هر عنوانی، دفاع یا جهاد، نقض غرض می شود. خروج
بی موقع داریم در تاریخ، قیامهای بی موقع و بی ضابطه بوده. به نظر من این بحث خیلی ساده نیست! ائمّه در زمان
خودشان در شرایط و مقتضیات مختلف چه کرده اند؟ در برخورد با هجمه های فکری و فرهنگی چه می کردند؟ هجمه های
نظامی را چگونه پاسخ می دادند؟ این که ما بخواهیم یک کلیشه ثابتی را، یک چیز استانداردی را درست بکنیم و بگوییم
که الآن هم وظیفه ما همین است، به نظر من واقعاً کار دشواری است.

آقای مهدی پور:

زمان فتحعلی شاه و جنگهای ایران و روس، رساله های جهادیّه علما و موضع سید محمد مجاهد و امثال اینها، که
حکومت دیکتاتوری در آن زمان حاکم بوده، یک کشور خارجی به بلاد اسلامی حمله کرده قسمت هایی از بلاد اسلامی را
تصرف کرده و در همان شرایط علما و فقهای بزرگی هم موضع گرفته اند؛ آنها هم براساس قرآن و سنت و تاریخ و سیره
معصومین علیهم السلام موضع گیری کرده اند و عملکردشان بر آن اساس بوده. رساله های جهادیه و موضعگیری های تاریخی آن
وقت می تواند ما را یک پله به شناخت «وظیفه» نزدیک کند، به شرط این که تبیین شود. در آن زمان نگاه فقها و علما
نسبت به مسئله دفاع چگونه بوده؟

آقای زمانی:

قیاس، یک مقداری مع الفارق است. ببینید ما الآن یک تشکیلاتی داریم به نام «حکومت اسلامی»، فردا، پس فردا
حضرت آیه اللّه خامنه ای صحبت می کنند باید ببینیم چه باید کرد؟ علت این است که آن روز فقهای ما به عنوان «فقیه»
اگر حکمی می کردند، حکومت گوش نمی کرد. به عنوان موجبِ جزئیه ۴ تا گوش می کردند اما امروز بحث در این است که
حدّاقل یک میلیون نیروی مسلّح می خواهند حرف گوش کنند؛ یعنی اگر فردا یک قصه ای پیش بیاید و فتوای آقا در
دنبالش باشد، ما باید زمینه فرهنگی اش را درست کنیم.

ما دو مطلب در اینجا داریم؛ یک بحث زمینه های فکری قصه را ما باید آماده کنیم، و نمونه هایش را بیاویم. مثال
می زنم، آمریکا آمده و می گوید: من می خواهم دموکراسی ایجاد کنم! حکومت صدام در عرض این چند سالی که بوده
حدود ۲۵۰ هزار نفر آواره کرده است. اصلاً سرنوشتشان مشخص نیست. ۵۶۰ ـ۵۷۰ هزار نفر در این مدت ۱۰ سال با
انتفاضه ای که بوده از خانه هایشان بیرون برده شده اند، می گویند: این یک جانی جنگی است باید محاکمه اش کنیم. این
بهانه آنها است، از آن طرف آمریکا می گوید که: من می خواهم دموکراسی ایجاد کنم، می خواهم صدام را بردارم؛ حالا این
منجر شود که دو هزار نفر، دوهزار و دویست نفر بعثی را اعدام بکنم. این کار را خواهم کرد، اگر افرادی به عنوان افراد
کمک کننده بیایند، اینها را هم خواهم زد. ما اولاً باید بحث کنیم مسائل فرهنگی که آمریکا و پیامد سلطه او ایجاد می کند،
چیست؟

باید زمینه های فرهنگی وجود حکومت آمریکا در منطقه را، از بین ببریم و نمونه هایی که ائمه علیهم السلام سعی می کردند
زمینه های فرهنگی مثبت را ایجاد کنند، مثلاً امام مجتبی علیه السلام عدم لیاقت حکومت معاویه را مطرح می کرد، می گوید که:
معاویه می خواهد این مطلب را القا کند که من او را لایق می دانم ولی واللّه او لایق نیست من خودم لایقم. پیغمبر گفته
لایقم، بابایم گفته لایقم؛ خدا گفته، کتاب گفته، همه گفته اند که من لایق هستم و من نشان می دهم که لایق هستم.

حضرت می خواهد که آن زیر بنا را ایجاد کند. این مسئله الآن هم هست. به نظر من یکی باید بررسی و آن را مطرح
کند.

نکته دوم اینکه اگر یک آمریکایی در منطقه حکومت دوم آمریکا و انگلیس را تشکیل داد، وظیفه ما چیست؟ آنجا
امام مجتبی علیه السلام می گوید: اگر قرار بود من شمشیر بردارم در مقابل یک حکومت مسلمان بایستم، به عنوان اولین نفر در
مقابل معاویه می ایستم. پس اگر فردا دست نشانده ای بیاورند، ما یک وظیفه داریم. اگر آمریکا آمد باید رفت جلو. این کار
دوم، فرهنگی است که ما باید انجام بدهیم؛ حالا می شود خطبه های معاویه را نگاه کرد. معاویه هم همین حر