پاورپوینت کامل امام علی و یاد ایام الله ۶۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام علی و یاد ایام الله ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام علی و یاد ایام الله ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام علی و یاد ایام الله ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

>

ایّام اللّه چیست؟

از مجموع کلمات معصومین علیهم السلام و سخنان مفسرین قرآن و نهج البلاغه در مورد معنا و تفسیر واژه یوم اللّه بر می آید که
«یوم اللّه» به معنای روزی است که سلطنت و قدرت خداوند به نحو خاصی، طبق مصلحت و حکمت ظهور می کند و
مخلوقات، اعم از انسان و غیر انسان تحت سلطه خدا ومقهور قدرت او قرار می گیرند.

یوم اللّه روزی است که نعمتی از نعمت های خداوند به خاطر شایستگی امتی، بر آن امت نازل می شود.

یوم اللّه روزی است که عذابی از عذاب های خداوند به خاطر تمرّد و عصیان امتی، بر آن امت نازل می شود.

یوم اللّه روزی است که حق و عدالتی برپا و یا ظلم و بدعتی نابود می شود.

یوم اللّه روزی است که سرنوشت انسان ها در آن روز رقم می خورد.

«یوم اللّه» وقت تجلّی نعمتی از نعمت های الهی و یا نقمتی از نقمت های او می باشد.

یوم اللّه روز ظهور سلطنت خداوند در قالب انعام و انتقام الهی است۱؛ خواه ظهور سلطنت خداوند در ایام گذشته
باشد، مثل هلاک شدن اقوام ستمگر گذشته؛ خواه در آینده باشد، مثل وقت مرگ که در آن روز سلطنت اخروی خداوند
ظهور می کند و اسباب دنیوی از تأثیر می افتند و یا مثل قیامت که هیچ کس نسبت به دیگری اختیاری ندارد و همه امور به
دست خداوند است. خواه ظهور سلطنت الهی در قالب قهر و غضب و نقمت باشد، مثل عذاب اقوام ستمگر و خواه در
قالب مهر و محبت و نعمت باشد، مثل روزی که نوح علیه السلام و یاران او از کشتی پیاده شدند و یا روزی که ابراهیم علیه السلام از آتش
نجات پیدا کرد.

یوم اللّه به منزله یک سکه با دو روی متفاوت است که یک روی آن، نعمت و روی دیگر آن، نقمت است. نعمت است
برای مؤمنین و نقمت است برای متمرّدین. یک طرف آن رضای الهی است و طرف دیگر خشم شیطان است، ولی یک
طرف آن جلوه بیش تری دارد. گاهی جنبه نعمت آن جلوه بیش تری دارد؛ و گاهی جنبه نقمت آن. از این رو یوم اللّهِ بعثت
و نصرت مسلمانان در جنگ ها و نصب خلافت، یوم اللّهِ انعام الهی می باشد؛ همان طور که یوم اللّهِ عذاب فرعونیان و
ستمگران، یوم اللّهِ انتقام الهی می باشد.

آثار بزرگداشت ایام اللّه

اولیای الهی در مواقع مختلف، ایام اللّه را یادآوری کرده اند که از مهم ترین اهداف و آثار این یادآوری، عبرت گیری
مخاطبین در زمان یاد آوری و بزرگداشت می باشد. علی علیه السلام می فرماید: «و شما را در روزگارهای گذشته عبرتی است؛
کجایند عمالقه و فرزندانشان؟ کجایند فراعنه و فرزندانشان؟ کجایند مردم شهرهای «رس» که پیغمبران را کشتند و انوار
فرستادگان خداوند را خاموش کردند و شیوه های گردنکشان را زنده کردند؟ کجایند کسانی که با لشکرها به هر طرف رفتند
و هزاران لشکر را شکست دادند و سپاه ها گرد آوردند و شهرها بناکردند؟»۲

نیز می فرماید: «و به آنچه از تباه شدن مردم روزگارهای پیش دیدید، عبرت بگیرید که بندهای ایشان از هم جدا شده
و چشم ها و گوش هایشان زایل شده و شرافت و بزرگواری از کفشان رفته و شادی ها و خوشگذرانی ها از آنها جدا شده
است.»۳

و می فرماید: «از کیفر خدا و سختی ها و عذاب های او که به گردنکشان پیش از شما رسیده است، عبرت بگیرید و به
جاهایی (قبرهایی) که چهره شان به خاک افکنده شده و پهلوهاشان افتاده است، پند پذیرید.»۴

مخاطبان اولیای الهی در بزرگداشت و یادآوری ایّام اللّه، گاهی عصیانگران و متمرّدان از دستورهای الهی هستند که
یادآوری ایام اللّه موجب تخویف و انذار آنها می شود. تذکر و یادآوری ایام اللّه در این صورت به معنای یادآوری نزول
بلاها، عقوبات و عذابهای شدید الهی برمردم عصیانگری است که به دین الهی پشت کرده و با پیام آوران الهی رفتاری
غیر معقول نموده اند. و گاهی مخاطبان اولیای الهی در هنگام یادآوری ایام اللّه، مؤمنان و اهل تقوا هستند که این
یادآوری باعث بشارت آنها به تحقق وعده های الهی و رسیدن به پاداش اعمال نیک آنها در دنیا و آخرت خواهد شد.

کسب آگاهی و آگاهی دادن، ثمره دیگر یادآوری و بزرگداشت ایّام اللّه است؛ آگاهی به این که علل پیروزی ها و
شکست های ملت ها، علل سلطه اشرار برخوبان، علل تبدّل نعمت ها به نقمت ها، علل ذلیل شدن عزیزها و عزیز شدن
ذلیل ها، علل نزول بلاها و عذاب های الهی، علل نزول رحمت ها و الطاف الهی، زمینه های نصرت و امدادهای الهی، علل
مهلت دادن بر کفار و عصیانگران، عواقب تفرقه و کینه توزی و نافرمانی از اولیای دین، بی تفاوتی و عدم مواسات و یاری
نکردن همنوعان چیست؟ آگاهی به این که نعمت های خاصّ خداوند مثل بعثت پیامبران، هدایت الهی، امدادهای الهی
و… چیست؟ آگاهی به این که نه ظلمی باقی می ماند و نه ظالمی۵؛و آگاهی نسبت به اوقات نزول رحمت های خاصّ
خداوند.

یکی دیگر از آثار بزرگداشت ایّام اللّه، تداوم و بقای نظام و حکومت اسلامی می باشد، چون واژه «ایّام اللّه» قبل از آن
که ناظر به مسائل فردی باشد، ناظر به مسائل اجتماعی و عمومی مردم می باشد. از این رو علی علیه السلام در ضمن یادآوری ایّام
اللّه، به مسأله عدم تفرقه و مواسات اجتماعی و مسأله مهم امر به معروف ونهی از منکر، که فریضه ای الهی و در عین
حال نظارتی عمومی است، اشاره می کند.۶

بنابراین برای تداوم و حفظ بقای نظام اسلامی، تذکّر و یادآوری ایّام اللّه و مطالعه در موضوعات ومصادیق آن، لازم و
ضروری به نظر می رسد؛ چون علل پیروزی ها و شکست های امت ها و سنّت های الهی در برخورد با عملکرد مردم نسبت
به نعمت های خاصّ الهی مثل نبوت و امامت، در ایّام اللّه مطرح می باشد. لذا توجه به این علل می تواند در جهت تقویت و
تداوم حکومت ونظام اسلامی مؤثر باشد.

ایّام اللّه در سخنان علی علیه السلام

حضرت علی علیه السلام در موارد متعدد، ایّام اللّه را متذکر می شود و به بزرگداشت آنها می پردازد و یادآوری ایّام اللّه را از
اوصاف بندگان خداوند می شمارد: «همواره برای خداوند در پاره ای از زمان، بعد از پاره دیگر و در روزگاری که آثار شرایع
در آنها گم گشته است، بندگانی است که روزهای خدا را (به مردم) یادآوری می نمایند و (آنان را) از عظمت و بزرگواری او
می ترسانند.»۷

آن حضرت به یادآوری ایّام اللّه دستور می دهد و در نامه ای به قثم بن عباس، که کارگزار وی در مکه بود، می نویسد:
«حج را با مردم برپادار و آنها را به روزهای خداوند یادآوری نما.»۸

آن حضرت در مواردی به یادآوری و بزرگداشت ایّام اللّه می پردازد، که اینک به نمونه هایی از آنها اشاره می گردد:

۱. یوم اللّهِ بعثت انبیا

علی علیه السلام می فرماید: «خدای تعالی پیامبران خود را در بین مردم برانگیخت و ایشان را پی درپی فرستاد تا عهد و
پیمان خداوند را که فطری آنان بود، بطلبند و به نعمت فراموش شده (توحید فطری) یادآورشان کنند و از راه تبلیغ، با
ایشان گفت و گو نمایند و عقل های پنهان شده در زیر غبار کفر و ضلالت را بیرون آورند و به کار اندازند و آیات قدرت
الهی را به ایشان نشان دهند.»۹

۲. یوم اللّهِ بعثت پیامبراکرم صلی الله علیه و آله ۱۰

یوم اللّه بعثت پیامبر که جلوه دیگر نزول نعمت الهی بر بندگان بود، در تاریخ بیست و هفتم ماه رجب سال چهلم «عامّ
الفیل» اتفاق افتاد. علی علیه السلام می فرماید: «خداوند ـ عزّوجلّ ـ محمد صلی الله علیه و آله را به حق و راستی برانگیخت تا بندگانش را از
پرستش بت ها بازدارد و به عبادت و بندگی او وادارد واز پیروی شیطان منع کند و به فرمانبرداری او سوق دهد، با قرآنی
که آن را (در همه آفاق) آشکار و محکم و استوار فرمود تا بندگان به پروردگارشان دانا شوند، در حالی که نادان بودند، و به
او اعتراف کنند پس از آن که انکارش می داشتند، و هستی او را اثبات نمایند بعد از آن که او را باور نداشتند.»۱۱

۳. یوم اللّهِ نزول قرآن کریم

حقیقت قرآن کریم در «لیله القدر» یک دفعه بر قلب مبارک پیامبراسلام علیهماالسلام نازل شد و سپس به تدریج توسط آن
حضرت بیان شد. علی علیه السلام ضمن بزرگداشت این نعمت عظمای الهی، چنین می فرمایند: «خدای تعالی کتاب هدایتگری
(قرآن کریم) را فرستاد که در آن خیر و شرّ را بیان فرموده است. پس راه خیر را در پیش گیرید تا هدایت شده راه ببرید و از
جانبِ شرّ دوری کنید تا در میان راه راست راه بروید.»۱۲

۴. یوم اللّهِ هجرت

پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله برای نشر و گسترش اسلام و تشکیل حکومت فاضله دینی، به امر الهی از مکه به مدینه هجرت
نمودند.۱۳ علی علیه السلام به این فضل الهی که روز سرنوشت سازی برای اسلام و مسلمین بود، اشاره می کند که: «به دنیا
آمدنش (پیامبر صلی الله علیه و آله ) در مکه و هجرتش در مدینه است.»۱۴

۵. یوم اللّهِ غدیرخم

پیامبراکرم صلی الله علیه و آله به فرمان خداوند، علی علیه السلام را در روز هجدهم ماه ذی حجه سال دهم هجرت، بعد از اتمام حج، در
غدیرخم ـ که قسمتی از صحرای جُحْفه است ـ به جانشینی خود برگزید. علی علیه السلام این یوم اللّه عظیم را در موارد متعدد
یادآوری کرده است.

امام رضا علیه السلام می فرماید: (علی علیه السلام ) در فضیلت روز غدیر (که به منبر رفته بودند) سخنان بسیاری گفتند. تا این که
فرمود: «(انفاق یک) درهم در این روز، معادل صدهزار درهم است… و روزه در این روز، از جمله چیزهایی است که
خداوند تعالی آن را خواسته است و پاداشی بزرگ را جزای آن قرارداده است، به طوری که اگر بنده ای از بندگان خدا از
ابتدای دنیا تا انقضای آن، روزها را روزه و شب ها را بیدار بماند (اگر روزه اش با اخلاص باشد)، هر آینه روزهای دنیا از
برابری با آن (روزه روز عید غدیر) کوتاه خواهند بود. و کسی که ابتداءً حاجت برادر (دینی اش) را برآورده و با اشتیاق به او
نیکی کند، هرآینه برای او اجر کسی است که این روز را روزه گرفته و شبش را اقامه کرده است…. وکسی که مؤمنی را در
شبش (شب عید غدیر) افطار دهد، مثل آن است که «فیام» را افطار داده است.»

در این هنگام کسی بلند شد و عرض کرد: ای امیرمؤمنان! «فیام» چیست؟ فرمود: صدهزار نبی و صدیق و شهید. پس
حالِ کسی که تعدادی از مردان و زنان مؤمن را متکفل شود (و افطار دهد) چگونه خواهد بود؟ (که ثواب افطار آنها بیشتر
خواهد بود.)… و در هر وقت که (در این روز) با هم ملاقات کردید، همراه با سلام دادن، باهم دست بدهید و در این روز
نعمت را به یکدیگر هبه کنید…»۱۵

۶. یوم اللّهِ میلاد رسول اکرم صلی الله علیه و آله

ولادت آن حضرت در روز هفدهم ماه ربیع الاوّل سال عامّ الفیل درشهر مکه اتفاق افتاد. علی علیه السلام و سایر ائمه علیهم السلام
ضمن بزرگداشت این روز، به شکرانه این نعمت عظمای الهی می فرمایند: «هرکس روز هفدهم ماه ربیع الاوّل را که زمان
تولد آقای ما، رسول خدا صلی الله علیه و آله است، روزه بگیرد، خداوند (ثواب) روزه یک سال